Πειραματόζωο της Frontex η Ελλάδα

Ο διευθυντής της Frontex επισκέπτεται τις δυνάμεις στην Ελλάδα

Του Αποστόλη Φωτιάδη.

Η άφιξη της Frontex στα σύνορα του Έβρου, στις αρχές του Νοεμβρίου, εκτός από μια αναβάθμιση της νεόκοπης υπηρεσίας είναι, στη ουσία, μια δραστική εξέλιξη στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, όπως αυτή διαμορφώνεται εδώ και δεκαπέντε χρόνια.

Το Frontex είναι η κωδική ονομασία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο οργανισμός πρωτοεμφανίσθηκε το 2004 και άρχισε να πραγματοποιεί επιχειρήσεις ήδη από το 2005. Από το φθινόπωρο του 2009, όταν όλες οι εισροές μεταναστών προς στην Ευρώπη μετατοπίστηκαν προς το Αιγαίο, τα πληρώματά του, που αποτελούνται από μεικτές ομάδες συνοριοφυλάκων και λιμενικών όλων των χωρών-μελών της Συνθήκης του Σένγκεν, πραγματοποιούν διαρκώς αυξανόμενες περιπολίες στα ελληνοτουρκικά ναυτικά σύνορα.
Έπειτα από έκκληση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή,
edromos

η Frontex επέκτεινε την παρουσία της στα χερσαία σύνορα κατά μήκος του ποταμού Έβρου, όπου διαδραματίζεται μια πραγματική ανθρωπιστική κρίση με την άφιξη εκατοντάδων μεταναστών καθημερινά, αναλαμβάνοντας σε μεγάλο βαθμό τον έλεγχο της αστυνόμευσης των συνόρων στην περιοχή. Έτσι, για πρώτη φορά, ενεργοποιείται ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ν. 863/2007 της 11ης Ιουλίου του 2007, ο οποίος θέσπισε Ομάδες Ταχείας Επέμβασης αποτελούμενες από πολυεθνικά ευρωπαϊκά σώματα συνοριοφυλακής, τα οποία έχουν το δικαίωμα να δρουν στην επικράτεια άλλων κρατών-μελών, σε έκτακτες περιπτώσεις.
Συνολικά, εδώ και ενάμιση χρόνο, με αυστηρό επαγγελματισμό η Frontex συντονίζει θαλάσσιες περιπολίες, αναγνωριστικές πτήσεις και επιχειρήσεις στις ακτές ή την ξηρά της ελληνικής περιφέρειας. Επίσης, διατηρεί ένα δίκτυο ειδικών φυλάκων, οι οποίοι επωμίζονται το καθήκον να προσδιορίζουν την πραγματική χώρα προέλευσης των κρατουμένων μεταναστών, μία διαδικασία στην οποία η Frontex έχει δώσει την κωδική ονομασία «Screening».
Τον περασμένο Οκτώβρη εγκαινιάσθηκαν στο Λιμάνι του Πειραιά τα πρώτα περιφερειακά γραφεία της Frontex, στη Μεσόγειο. Αναπόφευκτα, λοιπόν, η χώρα μας θεωρείται από τα στελέχη της Frontex ως πειραματικό εργαστήριο στο οποίο εφαρμόζονται, πιλοτικά, πολλά από τα προγράμματα και επιχειρησιακές τακτικές της. Όμως, είναι και μια ευκαιρία για την καταξίωση και την απόδειξη της αναγκαιότητάς της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που είναι, ουσιαστικά, ο βασικός χρηματοδότης της.
Ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητά της η Frontex προωθείται συστηματικά εδώ και πέντε χρόνια σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης από συντηρητικούς πολικούς που, μέσω της ανάπτυξης της υπηρεσίας, επιθυμούν την ολοκλήρωση αυτού που, εύστοχα πια, ονομάζεται και «Ευρώπη-Φρούριο». Η ανάπτυξη του οργανισμού δεν αφορά αποκλειστικά ζητήματα αστυνόμευσης συνόρων, αλλά και την εξέλιξη των δυνατοτήτων της Ευρώπης να συλλέγει πληροφορίες και να επηρεάζει τις μεταναστευτικές ροές, πριν αυτές φτάσουν στα σύνορά της. Μια λογική που θα διαμορφώσει τις μεταναστευτικές πολιτικές των ευρωπαϊκών κρατών-μελών ξεχωριστά και την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική στο σύνολό της.
Μια νέα οδηγία που συζητείται αυτόν τον καιρό στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και θα αποκτήσει νομική υπόσταση, θα ισχύσει σε λίγο καιρό και θα προσφέρει στη Frontex υπερεξουσίες στον τομέα συλλογής και διαχείρισης πληροφοριών και προσωπικών δεδομένων.
Σημαντική λεπτομέρεια είναι, επίσης, ότι ο οργανισμός θα γίνει το πρώτο ευρωπαϊκό σώμα ασφαλείας που θα μπορεί να αποσπά μέλη του σε τρίτες χώρες, όπου θα λειτουργούν ως σύνδεσμοι με της εθνικές αρχές για τον καλύτερο συντονισμό και αντιμετώπιση της άτυπης μετανάστευσης.
edromos
Read more...

Στην Ελλάδα η Γιάρα Λη (Iara Lee) για την προβολή της ταινίας της «Cultures of Resistance»

Εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

Την Παρασκευή 26/11 ξεκινούν στο Πάντειο οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή αντίσταση,που διοργανώνει η "Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση" σε συνεργασία με τον σύλλογο "Al Awda", με την πρώτη προβολή στην Ελλάδα, της ταινίας "Cultures Of Resistance" της σκηνοθέτιδας και ακτιβίστριας Iara Lee, η οποία θα παρευρίσκεται στην εκδήλωση για να μιλήσει για την ταινία της και τη συγκλονιστική εμπειρία της στο πλοίο Mavi Marmara.
Την Δευτέρα 29/11 η ταινία θα προβλήθεί στη Χαλκίδα,επίσης με την παρουσία της σκηνοθέτιδας, στο αμφιθέατρο ΔΗΚΕΧ.Οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης θα ολοκληρωθούν την Παρασκευή 3/12 στο Πολυτεχνείο με θέμα τον αγώνα των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατούμενων. Κεντρικός καλεσμένος και ομιλητής θα είναι ο Muath Abu Al Qumssan που θα έρθει από το στρατόπεδο προσφύγων της Τζαμπάλιγια,στη Λωρίδα της Γάζας. Μετά τη συζήτηση θα ακολουθήσει συναυλία με τον Ναμπίλ Αλ Σάεγ σε παλαιστινιακά και αραβικά τραγούδια και τα «Ματζαφλάρια» σε ελληνικά έντεχνα και πολιτικά τραγούδια,στο Μηχανουργείο του ΕΜΠ.

Η ταινία Cultures of Resistance ανιχνεύει πώς η τέχνη και η δημιουργικότητα μπορούν να αποτελέσουν πολεμοφόδια στον αγώνα για ειρήνη και δικαιοσύνη. Είναι η ιστορία ανθρώπων που συνάντησε η Lee ταξειδεύοντας ανά τις 5 ηπείρους.. Στο Ιράν, όπου το γκράφιτι και η ραπ είναι εργαλεία πάλης ενάντια στην κυβερνητική καταπίεση. Στη Βραζιλία, όπου οι μουσικοί προσεγγίζουν τα παιδιά των καταυλισμών και μετατρέπουν τα όπλα σε κιθάρες. Στα στρατόπεδα Παλαιστίνιων προσφύγων στο Λίβανο όπου η φωτογραφία, η μουσική και ο κινηματογράφος έχουν δώσει φωνή σε όσους σπάνια ακούγονται. Στην ταινία εμφανίζονται:
Δεξιοτέχνες της Καποέιρα από τη Βραζιλία, εκπρόσωποι του γυναικείου κινήματος της Ρουάντα, Ισραηλινοί αντιφρονούντες, καλλιτέχνες hip -hop από την Παλαιστίνη και πολλοί άλλοι...

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη

* Η Γιάρα Λη είναι εκείνη που κατάφερε να διασώσει, παρά τους συνεχείς ελέγχους, κινηματογραφικό υλικό διάρκειας μιας ώρας, από τη σφαγή στο πλοίο Mavi Marmara. Το πλοίο που τον περασμένο Μάιο δέχτηκε την πολύνεκρη επίθεση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα μαζί με τα άλλα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας, με στόχο να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας. Το υλικό αυτό έχει κατατεθεί στην επιτροπή του ΟΗΕ που ερευνά τη σφαγή, ενώ θα αποτελέσει τη βάση για την επόμενη ταινία της Lee.

H σκηνοθέτης με Βραζιλιάνικες-Κορεάτικες ρίζες που ζει στις ΗΠΑ έχει βραβευτεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Επί σειρά ετών υπήρξε καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sao Paulo.

Η εκδήλωση, καθώς και η πρόσκληση στη σκηνοθέτη εντάσσονται στο πλαίσιο σειράς εκδηλώσεων που οργανώνει η ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (που δημιουργήθηκε από τη συνέλευση της Πρωτοβουλίας «Ενα Καράβι για τη Γάζα»), σε συνεργασία με τον παλαιστινιακό σύλλογο AL-AWDA (το δικαίωμα της επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων στις εστίες τους).

Για συνέντευξη με τη Iara Lee παρακαλούμε επικοινωνήστε με τους:

Πέτρο Γιώτη, 6976127545

Κώστα Κολοβό, 6975507005

ή στείλτε e-mail σε palestineresist.gr@gmail.com
palestineresist
Read more...

Τι είναι η «ελεγχόμενη πτώχευση»;

Μετά τα spreads, τα CDS και τα haircuts, η νέα μόδα στην οικονομική ορολογία που χρησιμοποιούν όλοι οι τηλεδημοσιογράφοι λες και είναι κάτοχοι διδακτορικού του LSE είναι η "ελεγχόμενη πτώχευση" ή "ελεγχόμενη χρεοκοπία" (είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, από εδώ και πέρα θα χρησιμοποιώ τον όρο "πτώχευση").

Και, φυσικά, αναφέρονται σε αυτήν χωρίς ποτέ να εξηγούν τι πραγματικά είναι αυτή και σε τι διαφέρει από την "άλλη" πτώχευση -η οποία δεν είναι καθόλου ανεξέλεγκτη, όπως ίσως θα φαντάζεστε. Ο όρος "ελεγχόμενη" είναι εντελώς παραπλανητικός, μιας και το μόνο που διαφέρει μεταξύ των δύο περιπτώσεων είναι το ποιος ελέγχει την πτώχευση.

Πτώχευση

Η πτώχευση, κατ' αρχάς, ό,τι επίθετο κι αν της κοτσάρει κανείς από μπροστά, είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: είναι «η αδυναμία πληρωμής των χρεών (ατόμου, εταιρείας ή κράτους), επειδή οι οφειλές προς τους πιστωτές υπερβαίνουν τα οικονομικά διαθέσιμα» (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας).

Και στις δύο περιπτώσεις, λοιπόν, η χώρα δηλώνει αδυναμία να αποπληρώσει το χρέος της. Από εκεί και πέρα, η διαδικασία είναι προδιαγεγραμμένη: ξεκινούν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών και τελικά επέρχεται συμβιβασμός ο οποίος περιλαμβάνει μία έκπτωση στο οφειλόμενο ποσόν και ίσως επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.

«Φυσιολογική»...

Σε μία φυσιολογική πτώχευση χώρας, όπως αυτή που θα μπορούσε να έχει κυρήξει η Ελλάδα από τις αρχές του 2010, οι δύο διαπραγματευόμενες πλευρές είναι το κράτος από τη μία και οι ιδιωτικές τράπεζες-δανειστές από την άλλη. Οποιοσδήποτε συμβιβασμός περιορίζεται στο ύψος του ποσού, τον τρόπο και τη διάρκεια αποπληρωμής του. Όπως είναι φυσικό, καμία ιδιωτική εταιρεία δεν μπορεί να αξιώσει κυριαρχικά δικαιώματα απέναντι σε μία χώρα -τουλάχιστον όχι χωρίς να γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα.

...και «ελεγχόμενη»

Αντιθέτως, μια πτώχευση χαρακτηρίζεται "ελεγχόμενη" όταν σε αυτήν εμπλέκονται οργανισμοί που μπορούν να ασκήσουν κυριαρχικά δικαιώματα στη χώρα που πτωχεύει. Κάτι τέτοιο είναι προφανώς καλό για τους δανειστές, αλλά ταυτόχρονα καταστροφικό για το λαό της χώρας που πτωχεύει.

Αυτή ακριβώς είναι, δυστυχώς, η περίπτωση της Ελλάδας. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μας δάνεισαν χρήματα για να ξεχρεώσουμε τις ιδιωτικές (γερμανικές και γαλλικές, κυρίως) τράπεζες, οι οποίες παίρνουν κανονικά πλέον τις δόσεις τους.

Εμείς, από την άλλη, δε βελτιώσαμε καθόλου τη θέση μας:
salata.tv

η αδυναμία συγκέντρωσης πόρων για την συνεπή αποπληρωμή του -τώρα μεγαλύτερου- χρέους μας είναι η ίδια, άρα η κύρηξη πτώχευσης παρέμεινε ένα αναπόφευκτο γεγονός. Απλώς μεταθέσαμε την επίσημη ανακοίνωση για λίγους μήνες μετά.

Μόνοι κερδισμένοι από αυτή την καθυστέρηση ομολογίας πτώχευσης, είναι οι τράπεζες που θα προσπαθήσουν σε αυτό το διάστημα να ξεφορτωθούν όσο περισσότερα μπορούν από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους.


Από την άλλη, το τίμημα για την εξαγορά αυτών των λίγων μηνών, ήταν πανάκριβο για τη χώρα. Διότι, όταν έρθει η ώρα, αντί να κληθούμε να διαπραγματευτούμε απέναντι στις τράπεζες έχοντας το πάνω χέρι, θα πρέπει να διαπραγματευτούμε το χρέος μας με έναν πολύ πιο σκληρό και δυνατό αντίπαλο: το ΔΝΤ, το οποίο έχει τη δυνατότητα -όπως έχουμε ήδη δει- να παρεμβαίνει και να διατάζει την ελληνική βουλή να αναθεωρεί προϋπολογισμούς, να επιβάλλει φόρους και να κόβει συντάξεις. Η καταστροφή του κοινωνικού ιστού της χώρας είναι ήσσονος σημασίας, αρκεί οι νέοι μας δανειστές να πάρουν τα χρήματά τους πίσω το συντομότερο δυνατόν.

Το σκηνικό θυμίζει σενάριο μαφιόζικης ταινίας: ο μαφιόζος-ΔΝΤ "αγόρασε" το χρέος μας πληρώνοντάς το στον αρχικό δανειστή (τις ιδιωτικές τράπεζες) και τώρα χρησιμοποιεί τις δικές του μαφιόζικες μεθόδους για να αποσπάσει τα χρήματα από εμάς. Και το πιο τραγικό, είναι πως ήταν συνειδητή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να καλέσει τον μαφιόζο να εμπλακεί -και μάλιστα παρουσίασε την εμπλοκή του ως "σωτηρία".

ΥΓ: Ο παραλληλισμός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με μαφιόζο, δεν είναι δική μου ιδέα: κάπως έτσι παρουσίασε την κατάσταση και ο αρθρογράφος των Financial Times, John Dizard: «Είναι σαν οι Έλληνες να δανείζονται από έναν τοκογλύφο της Μαφίας για να αποπληρώσουν ένα δάνειο από τη γιαγιά τους», έγραψε. Μπορείτε να διαβάσετε τα βασικά σημεία του άρθρου του, κάνοντας κλικ εδώ.
Salata TV
Read more...