«Περαίωση», η επιβράβευση της παρανομίας

Μετά τους Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Μητσοτάκη, Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή έρχεται τώρα μία ακόμη κυβέρνηση, αυτή ενός ακόμη Παπανδρέου να επιβραβεύσει νόμιμα την φοροδιαφυγή, οι φοροφυγάδες ανοίγουν και πάλι σαμπάνιες καταβάλλοντας 10-15% των φόρων που τους αναλογεί. Τέτοια είναι η ρύθμιση προς την… δημοκρατική – δημοκρατική ολιγαρχία μας, ήθελα να πω, διότι η φοροκλοπή συμφέρει.

Διαβάστε τα παρακάτω από την «Ελευθεροτυπία», τα λέει καλύτερα, στο ιστολόγιο δεν διαθέτουμε οικονομολόγους...

«Για την άφεση φορολογικών αμαρτιών, θα κληθούν να πληρώσουν όχι περισσότερο από το 10%-15% των χρημάτων που κατέβαλαν οι νομοταγείς φορολογούμενοι. Μία ακόμη φορά οι φοροφυγάδες μπορούν να γλεντήσουν στην υγεία των κορόιδων που δηλώνουν όλα αυτά τα χρόνια κανονικά τα εισοδήματά τους.
Ροΐδη Εμμονές + Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ

Το παράδειγμα που επεξεργάστηκε η «Οικονομία» αποτυπώνει το μέγεθος της αδικίας που εμπεριέχει η πολιτική της αυτόματης περαίωσης. Γίνεται σύγκριση ανάμεσα σε έναν εύπορο ελεύθερο επαγγελματία (π.χ. έναν γιατρό ή έναν δικηγόρο) που δήλωνε κανονικά το εισόδημά του (σ.σ.: στη συγκεκριμένη περίπτωση 100.000 ευρώ ετησίως) και έναν επαγγελματία ο οποίος, αν και εισέπραττε 100.000 ευρώ, δήλωνε στην εφορία μόλις το 1/4, δηλαδή τις 25.000 ευρώ. Ιδού τι προκύπτει από τους υπολογισμούς…

Συμφέρει η φοροκλοπή!
Για τα εισοδήματα που εμφάνισε ο νομοταγής φορολογούμενος την τελευταία 10ετία (ένα εκατομμύριο ευρώ ή 100.000 ευρώ τον χρόνο), πλήρωσε φόρο 339.854 ευρώ, δηλαδή περίπου το 34% του συνολικού του εισοδήματος (σ.σ.: για τους υπολογισμούς, χρησιμοποιήθηκαν οι φορολογικές κλίμακες που ίσχυσαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 2000-2009).

Ο φοροφυγάς, αν και εισέπραξε στο διάστημα 2000-2009 ένα εκατομμύριο ευρώ, δήλωσε στην εφορία το ένα τέταρτο, δηλαδή 250.000 ευρώ. Πλήρωσε φόρο εισοδήματος 42.320 ευρώ και τώρα καλείται να συμμετάσχει στην περαίωση για να… ξεπλύνει τις φορολογικές του αμαρτίες. Αυτό, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς που έχει κάνει μέχρι τώρα το υπουργείο Οικονομικών, θα στοιχίσει περί τα 2.000-5.000 ευρώ (θα εξαρτηθεί από τον τελικό νόμο). Μάλιστα, είναι πολύ πιθανό, αν ο συγκεκριμένος επαγγελματίας έχει συμμετάσχει τα τελευταία χρόνια και στη διαδικασία αυτόματης περαίωσης, να καταβάλει τελικώς ποσά της τάξεως των 2.000 ευρώ.

Είναι προφανές, λοιπόν, το όφελος για τον φορολογούμενο που απέκρυψε επί μία δεκαετία τα πραγματικά του εισοδήματα. Αντί για 339.854 ευρώ που κατέβαλε ο νομοταγής συνάδελφός του, καλείται να πληρώσει τελικά μόλις 47.320 ευρώ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ακόμη και οι επαγγελματικές ενώσεις (όπως για παράδειγμα η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου) ζητούν τη θέσπιση κινήτρων για τους συνεπείς φορολογούμενους.

Η περαίωση που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση δημιουργεί έδαφος για ακόμη περισσότερες αδικίες, καθώς αυτή τη φορά:
Στη ρύθμιση προγραμματίζεται να υπαχθούν και όσοι έχουν συλληφθεί στο παρελθόν να έχουν υποπέσει σε φορολογικές παραβάσεις.
Θα καλύψει ακόμη και αυτούς που έχουν ανοικτές εκκρεμότητες στα δικαστήρια. Το κυβερνητικό επιχείρημα είναι ότι στη δικαιοσύνη «λιμνάζουν» περισσότερες από 450.000 υποθέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε εκκρεμότητα ακόμη και περισσότερα από 10 χρόνια.

Προς ρύθμιση για όλους…
Εχουν διατυπωθεί εισηγήσεις η διαδικασία να αφορά επιχειρήσεις ο τζίρος των οποίων υπερβαίνει ακόμη και τα εννέα εκατ. ευρώ. Αργά το βράδυ της Παρασκευής εξετάσθηκε σε σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών ακόμη και το ενδεχομένο να υπαχθούν στη ρύθμιση όλες οι επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως τζίρου, με εξαίρεση τις τράπεζες τις εισηγμένες και όσες έχουν βεβαιωμένα πόστιμα για φοροδιαφυγή».

Παράλληλα:
Οι παρεμβάσεις στο εργασιακό, δεν έχουν τελειωμό, στο κείμενο του αναθεωρημένου μνημονίου που οριστικοποιήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου με την υπογραφή των υπουργών Οικονομικών παρακαλώ –κι ας κλαίνε, αν και τώρα πια, το κλάμα έδωσε τη θέση του στον ρεαλιστικό κυνισμό, αφού και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση παίζει μόνη της.

-Επιταχύνεται κατά 3 μήνες (από το τέλος Δεκεμβρίου στο τέλος Σεπτεμβρίου) η υποχρέωση της κυβέρνησης να εισαγάγει ρύθμιση με την οποία «αναμορφώνεται το σύστημα διαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα». Στόχος, όπως επισημαίνεται, είναι η μείωση των αποδοχών για υπερωρίες αλλά και μεγαλύτερη ελαστικότητα στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Επίσης θεσπίζεται το δικαίωμα για σύναψη «τοπικών συμφωνιών που θα διαμορφώνουν τις μισθολογικές αυξήσεις σε επίπεδα χαμηλότερα των κλαδικών συμβάσεων».

- Εως το τέλος του μήνα πρέπει επίσης να ολοκληρωθεί «η μεταρρύθμιση της νομοθεσίας προστασίας της απασχόλησης»(καταλάβατε, δικαιώματα φινίτο λα μούζικα)

- Προωθείται τροποποίηση των ρυθμίσεων του συστήματος διαιτησίας ώστε να υπάρξει δικαίωμα προσφυγής αν υπάρχει διαφωνία με την πρόταση του μεσολαβητή. (καταλάβατε τι «νόμιμα» μπορεί να σκαρφιστεί ο εργοδότης και να δικαιωθεί)

- Οι «επιχειρησιακές συμβάσεις θα επικρατούν των κλαδικών συμβάσεων», δηλαδή θα μπορούν για παράδειγμα σε επίπεδο επιχείρησης να αποφασίζονται αυξήσεις μισθών χαμηλότερες από τις κλαδικές. (καταλάβατε, η Συλλογική Σύμβαση ciao-ciao)

- Με τοπικά σύμφωνα θα αποφασίζονται μισθοί κάτω από τον βασικό για νέους εργαζόμενους σε περιοχές υψηλής ανεργίας.(καταλάβατε το «δεν φτάνει που του δίνουμε δουλειά, ζητά και μισθό»)

… και άλλα πολλά που θα τα ζήσουμε στην αναγεννημένη Ελλάδα του σοσιαλιστικού «λεφτά υπάρχουν, πού είναι τα λεφτά».

Ε, Ψιτ! Πατριώτ’ αυτά τα καλά έως το 2020, μετά το πράμα χαλάει.