ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΑΛΗΤΡΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Στα μαύρα σπλάχνα της Αθήνας.
Όπου γυρίσεις και μπασκίνας.
Η συνδρομή της Πολιτείας.
Για να 'χει ειρήνη ως κοινωνία.
Με ποδοπάτηση της βίας.
Τέκνο ενός κράτους αδικίας.
Που σαν πατάς Λερναία Ύδρα.
Χωρίς σχολεία κι εργασία.
Λύκοι πολλοί στην κοινωνία.
Χωρίς σχολεία κι εργασία.
Λύκοι πολλοί στην κοινωνία.
-------------------------
Κι εσύ τον νου σου για ασφαλίτη.
Άκου την πείρα ενός αλήτι.
Σαν συμβουλές για επιδημία.
Είσαι βαρκάκι κι είναι πλοία.
Σαν συμβουλές για επιδημία.
Είσαι βαρκάκι κι είναι πλοία.
Φρικιά τους ντύνουνε κι ανάρχες.
Μα τους προδίδουνε οι κάλτσες.
Η τσάκιση στο παντελόνι.
Κι ένα ολοκαίνουριο ρολόι.
Η καθαριότητα του μπάτσου.
Ίσκιος βαρύς του αδυνάμου.
Του κλεφτρονιού και του πρεζάκια.
Του πρόσφυγα και της πουτάνας.
Κι Αφρικανών με τα δισκάκια.
Και μαντιλιών τα Πακιστάνια.
Και τα παιδιά που ο μουσαμάς τους
Τοίχοι μητρόπολης ασφάλτου.
Μην κουβεντιάζεις όπου λάχει.
Είσαι στον βιο σου σαν ποτάμι.
Και τα ποτάμια η Πολιτεία.
Μες σε κελιά για αλητεία.
Τα κάνει χείμαρρο και νύχτα.
-----------------------------------------
Σ' είδα να πέφτεις απ’ τη ΓΑΔΑ.
Σαν να βουτούσες από βράχια.
Στην παιδική σου παραλία.
Που βουρκιασμένη και στην πίσσα.
Τον 21ο αιώνα.
Δίχως κανέναν στα νερά της.
Με χρώμα μαύρο σαν της Μάγχης.

Με χρώμα μαύρο της Μάγχης.
alities