Η περιβαλλοντική ΜΚΟ Greenpeace καταγγέλλει με δελτίο τύπου ότι με την πρόσφατη έκδοση των περιβαλλοντικών όρων του υπουργείου Περιβάλλοντος, προωθείται η πιο ακριβή διεθνώς επιλογή για την διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής, αυτοί της βιοξήρανσης και της συνόδου θερμικής επεξεργασίας, που όμως είναι άκρως επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον.Επανειλημμένα έχει γίνει λόγος από πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, το Δίκτυο Μεσόγειος SOS, την Greenpeace και το WWF Ελλάς, για τα κόστη που επιφέρουν οι τεχνολογίες είτε της βιοξήρανσης – θερμικής επεξεργασίας, είτε μόνο της θερμικής επεξεργασίας των απορριμμάτων. Με τα σημερινά δεδομένα και σύμφωνα με τις ΜΚΟ, αυτές είναι ασύμφορες τόσο για τη δημόσια τσέπη όσο και για την υγεία μας και δεν πρέπει να επιλεγούν.
Συγκεκριμένα, το επενδυτικό και λειτουργικό κόστος είναι πολύ υψηλό (συγκριτικά με ανακύκλωση –κομποστοποίηση – ΧΥΤΥ), ενώ οι εκπομπές επικίνδυνων αερίων και παραγωγή τοξικής στάχτης δημιουργούν μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα. Τέλος, με τη δέσμευση των ΟΤΑ για σταθερή παροχή μεγάλων ποσοτήτων απορριμμάτων (συμπεριλαμβανομένων και ανακυκλώσιμων) προς καύση για μερικές δεκαετίες, υποσκελίζεται έτσι κάθε προσπάθεια για περαιτέρω αύξηση της ανακύκλωσης.
«Το έγκλημα (και το οικονομικό σκάνδαλο) με τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα μετρά ήδη πάνω από 15 χρόνια» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο δελτίο τύπου. Οι ΜΚΟ έχουν καταθέσει διάφορες προτάσεις για οικονομική και ασφαλή για το περιβάλλον διαχείριση των απορριμμάτων, ενώ κάνουν έκκληση στους πολιτικούς φορείς να προωθήσουν τη μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων, την ανακύκλωση και την κομποστοποίηση αντί της βιοξήρανσης και στη συνέχεια της θερμικής επεξεργασίας, όχι μόνο στην Αττική αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη «θερμική επεξεργασία» συμπεριλαμβάνονται κυρίως οι τεχνολογίες καύσης, πυρόλυσης και αεριοποίησης των σύμμεικτων απορριμμάτων ή των καύσιμων υλικών, που παράγονται από τις μονάδες βιοξήρανσης, μηχανικού διαχωρισμού και Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ). Στις μονάδες «βιοξήρανσης ή βιολογικής ξήρανσης» γίνεται μηχανική επεξεργασία των σύμμεικτων απορριμμάτων, όπου ανακτώνται μέταλλα και γυαλί και τα υπόλοιπα (κυρίως χαρτί, πλαστικά & οργανικά) μετατρέπονται σε ομογενοποιημένο καύσιμο υλικό, που λέγεται SRF, το οποίο θα πρέπει να οδηγηθεί σε θερμική επεξεργασία σε ειδικές μονάδες καύσης ή πυρόλυσης ή αεριοποίησης.
tvxs.gr
1 σχόλια:
Το πρεπει και το θελω το
του δρομου ειναι διαβατες
που ανταμα επορευονται
μα 'χουν αλαργες στρατες
Δημοσίευση σχολίου