EnglishTurkishFrenchGermanSpainItalianDutchRussianPortugueseJapaneseKoreanArabic

 aw2

Η "σωστή πολιτική διαφθορά" !

Οδηγός για τους διεφθαρμένους πολιτικούς

Γνωρίζετε τον μεσιέ
Brice de Tours;

Πιθανότατα όχι, αφού πρόκειται για έναν άσωτο μοναχό του πέμπτου αιώνα. Το όνομα αυτού του θρυλικού μοναχού επέλεξε ως ψευδώνυμο, αιώνες μετά, για να καλύψει την ταυτότητά του σημαίνον στέλεχος της γαλλικής πολιτικής ζωής που με τη συγγραφή του βιβλίου «Μικρός οδηγός της πολιτικής διαφθοράς» (εκδόσεις Κέδρος) προκάλεσε ποικίλες συζητήσεις και αντιδράσεις.

Ας αναγνώσουμε μερικά αποσπάσματα και ας προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε στα καθ’ ημάς τη γαλλική πραγματικότητα.

1 Ποιο είναι το προτέρημα του υπουργού;
«Ο αριβισμός. Οι περισσότεροι τον έχουν στο αίμα τους, επιλέγουν αν θα είναι δεξιοί ή αριστεροί έχοντας ζυγίσει καλά τις πιθανότητες του κάθε στρατοπέδου να πάρει την εξουσία συντομότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».
*Θυμηθείτε τις μεταπηδήσεις στα δύο ελληνικά κόμματα εξουσίας και μεταγραφές στελεχών ένθεν κακείθεν αλλά και από τα κόμματα της αριστεράς προς εκείνα της εξουσίας.
2 Αν νομίζουμε ότι το μεγαλύτερο προσόν ενός υπουργού είναι να γνωρίζει το αντικείμενό του μάλλον έχουμε πλανηθεί. Ο διεισδυτικός «μοναχός» αποκαλύπτει «το να είναι κανείς υπουργός σημαίνει να φοιτά στο σχολείο της ταπεινοφροσύνης. Οχι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, και δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση. Ιδίως τις βρομοδουλειές, εξ ου και το επιτελείο».
*Στα πρόσφατα σκάνδαλα στη χώρα μας, τη διεκπεραίωση αναλάμβαναν οι συνεργάτες είτε των υπουργών είτε του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος ζητούσε ταπεινότητα και σεμνότητα, όμως οι υπουργοί του βάπτιζαν το νόμιμο ηθικό.


3 Ποια είναι η καλύτερη προπόνηση ενός Venalis politicus (διεφθαρμένος πολιτικός); «Πρέπει να ξεκινήσει με κάποιους μικρούς ηθικούς συμβιβασμούς που συνίστανται στην εκτροπή προς προσωπική του χρήση των πλεονεκτημάτων της θέσης του». Και μετά ορμά στα μεγάλα κόλπα, αλλά πάντα με τακτ. «Οι μεσάζοντες πρέπει να αποφεύγονται. Αυτοί οι επαγγελματίες της διαφθοράς μυρίζουν αδιακρισία. Ενα απευθείας γεύμα είναι το τέλειο πρόσχημα. Μεσημέρι ή βράδυ; Συνήθως είναι καλύτερο να αρχίζουμε με μεσημεριανό γεύμα».
*Αναζητήστε στα καθ’ ημάς τα ιν στέκια πέριξ του Συντάγματος και ανατρέξτε στις δουλειές που έχει αποκαλυφθεί ότι έχουν κλειστεί σε γεύματα.
4 Η διαφθορά μπορεί να σερβιριστεί με διάφορα ορεκτικά. Πρώτα «οι φίλοι» που είχε πριν υπουργοποιηθεί. Το ντιλ γίνεται αμέσως. Μετά οι «έχετε προβλήματα, έχω τις λύσεις», ο στόχος αντιδρά με το χαμόγελο συνενοχής. Πλέον «ο στόχος είναι έτοιμος να δώσει, ο υπουργός να πάρει, οι δωρητές υψηλής στάθμης τοποθετούν τον οβολό τους σε δερμάτινο χαρτοφύλακα».
*Τον 5ο αιώνα δεν υπήρχαν off shore εταιρείες, τραπεζικοί λογαριασμοί, παρένθετα πρόσωπα. Ας συγχωρήσουμε τον μοναχό και ας πάμε παρακάτω.
5 Επόμενο στάδιο η ανακύκλωση των εισπραχθέντων «ακίνητα, κινητές αξίες, μηχανογράφηση γραφείων, αγορά έργων τέχνης, μπονσάι» είναι μερικά από αυτά που συστήνονται.
*Αν στα καθ’ ημάς αυτά παραπέμπουν σε Siemens, χρηματοδότες κομμάτων, σωρεία ακινήτων, «φίλους παντός καιρού», μάλλον έχουμε παιγνιώδη φαντασία.
6 Τι γίνεται όμως αν η υπόθεση «στραβώσει»; «Οι πιο έμπειροι ζητούν να καταθέσουν οι ίδιοι, τα αρνιούνται όλα. Ενας διεφθαρμένος υπό ανάκριση θα προσφύγει με ευκολία στη θεωρία της συνωμοσίας. “Κάποιοι” τον επιβουλεύονται, “κάποιοι” του ρίχνουν λάσπη. Και οι πιο κουτοπόνηροι δεν θα διστάσουν να ενταχθούν σε επιτροπές που δημιουργούνται αφού ξεσπάσει το σκάνδαλο».
*Οποιαδήποτε ομοιότητα με τις επιτροπές του κοινοβουλίου μας, εξεταστικές, προανακριτικές, ή όπως αλλιώς «βαπτίζονται», είναι απολύτως τυχαία…
7 Ολοι θυμόμαστε την εξίσωση του Αϊνστάιν Ε= mc2, όμως είναι έτσι; Οχι ισχυρίζεται ο συγγραφέας και δίνει τη δική του ερμηνεία. «Το c υποδηλώνει τη διαφθορά (corruption), το Ε το κράτος (Etat), και το m τα ΜΜΕ. Η μεταβλητή – κλειδί της εξίσωσης, οι Ζορό με τους μεγάλους κονδυλοφόρους. Τα ΜΜΕ λατρεύουν να καταγγέλλουν τις μικρές δοσοληψίες, που εντοπίζονται εύκολα. Ενας φάκελος 10.000 ευρώ που βρέθηκε στο σπίτι ενός υπουργού πυροδοτεί υστερία, αλλά μια υπουργική απόφαση που έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξουν χέρια εκατομμύρια ευρώ θα αποσιωπηθεί ή ακόμα καλύτερα θα λιβανιστεί».
*Ενορατικός ο μοναχός σημειώνει «προσεταιρίζεται και παριζιάνικους κονδυλοφόρους με σφραγίδα ποιότητας και σοβαρότητας. Για τους περισσότερους η δημοσιοποίηση της πολιτικής τους προτίμησης δεν ενέχει κινδύνους για την καριέρα τους, θέλουν να επωφεληθούν για να κερδίσουν το ψωμί τους».
8 Αυτά στην Εσπερία, γιατί εδώ όλα είναι ξεκάθαρα και τα ΜΜΕ λειτουργούν πάνω από δεσμεύσεις.
*Και καταλήγει ο μοναχός «απέναντι στον Venalis politicus, αναζητήστε τον Probis politicus (αγαθός πολιτικός), υπάρχει, τον συναντήσαμε, γιατί να μην καταφέρετε να τον συναντήσετε κι εσείς;»


Του Φώτη Παπούλια από την Ελευθεροτυπία
emprosdrama


Read more...

Είναι οι αλλαγές του μνημονίου μεταρρυθμίσεις;

image by Takis Vorini

του Ν. Κοτζιά συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς , από την Ελευθεροτυπία

Η συνολική μελέτη των μέτρων που ελήφθησαν τους τελευταίους μήνες μάς επιτρέπουν να εξάγουμε τα εξής γενικευμένα συμπεράσματα:

1. Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα με τα χέρια κάτω. Με συμπλέγματα επαρχιωτισμού και με την άποψη ότι όταν ζητάς να δανειστείς είσαι υποχρεωμένος να αποδεχτείς άνευ δεύτερης κουβέντας τις απαιτήσεις της άλλης πλευράς.

2. Η χώρα έφτασε σε βαθιά κρίση εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολούθησαν οι Αγγλοσάξονες, η Ε.Ε. και οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά τώρα υποστηρίζεται ότι θα εξέλθει της κρίσης με αύξηση των αντιλαϊκών - νεοφιλελεύθερων δόσεων. Δηλαδή, δηλητηριάστηκε ο ασθενής και του προτείνεται ως θεραπεία η αύξηση των δόσεων δηλητηρίου προκειμένου να σωθεί. Στην ουσία, η σύμπτωση των απαιτήσεων των ξένων και των αντιλήψεων του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης ήταν και είναι μια θεμελιακή αιτία που το τελευταίο δεν διαπραγματεύτηκε προς το συμφέρον της χώρας (πέραν της απειρίας και ανικανότητας των διαπραγματευτών που χρησιμοποίησε).

3. Οι απαιτήσεις του νεοφιλελεύθερου ΔΝΤ και της συντηρητικής Επιτροπής της Ε.Ε. εξέφραζαν σε μεγάλο βαθμό τους ευσεβείς πόθους και τις βαθύτερες επιδιώξεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Εξάλλου, πολλά στοιχεία των συμφωνιών με την τρόικα αποτελούσαν σκέψεις και προτάσεις της ελληνικής πλευράς. Με άλλα λόγια, επ' ευκαιρία της κρίσης, προωθήθηκαν μέσω του ξένου παράγοντα αλλαγές που δεν είχαν πλειοψηφία στο ελληνικό εκλογικό σώμα. Με αυτό τον τρόπο αξιοποιήθηκε η παγκοσμιοποίηση με τον πιο ακραίο δυνατό αντιδημοκρατικό τρόπο: ως μηχανισμός επιβολής απ' έξω αλλαγών σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και με εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, ξένων και εγχωρίων.

4. Οι αλλαγές που επιβλήθηκαν από το μνημόνιο και στο όνομά του, προκάλεσαν σημαντική μετατόπιση ισχύος στο εσωτερικό της χώρας. Η μισθωτή εργασία βγαίνει σαφώς αδυνατισμένη. Μαζί με τα φτωχά στρώματα συμπιέζονται και τα μεσαία στρώματα. Η διαπλοκή μένει άθικτη, ενώ οι τράπεζες, οικονομικοί τροφοδότες της διαπλοκής, όχι μόνο δεν πληρώνουν την κρίση, αλλά στηρίζονται για πολλαπλές εσφαλμένες επιχειρηματικές τους επιλογές από το μεροκάματο του μισθωτού Ελληνα.

5. Δίπλα στον άμεσο κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζεται στο όνομα του μνημονίου, υπάρχει και μια έντονη αδιαφορία για την προώθηση ουσιαστικών αλλαγών στα μέτωπα των καρτέλ και της δομής των τιμών στην αγορά. Η μόνη τιμή που έπεσε, είναι αυτή της μισθωτής εργασίας. Αντίθετα, οι άλλες ανεβαίνουν, ενώ δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα καταπολέμησης της ακρίβειας.

6. Με την αλλαγή συσχετισμών που προκλήθηκαν ενάντια σε φτωχά και μεσαία στρώματα, έγινε μεγάλη ανακατανομή εισοδήματος εις βάρος τους. Το επόμενο βήμα που θα ονομάζεται αποκρατικοποιήσεις, δεν θα αφορά μόνο ή κυρίως τις δυσλειτουργικές δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά τις κερδοφόρες, όπως τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ, τον ΟΤΕ κοκ. Θα πρόκειται, δηλαδή, για μια πολιτική αναδιανομής πλούτου και ιδιοκτησίας με λεφτά εκείνων που κέρδισαν από τις εισοδηματικές απώλειες των μισθωτών.

Συνολικά, τα μέτρα δεν έχουν καμιά σχέση με μεταρρυθμίσεις όπως τις εννοεί οποιοδήποτε προοδευτικό κίνημα, ούτε βέβαια με την «επανάσταση κάποιου αυτονόητου». Πρόκειται για τυπικές διαδικασίες ανασυγκρότησης ενός εθνικού καπιταλισμού με τη χρήση και υπερεθνικών διαδικασιών. Διαδικασίες που η νεοφιλελεύθερη δεξιά των Θάτσερ και Ρέιγκαν επεδίωξαν να παρουσιάσουν ως μεταρρυθμίσεις, ακόμα και ως «συντηρητική επανάσταση»!

tvxs.gr
Read more...
free counters