Καλοκαίρι και οι γάτες έχουν αράξει σε κάποια σκιά. Η αλήθεια είναι ότι τις ζηλεύω γιατί είναι αργόσχολες και αρκούνται στα απαραίτητα. Δηλαδή στο φαγητό και στο νερό. Α και στο παιχνίδι! Η τεμπελιά είναι θανάσιμο αμάρτημα στον πολιτισμό μας, της τρέλας. Δεν σου επιτρέπεται να “χάνεις χρόνο” χωρίς να είσαι παραγωγικός, χωρίς να κάνεις κάτι “χρήσιμο”. Επομένως η ονειροπόληση και ο ρεμβασμός είναι αχρείαστα πράγματα. Το να χαζεύεις περαστικούς ή να μένεις στο κρεβάτι αράζοντας και ν’ αφήνεις το μυαλό να πλανάται είναι πολυτέλεια, όταν όλοι σου δείχνουν ένα ρολόι.Σταματήσαμε να χαζεύουμε και γι’ αυτό σταματήσαμε να ονειρευόμαστε σύμφωνα με τον Έκο. Η εργασία είναι μια κατάστασαη τρέλας, ένας ιός που μολύνει όλο τον δυτικό κόσμο και που δικαιώνει την αρρώστια του καπιταλισμού. Εμείς οι Έλληνες,
strangejournal
πάντα ήμασταν λαός που λάτρευε την ξάπλα, την πλάκα, το να περάσουμε ώρες σε κάποια παραλία και μετά να ξεχαστούμε με ουζάκι. Ποτέ ως λαός δεν είχαμε την εργασία ως πρώτη προτεραιότητα, γι’ αυτό και οι βόρειοι Ευρωπαίοι μας έχουν για τεμπέληδες. Μόνο οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Λατίνοι μας καταλαβαίνουν. Ίσως γιατί κι αυτοί ζουν σε χώρες με ήλιο και θέλουν να χαίρονται την ζωή. Δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι άλλων χωρών δεν θέλουν να χαρούν την ζωή, είναι τέτοιος ο τρόπος ζωής τους που δεν μπορούν. Η Σουηδία, μια χώρα με άρτια οργάνωση είναι πρώτη στον πίνακα με θύματα αυτοκτονιών.
Στην Ελλάδα άνθησε η Φιλοσοφία και μεγαλούργησε η Τέχνη, γιατί οι άνθρωποι δεν έδιναν τόση σημασία στην δουλειά. Στην σημερινή “γκρίζα” Ελλάδα της ύφεσης και της κοινωνικής χρεωκοπίας, δεν έχεις δικαίωμα καν να τεμπελιάσεις. Αν απασχολείσαι και δεν αναπαύεσαι, τότε είσαι σκλάβος. Ακόμη κι αυτός που έχει δούλους για να κάνουν τις δουλειές του, είναι σκλάβος, δεν έχει απελευθερωθεί, γιατί δεν είναι ικανός να κάνει όσα χρειάζεται, μόνος του. Αν μένεις άπραγος, το Σύστημα θα φρονίσει να σε γεμίσει με ενοχές. Αυτοί που γεμίζουν με ενοχές, νιώθουν πως για κάθε ευχαρίστηση που τους δίνεται πρέπει να ξεπληρώσουν ένα αντίστοιχο χρέος. Αν αυτό δεν είναι παρενέργεια του καπιταλισμού, τι είναι; Όποιος τεμπελιάζει κάνει τον δικηγόρο του διαβόλου για τον εαυτό του και του δίνει τσιμπιές με την τρίαινα.
Η απραξία βοηθάει στο να ανασυγκροτήσουμε το μυαλό μας, στο να συλλογιστούμε πράξεις μας και να ενδοσκοπήσουμε. Μόνο έτσι βρίσκουμε διάθεση και δύναμη για να δημιουργήσουμε. Έστω κι αν πρώτα χρειάζεαι να καταστρέψουμε. Η ενοχή δεν είναι έμφυτη, είναι ο εσωτερικός αστυνομικός που προσπαθεί να μας επαναφέρει στην “τάξη” όταν δεν κάνουμε αυτό που προσδοκούν οι άλλοι από εμάς. Η ενοχή καταστρέφει το παρόν. Δεν πρέπει να διαχωρίζουμε την πράξη από την πρόθεση, αυτό μας το επιβάλει η παράλογη λογική του Συστήματος.
Γι’ αυτό αράξτε, χαρείτε τις ώρες που έχετε για τον εαυτό σας και μην φτιάχνετε πρόγραμμα. Διαβάστε, ταξιδέψτε νοητά, πιείτε καμιά μπύρα, αγναντέψτε, κοιτάξτε το άπειρο, μην φοβάστε να περνούν ώρες χωρίς να κάνετε κάτι παραγωγικό. Απλά παρατηρείστε το μέσα σας και τα γύρω σας. Τεμπελιάστε χωρίς να κρατάτε τεφτέρι. Αθωώστε τον εαυτό σας.
Read more...
