Ο θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά γαμάει και το νοικοκύρη

Η εθελοτυφλία είναι από τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Τον ανακουφίζει, δίχως να τον σώζει, από δυσάρεστες καταστάσεις.
Όλοι ξέρουμε, στο δυτικό πολιτισμό, ότι πολλοί Κινέζοι εκτρέφουν σκυλιά και γατιά και τα τρώνε.
Αλλά ΔΕ θέλουμε να το ξέρουμε, οπότε δε το σκεφτόμαστε.
Όλοι ξέρετε ότι στα μπαράκια όσα ξηροκάρπια μένουν στο μπολάκι του προηγούμενου πελάτη, ξανασερβίρονται στον επόμενο. Πως το βρήκαν? Ίχνη ούρων από πελάτες που είχαν κάνει τσίσα τους δίχως να πλύνουν τα χέρια τους και μετά έφαγαν ξηροκάρπια.
Επίσης όλοι υποψιάζονται (πολλοί το ξέρουν) πως γνωστές φίρμες αθλητικών παπουτσιών έχουν εργοστάσια σε υπανάπτυκτες χώρες όπου ανήλικα παιδιά εργάζονται 12 και 14 ώρες καθημερινά, με ψίχουλα για αμοιβή, για να αθλούνται τα δυτικά παιδιά.
Ούτε αυτό όμως θέλουμε να το ξέρουμε.
Όλοι γνωρίζετε ότι οι πολυεθνικές αλυσίδες στην Ελλάδα πουλάνε τα ΙΔΙΑ προϊόντα πιο ακριβά από άλλες χώρες. ΙΚΕΑ, Procter & Gample, Carrefour κλπ
Πόσα ακόμα πράγματα ξέρετε αλλά ΔΕ θέλετε να ξέρετε?
Μήπως για την τεχνητή κρίση στην οικονομία? Για την τεχνητή και κατασκευασμένη τρομοκρατία? Ίσως για την τεχνητή κρίση του ιού της γρίπης ή των πτηνών παλαιότερα? Μήπως για το πως γίνεται ένας δίσκος χρυσός? ότι αγοράζει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής η ίδια η εταιρία μόνο και μόνο για να φανούν υψηλές πωλήσεις?
Επίσης όλοι ξέρουμε ότι οι πολιτικοί είναι ψεύτες. Πειτε το άφοβα. Ακόμα και να σας μηνύσει κάποιος για συκοφαντία, όταν γίνει το δικαστήριο θα πρέπει ο ενάγων να απολογηθεί γιατί δεν έκανε όλα όσα υποσχέθηκε και κυρίως ΔΕΣΜΕΥΤΗΚΕ .
Ανέκδοτο κατάντησαν τη λέξη δέσμευση, τέλος πάντων...Ακόμα και αν δικαιολογηθούν πως οι συγκυρίες και οι συνθήκες δεν επέτρεψαν τη λήψη των μέτρων και μπλα μπλα μπλα ας μας πούνε τότε ΓΙΑΤΙ δεν επέτρεψαν τη λήψη μέτρων.
Προφανώς, επειδή είναι ανίκανοι .
Επίσης, όλοι ξέρουμε ότι ο υιός Ανδρέα και Μαργαρίτας είναι φιλοαμερικάνος. Θα γυρίσει τη πλάτη στη Ρωσία. Εμένα μου φαίνεται πως θα γυρίσει πλάτη στην Αμερική , δηλαδή θα στήσει κώλο.
Άλλωστε, δεν είναι μυστικό ότι έχει τη στήριξή της, ή καλύτερα είναι από τα υπάκουα και αγαπημένα παιδιά της.
Αλλά ούτε αυτό θέλετε να το ξέρετε.
Εγώ πάντως, προτείνω να αρχίσετε την απομυθοποίηση.
Ένας τρόπος είναι να φανταστείτε τους ηγέτες σας σε απλές καθημερινές ασχολίες.
Πχ τον καραμανλή να κάνει τα κακά του, τον Μητσοτάκη πιο νέο να κάνει σεξ με τη σύζυγό του, τον Παπανδρέου να γέρνει στη καρέκλα για να αμολήσει μια πορδή (όπως θα κάνει μεταφορικά μετά τις εκλογές προς τη μάζα του λαού).
Βέβαια εγώ προτιμώ να φανταστώ τη Ράπτη με τη Καϊλή σε ερωτικές περιπτύξεις.
Σκοπός είναι η απομυθοποίηση, να τους αφαιρέσουμε τις όποιες "υπερφυσικές" ιδιότητες τους έχουμε προσδώσει και να πάψουμε να πιστέυουμε ότι ΑΥΤΟΙ μπορούν να μας σώσουν, να μας λύσουν τα προβλήματα και ακόμα πιο σημαντικό, πως ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλάνη που έχει επιλέξει ο ψηφοφόρος να ζει μέσα της και το κυριότερο που ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΗ ΞΕΡΕΙ.
Και όπως όλοι ΔΕ θέλουν να γνωρίζουν, όσα πιο λίγα ξέρεις, τόση περισσότερη ευτυχία της αγελάδας έχεις.
Όπως ακριβώς λένε οι γυναίκες " πρέπει να την δεις το πρωί αμακιγιάριστη", έτσι πρέπει και εσείς να δείτε το τι συμβαίνει τριγύρω σας χωρίς το πασάλειμμα από τους έχοντες συμφέρον.
Εσείς επιλέγετε το παραμύθιασμα που θα φάτε.
ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ


Read more...

Μουσικό διάλειμμα

Read more...

Οι Bloggers οφείλουν μόνο στον εαυτό τους.

Άρθρο του δικηγόρου, Δημήτρη Καραμήτσα
Αντιπροέδρου του Ν.ΙΝΚΑ

Μεγάλη η συζήτηση για τα blogs και την «δεοντολογία» τους και ακόμα μεγαλύτερες οι διαμάχες μεταξύ τους. Οι αλληλοκατηγορίες πάνε και έρχονται σε ένα ανταγωνισμό πολύ πιο άγριο, σκληρό και ωμό από αυτό του «τύπου».
Bloggers δημοσιογράφοι, Bloggers απλοί, μη επαγγελματίες πολίτες, Bloggers επώνυμοι και Bloggers ανώνυμοι …, ο καθένας σε ένα χώρο τεράστιο, που τους χωράει όλους και όλα.
Όμως τελικά πίσω από τους χώρους αυτούς, τις διαδικτυακές επισκέψεις και τις αναγνωσιμότητες βρίσκονται και πάλι άνθρωποι, που αναζητούν το δικαίωμα στην έκφραση, στην δημοσιοποίηση των θέσεών τους, στην συμβολή τους στην ενημέρωση και στην ανάδειξη θεμάτων που οι ίδιοι θεωρούν σημαντικά.
Αυτονόητο είναι το παραπάνω, θα σκεφτούν οι σκεπτόμενοι αναγνώστες.
Αυτονόητο μα και απόμακρο για πολλούς θα απαντήσω.
Καθώς άρχισαν οι «μετρήσεις» και οι ανταγωνισμοί, κάποιοι μεταβλήθηκαν σε επαγγελματίες bloggers με ιστοχώρους που λειτουργούν επί 24ωρης βάσης, χάθηκε ο αρχικός σκοπός, αυτός της ελεύθερης έκφρασης και αντικαταστάθηκε από τον ανταγωνισμό για τις «πρωτιές» στα site των μετρήσεων … και όπως κάθε «ανταγωνισμός» διεξάγεται και αυτός με απίθανα βρώμικα μέσα.
Το ίδιο το λερό σύστημα του τύπου μεταφέρεται με ασφάλεια στα blogs για να θιγούν οι «ανταγωνιζόμενοι». Ανέξοδοι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, σπόντες και υπόνοιες πλέκονται σε ένα κουβάρι, που τελικά απαξιώνει ανθρώπους και δυνατότητες, που μεταστρέφει τον χαρακτήρα των blogs από δυνατότητα και χώρο έκφρασης προσωπικών θέσεων και πεποιθήσεων σε χώρο επαγγελματικής αυτοπροβολής και επιχειρηματικότητας.
Ομως το blog είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση, ένας καθαρά υποκειμενικός χώρος, ένας χώρος αυτοέκφρασης και προσωπικών επιλογών.
Εξυπηρετεί τον «άνθρωπο» δίνοντάς του το δικαίωμα έκφρασης, χωρίς να στρογγυλεύονται οι γωνίες και οι απόψεις, όπως στον τύπο. Πίσω από τον τύπο βρίσκονται επιχειρηματίες και επενδύσεις, αφεντικά και εργαζόμενοι. Όμως, πίσω από τα blogs απλά βρίσκονται άνθρωποι που θέλουν να εκφραστούν δημόσια.
Για αυτό και δεν χωρούν στον χώρο των blogs κατηγόριες, όπως δεξιά blogs, κεντρώα blogs, αριστερά blogs. Tα blogs ανήκουν στους bloggers, στους ίδιους και υπάρχουν για να εκφράζουν αυτοί την προσωπική τους άποψη, όποια και εάν είναι και πέρα και έξω από σκοπιμότητες και επιχειρηματικότητες.
Τα blogs δεν είναι επιχειρήσεις του τύπου και όποιοι τα βλέπουν επιχειρηματικά καλό για όλους θα είναι, να στραφούν σε άλλες μορφές επιχειρηματικότητας, γιατί «λερώνουν» με την παρουσία τους και εκμεταλλεύονται για προσωπικό όφελος, τους χώρους της προσωπικής ατομικής έκφρασης των άλλων.
Όχι κύριοι επαγγελματίες, όχι κύριοι κερδολάγνοι, ο χώρος των blogs δεν είναι για εσάς. Ψάξτε αλλού να αναπτύξετε την αυτιστική επιχειρηματικότητά σας, σε άλλες μορφές επιχειρηματικής δράσης και, εάν θέλετε να σας ανεχτούμε, μην ασχολείστε στο ελάχιστο με το τι είναι ο καθένας μας και τι εκφράζει.
Τιμητές για την προσωπικότητά μας δεν χρειαζόμαστε και δεν πρόκειται να ανεχθούμε.
stoxasmos-politikh


Read more...

Σκέφτομαι και γράφω...

Θέμα: 28η Οκτωβρίου
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν 'λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε 'λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μου είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του.
Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι .
Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.
Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.
Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό OΧI».
Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «OΧI» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Άμα θέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη .
Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει «μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας».
Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου;
Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι΄ άλλοι άνθρωπoι κλείσανε τα παντζoύρια τους γιατί τους σιχαίνονταν.
Κι εγώ σιχαίνομαι τo γάλα. άμα κάνει πέτσα.
Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ.' όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη.
Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά και γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.
Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Aλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.
Και τώρα, από την χαρά μας βάζουμε την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς
δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλoιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!


Read more...