skip to main |
skip to sidebar
Τρίτος στη σειρά τρομονόμοςΜες στο κατακαλόκαιρο (26 Αυγούστου), σε μια μόνο συνεδρίαση, όπου όλοι βιάζονταν να τελειώσουν, η κυβέρνηση Παπανδρέου ψήφισε τη δεύτερη κατά σειρά τροποποίηση του τρομονόμου του 2001 (η πρώτη τροποποίηση έγινε από την κυβέρνηση Καραμανλή το 2004), διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του έτσι που να πιάνει ακόμα και τυχαία συλληφθέντες διαδηλωτές σε μια διαδήλωση που υπήρξε σύγκρουση με την αστυνομία.
Πρόσχημα για τη «βελτίωση» του τρομονόμου υπήρξε η κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο του ΟΗΕ, που υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης του λεγόμενου οργανωμένου εγκλήματος, εισήγαγε την έννοια της «τρομοκρατίας» και την όρισε ως βασικό εχθρό του σύγχρονου κόσμου. Μια σύμβαση που αν και πέρασαν 10 χρόνια (ψηφίστηκε το 2000), καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν έπαιρνε την ευθύνη της κύρωσής της.
Ομως, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν αρκέστηκε μόνο στην κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο. Κατά παράβαση της κοινοβουλευτικής συνήθειας οι διεθνείς συμβάσεις να κυρώνονται με ένα αυτοτελές νομοσχέδιο, με ένα ή δύο άρθρα, εισήγαγε και ένα δεύτερο τμήμα, στο οποίο κάνει σοβαρές τροποποιήσεις στην ποινική νομοθεσία και ιδιαίτερα στη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική». Εκανε πιο κατασταλτικό, πιο εφιαλτικό τον τρομονόμο, χωρίς να προηγηθεί καμιά δημόσια συζήτηση, χωρίς καν να προηγηθούν ακροάσεις φορέων. Το νέο τερατούργημα ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Καταψήφισαν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ΔΗΑΡΙ και ΛΑΟΣ (που συμφωνούσε στα πάντα, αλλά ήθελε πιο σκληρό πλαίσιο καταστολής για τους μετανάστες).
Οι τροποποιήσεις στον τρομονόμο είναι οι εξής:
1. Ενώ έως τώρα τιμωρούνταν «όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα (οργάνωση) και επιδιώκει τη διάπραξη περισσότερων κακουργημάτων», το «και» αντικαταστάθηκε με «που». Ετσι, εξαλείφεται το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου και αντικαθίσταται με το αντικειμενικό συλλογικό στοιχείο. Είναι αδιάφορο αν ο διωκόμενος ήθελε να διαπράξει ή διέπραξε κακουργήματα. Αρκεί που το ήθελε η οργάνωση. Το ελληνικό σύστημα δικαίου δεν περιλάμβανε μέχρι τώρα τον αντικειμενικό δόλο. Πλέον, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», εισάγεται και αυτός.
2. Ως «τρομοκρατική» οργάνωση ορίζεται πλέον και αυτή που συγκροτείται για να διαπράξει πλημμελήματα (π.χ. παρακώλυση συγκοινωνιών, διακεκριμένη φθορά κ.ά.). Ετσι, οι συλληφθέντες μιας μαχητικής πορείας, στους οποίους κατά κανόνα αποδίδονται τέτοια αδικήματα, μπορούν κάλλιστα να δικαστούν ως «τρομοκράτες». Απλώς, τους επιφυλάσσεται μικρότερη ποινή σε σχέση με όσους διαπράττουν κακουργήματα. Το ίδιο ισχύει και για όποιον κατηγορηθεί ότι «διευθύνει» τέτοια ομάδα. Δικάζεται κι αυτός σαν «αρχηγός», αλλά με μειωμένη ποινή (ο «διευθύνων» ομάδα που συστήθηκε για να διαπράξει κακουργήματα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 10 ετών).
3. Ο κύκλος των μελών μιας οργάνωσης διευρύνεται και με τους… συμπαθούντες, οι οποίοι παρέχουν «κάθε είδος περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα». Η ποινή και γι’ αυτούς είναι κάθειρξη μέχρι 10 χρόνια. Μπορούμε να φανταστούμε πόσο διευρύνεται ο κύκλος και πόση αυθαιρεσία χωράει εν προκειμένω, αν αναλογιστούμε ότι «τρομοκρατικές» έχουν χαρακτηριστεί όλες οι εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις (π.χ. οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης), υπέρ των οποίων αναπτύσσονται κινήσεις αλληλεγγύης. Συλλογή τροφίμων ή ρούχων για την Παλαιστίνη μπορεί να χαρακτηριστεί παροχή υλικής βοήθειας στην «τρομοκρατία»! Μάλιστα, ο νέος νόμος διευκρινίζει ρητά ότι αυτή η κατηγορία απευθύνεται «ανεξάρτητα από τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος από τα αναγραφόμενα στην παρ. 1»!
4. Εισάγεται πλέον, δίπλα στη συμμετοχή σε «δομημένη οργάνωση», το αδίκημα της απειλής: «Οποιος απειλεί σοβαρά με την τέλεση του κατά την παρ. 1 εγκλήματος και έτσι προκαλεί τρόμο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών». Τα όρια της αυθαιρεσίας εκτείνονται πλέον στο άπειρο, καθώς ευθέως διώκεται το φρόνημα.
5. «Ασορτί» με τις προηγούμενες τροποποιήσεις του τρομονόμου και για να κατοχυρωθεί καλύτερα η διεύρυνση του κύκλου των «υπόπτων», έρχεται η κατάργηση της διάταξης που έλεγε ότι «δεν συνιστά τρομοκρατική πράξη… η τέλεση ενός ή περισσότερων από τα εγκλήματα των προηγούμενων παραγράφων, αν εκδηλώνεται ως προσπάθεια εγκαθίδρυσης δημοκρατικού πολιτεύματος ή διαφύλαξης ή αποκατάστασης αυτού ή ως δράση υπέρ της ελευθερίας… ή αποσκοπεί στην άσκηση θεμελιώδους ατομικής, πολιτικής ή συνδικαλιστικής ελευθερίας ή άλλου δικαιώματος».
6. Τέλος, για τη διευκόλυνση της ρουφιανιάς και των στημένων κατηγορητηρίων, καταργήθηκε η υποχρέωση του δικαστηρίου να αποκαλύπτει το όνομα του «ανώνυμου» μάρτυρα, αν το ζητήσει κάποιος από τους διάδικους. Πλέον, το δικαστήριο θα αποφαίνεται, «αιτιολογημένα», αν θα αποκαλύψει το όνομα ή όχι.
Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο προδικάζει τη λήψη και άλλων κατασταλτικών μέτρων, όπως π.χ. η σκλήρυνση του καθεστώτος κράτησης των καταδικασθέντων για «τρομοκρατία». Για παράδειγμα, το άρθρο 11 παρ. 4 της σύμβασης προβλέπει διαφορετικό καθεστώς για την προσωρινή ή υφ’ όρον απόλυση καταδικασθέντων για τέτοια αδικήματα.
Τρόμος και καταστολή
Δεν είναι καθόλου άσχετη η φασιστική τροπολογία για την καταστολή της απεργίας των φορτηγατζήδων από τον τρομονόμο-3 που ψηφίστηκε «εν κρυπτώ» μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, κυβέρνηση μετατρέπει σε κακούργημα (με ποινές πάνω από τρία χρόνια) τη μη συμμόρφωση σε απόφαση επίταξης και την παρακώλυση συγκοινωνιών.
Για πρώτη φορά κυβέρνηση διευρύνει τόσο πολύ τα όρια επιβολής της «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας, έτσι που εν δυνάμει να περιλαμβάνει κάθε αγωνιζόμενο κοινωνικό κομμάτι. Οι συλληφθέντες μιας μαχητικής διαδήλωσης, στη διάρκεια της οποίας υπήρξε σύγκρουση, μπορεί να χαρακτηριστούν μέλη «τρομοκρατικής» οργάνωσης και να αντιμετωπίζουν πρόσθετη ποινή μέχρι 10 χρόνια, ακόμα και αν τα αδικήματα που διέπραξαν είναι πλημμελήματα που τιμωρούνται με πολύ μικρότερες ποινές. Οποιος θεωρηθεί ότι βοήθησε στη δράση αυτής της ομάδας (π.χ. κάποιος που πρόσφερε μια χειρουργική μάσκα σε κάποιον άλλο) τιμωρείται επίσης με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 χρόνια. Ακόμα και όποιος «απειλεί» (;;!!) με τη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
Είναι φανερό πως πλέον δυνάμει «τρομοκράτες» είναι όλοι όσοι κατεβαίνουν στο δρόμο και αγωνίζονται. Στο στόχαστρο δεν μπαίνουν μόνο οι οργανώσεις που ασκούν επαναστατική βία, αλλά το ίδιο το κοινωνικό κίνημα.
Η διεύρυνση αυτή δεν έρχεται τυχαία τώρα. Είναι ένα βασικό στοιχείο της κατασταλτικής προετοιμασίας του αστικού κράτους. Τρομοκρατήστε τους πριν μας τρομοκρατήσουν είναι το δόγμα που επικρατεί. Τρομοκρατήστε εργάτες, εργαζόμενους, μικροαστούς, τρομοκρατήστε προπαντός τους νέους με τη συγκρουσιακή διάθεση, πριν ξεχυθούν στους δρόμους και προσπαθήσουν να σπάσουν το γύψο μέσα στον οποίο τους έχουμε τυλίξει.
Στην πραγματικότητα, το σύστημα, τις τύχες του οποίου διαχειρίζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου, τρέμει. Τρέμει το ξέσπασμα της λαϊκής οργής. Τρέμει μπροστά στην ιδέα ότι κανένας μηχανισμός χειραγώγησης δεν θα μπορέσει να ανακόψει τις κοινωνικές εκρήξεις. Γι’ αυτό θωρακίζεται κατασταλτικά.
Αυτό το εφιαλτικό θεσμικό οπλοστάσιο έχει διπλή λειτουργία: προληπτική και κατασταλτική. Προληπτικά θέλει να σπείρει τον τρόμο για να παραλύσει αντιδράσεις μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί ο καθένας στη φυλακή με κατηγορίες «τρομοκράτη». Κατασταλτικά θα λειτουργήσει όταν αρχίσουν να εκδηλώνονται οι πρώτες μαχητικές αντιδράσεις. Μπάτσοι, εισαγγελείς και δικαστές ξέρουν να στέκονται στο ύψος τους σ’ αυτές τις περιστάσεις. Αυτοί που δεν δίστασαν να τσουβαλιάσουν με την κατηγορία των μελών «τρομοκρατικής οργάνωσης» ανήλικα παιδιά στη Λάρισα, το Δεκέμβρη του 2008, δεν θα διστάσουν να τσουβαλιάσουν πολλούς περισσότερους προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων.
Οι απαντήσεις θα δοθούν ασφαλώς στους δρόμους. Καμιά δύναμη δε μπορεί να σταματήσει το νερό όταν σπάει το φράγμα. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως πρέπει να παραμείνουμε απαθείς μπροστά σ’ αυτή τη διεύρυνση και σκλήρυνση του κατασταλτικού οπλοστάσιου. Οι μάσκες έπεσαν εντελώς πλέον. Και οι πλέον αδαείς καταλαβαίνουν ποιοι είναι οι «τρομοκράτες». Ας ανοίξουμε, λοιπόν, το θέμα καλώντας κάθε φιλελεύθερο άνθρωπο σε αγώνα για την κατάργηση όλων των τρομονόμων.
eksegersi.gr
Read more...
του
Γιώργου ΔελαστίκΟι ξένοι παράγοντες άρχισαν να το ομολογούν όλο και πιο ανοιχτά ότι το καθεστώς υποτέλειας στο ΔΝΤ και την ΕΕ, στο οποίο μας οδήγησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου – Τσολάκογλου, θα έχει ως αναπότρεπτη κατάληξή του τη χρεοκοπία της Ελλάδας με τη μορφή της αναδιάρθρωσης του χρέους. Αυτή καθαυτή η αναδιαπραγμάτευση του χρέους είναι ασύγκριτα προτιμότερη από το καθεστώς του ΔΝΤ. Η τραγωδία είναι όμως ότι με αυτή την κυβέρνηση των «οικονομικών Κουίσλινγκ» του Γ. Παπανδρέου, οι όροι της αναδιάρθρωσης θα επιβληθούν από τους ξένους οικονομικούς κατακτητές της χώρας και έτσι θα οδηγήσουν τους Έλληνες εργαζόμενους σε ανείπωτα δεινά. (Θυμάστε τι λέγαμε οτι θα συμβεί αν η Ελλάδα κάνει αναδιάρθρωση; Κλικάρετε να ξαναθυμηθείτε ωστε να γίνει κατανοητό γιατί ενώ μας πελάγωσαν στο χρέος και τα δάνεια, εξακολουθούν να μιλάνε για αναδιάρθρωση και χρεοκοπία, και γιατί η κυβέρνηση το αρνείται πετώντας την καυτή πατάτα στους ξένους, ωστε να μην παραδεχτεί δημόσια ΤΙ πραγματικά υπέγραψε!)
Μέχρι και ο οικονομικός κατοχικός διοικητής της Ελλάδας, ο δανός υπάλληλος του ΔΝΤ Τόμσεν, άρχισε να τα μασάει και να δηλώνει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τόσο ούτε το δημόσιο χρέος ούτε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, αλλά η… νοοτροπία(!) των Ελλήνων. Διαβλέποντας την παταγώδη αλλά ταυτόχρονα και καταστροφική για την ελληνική οικονομία αναμενόμενη αποτυχία του προγράμματος του μνημονίου, οι γκαουλάιτερ του ΔΝΤ άρχισαν να ψελλίζουν ότι θα συνεχίσουν να μας «βοηθούν» και μετά τη λήξη της επίσημα συμφωνημένης τριετούς οικονομικής κατοχής – αρκεί βεβαίως να συνεχίσει να υπάρχει στην Ελλάδα μια τόσο ξενόδουλη κυβέρνηση σαν αυτή του κατάπτυστου Παπανδρέου.
Γνωρίζουν δηλαδή ότι το μνημόνιο θα αφήσει την Ελλάδα σε μια κατάσταση δημοσιονομικής χρεοκοπίας, με τον ελληνικό λαό όμως να έχει ήδη πτωχεύσει κατά πολύ σε ατομικό επίπεδο εισοδημάτων και επιπέδου συνθηκών διαβίωσης πριν από την επίσημη χρεοκοπία του κράτους, η οποία θα φέρει βεβαίως περαιτέρω επιδείνωση με τους όρους που θα γίνει! Μόνο του το ΔΝΤ ομολογεί ότι μας πήρε π.χ. με δημόσιο χρέος 115% και θα μας οδηγήσει φέτος στο 130% και βάλε και το 2012, με τη λήξη του προγράμματός του, στο 144%!
Αυτά τα νούμερα βλέπει και ο σοσιαλδημοκράτης τέως υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας μέχρι πέρυσι το φθινόπωρο, ο Πέερ Στάινμπρικ, και σε συνέντευξη που έδωσε στο Σπίγκελ της εβδομάδας που πέρασε ήταν κατηγορηματικός, δηλώνοντας μεταξύ άλλων:
«Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της χωρίς μια αναδιάρθρωση του χρέους της. Δεν υπάρχει δρόμος να γλιτώσουν οι πιστωτές της το να μειώσουν ένα μέρος του χρέους της χώρας μέσω επιμήκυνσης της χρονικής διάρκειας των δανείων, μείωσης των επιτοκίων ή “κουρέματος” του χρέους. Κάποιες τράπεζες θα πρέπει να διαγράψουν τμήμα των δανείων. Πολλές τράπεζες δεν θα αντιμετωπίσουν καμιά δυσκολία με αυτή τη διαγραφή. Όσο για εκείνες που θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα, υπάρχει το ταμείο διάσωσης τραπεζών. Θα συνιστούσε βαρύ σφάλμα, λαμβάνοντας υπόψη μερικές τράπεζες, να συνεχίζουμε να αναβάλουμε το αναπόφευκτο εις βάρος των φορολογουμένων. Αυτό θα σήμαινε επίσης να παρατείνουμε χωρίς να υπάρχει ανάγκη τα πάθη των Ελλήνων» υπογράμμισε χωρίς περιστροφές ο Γερμανός τέως υπουργός Οικονομίας.
Αποκάλυψε έτσι ουσιαστικά ότι μόνο τα «παπαγαλάκια» του τραπεζικού συστήματος δηλώνουν τώρα δήθεν «εμπιστοσύνη» στην ελληνική οικονομία, μόνο και μόνο επειδή το μνημόνιο διασφαλίζει ότι οι ξένες τράπεζες θα συνεχίσουν να παίρνουν τα λεφτά τους, «γδέρνοντας» η κυβέρνηση Παπανδρέου τον ελληνικό λαό για να τους τα δίνει. Ούτε που τους νοιάζει φυσικά για τις συνέπειες που έχει αυτή η πολιτική στον ελληνικό λαό και ιδίως στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. «Τα μέτρα λιτότητας που θα γνωρίσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι την προσεχή τριετία θα επιδεινώσουν το βιοτικό τους επίπεδο τουλάχιστον κατά 30%» αναφέρει σε έκθεσή του το Ινστιτούτο Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ που παρουσιάστηκε την Πέμπτη.
Στην ίδια έκθεση του ΙNΕ, βάσει στοιχείων της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, αποκαλύπτεται ότι στη διάρκεια του 2009 μειώθηκαν κατά 4,4% οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα σε 28.548 ευρώ έναντι μέσου όρου 39.562 ευρώ στην «παλιά» ΕΕ των «15» και σχεδόν ίδιου μέσου όρου 39.876 ευρώ στην ευρωζώνη των «16». Με άλλα λόγια, στην εποχή της Ελλάδας του μνημονίου του ΔΝΤ και της ΕΕ οι μέσες αποδοχές των Ελλήνων ανέρχονται μόλις στο 72% των μέσων αποδοχών της ΕΕ των «15» ή των χωρών της ευρωζώνης. Παράλληλα, οι προοπτικές είναι πολύ σκοτεινές για τους νέους βάσει των αλλαγών που προώθησε ο «σφαγέας» των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, Ανδρέας Λοβέρδος.
Ειδικά στο θέμα των συντάξεων, οι σημερινοί νέοι θα βλέπουν τις συντάξεις τους διαρκώς να μειώνονται, με το ποσοστό μείωσης να ανέρχεται από 25% έως και 50%!
Το πολιτικό νόημα όλων αυτών είναι σαφέστατο. Συνιστά εγκληματικό πολιτικό λάθος η νοοτροπία «τρία χρόνια είναι αυτά του μνημονίου, ας κάνουμε υπομονή να περάσουν». Έτσι και αφεθούν ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του να ολοκληρώσουν την υλοποίηση των διατάξεων του μνημονίου, η Ελλάδα θα είναι μια χώρα τόσο ρημαγμένη από πλευράς οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που θα χρειαστούν ίσως τρεις δεκαετίες για να ξανακερδηθούν όσα χάθηκαν. Τώρα πρέπει να τους ρίξουμε! Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα! Κάθε μέρα που περνάει με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία είναι καταστροφή!
bananiagr
Read more...
Όποιος έχει πιστέψει, ότι ο πραγματικός λόγος της χθεσινής επίσκεψης των επιφανών εκπροσώπων του τραπεζικού χώρου στον Γ. Παπακωνσταντίνου και τον Μ. Χρυσοχοϊδη ήταν για να βρεθεί ένας τρόπος να στηριχθεί με ρευστότητα η πραγματική οικονομία, μάλλον είναι έτοιμος να πιστέψει και ότι οι τράπεζες διοικούνται από.. χερουβείμ.
Ο πραγματικός λόγος της επίσκεψης, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του B ήταν να τεθεί σε εφαρμογή το colpo grosso , να αρχίσει η ύστατη προσπάθεια των τραπεζών να δημιουργήσουν ποταμό κερδών από.. αέρα κοπανιστό (out of thin air, κατά την αγγλική έκφραση που θα ταίριαζε στα τραπεζικά golden boys).
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του B, οι τραπεζίτες έφθασαν αποφασισμένοι στους δύο υπουργούς να τους δελεάσουν να γίνουν συμμέτοχοι στο τελευταίο τους pet project, κατά τη βρετανική έκφραση, που αναφέρεται στα σχέδια που προτιμά να προωθεί κανείς επειδή τον εξυπηρετούν και όχι επειδή είναι πραγματικά σημαντικά ή αναγκαία:
Το σχέδιο είναι απλό και θα μπορούσε να έχει την κωδική ονομασία «εξαφανίστε τα μετρητά»! Αντί να ταλαιπωρείται το υπουργείο Οικονομικών και οι πολίτες, με δύσκολα στην υλοποίησή τους σχέδια, όπως η καταγραφή όλων των αγορών σε μια ειδική, «έξυπνη κάρτα» που θα μοιράσει το υπουργείο Οικονομικών, ώστε να.. θεριέψει το «κίνημα των αποδείξεων» (άλλη μια «ιερόσυλη» χρήση της λέξης «κίνημα»..), οι τραπεζίτες ευγενώς προσφέρθηκαν ευγενώς να εξαφανίσουν τις επάρατες συναλλαγές μετρητοίς, που διευκολύνουν την φοροδιαφυγή, με ένα σχεδόν «μαγικό» τρόπο.
Στο όνομα της πάταξης της φοροδιαφυγής, της τήρησης του μνημονίου και άλλων υψιπετών εθνικών στόχων, οι.. καλοί τραπεζίτες προσφέρονται να εκδώσουν αυτοί, που έχουν και έτοιμες υποδομές, τις ειδικές «έξυπνες κάρτες», στις οποίες θα καταγράφονται όλες οι συναλλαγές στα σημεία πώλησης, μέσω της υποδομής P.O.S (Points of Sale) του υπουργείου Οικονομικών. Δηλαδή, σε όλα τα σημεία πώλησης θα εγκατασταθούν κάποιου είδους συστήματα ανάγνωσης καρτών, που θα πάρουν τη θέση των γνωστών ταμειακών μηχανών και αντί να εκδίδονται χάρτινες αποδείξεις, οι καταγραφές θα γίνονται ηλεκτρονικά. Το προϊόν αυτής της καταγραφής (τα δεδομένα) θα περνά προφανώς πρώτα από τα συστήματα πληροφορικής των τραπεζών και θα καταλήγει στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, ο γενικός γραμματέας της οποίας, καθηγητής Δ. Σπινέλλης, είναι αμφίβολο με πόσο «καλό μάτι» βλέπει αυτή την.. ανθρωπιστική προσφορά των τραπεζών.
Μια ακόμη πιο.. «προχώ» εκδοχή του ίδιου σεναρίου είναι να έχουν οι νέες «έξυπνες κάρτες» διπλή λειτουργία, να είναι δηλαδή και χρεωστικές κάρτες, συνδεδεμένες με το βασικό τραπεζικό λογαριασμό κάθε φορολογούμενου/καταναλωτή. Με τον τρόπο αυτό, οι τράπεζες είναι σαφές ότι επιδιώκουν να επιταχύνουν ακόμη περισσότερο την εξαφάνιση των εγχρήματων συναλλαγών, ακόμη και για μικρά ποσά, μεσολαβώντας με τα ηλεκτρονικά τους συστήματα στη συντριπτική πλειονότητα των συναλλαγών. Ουσιαστικά, ακόμη και οι κάτοχοι «μαύρου χρήματος», θα υποχρεωθούν σταδιακά αυτό το χρήμα να το περάσουν μέσα από το τραπεζικό σύστημα για να διευκολύνουν τις συναλλαγές τους, επιτρέποντας στο τραπεζικό σύστημα να «βάλει χέρι» για δεύτερη φορά σε μαζική κλίμακα στην ελληνική ακμάζουσα παραοικονομία (το πρώτο πείραμα έγινε βέβαια το 1999 με τη χρηματιστηριακή «φούσκα», αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση).
Η ευγενής προσφορά τών τραπεζών δεν περιορίζεται, όμως, μόνο στις συναλλαγές των απλών καταναλωτών, αλλά επεκτείνεται στις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων. Αφού ήδη με τον τελευταίο φορολογικό νόμο οι συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων πέρα από ένα όριο γίνονται υποχρεωτικά μέσω του τραπεζικού συστήματος, οι τραπεζίτες προτείνουν να γίνει ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση του «σφιχτότερου» ελέγχου των συναλλαγών με μετρητά, ενδεχομένως ακόμη και με τη διασύνδεση των συστημάτων των τραπεζών με την ΓΓΠΣ, ώστε το υπουργείο Οικονομικών να ενημερώνεται άμεσα για τις επαγγελματικές συναλλαγές.
Βοήθεια στο έθνος με το αζημίωτο..
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, βέβαια, δεν ενδιαφέρθηκε ξαφνικά για την πάταξη της φοροδιαφυγής περισσότερο από όσο ενδιαφέρεται ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών ,η βούληση των τραπεζών να συνεισφέρουν στην πάταξη της φοροδιαφυγής έχει φανεί, άλλωστε, ως τώρα σε πολλές περιπτώσεις: αρκεί κανείς να μετρήσει τις θυγατρικές τους σε φορολογικούς παραδείσους, ή να καταγράψει τις υπηρεσίες φοροαποφυγής που προσφέρουν στους καλούς πελάτες τους διαχρονικά, για να αντιληφθεί πόσο ενδιαφέρον έχουν οι τραπεζίτες για την.. υγεία των δημόσιων ταμείων).
Στην πραγματικότητα, οι τραπεζίτες επιχειρούν να κάνουν πραγματικότητα το παλαιό όνειρό τους, να πετύχουν αυτό που πέτυχαν προ πολλού π.χ. οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους, δηλαδή να εισάγουν την τραπεζική διαμεσολάβηση στις περισσότερες συναλλαγές, ακόμη και στις πιο ασήμαντες. Στις ΗΠΑ, βέβαια, αυτό έγινε με «δέλεαρ» την ευκολία του πλαστικού και του ηλεκτρονικού χρήματος, ενώ στην «καθυστερημένη» Ελλάδα η τραπεζική μεσολάβηση επιχειρείται να επιβληθεί στους «απείθαρχους» καταναλωτές και επιχειρηματίες με τη «ράβδο» του φοροεισπρακτικού μηχανισμού του κράτους.
Πόσο θα μας στοιχίσουν αυτές οι υπηρεσίες; Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα, αν αναλογισθεί κανείς τις πρακτικές του παρελθόντος που ακολούθησε το τραπεζικό συστημα σε τέτοιες περιπτώσεις (αρκεί να διαβάσει κανείς προσεκτικά τις υποθέσεις που απασχόλησαν την Επιτροπή Ανταγωνισμού ,υπέρογκες προμήθειες για συλλογή ασφαλιστικών εισφορών και για διατραπεζικές συναλλαγές,για να βγάλει συμπεράσματα για την τιμολογιακή πολιτική των ελληνικών τραπεζών, που δεν θα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά..).
Ακόμη και ένα απειροελάχιστο (φαινομενικά..) ποσοστό προμήθειας που καταβάλλεται από το υπουργείο Οικονομικών στις τράπεζες για τη συμβολή τους στον.. ιερό αγώνα κατά της φοροδιαφυγής, μπορεί να μετατρέψει σε ένα.. ποταμό δισεκατομμυρίων τις προμήθειες που θα καταλήγουν στα ταμεία των τραπεζών, αν αναλογιστούμε ότι η βάση υπολογισμού των αμοιβών είναι χονδρικά το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών της εθνικής οικονομίας.
Αν το τραπεζικό σύστημα καταφέρει άλλη μια φορά να σχηματίσει κατά τις επιταγές του μια νέα «συμμαχία προθύμων πολιτικών», κάνοντας πράξη το σχέδιο εξαφάνισης των μετρητών, ίσως η σημερινή βαθιά οικονομική κρίση, που πιέζει αφόρητα την πολιτική ηγεσία να επιστρατεύσει κάθε μέσο για λίγα περισσότερα φορολογικά έσοδα, να αποτελεί τη μεγαλύτερη ευκαιρία των τραπεζών εδώ και πολλές δεκαετίες. Ένα.. χιλιοστό προμήθειας από τις περισσότερες συναλλαγές είναι φανερό ότι μπορεί να δώσει αρκετά ,και, το κυριότερο, άνευ ρίσκου, κέρδη στο τραπεζικό σύστημα, για να ισοφαρίσει,με το παραπάνω.. όλες τις απώλειες από το ελληνικό οικονομικό δράμα. Όλα αυτά δικαιώνουν, βεβαίως, τη γνωστή ρήση, κατά την οποία ο καλύτερος τρόπος για να προωθήσεις το ιδιωτικό συμφέρον είναι να το μετατρέψεις σε εθνική υπόθεση..
stopcartel μέσω ramnousia
Read more...