Ο «παράδεισος» των «μη κρατικών» και, προ πάντων, «μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων

CBI ("Confederation of British Industry" / «Σύνδεσμος Βρετανών Βιομηχάνων»):

«Δε μας χρειάζονται πια τόσοι πτυχιούχοι. Ας κόψουμε τις παροχές στους φοιτητές. Δε μας νοιάζει ποιός θέλει να σπουδάσει, μας ενδιαφέρει τα πανεπιστήμια που σπονσοράρουμε να βγάζουν μόνο τόσους όσους μπορούμε να απορροφήσουμε.»

Ο Σύνδεσμος Βρετανών Βιομηχάνων πάνω κάτω αυτά λέει, σε δελτίο τύπου του που δημοσιοποιήθηκε σήμερα. Ως καλοί επιχειρηματίες που είναι, εν μέσω κρίσης, φροντίζοντας πάντα για την μέγιστη απόδοση των επενδύσεών τους, συνέστησαν μιαν «ομάδα δράσης» ("Task Force"). Αποστολή της, να συντάξει μιαν έκθεση για την ανώτατη παιδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ως γνωστό, η βρετανική ανώτατη εκπαίδευση αποτελεί την «Εδέμ» του «μη κρατικού / μη κερδοσκοπικού» πανεπιστημίου. Το όνειρο κάθε Έλληνα «διανοούμενου», «τεχνοκράτη», «πολιτικού στοχαστή» που ακούει «ιδιωτικός τομέας» και κουνά χαρωπά την ουρίτσα του. Εκεί τα πανεπιστήμια, παλαιόθεν, λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα από τον δημόσιο έλεγχο, με μόνη αξιολόγηση τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας. Παρέχουν εκπαίδευση-προϊόν, με συγκεκριμένη στόχευση και θέση στο χρηματιστήριο της αγοράς εργασίας. Ιδεώδες και αρχή αυτής της εκπαίδευσης (και μη παιδείας) δεν είναι ο «Homo Universalis», αλλά ο «Homo Utilis».

Χορηγοί της ανώτατης εκπαίδευσης εκεί, είναι οι βιομήχανοι. Το CBI διαμόρφωσε την σύνθεση της «ομάδας δράσης» για την εκπαίδευση, με την συμμετοχή των εξής εταιρειών - χορηγών εκπαίδευσης:
Network Rail, McDonald’s, Shell και Microsoft, καθώς και τρεις αντιπρυτάνεις, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου του συλλογικού οργάνου των Πανεπιστημίων, «Universities UK».

Η «ομάδα δράσης» στην έκθεσή της, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «οι πρόσθετοι πόροι που χρειάζονται για τη μελλοντική χρηματοδότηση των πανεπιστημίων μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο με περιορισμό της οικονομικής στήριξης των φοιτητών, σε συνδυασμό με χορηγίες και δωρεές από επιχειρήσεις». Περιορισμός της οικονομικής στήριξης σημαίνει, ασφαλώς, μείωση εισδοχής φοιτητών. Οι εταιρείες, οι βιομήχανοι, που είναι το μόνο οικονομικό στήριγμα των πανεπιστημίων, απειλούν τα ιδρύματα, επισείοντας το σκιάχτρο της χρηματοδότησης: «μειώστε φοιτητές, για να σας χρηματοδοτούμε».

Έτσι λοιπόν λειτουργεί το πιό παλιό, πιό δοκιμασμένο και πιό επιτυχημένο (όσον αφορά σ' αυτό που είναι) σύστημα «μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων».
exoapotinvouli