EnglishTurkishFrenchGermanSpainItalianDutchRussianPortugueseJapaneseKoreanArabic

 aw2

ΕΛΛΑΣ ΜΠΟΡΕΙΣ-ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΑΝΕΙΣΤΕΙΣ


Από Παρασκευή που πήγαμε σε εξωτικά μέρη μέχρι σήμερα το πρωί που επιστρέψαμε άλλαξαν όλα και βλέπουμε τον κόσμο ανάποδα χωρίς να κάνουμε κατακόρυφο.

Η Ντόρα Δημοκρατία ετοιμάζει βουλευτές για ψώνια της.

Στη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών δεν πήγαν η Αλέκα και ο Αλέξης Τσιπραρήγας.

Από το ΠΑΣΟΚ απομακρύνουν σιγά-σιγά το προκάλυμμα τους, τρεις βουλευτές για την ώρα. Θα μαζέψουν τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους και μέλη τους ώστε στις επόμενες εκλογές να τους έχουν ξαναφέρει πίσω στο κυβερνητικό μαντρί.

Η Μέρκελ έχασε στις τοπικές εκλογές του μεγαλύτερου κρατίδιού της όχι επειδή οι Γερμανοί ψηφοφόροι μας λυπήθηκαν...

Πολύ απλά οι σοσιαλδημοκράτες είπαν: «Θα σώσουμε το Ευρώ, πρώην Μάρκο, όχι με λεφτά από την τσέπη σας, αλλά από αλλού κι αλλού, όπως κρατήσεις σε χρηματιστηριακές συναλλαγές».

Ο Σαμαράς είπε: «Καλύτερα εμείς, η κυβέρνηση Καραμανλή, πριν από ένα χρόνο να είχαμε πάρει τα σκληρά μέτρα κι ας χάναμε».

Έτσι, πρώτον, παραδέχτηκε ότι συμμετείχε κι εκείνος στην προηγούμενη κυβέρνηση και δεύτερον, αποκάλυψε ότι ζηλεύει τις τελευταίες δημοσκοπικές έρευνες. Είδε πως ο κόσμος μετά τα μέτρα, συμπαθεί περισσότερο τον Γιώργο πρωθυπουργό και ανεβάζει τη διαφορά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Εθνική γιορτή σήμερα για τις - Oι Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας που 10η Μαΐου του 1979 αποκτούν την αυτονομία τους. Το λέμε σαν ιδέα για όσους χρωστούν πολλά.

Μέρα σαν τη σημερινή του 1503 ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει τα νησιά Κέιμαν στην Καραϊβική - και τα ονομάζει Λας Τορτούγας, εξαιτίας των πολλών θαλάσσιων χελωνών που βλέπει. Τα νησιά Κέιμαν σήμερα είναι παράδεισος υπεράκτιων εταιρειών και χελώνες είναι οι εφορίες των χωρών μας. Πιάστηκε ένας Κεϊμάνος υπερασπιστής του ο Μάνος.

Σήμερα γιορτάζουν ο Σίμωνας, Σίμων, Σίμος, Σιμώνα, Σιμόνα, Σιμωνία, Σιμώνη, Σιμωνίτσα.

Το 1940 μέρα σαν τη σημερινή, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η Γερμανία εισβάλλει στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.

Την ίδια στιγμή το Ηνωμένο Βασίλειο, δηλαδή η Αγγλία, εισβάλλει στην Ισλανδία η οποία, όπως φαίνεται από το ηφαίστειο, ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει.

Ίδια μέρα ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αναλαμβάνει την πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μετά τον πόλεμο τον πέταξαν, εκεί που τον βρήκαν, μέσα σ’ ένα φανταστικό βαρέλι ουίσκι με το κεφάλι έξω για να μη σβήσει το πούρο.

Σαν σήμερα το 1859 έχουμε συγκρούσεις φοιτητών - αστυνομίας στην Αθήνα, τα λεγόμενα «Σκιαδικά» σχετικά με ψάθινα καπέλα.

Όλα ξεκίνησαν από μια διαπίστωση του Υπουργού Εξωτερικών, Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, ο οποίος σε συζητήσεις τόνιζε την ανάγκη στήριξης της εγχώριας παραγωγής. Και έφερνε ως παράδειγμα, ότι οι Έλληνες θα έπρεπε να δείχνουν την προτίμησή τους στα ντόπια ψάθινα καπέλα (σκιάδια) που κατασκευάζονταν στη Σίφνο και όχι στα εισαγόμενα από το εξωτερικό, που ήταν και ακριβότερα.

Την ιδέα του Ραγκαβή ενστερνίσθηκε ο γιος του, Κλέων, ο οποίος έπεισε τους συμμαθητές του να φορούν σιφνέικα σκιάδια, στολισμένα με γαλανόλευκες κορδέλες, στις κυριακάτικες εξόδους τους στο Πεδίο του Άρεως.

Γρήγορα έγιναν μόδα και σήμα κατατεθέν της προοδευτικής νεολαίας της Αθήνας («Γαριβαλδινοί»), σε αντίθεση με τους καθεστωτικούς νεολαίους, που φορούσαν άσπρα ψηλά καπέλα και απεκαλούντο «Αυστριακοί».

Προ του κινδύνου να χάσουν την πελατεία τους, οι εισαγωγείς καπέλων έστειλαν υπαλλήλους τους στο Πεδίο του Άρεως
blog-akis
με αστεία και κουρελιασμένα σκιάδια, προκειμένου να διακωμωδήσουν τους μαθητές. Οι άνθρωποι των εισαγωγέων προκάλεσαν τους νεαρούς, με αποτέλεσμα να επακολουθήσει συμπλοκή.

Η Χωροφυλακή πήρε το μέρος τους και αφού ξυλοφόρτωσε μαθητές και φοιτητές, προέβη σε τρεις συλλήψεις. Τα επεισόδια συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα.

Όλα για το κέρδος. Τρία χρόνια αργότερα ο Όθων εγκατέλειπε την Ελλάδα.

Συμπέρασμα: Όλες οι κινητοποιήσεις είναι καπελωμένες.

Όλα τ’ άλλα καλά, κλείνουν ακόμα και ιστορικές καφετέριες, η αγορά τροφίμων πάει κατά διαόλου, τα σούπερ-μάρκετ ξεκινούν νέες διαφημιστικές εκστρατείες για εκπτώσεις που θα τις πληρώσουμε κι αυτές εμείς στην τελική τιμή του φθηνού εμπορεύματος.

Χθες ο Ολυμπιακός έχασε το παλιοκύπελλο πρωταθλητριών, νυν Ευρωλίγδα, στο μπάσκετ από τη Μπαρτσελώνα. Πάει να χάσει στο ποδόσφαιρο και τη θέση στο Τσάμπιονς λίγδα, αφού έχασε τη Σούπερ λίγδα από τον Παναθηναϊκό ηττημένος χθες και από τον ΠΑΟΚ.

Η ΑΕΚ με εννιά παίκτες έχανε 2-1 από τον Άρη στο ποδόσφαιρο, κατάφερε να κάνει 2-2, το 9-9 στους παίκτες και το τελικό 4-2 υπέρ της στα γκολ.

Το 1775 ήταν μέρα σαν τη σημερινή όταν ξεκινά ο Αμερικανικός επαναστατικός πόλεμος: Οι αντιπρόσωποι από 13 αποικίες των Ηνωμένων Πολιτειών συγκεντρώνουν τον ηπειρωτικό στρατό για τον πόλεμο με τη Βρετανία. 46 χρόνια μετά, το 1821, μας συμπαραστάθηκαν λεκτικά.

Στρατό δε μας έστειλαν, οι ΗΠΑ, μόνο δούλοι τους που την κοπάνησαν και αφού έδιωξαν τους Γάλλους έφτιαξαν την Αϊτή. Αυτοί μας έστειλαν μια καραβιά στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλάι του Κολοκοτρώνη, αλλά τους έσφαξαν οι Γάλλοι.

Ίδια μέρα, 10η Μαΐου του 1947 ψηφίζεται από την αμερικανική βουλή το Σχέδιο Τρούμαν για την παροχή οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Από τότε μας πήραν με κακό μάτι.

Είναι να μη σε βοηθήσουν την πρώτη φορά, μετά δεν σε παίρνουν στα σοβαρά.

Θυμίζουμε και ΕΕ και ΔΝΤ έχουν (συμ)μετόχους αποτελούνται από χώρες που μας βοηθάνε, μας δανείζουν και μετά μας πωλούν όπλα.

Ο υπουργός Επικρατείας της Τουρκίας ζήτησε γι' άλλη μια φορά ταυτόχρονη μείωση των εξοπλισμών, Τουρκίας-Ελλάδας αλλά….

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, πάντα υπάρχουν και χειρότεροι των γειτόνων μας: Εμείς. Αλλά δεν τους το λέμε.

-Τι είπε ο Σαμαράς την Παρασκευή κλείνοντας το τάβλι;
-Έξω Ντόρα και καημοί.

Παιδιά, αισιοδοξείτε. Δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε γι’ άλλους τσάμπα.
Read more...

Τρείς διέξοδοι από την κρίση;

Η κρίση της ευρωζώνης οφείλεται κυρίως στα γερμανικά πλεονάσματα και στα αντίστοιχα ελλείμματα των χωρών της περιφέρειας. Στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται η στρεβλή φύση της νομισματικής ένωσης. Οι λύσεις πρέπει να είναι δραστικές – είτε δομική αλλαγή της ένωσης προς όφελος των εργαζομένων, είτε έξοδος από τη ζώνη του ευρώ με εκτεταμένο δημόσιο έλεγχο της οικονομίας. Η λιτότητα και η φιλελευθεροποίηση θα προκαλέσουν ύφεση και δεν θα φέρουν ανάπτυξη.
Αυτά ισχυρίζεται μελέτη μαρξιστών οικονομολόγων της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών του Πανεπιστήμιου του Λονδίνου. Ανήκουν στην ομάδα Ερευνα για το Χρήμα και τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα που συντονίζεται από τον γράφοντα. Στην εκπόνηση της εργασίας, για τη λειτουργία της ευρωζώνης, μετείχαν οι Α. Kaltenbrunner, D. Lindo, J. Michell, J. Painceira, Ε. Pires, J. Powell, Α. Strenfors, Ν. Teles. Τα βασικά σημεία της είναι τα εξής:
Το ευρώ δεν επιτρέπει ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και περιορίζει δραστικά τη δημοσιονομική. Αρα οι πιέσεις οικονομικής προσαρμογής μεταβιβάζονται στην αγορά εργασίας. Οι χώρες της ευρωζώνης μπήκαν σε έναν «αγώνα δρόμου προς τα κάτω», ενθαρρύνοντας την ευελιξία, τον περιορισμό μισθών και τη μερική απασχόληση. Τα στοιχεία της μελέτης δείχνουν ότι η εργασία βγήκε χαμένη και το κεφάλαιο κερδισμένο σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
sxoliastesxwrissynora

Την κούρσα κέρδισε η Γερμανία, ασκώντας τεράστιες πιέσεις στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας. Οι περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας συχνά δεν έχουν καν συνδικαλιστική εκπροσώπηση, ενώ το ίδιο συμβαίνει όλο και περισσότερο και στην υπόλοιπη χώρα. Η εύκολη πρόσβαση στις ανεξέλεγκτες αγορές εργασίας του πρώην ανατολικού μπλοκ χειροτέρεψε περαιτέρω τη θέση των γερμανών εργαζομένων.
Το αποτέλεσμα ήταν περιορισμός του κόστους εργασίας σε επίπεδα πολύ κάτω των άλλων χωρών της ευρωζώνης, και ειδικά της περιφέρειας. Δεδομένου ότι η ζώνη του ευρώ δεν επιτρέπει υποτιμήσεις, βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα του γερμανικού κεφαλαίου μέσα στην ευρωζώνη.
Παρ’ όλα αυτά, η γερμανική οικονομία γενικά παρουσίασε πολύ μέτριες επιδόσεις, με μικρή ανάπτυξη, αδύναμη ζήτηση, χαμηλές επενδύσεις και υψηλή ανεργία. Εν ολίγοις, η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης φυτοζωεί και παράλληλα ασκεί τεράστιες πιέσεις στους εργαζομένους της.
Στρεβλή ανάπτυξη
Ομως η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας επέτρεψε στο γερμανικό κεφάλαιο να δημιουργήσει μόνιμα εμπορικά πλεονάσματα μέσα στην ευρωζώνη, που αντιστοιχούν σε μόνιμα ελλείμματα της περιφέρειας. Τα γερμανικά πλεονάσματα μετατράπηκαν σε εξαγωγές κεφαλαίου στην ευρωζώνη, είτε ως τραπεζικός δανεισμός είτε ως επενδύσεις.
Η κυριαρχία του γερμανικού κεφαλαίου δεν έχει να κάνει με την αύξηση της παραγωγικότητας ή την εισαγωγή τεχνολογίας. Απεναντίας, οι χώρες της περιφέρειας είχαν γενικά καλύτερες αποδόσεις, της παραγωγικότητας συμπεριλαμβανομένης. Η γερμανική επιτυχία οφείλεται αποκλειστικά στη φοβερή πίεση που ασκήθηκε στους
εργαζόμενους.
Η Ελλάδα είναι χαρακτηριστική περίπτωση περιφερειακής χώρας που κινήθηκε μέσα σε αυτές τις στρεβλές συνθήκες. Το ελληνικό κεφάλαιο χάνει συνεχώς ανταγωνιστικότητα και άρα υπάρχουν τεράστια ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών. Παράλληλα, δανείζεται από το εξωτερικό, ενώ μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού της έχει αγοραστεί από γερμανικό και άλλο κεφάλαιο.
Στις συνθήκες αυτές, το ελληνικό κεφάλαιο άσκησε τεράστιες πιέσεις στην αγορά εργασίας, όπου και οι μισθοί είναι χαμηλοί και η εργασία έχει γίνει εξαιρετικά «ευλύγιστη». Από την άλλη, η ιδιωτική κατανάλωση παρέμεινε σε πολύ υψηλά επίπεδα, τροφοδοτούμενη από αυξανόμενο δανεισμό. Η δομική αδυναμία αυτού του μοντέλου ανάπτυξης φάνηκε πεντακάθαρα το 2009-10.
Οταν ξέσπασε η τεράστια αναταραχή του 2007-9 εμφανίστηκε έντονη έλλειψη ρευστότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών. Η ΕΚΤ παρείχε αφειδώς ρευστότητα, επιτρέποντας στις τράπεζες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Αυτό σήμαινε ότι οι τράπεζες περιόρισαν την παροχή πιστώσεων προς την οικονομία, επιτείνοντας έτσι την ύφεση. Ακριβώς τότε επιτάθηκαν οι δανειακές ανάγκες των κρατών της περιφέρειας αλλά και του κέντρου. Το 2009 αναζήτησαν επιπλέον κεφάλαια ύψους περίπου 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ λόγω της κρίσης. Τα δημόσια έσοδα κατέρρεαν καθώς η ύφεση βάθαινε, ενώ οι δημόσιες δαπάνες είχαν αυξηθεί λόγω της προσπάθειας διάσωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο κρατικός δανεισμός αυξήθηκε τη «χειρότερη στιγμή». Με τις τράπεζες απρόθυμες να δανείσουν, ανέβηκαν οι τιμές των δημόσιων χρεογράφων και δημιουργήθηκε πεδίο κερδοσκοπίας. Η ΕΚΤ ήταν απλός θεατής. Εν ολίγοις, το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αφού διασώθηκε από το κράτος, στράφηκε και δάγκωσε τον σωτήρα του.
Οι τρεις επιλογές
Υπάρχουν τρεις εναλλακτικές στρατηγικές λύσεις για τις χώρες της περιφέρειας.
*Η πρώτη είναι λιτότητα και περαιτέρω φιλελευθεροποίηση. Αυτή είναι η χειρότερη επιλογή. Θα επιτύχει σταθεροποίηση μέσω της ύφεσης, επιβάλλοντας τεράστιο κόστος στους εργαζόμενους. Προσφέρει ελάχιστες προοπτικές ανάπτυξης και δεν αντιμετωπίζει τις διαρθρωτικές στρεβλώσεις της ευρωζώνης.
Το πιθανότερο αποτέλεσμα μεσοπρόθεσμα είναι η στασιμότητα. Η ελληνική κοινωνία -η δεύτερη πιο άνιση στην ευρωζώνη- θα οδηγηθεί σε μεγαλύτερη πόλωση και αναλγησία προς τους φτωχούς. Η παραμονή στην ευρωζώνη με οποιοδήποτε τίμημα καθιστά το μέλλον ζοφερό.
*Η δεύτερη λύση είναι το «καλό ευρώ». Θα μπορούσε να περιλαμβάνει δημοσιονομική χαλάρωση, διευρυμένο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, μεταβίβαση πόρων από τους πλούσιους στους φτωχούς, προστασία της απασχόλησης και στήριξη των μισθών. Οι κανονισμοί της ΕΚΤ θα άλλαζαν επιτρέποντας αγορά κρατικών χρεογράφων.
Είναι εμφανές ότι η υλοποίησή της θα αντιμετώπιζε τεράστια πολιτικά προβλήματα. Εκτός όμως αυτού, η στρατηγική αυτή πιθανώς να απειλούσε τον διεθνή ρόλο του ευρώ, οδηγώντας σε πτώση της αξίας του. Υπάρχει δηλαδή ζήτημα συμβατότητας μέσων και σκοπών.

Οσοι απαιτούν «καλό ευρώ» πρέπει να γνωρίζουν τι ζητούν και να προσαρμόζουν αναλόγως τις προτάσεις τους. Η ουσία του θέματος δεν είναι ούτε η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας ούτε η υιοθέτηση διευρυμένου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού με αναδιανεμητική εντολή. Είναι η εναρμόνιση της δημοσιονομικής ανεξαρτησίας, και πιθανώς του αυξανόμενου δημόσιου χρέους, με τον διεθνή ρόλο του ευρώ. Το «καλό ευρώ»
πιθανότατα θα καταλήξει «μη ευρώ».
Τρίτη διέξοδος
*Η τρίτη λύση είναι η ριζοσπαστική έξοδος από την ευρωζώνη. Θα ακολουθήσει υποτίμηση βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα που τώρα καταρρέει. Παράλληλα, όμως, η εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους θα καταστεί κατά πάσα πιθανότητα αδύνατη, απαιτώντας παύση πληρωμών και αναδιάρθρωση του χρέους. Η πρόσβαση σε διεθνείς
κεφαλαιαγορές θα γίνει δυσχερής. Οι τράπεζες θα δεχτούν μεγάλες πιέσεις αντιμετωπίζοντας κατάρρευση.
Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά απαιτείται δραστικός οικονομικός και κοινωνικός μετασχηματισμός. Είναι απαραίτητο να κινητοποιηθούν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, ικανές να λάβουν οικονομικά μέτρα υπέρ της εργασίας. Αυτά μπορούν να βάλουν τη χώρα σε νέα τροχιά ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα, οι τράπεζες πρέπει να εθνικοποιηθούν και να επεκταθεί ο δημόσιος έλεγχος σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, μεταφορών, ενέργειας και τηλεπικοινωνιών. Πρέπει να υπάρξει βιομηχανική πολιτική, καθώς και στρατηγικές αύξησης της παραγωγικότητας.
Παράλληλα, πρέπει να γίνει πραγματική «επανίδρυση» του κράτους, με διαφάνεια, δημοκρατικό έλεγχο και ουσιαστική αλλαγή του φορολογικού συστήματος. Για να αποφευχθεί η ροπή προς την εθνική οικονομική αυτάρκεια, πρέπει να διατηρηθούν οι προσβάσεις στο διεθνές εμπόριο, την τεχνολογία και τις επενδύσεις.

- Ο Κώστας Λαπαβίτσας είναι Οικονομολόγος, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Read more...

Καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή


Καθιστική διαμαρτυρία πραγματοποίησαν χθες (9/5)
το απόγευμα ειρηνικά, δεκάδες πολίτες μπροστά από το
μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη έξω από τη Βουλή .
Διαδήλωσαν καταδικάζοντας τη δολοφονία των τριών
τραπεζικών υπαλλήλων από κουκουλοφόρους,
την Τετάρτη το μεσημέρι καθώς και κάθε μορφή βίας...

Χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης ήταν ότι οι πολίτες
εξέφρασαν τις προσωπικές απόψεις τους για θέματα της
επικαιρότητας για την οικονομική κρίση και πρότειναν
λύσεις.

Οι διαδηλωτές εξήγγειλαν ότι θα πραγματοποιήσουν
παρόμοια εκδήλωση την ερχόμενη Κυριακή στις 16 Μαΐου
με τον ίδιο τρόπο.
vorini-gr
Read more...

Νέα μέτρα κατά κύματα

Εκρηκτικό μείγμα πρόσθετων, φανερών και κρυφών, μέτρων με μειώσεις στις αποδοχές, απολύσεις στο δημόσιο, κύματα ανατιμήσεων, δραστική αύξηση της φορολογίας ακινήτων και περικοπές σε κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες, για εξοικονόμηση πρόσθετων πόρων 16,850 δισ. ευρώ την επόμενη τετραετία, δρομολογεί το μνημόνιο της κυβέρνησης με την τρόικα.
Το συμβόλαιο για τη δημοσιονομική προσαρμογή μέχρι και το 2014 προβλέπει μια πρωτοφανή και επισφαλή ταυτόχρονα εξοικονόμηση πόρων από
περικοπές σε δαπάνες και αυξήσεις σε φόρους και τέλη του δημοσίου, που ανέρχεται σε 24,700 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 16,850 δισ. ευρώ θα προέλθουν από την επιβολή νέων επώδυνων μέτρων.
Μάλιστα σύμφωνα με το μνημόνιο, το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής περιέχει κινδύνους ως προς την υλοποίησή του και ταυτόχρονα αφανή και μη εξειδικευμένα μέτρα 10,850 δισ. ευρώ, κυρίως για τη διετία 2013-14.
Πέραν των μεγάλων απωλειών στις αποδοχές και τις συντάξεις και των αυξήσεων στους φόρους κατανάλωσης, τα νοικοκυριά θα ζήσουν άλλα τουλάχιστον 4 «πέτρινα χρόνια», με το βιοτικό τους επίπεδο να κατακρημνίζεται και το φάσμα της ανεργίας να έρχεται πιο κοντά. Είνα χαρακτηριστικό ότι για το 2012 προβλέπεται ο περιορισμός ακόμα και του επιδόματος ανεργίας κι αυτό σε μια εποχή που θα υπάρχει έκρηξη του αριθμού των ανέργων λόγω της βαθιάς οικονομικής ύφεσης.
2,450 ΔΙΣ. ΤΟ 2011
i-diadromi
«Φωτιά» σε τιμές, ακίνητα
Πυροδοτείται νέο κύμα ανατιμήσεων σε βασικά καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ λόγω των μετατάξεών τους από τον κανονικό συντελεστή 11% του ΦΠΑ στον υψηλό 23%, πράγμα που θα αφαιρέσει από τις τσέπες των καταναλωτών 1 δισ. ευρώ. Στο μνημόνιο αναφέρεται συγκεκριμένα ότι 30% από αγαθά και υπηρεσίες που σήμερα βρίσκονται στο 11% θα μεταταγούν στο 23% (τρόφιμα, λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και νερού κ.ά.), πράγμα που αυτόματα θα επιφέρει αύξηση της λιανικής τους τιμής κατά τουλάχιστον 12%.
Την ίδια χρονιά επιβάλλονται εκρηκτικές αυξήσεις στον φόρο κατοχής ακινήτων και στις μεταβιβάσεις (αγοραπωλησίες, κληρονομιές, γονικές παροχές) λόγω της αναπροσαρμογής των αντικειμενικών τιμών. Οι αυξήσεις στις αντικειμενικές τιμές θα είναι καυτές μιας και ο στόχος είναι το δημόσιο να εισπράξει πρόσθετα έσοδα ύψους 400 εκ. ευρώ.
Η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών τιμών θα επιφέρει κατακόρυφη άνοδο στον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) και θα διευρύνει τον αριθμό των ιδιοκτητών κατοικιών και οικοπέδων που θα πληρώσουν φόρο αφού θα ξεπεράσουν το αφορολόγητο όριο των 400.000 ευρώ που προβλέπεται από τον νόμο. Μεγάλες φορολογικές επιβαρύνσεις θα υπάρξουν και στις μεταβιβάσεις ακινήτων.
Πρόσθετες επιβαρύνσεις θα έχουν και οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων λόγω της αύξησης των τελών κυκλοφορίας μέσω της καθιέρωσης των λεγόμενων «πράσινων τελών», η οποία εκτιμάται ότι θα αποφέρει στα δημόσια ταμεία 300 εκ. ευρώ. Ολες οι συντάξεις θα παγώσουν και οι υψηλές θα μειωθούν με στόχο την εξοικονόμηση πόρων ύψους 250 εκ. ευρώ εντός του έτους. Επίσης θα περικοπεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατά 500 εκ. ευρώ, γεγονός που θα επιτείνει την ύφεση στην οικονομία.
3,75 δισ. το 2012
Χρονιά ανεργίας
Στο στόχαστρο μπαίνουν οι εργαζόμενοι στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας, οι ΔΕΚΟ, εκ νέου τα ακίνητα και τα κονδύλια για ανάπτυξη, ενώ θα επιβληθούν και άλλες περικοπές δαπανών ύψους 900 εκ. ευρώ, οι οποίες είναι αδιευκρίνιστες.
Το πρόγραμμα επιτάσσει δραστική μείωση του προσωπικού στο δημόσιο, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μαζικών απολύσεων εργαζομένων ακόμα και με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το πρωτόγνωρο όμως νέο μέτρο είναι η μείωση του επιδόματος για τους ανέργους, το οποίο θα λαμβάνουν μόνο όσοι βρίσκονται σε κατάσταση οικονομικής εξαθλίωσης και στερούνται τα ελάχιστα μέσα διαβίωσης.
Στόχος είναι το σχετικό κονδύλι να μειωθεί κατά 500 εκ. ευρώ εντός του έτους. Αυξήσεις θα υπάρξουν στη φορολογία των μη αλκοολούχων ποτών (αναψυκτικά) για την είσπραξη 300 εκ. ευρώ. Δεύτερη αναπροσαρμογή στις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων και κατάργηση των εξαιρέσεων επαγγελματιών και δραστηριοτήτων από τον ΦΠΑ έτσι ώστε να εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία 600 εκ. ευρώ
Οι συντάξεις παγώνουν για μία ακόμη χρονιά για εξοικονόμηση 250 εκ. ευρώ και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων περικόπτεται κατά 500 εκ. ευρώ. Βαθιά μπαίνει το μαχαίρι στις ΔΕΚΟ, με μείωση των επιχορηγήσεων κατά 800 εκ. ευρώ, μέτρο που θα οδηγήσει σε μειώσεις προσωπικού και αποδοχών και σε αυξήσεις στα τιμολόγια.
10,6 δισ. το 2013 και το 2014
Το τελικό «σάρωμα»
Το μνημόνιο προεξοφλεί νέες περικοπές προσωπικού στο δημόσιο και πάγωμα συντάξεων συνολικού ποσού 700 εκ. ευρώ. Ομως ο κύριος όγκος των μέτρων παραμένει θολός, αφού προβλέπονται «μη-καθορισμένα μέτρα» 4,2 δισ. ευρώ. Συνολικά τα πρόσθετα μέτρα θα αποφέρουν 4,9 δισ. ευρώ. Για το 2014 η προσαρμογή ύψους 5,750 δισ. ευρώ είναι εντελώς αφηρημένη, καθώς δεν εξειδικεύεται κανένα από τα μέτρα που θα οδηγήσουν στην επίτευξη του στόχου.
Σε περίπτωση αποκλίσεων...
Η τρόικα είναι έτοιμη να αυξήσει τη «δόση»
Στη διαδρομή για τη δημοσιονομική αναπροσαρμογή ο δρόμος γίνεται κάθε χρόνο και πιο κακοτράχαλος, καθώς θα επιβάλλονται νέα δραστικά και πρωτόγνωρα μέτρα. Από τα επιμέρους μέτρα και το χρονοδιάγραμμα που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα των πιστωτών, στο μάτι του κυκλώνα για την επόμενη τετραετία θα βρεθούν οι αποδοχές των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τα αδύναμα εισοδηματικά στρώματα, όπως οι άνεργοι και εκείνοι που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας, οι ιδιοκτήτες κατοικιών και άλλων ακινήτων καθώς και οι υποψήφιοι αγοραστές.
Επίσης θα επιβαρυνθούν οι κάτοχοι αυτοκινήτων, εργαζόμενοι στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και γενικά οι καταναλωτές που θα βρεθούν μπροστά σε νέα κύματα ανατιμήσεων λόγω αύξησης του ΦΠΑ.
Παρόλα αυτά ανοιχτό το ενδεχόμενο αποτυχιών στην εφαρμογή του προγράμματος και λήψης έκτακτων μέτρων για τη διόρθωσή τους αφήνει η τρόικα των πιστωτών, που θα παρακολουθεί στενά ανά τρίμηνο την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση και θα αποφασίζει ανάλογα για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων του δανείου. Αλλωστε μέτρα αξίας πάνω από 11 δισ. ευρώ δεν έχουν εξειδικευτεί.
Υπό παρακολούθηση
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Το πρόγραμμα θα παρακολουθείται στενά και, εφόσον χρειαστεί, θα λαμβάνονται μέτρα.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει κινδύνους που προέρχονται από χαμηλότερα έσοδα, υψηλότερες κοινωνικές μεταβιβάσεις, περαιτέρω αρνητικές αναθεωρήσεις για τον ρυθμό ανάπτυξης, πρόσθετα δημοσιονομικά βάρη από το δημόσιο και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και υψηλότερες δαπάνες τόκων. Ωστόσο, αυτά είναι διαχειρίσιμα και η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει κατάλληλες δράσεις για τη διατήρηση των στόχων του προγράμματος, μεταξύ άλλων μέσω της έκτακτης μείωσης δαπανών, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο».
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
antonakos@pegasus.gr
Read more...

Στάση πληρωμών επιτέλους!

του Σπύρου Μαρκέτου

Η συμφωνία κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής ψηφίστηκε καταρχήν από τη βουλή, αλλά δεν δίνει λύση. Οι επαΐοντες δεν έχουν αμφιβολία γι’ αυτό, ούτε και οι ‘αγορές’ άλλωστε, που ανεβάζουν ακατάπαυστα τα σπρεντ. «Είναι μια λύση για το τραπεζικό σύστημα», επισημαίνει ένας ξένος σχολιαστής, «όχι για τα προβλήματα της Ελλάδας. Πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε κυρίως η Ελλάδα να πληρώσει τον λογαριασμό μιας τέτοιας λύσης. Θα ήταν τεράστια ντροπή, αν η Ελλάδα αναγκαζόταν τώρα να βασανιστεί, και σε δυο ή τρία χρόνια κατέληγε σε χειρότερη θέση απ’ ό,τι σήμερα. Να υποφέρεις για κάποιον τελικά επωφελή σκοπό είναι αρκετά δύσκολο· να υποφέρεις χωρίς καμιά προοπτική βελτίωσης είναι κάτι άλλο, και οι έλληνες ή οποιοσδήποτε άλλος ολότελα δίκαια θα το απέρριπταν».

Μοιραίο λάθος της συμφωνίας, ότι δεν προβλέπει αναδόμηση του χρέους, τονίζει ένας βρετανός χρηματιστής. «Χωρίς αυτήν, απλούστατα δεν υπάρχει η παραμικρή προοπτική να επιστρέψει η ρευστότητα στην Ελλάδα».1 Ούτε δίνεται απάντηση στο ερώτημα, πώς θα καταφέρει η Ελλάδα να ξεπληρώσει όλα αυτά τα νέα δάνεια που συμφωνήθηκαν.
tvxs.gr

Ο πρωθυπουργός μας βεβαιώνει ότι “ή ψηφίζουμε και εφαρμόζουμε τη συμφωνία, ή καταδικάζουμε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. […] Πέστε, εξηγήστε τι θα συμβεί, αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε κατά τα άλλα; Τι θα γίνει […] με ένα κράτος, που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του Ελληνικού λαού, σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;”.2 Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί ‘κόκκινη γραμμή’ την αποπληρωμή των τριακοσίων δισεκατομμυρίων του χρέους μέχρι τελευταίου σεντς, ενώ ο ηγέτης της άκρας δεξιάς βρίσκει και αυτός την ευκαιρία να βαφτιστεί στην κολυμβήθρα των υπεύθυνων πολιτικών: «Το θέμα δεν είναι να στηρίξουμε τον Παπανδρέου αλλά να έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις [...] θα μας ρωτούν γιατί ψηφίσαμε να κοπούν μισθοί και συντάξεις; Κι εμείς θα πρέπει να εξηγούμε ότι υπήρχε κίνδυνος να τα χάσουν όλα».

Ωστόσο η άποψη των πολιτικών μας ηγετών όσον αφορά τις ενδεχόμενες συνέπειες μιας στάσης πληρωμών δεν είναι η μόνη. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δυο εντελώς αντίθετες απόψεις σχετικά με το ζήτημα, χαρακτηριστικά δείγματα των οποίων σας μεταφέρω αμέσως παρακάτω. Μάλιστα, δεν αντιστοιχούν μονοσήμαντα με πολιτικές τοποθετήσεις στον άξονα αριστεράς δεξιάς. Σας αφήνω να μαντέψετε εσείς ποιό γράφτηκε από δυο φιλελεύθερους διεθνείς τραπεζίτες και δημοσιεύτηκε πρόσφατα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και ποιό προέρχεται από επιφανές στέλεχος της ελληνικής αριστεράς και δημοσιεύτηκε στην τελευταία κυριακάτικη Αυγή. Άποψη πρώτη, που κατά βάση αναπτύσσει αυτές που αναφέραμε προηγουμένως:

Μια μονομερής απόπειρα της Ελλάδας να κηρύξει στάση πληρωμών ή να αναδιαρθρώσει το χρέος της θα ήταν αυτοκτονική. Θα είχε καταστροφικές συνέπειες στην Ευρωζώνη, την ΕΚΤ και τις τράπεζες που κρατούν δεκάδες δισεκατομμύρια ελληνικό χρέος, μέσω αυτών στο νόμισμα και στην πραγματιική οικονομία, αλλά ακόμα χειρότερες στο εσωτερικό της χώρας: διότι εκτός από τόκους και χρεολύσια το ελληνικό κράτος έχει να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, για τα οποία καθόλου δεν φτάνουν τα έσοδά του, δεν θα έβρισκε όμως να δανειστεί, ούτε οι τράπεζες άλλωστε, θα διαλύονταν καθώς θα έτρεχαν όλοι να σηκώσουν τα λεφτά τους, θα μπαίναμε σε αβυσσαλέα ύφεση. Αν δε, εναλλακτικά, το ελληνικό Δημόσιο επιχειρούσε να αναδιαπραγματευτεί το χρέος με τους πιστωτές του, τις ξένες τράπεζες και τα funds, μόνο του, χωρίς καμία στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση που διαφωνούσε κατηγορηματικά, οι όροι που θα του επέβαλλαν για να χάσουν όσο γίνεται λιγότερα από τα λεφτά που δάνεισαν, θα ήσαν οπωσδήποτε πολύ δυσμενέστεροι. Μόνο προοπτικά, αν γενικευτεί η κρίση του χρέους και το αναδιαπραγματευτούν από κοινού περισσότερες κυβερνήσεις μεγάλων χωρών, μπορεί να προκύψει ένα καλό αποτέλεσμα με επανισορρόπηση της οικονομίας και περιορισμό της υπερδύναμης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Αλλά αυτό το δρόμο δεν μπορεί να τον πάρει μια μικρή σχετικά οικονομία, μόνη της...

Άποψη δεύτερη: Σύμφωνα με την εμπεριστατωμένη και αναλυτική έρευνα όλων των διαθέσιμων εμπειρικών στοιχείων των δυο τελευταίων αιώνων, παραπάνω από δυο χιλιάδων επεισοδίων χρεωκοπίας ή στάσης πληρωμών, υπάρχουν τέσσερεις διαφορετικοί τύποι κόστους που μπορεί να προκύψουν από μια διεθνή στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους: κόστη διεθνούς υπόληψης της χώρας, κόστη αποκλεισμού από το διεθνές εμπόριο, κόστη στην εγχώρια οικονομία μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και πολιτικά κόστη στην κυβέρνηση. “Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως τα οικονομικά κόστη είναι γενικά σημαντικά, αλλά ωστόσο βραχύβια, και μερικές φορές δεν λειτουργούν μέσα από τους συμβατικούς διαύλους. Αντιθέτως, οι πολιτικές συνέπειες μιας κρίσης δημόσιου χρέους μοιάζουν να είναι ιδιαίτερα βαρειές για τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς Οικονομικών τους”. Δηλαδή οι χώρες αναρρώνουν γρήγορα· οι κυβερνήσεις τους, ίσως μάλιστα μαζί τους και κάποιες ηγεσίες της αριστεράς, όχι. Επειδή οι πολιτικοί μας ταγοί κινδυνολογούν ακατάπαυστα σχετικά με τις ενδεχόμενες επιπτώσεις μιας στάσης πληρωμών, αξίζει να δούμε αυτή την αντίθετη επιχειρηματολογία αναλυτικότερα, έστω και αν χρειάζεται να κάνουμε κάποια προσπάθεια για να παρακολουθήσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειές της:

Συμπεραίνουμε ότι η επίπτωση μιας κρίσης χρέους όσον αφορά τα αποτελέσματα των διάφορων μεταβλητών οι οποίες προκάλεσαν καταρχάς τη στάση πληρωμών, συν το πρόσθετο αποτέλεσμα που μπορεί ν’ αποδοθεί στη στάση πληρωμών καθαυτή, είναι της τάξης του 1%, δηλαδή όχι ευκαταφρόνητο και στατιστικά άκρως σημαντικό. [...] Οι μελετητές συμφωνούν ότι η στάση πληρωμών δεν οδηγεί σε κανέναν μόνιμο αποκλεισμό από τις διεθνείς χρηματαγορές. Αντιθέτως, τα τεκμήρια δείχνουν ότι ενώ οι χώρες χάνουν την πρόσβασή τους σ’ αυτές τον καιρό της κρίσης, μετά την αναδόμηση του χρέους οι χρηματαγορές δεν κάνουν καμιά διάκριση, όσον αφορά την πρόσβαση σ’ αυτές, μεταξύ χωρών που έχουν ή δεν έχουν νωρίτερα προβεί σε στάση πληρωμών. Διάφοροι εξωτερικοί παράγοντες, καθώς και οι διαθέσεις των ξένων επενδυτών, μοιάζουν να επηρεάζουν την πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες στάσεις πληρωμών μιας χώρας. [...]

Όσον αφορά, τώρα, τα άμεσα αποτελέσματα μιας στάσης πληρωμών στα κόστη δανεισμού. Οι σχετικές εμπειρικές μελέτες μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες: (1) μελέτες που δεν βρίσκουν να έχει κανένα αποτέλεσμα η στάση πληρωμών στο κόστος δανεισμού, (2) μελέτες που διαπιστώνουν ένα μακροπρόθεσμο αλλά μικρό αποτέλεσμα της στάσης πληρωμών στο κόστος δανεισμού, και (3) μελέτες που επισημάινουν ένα πρόσκαιρο και ταχύτατα φθίνον αποτέλεσμα της στάσης πληρωμών στο κόστος δανεισμού. [...] Σύμφωνα με τα δικά μας αποτελέσματα, οι επενδυτές αντιδρούν έντονα, αλλά έχουν σύντομη μνήμη. [...]

Ενώ κυκλοφορεί από πολύ καιρό η ιδέα πως οι στάσεις πληρωμών οδηγούν σε κάποιες μορφές εμπορικών αντιποίνων, τα εμπειρικά τεκμήρια μιας διασύνδεσης μεταξύ στάσης πληρωμών και εμπορίου είναι πολύ πιο πρόσφατα. Σε μελέτη μας, του 2006, χρησιμοποιούμε δεδομένα αναλυτικά κατά βιομηχανικούς κλάδους, και βρίσκουμε πως οι στάσεις πληρωμών έχουν κόστος κυρίως για τις εξαγωγικές βιομηχανίες, αλλά πάντως τα αποτελέσματά τους στις εξαγωγές τείνουν να είναι βραχύβια. Ελάχιστες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στην ιστορία, επιβολής εμπορικού αποκλεισμού σε χώρες οι οποίες έχουν κηρύξει στάση πληρωμών. Η σημερινή δομή μάλιστα των κεφαλαιαγορών, όπου οι επενδυτές είναι ολοένα περισσότερο ανώνυμοι ομολογιούχοι που μπορούν να ανταλλάξουν μέσα σε μερικά λεπτά μακροπρόθεσμες με βραχυπρόθεσμες τοποθετήσεις, κάνει ακόμη πιο απίθανη σήμερα αυτή την υπόθεση. Υπάρχει ωστόσο πλέον ένα πιο πιθανό σενάριο. Ότι η χειροτέρευση της πιστωτικής ποιότητας των εξαγωγικών επιχειρήσεων μετά μια στάση πληρωμών (η οποία επέρχεται εξαιτίας του κινδύνου επιβολής κεφαλαιικών ή συναλλαγματικών ελέγχων) θα μπορούσε ενδεχομένως να κάνει τις εμπορικές πιστώσεις λιγότερο άφθονες και περισσότερο ακριβές. Κάτι τέτοιο θα είχε στην πραγματικότητα επιπτώσεις παρόμοιες με κείνες των εμπορικών αντιποίνων. Αυτήν ακριβώς την υπόθεση ερευνούμε, και το συμπέρασμά μας είναι ότι οι επιπτώσεις αυτές είναι αρνητικές και μεγάλες μόνον το πρώτο και το δεύτερο έτος της στάσης πληρωμών. Τούτο το αποτέλεσμα δείχνει ότι όντως η στάση πληρωμών έχει αρνητικές επιπτώσεις στις εμπορικές πιστώσεις, αλλά αυτές είναι βραχυχρόνιες.

Ελέγξαμε επίσης αν τυχόν οι στάσεις πληρωμών οδηγούν σε τραπεζικές κρίσεις ή σε εγχώρια πιστωτική συστολή. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί για διάφορους λόγους. Πρώτα πρώτα, τα επεισόδια στάσης πληρωμών μπορεί να προκαλέσουν κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, οδηγώντας έτσι σε μαζική απόσυρση καταθέσεων, η οποία θα μπορούσε έπειτα να προκαλέσει τραπεζική κρίση ή τουλάχιστον πιστωτική συστολή. Δεύτερον, ακόμη και χωρίς μαζική απόσυρση καταθέσεων, τα επεισόδια στάσης πληρωμών θα επηρέαζαν ίσως αρνητικά τους ισολογισμούς των τραπεζών, ιδίως εκείνων που έχουν μεγάλες επενδύσεις σε πληττόμενα ομόλογα, και θα τις έκαναν έτσι να υιοθετούν πιο συντηρητικές στρατηγικές δανεισμού. Τέλος, τα επεισόδια στάσης πληρωμών συχνά συνοδεύονται από εξασθένηση των δικαιωμάτων των πιστωτών, ή τουλάχιστον από μεγαλύτερη αβεβαιότητα όσον αφορά αυτά τα δικαιώματα, πράγμα που μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά τον τραπεζικό δανεισμό. [...] Τα πορίσματα της μελέτης μας δείχνουν ότι τα επεισόδια στάσης πληρωμών προκαλούν μάλλον τραπεζικές κρίσεις, παρά το αντίθετο. [Ελέγχοντας] αν τα επεισόδια στάσης πληρωμών γεννούν επίσης πιστωτική συστολή, συμπεραίνουμε ότι η υπόθεση αυτή δεν ευσταθεί. [...]

Μερικές φορές οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες μοιάζουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αναβάλουν μια στάση πληρωμών που μοιάζει αναπόφευκτη. Στην περίπτωση της Αργεντινής, για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ακόμη και τραπεζίτες της Ουώλ Στρητ κόπιασαν πολύ να πείσουν τους ιθύνοντες να παραδεχτούν την πραγματικότητα και να αρχίσουν την αναδιάρθρωση του χρέους. Γιατί όλη αυτή η απροθυμία; Τα τεκμήρια δείχνουν ότι οι στάσεις πληρωμών προοιωνίζονται πτώση των υπουργών Οικονομικών και των κορυφαίων πολιτικών. Το υψηλό πολιτικό κόστος έχει δυο σημαντικές συνεπαγωγές. Μια θετική, ότι αυξάνει την προθυμία των χωρών να πληρώσουν τους δανειστές τους, κι επομένως και το ύψος του εξυπηρετήσιμου χρέους. Και μια αρνητική, ότι οι πολιτικά επώδυνες στάσεις πληρωμών κάποτε κάνουν τους πολιτικούς να τα παίξουν όλα για όλα, κι ενδεχομένως να κάψουν και τη μπάνκα, με αποτέλεσμα ακόμη χειρότερο οικονομικό κόστος όταν χάνουν το στοίχημα. Το να καθυστερείς τη στάση πληρωμών μπορεί να κοστίσει ακριβά, για τρεις τουλάχιστον λόγους: (1) Οι μη πειστικές περιοριστικές δημοσιονομικές πολιτικές είναι αναποτελεσματικές όσον αφορά την αποτροπή της στάσης πληρωμών, κι επιπλέον φέρνουν πτώση της παραγωγής, (2) Η καθυστέρηση της στάσης πληρωμών παρατείνει το κλίμα αβεβαιότητας και τα υψηλά επιτόκια, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τις επενδύσεις και τους ισολογισμούς των τραπεζών, και (3) Η αναβολή της στάσης πληρωμών μπορεί να βλάψει άμεσα τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αυτό δείχνει ότι ένας πολιτικός που ενδιαφέρεται για την πολιτική του επιβίωση ίσως ζυγίζει τα πράγματα διαφορετικά από τον αντιπροσωπευτικό πολίτη της χώρας. Αντιμέτωποι με μια στάση πληρωμών που έχει πολιτικό κόστος, οι πολιτικοί που φροντίζουν την καριέρα τους προσπαθούν να την καθυστερήσουν, ακόμη και αν κάτι τέτοιο πλήττει την ευημερία της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, η εξίσωση δείχνει ότι οι πολιτικοί που αδιαφορούν για την ευημερία της κοινωνίας προσπαθούν να καθυστερήσουν τη στάση πληρωμών ακόμη και όταν έχουν μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας.

Άραγε οι δικοί μας πολιτικοί μας κόβουν τους μισθούς και μας φορτώνουν φόρους επειδή είναι ανυποχώρητοι πατριώτες, όπως αδιάκοπα διακηρύσσουν, ή μήπως για τους πιο ιδιοτελείς λόγους τους οποίους κομψά υπαινίσσεται αυτή η μελέτη των δυο τραπεζιτών, που εκδόθηκε από το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;4 Ακόμη και η βρετανική Γκάρντιαν, εφημερίδα που δεν διακρίνεται για τον πολιτικό της ριζοσπαστισμό, στο προχτεσινό κύριο άρθρο της, αφιερωμένο στην υπεράσπιση της Ελλάδας απέναντι στις φτηνές κατηγορίες που εκτοξεύουν τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια, μας παρότρυνε να προχωρήσουμε το ταχύτερο στην αναπόφευκτη στάση πληρωμών.5 Επομένως, το δεύτερο ενδεχόμενο δεν μοιάζει εντελώς απίθανο.
Read more...

Συνταγματικό πραξικόπημα από τους επίορκους της χώρας


Κάτι βρωμάει και πολύ άσχημα. Την παρασκευή με αιφνίδια τροπολογία παρέχεται στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού διμερή ή πολυμερή με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα του μηχανισμού στήριξης. Η λέξη κύρωση από την Βουλή αντικαταστάθηκε από το συζήτηση και ενημέρωση της Βουλής κι έτσι μόνο με την υπογραφή του υπουργού θα ισχύουν και θα εκτελούνται τα πάντα. Επικαλέστηκαν δε ότι αυτό είναι μέσα στην συμφωνία για τον μηχανισμό στήριξης και έπρεπε να ψηφιστεί- συμπληρωθεί εκτάκτως πριν πάνε στην Ευρώπη. Όμως στο άρθρο 1 παράγραφος 4 αναφέρει το αντίθετο όπως διαβάζεται. Εδώ υπάρχει κάτι πολύ βρώμικο και ύποπτο, που χρειάζεται διερεύνηση.
Άρθρο 1: Μηχανισμός Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας

1. Με την Δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ζώνης του Ευρώ που δημοσιοποιήθηκε στις Βρυξέλλες την 25η Μαρτίου 2010 και προσαρτάται στον παρόντα νόμο ως Παράρτημα Ι, αποφασίστηκε για την οικονομική και την δημοσιονομική σταθερότητα της ευρωζώνης, η δημιουργία μηχανισμού στήριξης.

2. Με την Δήλωση για την στήριξη της Ελλάδας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του Ευρώ που δημοσιοποιήθηκε στις Βρυξέλλες την 11η Απριλίου 2010 και προσαρτάται στον παρόντα νόμο ως Παράρτημα ΙΙ στην αγγλική γλώσσα, και σε μετάφρασή της στην ελληνική γλώσσα, αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της παραγράφου 1 με την κατάρτιση κοινού προγράμματος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τις Ελληνικές αρχές.

3. Για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης που συγκροτήθηκε σύμφωνα με τις Δηλώσεις των προηγουμένων παραγράφων, καταρτίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σχέδιο προγράμματος (Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής ) το οποίο με επιστολές του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος διαβιβάστηκε, αφενός προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και αφετέρου προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το σχέδιο προγράμματος προσαρτάται στον παρόντα νόμο ως Παραρτήματα ΙΙΙ και IV, στην ελληνική γλώσσα.

4. Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη – μέλη της Ζώνης του Ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προηγούμενης παραγράφου. Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγουμένου εδαφίου, εισάγονται στην Βουλή για κύρωση.
ixnos1


Read more...

Hasta la Victoria Siempre VS Ενα Καράβι για τη Γάζα Δευτέρα 10/5 στο Αθλητικό Κέντρο Γαλατσίου


ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ

Το ανυπότακτο πνεύμα του Τσε
συναντά την αδούλωτη Παλαιστίνη

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Hasta La Victoria Siempre – Ενα Καράβι Για Τη Γάζα

Δευτέρα, 10 Μαΐου, 5:30μμ
ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ (Πάρκο Βεΐκου)

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

Αθήνα, 5 Μαίου 2010

Τμήμα του «Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 στη Γάζα» θα είναι ο ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στην Hasta La Victoria Siempre και την ομάδα της πρωτοβουλίας ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ, που θα γίνει τη Δευτέρα 10 Μαΐου, στις 5:30 το απόγευμα στο Αθλητικό Κέντρο Γαλατσίου (πάρκο Βεΐκου).
shiptogaza

Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Γάζας, αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, αποφάσισαν να οργανώσουν το δικό τους Μουντιάλ. 16 ποδοσφαιρικές ομάδες της Γάζας θα παίξουν με ισάριθμες ομάδες από ξένους που εργάζονται στις διάφορες διεθνείς οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη Λωρίδα της Γάζας. Οι δυο ελληνικές ομάδες στέλνουν το δικό τους μήνυμα αλληλεγγύης και αδελφοσύνης: «Θα θέλαμε να είμαστε εκεί και να παίξουμε μαζί σας. Γι’ αυτό θεωρήστε το μεταξύ μας παιχνίδι ως ένα ακόμη παιχνίδι του Μουντιάλ της Γάζας και ελπίζουμε σύντομα να συναντηθούμε, όταν τα πλοία μας θα καταπλεύσουν στη Γάζα, σπάζοντας τη βάρβαρη και παράνομη πολιορκία της».

Εκ μέρους της Hasta La Victoria Siempre, ο παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής και προπονητής Σάββας Κωφίδης δήλωσε:
«Εδώ και δυο περίπου χρόνια (η ψυχή μου θα ‘λεγε, από τότε που γεννήθηκα), συμβαδίζω ιδεολογικά με την «Ηasta la Victoria Siempre», μια κίνηση ανθρωπιστική, πολιτιστική, κοινωνική, μα συνάμα επαναστατική, όπου αγωνιζόμαστε και αντιστεκόμαστε σε κάθε μικρόβιο που αρρωσταίνει και ευτελίζει τον ανθρώπινο νου και ψυχή, και συμπαραστεκόμαστε σε κάθε άνθρωπο ή ομάδα που έχουν ανάγκη βοήθειας, σε κάθε γωνιά της Γης.

Δεν θα μπορούσα λοιπόν να απουσιάζω από τη δράση της 10ης Μάη. Θα είμαι εκεί για να υποστηρίξω τον αξιοθαύμαστο αγώνα που συνεχίζει να δίνει το «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ», ενάντια στο στραγγαλισμό της ελεύθερης και ανεξάρτητης συνείδησης ενός καταπιεσμένου λαού που χρόνια αγωνίζεται για την ελευθερία του και ψάχνει τη χαμένη του πατρίδα.
Θα είμαι εκεί, για να ουρλιάξω στους λαούς και τα κράτη που σιωπούν και ανέχονται την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τη διεθνή αδικία, πως Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ!!!!!!

Θα είμαι εκεί, για να βγάλω μ’ όλη μου τη δύναμη όσο αέρα έχουν τα πνευμόνια μου και να κατευοδώσω τα πανιά του καραβιού για τη Γάζα: ΗASTA LA VICTORIA SIEMPRE».

Εκ μέρους της ποδοσφαιρικής ομάδας ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ, ο Αμπντελγκάνι Μαζντί, μετανάστης από το Μαρόκο, δήλωσε:

«Οταν ήρθα στην Ελλάδα σαν οικονομικός μετανάστης, κατάλαβα κι εγώ όπως και άλλοι πολλοί, τι σημαίνει το μεροκάματο στην ξενιτιά, τι είναι εκμετάλλευση, τι είναι ρατσισμός. Το 2008 εγώ κι άλλοι 14 μετανάστες κερδίσαμε τα νόμιμα χαρτιά μας στην Ελλάδα, μετά από απεργία πείνας 26 ημερών, με τον αγώνα μας αλλά κυρίως με την απίστευτη αλληλεγγύη που συναντήσαμε από χιλιάδες Ελληνες και μετανάστες στα Χανιά. Τώρα ξέρω τι σημαίνει αλληλεγγύη. Πόση δύναμη έχει. Θα σταματήσουμε την αλληλεγγύη για τη Γάζα και όλη την Παλαιστίνη, μόνο όταν πάψει η κατοχή. Γιαυτό συμμετέχω σ΄αυτό το ματς. Και στέλνω δύο μηνύματα:

1. Προς το λαό της Γάζας: ΓΑΖΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ" και 2. Προς τους συντρόφους "αντιπάλους" της 10ης Μάη: ΠΡΟΠΟΝΗΘΕΙΤΕ ΓΕΡΑ».

Με την Hasta La Victoria Siempre στη συνάντηση της 10ης Μαΐου θα αγωνιστούν οι: Χουάν-Ραμόν Ρότσα, Σάββας Κωφίδης, Ηλίας Ατματζίδης, Ηλίας Πουρσανίδης, Γιώργος Ντράκοβιτς, Κώστας Μπατσινίλας, Κώστας Μουρατίδης, Βασίλης Λέκκας, Γιάννης Παυλίδης, Ηρακλής Δημητριάδης, Νίκος Κορομηλάς, Μιχάλης Βροχίδης, Περικλής Παπαπαναγής, Σάββας Παπάζογλου, Πασχάλης Τσαρούχας, Νίκος Μάλιαρης, Τάκης Βαμβακίδης, Τάσος Κάκος.

Με την ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ θα αγωνιστούν μέλη της πρωτοβουλίας, Αραβες μετανάστες από τα Χανιά και την Αθήνα, Παλαιστίνιοι φοιτητές και νέοι από την Παλαιστινιακή Κοινότητα.
Read more...

TO "SERVE & PROTECT" MADE IN GREECE

freskoprama
Read more...
free counters