EnglishTurkishFrenchGermanSpainItalianDutchRussianPortugueseJapaneseKoreanArabic

 aw2

Άκυρα τα όρια ταχύτητας στις Εθνικές Οδούς!!!


Οσοι πολίτες προσφύγουν στα δικαστήρια, προκειμένου να μην πληρώσουν κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα σε Εθνική Οδό, κερδίζουν ακόμα... κι αν έχουν άδικο! Κι αυτό γιατί σχεδόν το σύνολο του εθνικού οδικού δικτύου, πλην δύο αξόνων, δεν έχει ακόμα θεσμοθετημένα όρια ταχύτητας, όπως προβλέπει ο νέος ΚΟΚ! Η απίστευτη αυτή εξέλιξη είναι μια από τις πολλές στρεβλώσεις που δημιουργεί το χάος των αρμοδιοτήτων σε θέματα διαχείρισης του οδικού δικτύου στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα είναι ο αριθμός των νεκρών από τροχαία να παραμένει υπερβολικά υψηλός. Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας κατέθεσε πρόταση για ένα εθνικό σχέδιο οδικής ασφάλειας, με στόχο τη μείωση των θανατηφόρων ατυχημάτων κατά 40 - 50%.
Οπως επισημαίνει το Τεχνικό Επιμελητήριο, τα όρια ταχύτητας στο οδικό δίκτυο μπαίνουν πρόχειρα και εμπειρικά, χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη. Την παράλειψη αυτή επιχείρησε να αλλάξει ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας του 2007, προβλέποντας ότι για το πρωτεύον εθνικό δίκτυο θα πρέπει να γίνει ειδική μελέτη για τα όρια ταχύτητας και στη συνέχεια αυτή να εγκρίνεται με υπουργική απόφαση. «Τέτοιες εγκεκριμένες αποφάσεις έχει μόνο η Κορίνθου - Πατρών και η Κόρινθος - Τρίπολη», ανέφερε χθες ο κ. Αντώνης Καστής, εκπροσωπώντας το Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας του ΤΕΕ. «Το κενό αυτό το έχουν “μυριστεί” οι δικηγόροι και έτσι όταν προσφεύγουν στα δικαστήρια ενάντια σε κάποια κλήση για υπερβολική ταχύτητα λ.χ. στην Εγνατία ή στην Εθνική Οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης κατά κανόνα δικαιώνονται!».
thenewsbus


Read more...

ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ


Επιθυμία και επιδίωξη όλων είναι η πλήρης κατάργηση των διοδίων, αλλά μέχρι να επιτευχθεί είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις διατάξεις που ισχύουν σήμερα.
Για τους χρήστες της ΠΑΘΕ ισχύει ο νόμος 3555/2007 (που κύρωσε την σύμβαση της εταιρίας ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. με το ελληνικό Δημόσιο). Για τους κατοίκους των περιοχών όπου λειτουργούν διόδια, ισχύει ο νόμος 2539/1997, που τους απαλλάσσει από την υποχρέωση καταβολής διοδίων και φυσικά για όλους ισχύει το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Ειδικότερα, ο νόμος 3555/2007 ΦΕΚ 81 Α, προβλέπει:
- Άρθρο 24.2.2: ισχύει η αρχή καθορισμού των διοδίων-τελών, ανάλογα με τη διανυόμενη από το χρήστη απόσταση.
- Άρθρο 24.1.3: ο Παραχωρησιούχος υποχρεούται να μεριμνήσει για την σταδιακή εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος.
- Άρθρο 18.2.2: μέσα σε 20 μήνες, ήτοι μέχρι τις 26/12/2008, θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί όλα τα έργα και εγκαταστάσεις στο τμήμα της Εθνικής Οδού Μεταμόρφωση-Σχηματάρι (εκτός από τον Α/Κ Βαρυμπόμπης).
- Άρθρο 18.2.3: μέσα σε 32 μήνες, ήτοι μέχρι τις 26/12/2009, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλα τα έργα και εγκαταστάσεις στο τμήμα της Εθνικής Οδού Μεταμόρφωση-Αγ.Κωνσταντίνος, δηλαδή ΚΑΙ το πλήρες ηλεκτρονικό σύστημα που αναφέρεται στο άρθρο 24.2.5.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η δυνατότητα που δόθηκε στον Παραχωρησιούχο να τοποθετήσει μετωπικά διόδια στις Αφίδνες και να εισπράττει Διόδια για όλο το τμήμα των 51χλμ., από Μεταμόρφωση έως Σχηματάρι, ανεξάρτητα από την διανυόμενη απόσταση, εκτός από το ότι έχει νομικά κενά που θα αναφερθούν στη συνέχεια, ήταν και εντελώς προσωρινού χαρακτήρα, μέχρι δηλαδή να εκπνεύσουν οι τμηματικές προθεσμίες του άρθρου 18. Επομένως, η λειτουργία των διοδίων με τον σημερινό τρόπο είναι εντελώς αυθαίρετη και παράνομη.
ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3555/2007
1. Τα διόδια στο τμήμα των 51χλμ., της ΠΑΘΕ από Μεταμόρφωση έως Σχηματάρι, που έχει κατασκευαστεί από χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα για τους χρήστες, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος τους (65% έως 90%) προορίζεται για την κατασκευή της Ιόνιας Οδού, στο Δυτικό τμήμα της χώρας και έτσι παραβιάζονται τα Άρθρα 4.2 και 4.5 του Συντάγματος, που ορίζουν ότι: «οι Έλληνες έχουν ίσες υποχρεώσεις και συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».
2. Η επιβολή διοδίων που αντιστοιχούν σε χρήση 51χλμ. σε όσους εισέρχονται/εξέρχονται από ενδιάμεσους κόμβους, μεταξύ των οποίων μεσολαβεί ο σταθμός διοδίων των Αφιδνών, είναι αντίθετη με τα άρθρα 24.2.2, 24.1.3 & 24.2.5 του νόμου 3555/2007, καθώς και με το άρθρο 25 του Συντάγματος, γιατί συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος και δεν σέβεται την αρχή της αναλογικότητας (π.χ. για τα 6χλμ. από Αφίδνες μέχρι Αγ. Στέφανο, καλούμαστε να πληρώσουμε για χρήση 51χλμ.).
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ
Στο άρθρο 24.1.5(2), εδάφια (i) και (ii), προβλέπεται ότι ο Παραχωρησιούχος μπορεί να απαιτήσει από το χρήστη που δεν πλήρωσε, την καταβολή του 20πλάσιου του αντιτίμου σαν αστική ποινή με τις ακόλουθες προϋποθέσεις και διαδικασίες:
α) Πρέπει να έχει πάρει άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να εγκαταστήσει και να χρησιμοποιεί κάμερες.
β) Να στείλει στο αρμόδιο Υπουργείο την φωτογραφία των πινακίδων με σημείωση του χρόνου διέλευσης. Το υπουργείο πρέπει μέσα σε 5 ημέρες να του παρέχει τα στοιχεία του κατόχου του οχήματος. Στη συνέχεια, ο Παραχωρησιούχος μπορεί να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής, εφ΄όσον περάσουν 15 ημέρες και ο χρήστης δεν έχει πληρώσει.
Η διάταξη όμως αυτή του άρθρου 24.1.5 είναι αντισυνταγματική γιατί:
α) δεν παρέχει στον πολίτη το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης (άρθρο 20.2), και
β) γιατί παρέχει στο προσωπικό του Παραχωρησιούχου (ο οποίος μπορεί να προσλαμβάνει οποιονδήποτε, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα και με ανεξέλεγκτα προσόντα και ιδιότητες) αρμοδιότητες δημοσίου υπαλλήλου (άρθρο 103.1 του Συντάγματος).
Στο ίδιο άρθρο, ρητά αναφέρεται ότι το Δημόσιο (Αστυνομία, Τροχαία και Δ.Ο.Υ.) δεν έχει καμία ανάμειξη στη διαδικασία επιδίωξης είσπραξης του αντιτίμου και της αστικής ποινής, πρόκειται δηλαδή για μια οικονομική διαφορά μεταξύ του ιδιώτη χρήστη και του ιδιώτη ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εάν ο Παραχωρησιούχος προσπαθήσει μέσω διαταγής πληρωμής να εισπράξει πρόστιμα από τους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, τα Δικαστήρια όπου αυτοί θα προσφύγουν, θα τους δικαιώσουν και η εταιρεία θα έχει γενικότερα προβλήματα σχετικά με τη νομιμότητα της Σύμβασής της.
Αποφασίσαμε ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, να μη δίνουμε το ονοματεπώνυμό μας και αρνούμαστε να παραλάβουμε οποιοδήποτε χαρτί, ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΙ την κρίση των Δικαστηρίων
Indymedia


Read more...

Για τα...μπάζα...


Την ώρα που κάθε ελεύθερο και ανεπιτήρητο σημείο της υπαίθρου -δάση, ρέματα και ανοιχτοί χώροι- γίνεται αποδέκτης μπάζων ή, καλύτερα, αποβλήτων οικοδομικών εργασιών, το μόνο που ανακυκλώνει η ελληνική Πολιτεία τα τελευταία 6 χρόνια είναι το Π.Δ. για την εναλλακτική διαχείρισή τους. Στο μεσοδιάστημα, η αγορά λειτουργεί σε καθεστώς ημιπαρανομίας με καταστροφικά αποτελέσματα, τη στιγμή που στο εξωτερικό ο όρος «μπάζα» είναι πλέον άγνωστος, αφού η διαχείρισή τους είναι αυτονόητη. Το ΟΙΚΟ ανοίγει το φάκελο «μπάζα», περιγράφει πώς, πού και με τι κόστος θα γίνεται η ανακύκλωση και παρουσιάζει το πρόγραμμα Ελλήνων επιστημόνων για μια εφικτή λύση διαχείρισης, που εξοικονομεί χρόνο και χρήμα.

Οταν η Μαρία κάλεσε συνεργείο απομάκρυνσης οικοδομικών υλικών, για να συλλέξει και να μεταφέρει σε κάποιον από τους (ελάχιστους ομολογουμένως) χώρους απόθεσης τέτοιων υλικών, τα μπάζα που προέκυψαν από ανακαίνιση που έκανε στο εξοχικό της στην Εύβοια, δεν φανταζόταν τι θα αντίκριζε στη βόλτα της την επόμενη ημέρα. Ο μικρός γιος της τα εντόπισε πρώτος. Περπατώντας πάνω από μια κοντινή ρεματιά, της είπε απορημένος: «Μαμά, αυτά δεν είναι τα κάγκελά μας;». Και τα τούβλα τους, και ο εσωτερικός τους τοίχος, και τα παλιά ξύλινα έπιπλα κουζίνας... Ο επαγγελματίας που είχε εισπράξει 1.000 ευρώ για να τα μεταφέρει στον αδειοδοτημένο χώρο, τα είχε αποθέσει στην κοντινότερη ρεματιά...

Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία από τις δεκάδες που συμβαίνουν καθημερινά, η οποία αποτυπώνει απολύτως την υφιστάμενη κατάσταση. Σύμφωνα με καταγγελίες, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην περιοχή της Ραφήνας. Σε δάσος που βρίσκεται εκεί, επιτήδειοι έχουν ανοίξει μια τρύπα περίπου 200 κυβικών μέτρων, στην οποία απορρίπτουν απόβλητα από οικοδομικές εργασίες - ενώ υποτίθεται πως τα πηγαίνουν στους αδειοδοτημένους χώρους. Παρά τις καταγγελίες κατοίκων στην αστυνομία, τίποτα δεν έχει γίνει. Ελλείψει κάποιας καλύτερης λύσης, όλοι «κάνουν το κορόιδο»...

Εν ολίγοις, για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση της αργκό, η πολιτική μας για τα μπάζα είναι... «για τα μπάζα». Ισως το μεγαλύτερο παράδοξο στην υπόθεση της διαχείρισης των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ) στην Ελλάδα είναι ότι η «αγορά» πλέον περιμένει πώς και πώς... να θεσπιστεί η ανακύκλωση, την ώρα που η Πολιτεία το μόνο που ανακυκλώνει την τελευταία εξαετία είναι το σχετικό Π.Δ. Και τα μπάζα συνεχίζουν να «φυτρώνουν» με τον τόσο οικείο σε όλους μας τρόπο: σε δάση, σε ρεματιές, σε πλαγιές, ακόμα και μέσα στην Αθήνα, πάντα μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Βλέπετε, η «αγορά» της διαχείρισης των μπάζων και των χωματουργικών υλικών είναι ουσιαστικά υποχρεωμένη -από χρόνια- να λειτουργεί σε καθεστώς ημιπαρανομίας.

Τα 2/3 καταλήγουν... αλλού!

Υπολογίζεται ότι οι οικοδομικές εργασίες, όπως κατεδαφίσεις, ανεγέρσεις νέων κτιρίων και δημόσια έργα (π.χ. μετρό, δρόμοι κ.λπ.), παράγουν περισσότερα από 5,5 εκατομμύρια τόνους μπάζων ετησίως. Από αυτά εκτιμάται ότι μόλις το ένα τρίτο καταλήγει στους επίσημα αδειοδοτημένους χώρους, οι οποίοι δεν επαρκούν για να καλύψουν μεγαλύτερες ποσότητες. Τα υπόλοιπα όλοι γνωρίζουμε πού καταλήγουν και με ποιον τρόπο...Η έλλειψη αδειοδοτημένων χώρων διάθεσης μπάζων που παρατηρείται σήμερα «αναγκάζει» τους διαχειριστές των υλικών, όπως π.χ. οι ιδιοκτήτες φορτηγών και χωματουργικών μηχανημάτων, να μάχονται για την πρόσβαση στα λιγοστά υπό ανάπλαση λατομεία (τα ανενεργά υπολογίζονται σε πάνω από 30 σε όλη τη χώρα). Ομως, οι περισσότεροι από αυτούς τους χώρους έχουν παραχωρηθεί σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που τους κρατούν κλειστούς για να εναποθέσουν εκεί τα δικά τους μπάζα. Η αδειοδότηση επιπρόσθετων χώρων δεν είναι λύση, γιατί τέτοιοι χώροι δεν υπάρχουν. Αρα, η μόνη λογική λύση είναι ο περιορισμός των μπάζων που απορρίπτονται.

Τι γίνεται με το Προεδρικό Διάταγμα;

Αυτό ρυθμίζει το Π.Δ. «Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις» που εκκρεμεί από το 2003. Από το 2006-2007 μάλιστα έχουν ιδρυθεί 10 συστήματα ανακύκλωσης και επανάχρησης μπάζων και το περιμένουν προκειμένου να λειτουργήσουν. Για μεγάλο διάστημα το νομοθέτημα κολλούσε στο ΣτΕ καθώς δεν είχε συσταθεί ο Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης που θα επιβλέπει τα συστήματα. Τώρα που συστάθηκε και το Π.Δ. έχει υπογραφεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ και αποσταλεί στο υπουργείο Ανάπτυξης, γιατί παραμένει κολλημένο;

Κοινό μυστικό είναι πως, κατά τη γνωστή ελληνική πρακτική, συμφέροντα πιέζουν για την καθυστέρησή του έως ότου δημοπρατηθούν μεγάλα δημόσια έργα, ώστε να αποφύγουν να ενταχθούν στη διαδικασία... Το νομοθέτημα θέτει συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους: να ανακυκλώνεται και επαναχρησιμοποιείται το 30% των μπάζων ώς το 2012, το 50% ώς το 2015 και το 70% ώς το 2020, ενώ στα λατομεία και σε αναπλάσεις θα καταλήγουν μόνο όσα υλικά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Ως το 2014 θα πρέπει να έχει καλυφθεί από εταιρείες το σύνολο της χώρας, πλην απομονωμένων οικισμών ή μικρών και απομονωμένων νησιών, που απαλλάσσονται από την υποχρέωση ανακύκλωσης.

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ:
τα μπάζα έχουν αξία


Τα συνεργεία κατεδάφισης υποχρεώνονται να αναλάβουν την επεξεργασία των άχρηστων υλικών για να χρησιμοποιηθούν σε καινούργιες οικοδομές, κάτι που, εκτός από νομική υποχρέωση, σημαίνει και οικονομικό όφελος για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αφού από την πώληση των ανακυκλωμένων υλικών αποκομίζουν κέρδη. Γι' αυτό, συνήθως, οι εταιρείες ζητούν ελάχιστα χρήματα για την κατεδάφιση ή, επειδή ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν ακόμη και να πληρώσουν τον ιδιοκτήτη του κτιρίου.

ΔΑΝΙΑ:
στόχος η ανακύκλωση του 90%


Ελαβε την ίδια απόφαση για δραστική μείωση των ανεκμετάλλευτων οικοδομικών απορριμμάτων. Εκεί η διαχείριση γίνεται με ευθύνη των δήμων: ξεκινώντας από το 2008, ο στόχος είναι το ποσοστό ανακύκλωσης να αγγίξει το 90%.

ΑΓΓΛΙΑ:
φόρος για κάθε ανεκμετάλλευτο τόνο


Η ανακύκλωση γίνεται από εταιρείες οι οποίες αμείβονται από τους κατασκευαστές. Οι εταιρείες αυτές προσπαθούν να επανεπεξεργαστούν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα οικοδομικά απόβλητα, αφού πληρώνουν φόρο για κάθε τόνο μπάζων που θα καταλήξουν στις χωματερές.

ΣΟΥΗΔΙΑ:
έχουν λίγα, θέλουν λιγότερα


Αν και στη χώρα αυτή το ποσοστό ανακύκλωσης φτάνει ήδη το 50%, οι κατασκευαστικές εταιρείες δεσμεύτηκαν από κοινού με τους παραγωγούς οικοδομικών υλικών, ώστε μέχρι το 2010 να μειώσουν στο μισό τα απορρίμματα που είτε δεν επαναχρησιμοποιούνται είτε δεν αποτεφρώνονται.

ΙΑΠΩΝΙΑ:
έχουν βρει λύση από το 2002


Ο πιο πρόσφατος νόμος, του 2002, προβλέπει ανακύκλωση του 95% των παραγόμενων αποβλήτων. Ετσι, πριν από την κατασκευή ή την κατεδάφιση ενός κτιρίου, ο ιδιοκτήτης του πρέπει να καταθέσει στη νομαρχία μια μελέτη για τη διαλογή και την ανακύκλωση των απορριμμάτων που θα συγκεντρωθούν στο εργοτάξιο.
kathimerini.gr μέσω ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗ


Read more...
free counters