Ποιός ασχολείται με το Θανάση Λερούνη;

Ο Θανάσης Λερούνης δεν είναι κανένας αστέρας του αθλητισμού, ο οποίος διαπρέπει διεθνώς σε κάποιο αγώνισμα, ώστε να υπερπροβάλλεται από τα ημεδαπά Μ.Μ.Ε. και να έχει γίνει γνωστός τοις πάσι.
Δυστυχώς, δεν ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των τηλεμαϊντανών, που δε διστάζουν να καννιβαλιστούν στην τηλεόραση έναντι ολίγων ψιχίων δημοσιότητος.
Ούτε κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής στις επικείμενες εκλογές με κάποιο κόμμα, ώστε να έχει πάρει τις ρούγες παραμάζωμα προς άγραν ψήφων. Και, βέβαια, δεν ανήκει ή, τουλάχιστον, δεν είναι "βαμμένος" με τα χρώματα κάποιου κόμματος, για να τον προσέξει το κόμμα αυτό και να προβάλει το δράμα του.
Και, κυρίως, ποτέ του δεν εξέθεσε τον εαυτό του στην τηλεόραση, ώστε να διαφημιστεί γι' αυτό, που κάνει.
Ένας δάσκαλος είναι, ο οποίος άφησε την ασφάλεια της Ελλάδος το 2001 για να εγκαταστεθεί στη γη των Καλάς κάπου στο Πακιστάν. Σκοπός του κ. Λερούνη ήταν να υποστηρίξει την κοινότητα των Καλάς και στο διάστημα από την άφιξή του στην περιοχή του μέχρι τη στιγμή της απαγωγής του είχε επιτελέσει σημαντικό έργο, αφού με την οργάνωση "Έλληνες εθελοντές" είχε δημιουργήσει δίκτυο ύδρευσης στην περιοχή, από το οποίο ωφελήθηκαν και οι εκεί ευρισκόμενες μουσουλμανικές κοινότητες, σχολείο, πολιτιστικό κέντρο και άλλα πολλά. Και η αγάπη του για του Καλάς δεν είχε καμμία απολύτως σχέση με εθνικιστικές σκοπιμότητες (διαβάστε www.enet.gr/?i=news.el.article&id=84235). Μέχρι, που απήχθη πριν από είκοσι περίπου ημέρες από ομάδα ενόπλων, οι οποίοι ζητούν, προκειμένου να τον απελευθερώσουν, λύτρα αλλά και την απελευθέρωση κρατουμένων ταλιμπάν.
Και ποια είναι, μέχρι στιγμής, η στάση του ελληνικού κράτους; Απλά, δεν ασχολείται με τον κ. Λερούνη, για τον οποίο δεν έχουμε καμμία, απολύτως, ένδειξη, αν είναι ζωντανός. Και μη βιαστείτε να προβάλετε την αιτιολογία, ότι ευρισκόμαστε σε παραμονές εκλογών, οπότε το ενδιαφέρον του κόσμου ειναι στραμμένο σε αυτές, διότι θα σας φρεσκάρω λίγο τη μνήμη, γυρίζοντάς σας λίγους μήνες πίσω, όταν ο Ελληνοαυστραλός Χάρης Νικολαΐδης είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης με μια παράλογη κατηγορία στην Ταϋλάνδη (για να ευλογήσουμε λίγο τα ανύπαρκτα γένια μας, διαβάστε periousios.blogspot.com/2009/05/blog-post_07.html) και είχε κρατηθεί αλυσοδεμένος κάτω από αντίξοες συνθήκες σε ένα κελλί μαζί με άλλους 60 κρατουμένους, ορισμένοι εκ των οποίων είχαν καταδικαστεί για εγκλήματα σεξουαλικής φύσεως και, τελικά, απελευθερώθηκε με πρωτοβουλία της Αυστραλιανής κυβέρνησης. Στη χώρα μας υπήρξε κάποια περιορισμένη ιδιωτική πρωτοβουλία για την απελευθέρωσή του αλλά το κράτος μας ουδόλως ασχολήθηκε με την περίπτωσή του άλλως αδιαφόρησε επιδεικτικά. Και το ενδεχόμενο των εκλογών ήταν τότε πολύ μακρυά.
Και, έτσι, ο Θανάσης Λερούνης παραμένει στα αζήτητα της ελληνικής επικαιρότητας, αποδεικνύοντας, ότι αυτό το κράτος δεν τρώει τα παιδιά του αλλά τα έχει δια βίου χ.........
periousios