Μονεμβάσια, τα ονόματά της πολλά σαν τους αφέντες της

photos by TopGeo

Στην Μονεμβασιά συνυπάρχουν: η μοναδική γεωμορφία του βράχου μαζί με τα ανθρώπινα τεχνικά οχυρωματικά έργα. Έτσι, σαν πλωτό φρούριο, βρέθηκε στην ρότα του θαλάσσιου εμπορίου μεταξύ ανατολής και δύσης.
Τα ονόματα της πολλά σαν τους αφέντες της, Μονεμβάσια, Μονεμβασία, Μαλβάζια, Μαλβαζούϊ, Μονεμβασσιά, Μονεμβάσσια, Μικρό Γιβραλτάρ αλλά και Βράχος). Στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Άκρα Μίνωα” όπως περιγράφει στα Λακωνικά ο Παυσανίας και ήταν ενωμένη σε μεγάλο μήκος με την ξηρά. Βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχαία Επίδαυρο Λιμηράς, χαλάσματα της οποίας σώζονται ως σήμερα.
Το 375μ.χ. αποκόπηκε από την Λακωνία, μετά από έναν τρομερό σεισμό, και πήρε τη μορφή που βλέπουμε σήμερα, όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελαφόνησο νοτιότερα. Κατά τον μεσαίωνα κατοικήθηκε, οχυρώθηκε και γνώρισε μεγάλη ακμή.
Περιτριγυρισμένη από ορμητήρια πειρατών και κουρσάρων η Μονεμβασιά δεν θα επιβίωνε χωρίς
ΤravellGreece

τον βράχο.

Σήμερα στον βράχο συνυπάρχουν δύο κόσμοι:

Η, με ανθρώπων έργα, περιτοιχισμένη “κάτω πόλη”. Είναι κτισμένη δίπλα στην θάλασσα, στην νοτιοανατολική πλευρά του Βράχου, με άριστα συντηρημένα και αναπαλαιωμένα κτίσματα από μια μοναδική ελληνική αρχιτεκτονική με άρωμα Αιγαίου και πέτρας. Πλημμυρισμένη με τη βουή της θάλασσας και των πολλών ανθρώπων το αρμένισμα.

Η “Άνω Πόλη”. Είναι κτισμένη στην πάνω πλευρά του βράχου, με θέα, από ψηλά, το Μυρτώο πέλαγος. Αποτελεί απόρθητο φυσικό οχυρό, με αρκετά χαλάσματα αλλά και ελάχιστα κτίσματα να διασώζονται ως σήμερα. Το ανέβασμα γίνεται περπατώντας μέσα από την πολύβουη “κάτω πόλη”. Φτάνοντας πάνω ακούς τον δυνατό αέρα του Μυρτώου που σε αναγκάζει να κοιτάς προς το Νότο, προς τον κάβο Μαλιά και νιώθεις ότι τίθεσαι φρουρός του βράχου ατενίζοντας τον ορίζοντα, για Πειρατές, σίγουρα αξίζει τον κόπο.
Στα Βόρεια του Βράχου βρίσκεται η παλιά Μονεμβασιά καθώς και το μοναδικό φιόρδ, στην Ελλάδα, αυτό του Γέρακα (Ιέρακας). Στα Νότια βρίσκεται ο Κάβο Μαλιάς (Άκρα Μαλέα), τα Κύθηρα και η Ελαφόνησος. Στα Ανατολικά απλώνεται το Μυρτώο πέλαγος ως την Μήλο και την Κίμωλο. Τέλος στα Δυτικά ο Πάρνωνας ορθώνει το ανάστημά του.

Στην Μονεμβασσιά γεννήθηκε και έζησε ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος και ο τάφος του βρίσκεται, έξω από τα τείχη, στο κοιμητήριο του Βράχου.

Στα νεότερα χρόνια, δημιουργήθηκε ο οικισμός “Γέφυρα”, ο οποίος πήρε το όνομά του από τη γέφυρα που υπήρχε και συνέδεε το Βράχο με την υπόλοιπη Πελοπόννησο, η οποία, λιθόκτιστη πια, έχει αντικαταστήσει την παλαιότερη εκεί οχύρωση με ξύλινο καταπέλτη-γέφυρα.

Monemvassia, and known by the Franks as Malvasia, is a well-known medieval fortress with an adjacent town, located on a small peninsula off the east coast of the Peloponnese in the Greek prefecture of Laconia. The peninsula is linked to the mainland by a short causeway 200m in length. The ruins include the defensive structures and many Byzantine churches. The town's name derives from Monemvassia, and known by the Franks as Malvasia, is a well-known medieval fortress with an adjacent town, located on a small peninsula off the east coast of the Peloponnese in the Greek prefecture of Laconia. The peninsula is linked to the mainland by a short causeway 200m in length. The ruins include the defensive structures and many Byzantine churches. The town's name derives from two Greek words, mone and emvassia, meaning "single entrance". Many of the streets are narrow and fit only for pedestrians. The bay of Palaia Monemvassia is to be found to the north. Monemvassia's nickname is the Gibraltar of the East or The Rock. The rock is 300 m tall and 1.8 km long.

Monemvasia is consisted of two settlements. Each one of them is located at a different level and has separate fortification. At Up Town (Epano Poli), which is now uninhabited, you will see the remains of buildings from the Byzantine and post-Byzantine period. The most significant is the octagonal domed temple of Saint Sophia. Many researchers identify this as the Church of Odigitria dating back to 1150.
Down Town (Kato Poli )is built at the acclivitous part southeastwards of the rock. It is inhabited until our days. The medieval town is a pole of attraction for thousands of visitors all year round. The Archaeological Department has taken over the reconstruction of old buildings, which now has a glory of old times. The tall stone-built houses, the narrow cobblestone paths and the churches take visitors back to past times. Many of the buildings operate now as traditional guesthouses. The atmosphere is really romantic and guarantees of an unforgettable stay.
The settlement is surrounded by a tall wall, two gates eastwards and westwards and a small exit to the sea.

Take a walk around Kato Poli and admire the imposing churches. The temple of Elkomenos Christ is a basilica church with a cupola and a narthex as and an Episcopal seat. In its interior you will have the chance to see important icons of the post Byzantine period.
The temple of Panagia Mirtidiotissa was built around 1700. It has an impressive wooden chancel screen. The temple of Saint Nikolaos is a dome-shaped basilica church with cupola. It was built around 1703.
The church of Panagia Chrisafitissa was found during the 17th century. It has a square champer and a small cupola.
Other smaller temples are: Saint Andreas, Saint Anna the Catholic, Saint Anna of the Second Venetian Rule (1690 – 1720), Saint Demetrios, etc. It is worth visiting the Muslim Mosque. The building dates back to the 16th century, but was turned into a Frankish temple during the Frankish Rule. During the 18th century, it became a mosque once again. Today it hosts the Archaeological Collection.