Κάποτε έκαναν πραξικοπήματα και έπαιρναν με τη βία την εξουσία. Τώρα αυτό είναι περιττό. Αρκεί μόνο να έχει κανείς υπό τον έλεγχό του τα ΜΜΕ για να επιβληθεί και μάλιστα το επιτυγχάνει αναίμακτα, με ελάχιστες ή και καθόλου λαϊκές αντιδράσεις.
Η ενημέρωση σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ελεγχόμενη και επηρεάζεται από μια μειοψηφία συγκεκριμένων συμφερόντων και τεράστιων θησαυροφυλακίων. Πολύ εύκολα, διαμορφώνονται συνειδήσεις και δημιουργείται μια τεχνητή πραγματικότητα, εις βάρος όσων εργάζονται και προς όφελος εκείνων που περιορίζονται στο να μετρούν τα κέρδη τους.
Όταν γίνεσαι αποδέκτης μιας ίδιας άποψης από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, αυτομάτως αυτή η άποψη αποκτά κύρος και γίνεται αποδεκτή. Όσοι λίγοι λένε κάτι το διαφορετικό, είτε κανείς δεν τους ακούει, είτε μοιάζουν σαν τους… γραφικούς του χωριού! Δυστυχώς, η ποσότητα είναι που μετράει, όχι η ποιότητα.
Τις προάλλες άκουσα τη Λιάνα Κανέλλη σε τηλεοπτικό σταθμό να λέει ότι η Vodafone «αγόρασε την αλήθεια της». Πόσο δίκιο έχει! Πλέον ακόμη και οι απλές αναφορές για το σκάνδαλο των υποκλοπών απουσιάζουν από τις συζητήσεις στα πάνελς και στα άρθρα των εφημερίδων. Το μόνο που απέμεινε είναι οι αμέτρητες προβολές και καταχωρήσεις διαφημίσεων έναντι τεραστίων ποσών.
Όλα για το κέρδος και για το συμφέρον των λίγων, οι οποίοι ρίχνουν πού και πού κάνα… κοκαλάκι σε εκείνους που τους υπηρετούν και τους βοηθούν στη συντήρηση του συστήματος. Κάποιοι από αυτούς που γλύφουν αυτό το κοκαλάκι είναι εκείνοι που βλέπετε στις οθόνες σας κάθε βράδυ στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και σχολιάζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την επικαιρότητα. Εκείνοι που κόπτωνται για τους μισθούς και τις συντάξεις σας, αλλά στην ουσία είναι υπέρ των περικοπών γιατί, όπως λένε, «δεν γίνεται αλλιώς» και «δεν υπάρχει άλλος δρόμος»! Αηδία… tempo.gr
Δήλωση 26 μελών της ελληνικής αποστολής στο «Στόλο της Ελευθερίας»
Αθήνα, 27 Ιούνη 2010
Το εγχείρημα πέτυχε το σκοπό του. Ανέδειξε το παλαιστινιακό ζήτημα, και ειδικότερα το ζήτημα του αποκλεισμού της Γάζας, σε ζήτημα ισραηλινής κρατικής βίας και κατοχής, σε ζήτημα ανθρωπιστικής καταστροφής. Συγχρόνως δημιούργησε σημαντικά κοινωνικά, πολιτικά και διπλωματικά αποτελέσματα. Αποσταθεροποίησε παγιωμένες ισορροπίες, αναδιέταξε πολιτικές συμμαχίες, μετατόπισε θέσεις κρατών, έθεσε άβουλες και συνένοχες κυβερνήσεις υπό ασφυκτική κοινωνική πίεση.
Στη χώρα μας, η Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα», ο ένας από τους έξι πυλώνες της αποστολής, άντλησε δυνάμεις από την ελληνική κοινωνία, ενεργοποίησε δεκάδες πολίτες με έντιμη δημόσια δράση, εκατοντάδες αφανείς υποστηρικτές της παλαιστινιακής υπόθεσης και χιλιάδες αλληλέγγυους που συνέδραμαν το εγχείρημα. H Πρωτοβουλία μπόρεσε να κινηθεί αποτελεσματικά σε θεσμικά μη φιλικό πολιτικό περιβάλλον, να ξεπεράσει κάθε λογής εμπόδια, να δημιουργήσει ρήγματα σε ένα κρατικό, πολιτικό και διοικητικό μηχανισμό που με πολλούς τρόπους προσπάθησε να αποτρέψει την υλοποίηση του σχεδίου.
Το εγχείρημα του «Στόλου της Ελευθερίας», δημιούργησε νέα δεδομένα, διαμόρφωσε καινούργια πλαίσια, που απαιτούν νέο σχέδιο και προγραμματισμό, εμπλοκή νέων υποκειμένων, νέου τύπου συντονισμό και νέες μεθόδους υλοποίησης. Η επιτυχία του μας υπερβαίνει. Γι' αυτό η συνέχειά του προϋποθέτει πολύ πιο ισχυρές δομές, διεργασίες και δράσεις. Πρέπει να αποδοθεί σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, τόσο στον ελληνικό όσο και στον διεθνή χώρο, ώστε να μπορέσει να αποβεί πραγματικά ωφέλιμο για την υπόθεση του παλαιστινιακού λαού, να είναι καταληκτικό για την υπόθεση της πολιορκίας της Λωρίδας της Γάζας.
Με τις παραπάνω σκέψεις, προχωρούμε μαζί με όσους συμφωνούμε σ' ένα ελάχιστο, καθαρό, στέρεο πλαίσιο πολιτικών θέσεων και δράσεων σ' έναν πρώτο σχεδιασμό των νέων προσπαθειών μας, εξετάζουμε τρόπους για την διεύρυνση, εμβάθυνση και ισχυροποίηση του καινούριου εγχειρήματος. Επιδιώκουμε την δημιουργία ευρύτερων πολιτικών, κινηματικών, κοινωνικών και επιχειρησιακών προϋποθέσεων. Προσδοκούμε στη διαμόρφωση συνειδήσεων που θα επηρεάσουν πολιτικές συμπεριφορές, που θα υπηρετήσουν πρωταρχικά και θεμελιακά τον παλαιστινιακό λαό και την παλαιστινιακή υπόθεση.
Πραγματοποιούμε ήδη, από κοινού με τους εκπροσώπους των άλλων πέντε πυλώνων του εγχειρήματος, τα πρώτα βήματα απολογισμού. Το νέο εγχείρημα, θα διατηρεί την αξιακή, ηθική αλλά και την λειτουργική αρχή των προηγούμενων εγχειρημάτων. Θα συνθέτει τους ανθρωπιστικούς με τους πολιτικό-δικαιακούς σκοπούς, την οργανωτική με την κινηματική πράξη. Σκοπός του δεν είναι άλλος απ' τον ελλιμενισμό ενός σημαντικότερου -και περισσότερο από τον τελευταίο συνεκτικού- πολυεθνικού στολίσκου στην χιλιοβομβαρδισμένη ιχθυόσκαλα της Γάζας.
Αφήνουμε πίσω το εγχείρημα του «Στόλου της Ελευθερίας». Όπως κάθε δύσκολο, πολύπλοκο εγχείρημα, με πλευρές δυσδιάκριτες, με κινηματικές δυναμικές, αλλά και αδράνειες απρόβλεπτες, ζήτησε από εμάς πολλά, πολύ περισσότερα από όσα -ίσως- είχαμε να διαθέσουμε. Δοκιμαστήκαμε σκληρά, σαν πολιτικά υποκείμενα, σαν πρόσωπα, σαν χαρακτήρες. Το εγχείρημα πέρασε στιγμές κρίσης. Κρίσης όχι μόνο εξωτερικής, αλλά και εσωτερικής, κάποιες στιγμές επώδυνες και ίσως επικίνδυνες, αν δεν τις αντιμετώπιζε ριζικά η θέληση των πολλών. Διαχωριζόμαστε, προσπερνάμε και συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε την πορεία προς τον στόχο, με ενιαία θέληση, συνοχή.
Το προηγούμενο εγχείρημά μας τελείωσε, επιτέλεσε το σκοπό του, ολοκλήρωσε το στόχο του. Το αποχαιρετούμε και ξεκινάμε να δημιουργούμε συλλογικά τους όρους για μια νέα αρχή. Το καινούργιο εγχείρημα ήδη ξεκίνησε να γράφει τον δικό του δρόμο. Για όσα κάναμε και για όσα θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ξανά, αφηνόμαστε πρωταρχικά στην κρίση του παλαιστινιακού λαού, στην κρίση των αντιστασιακών του οργανώσεων, στην κρίση των κοινωνιών και των κινημάτων.
Ιμιτασιόν δημοκρατία. Made in China. Χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας για τον καταναλωτή. Χωρίς αναγνωρισμένα δικαιώματα για τον εργαζόμενο. Χωρίς ανοχή στη διαφορετική άποψη. Μια δημοκρατία μαϊμού.
Μια δημοκρατία με εκλογικούς νόμους που επιβάλουν μειοψηφικές αυτοδυναμίες, ευνοώντας την ασύδοτη κομματοκρατία και τη διαφθορά.
Μια δημοκρατία με κυβερνητικές πρακτικές που αποδεικνύονται αντιδιαμετρικά αντίθετες από τις προεκλογικές εξαγγελίες.
Μια δημοκρατία που λειτουργεί προς όφελος των αγορών, των επιχειρηματιών και των κουμπάρων – και όχι υπέρ του κοινωνικού συνόλου που τη στηρίζει.
Μια δημοκρατία με βουλευτική ασυλία, προληπτική καταστολή και ισοπεδωτική προπαγάνδα.
Μια δημοκρατία που επιρρίπτει συλλογική ευθύνη σε πολιτικούς χώρους για τα εγκλήματα που διαπράττουν άγνωστοι.
Μια δημοκρατία υπεράνω κριτικής, αφού με πρόσχημα την οικονομική κρίση απαιτεί τυφλή υπακοή από την αντιπολίτευση. Καταργώντας ουσιαστικά το ρόλο της.
Μια δημοκρατία που εξουσιάζει αντί να συνδιαλέγεται, υποδαυλίζοντας το μίσος και καλλιεργώντας τη μοιρολατρία.
Μια δημοκρατία που υποβαθμίζει συστηματικά την παιδεία, ευτελίζει τον πολιτισμό και αποδομεί το κράτος πρόνοιας.
Μια απολυταρχική δημοκρατία – διαπλεκόμενη, προκλητική και αυτοαναιρούμενη.
Όχι, δεν συναινώ σ’ αυτή τη δημοκρατία. Δεν αποδέχομαι τη νομιμότητα της. Κι επειδή επαφίεται και στον δικό μου πατριωτισμό η υπεράσπιση των διατάξεων του Συντάγματος, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για την ανατροπή της. nefelikas
(θυμηθείτε αυτό όταν πάτε να αγοράσετε συσκευές της Apple)
Πριν από λίγους μήνες με αγωνία χιλιάδες απλοί χρήστες ή και φαν της Apple έβλεπαν τον Steve Jobs να παρουσιάζει το iPad και πριν από λίγες ημέρες το σκηνικό επαναλήφθηκε με το αφεντικό της Apple να παρουσιάζει την 4η έκδοση του iPhone. Το τι ακολουθεί δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε ξανά, αφού σίγουρα το γνωρίζετε: pre-orders, ένας πανικός παραγγελιών και αγορών, που αυτόματα μεταφράζονται σε δισεκατομμύρια δολάρια εσόδων στην εταιρία, υπεραρκετά για να κάνουν τον Jobs τρισευτυχισμένο και νούμερο ένα όνομα στον χώρο της τεχνολογία, αφού ο Bill Gates αποσύρθηκε για να στραφεί στην φιλανθρωπία. Είναι όμως όλα τόσο ευχάριστα, όσο φαίνονται; Μάλλον όχι.
Μελανό σημείο όμως όλης αυτής της επιτυχίας αποτέλεσαν οι φήμες, που ήθελαν τους εργάτες που εργάζονταν-ζούσαν στα εργοστάσια της Apple στην Κίνα να… αυτοκτονούν μαζικά! Έντεκα άτομα έχασαν την ζωή τους σε ένα μυστικό εργοστάσιο στην Κίνα, όπου κατασκευάζονται και συναρμολογούνται οι συσκευές iPad, iPhone και iPod, περιστατικά που μόνο μεμονωμένα δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις και θα αποτελούσαν τουλάχιστον καταστροφή στο επικοινωνιακό κομμάτι για την εταιρία.
Ο Steve Jobs έδρασε άμεσα για... να αντικρούσει τους χαρακτηρισμούς περί κατέργων, με άθλιες συνθήκες εργασίας: “Πηγαίνεις σε αυτό το μέρος και λες είναι εργοστάσιο, άλλα Θεέ μου έχουν εστιατόρια, κινηματογράφους, πισίνες και νοσοκομεία” λέει. “Για εργοστάσιο είναι πάρα πολύ καλό”. Βέβαια θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τι θεωρεί ακριβώς “πολύ καλό” ο Steve Jobs άλλα και τις αντιδράσεις των Αμερικανών εργατών, αν αναγκάζονταν να δουλέψουν κάτω από αυτές τις συνθήκες, που έφερε στο φως της δημοσιότητας το ρεπορτάζ της Daily Mail.
Την ίδια στιγμή, που ο Steve Jοbs έκανε σόου παρουσιάζοντας το iPhone, η Daily Mail είχε τρυπώσει μυστικά σε αυτό το “πολύ καλό” εργοστάσιο, όπου οι νεοπροσληφθέντες συντάσσονταν σε γραμμές, λες και βρίσκονταν σε στρατόπεδο, για να τραγουδήσουν τον ύμνο της εταιρίας, για την οποία ουσιαστικά θα εργάζονταν για λιγότερο από 20 λίρες την εβδομάδα. Πρόκειται για το επονομαζόμενο εργοστάσιο “i-Nightmare”, ουσιαστικά δύο εργοστασιακές μονάδες κοντά στην πόλη Shenzhen, των 17 εκατομμυρίων κατοίκων (ψαροχώρι θα το χαρακτήριζες πριν 20 χρόνια), ιδιοκτησίας της Foxconn, του μεγαλύτερου εξαγωγέα της Κίνας, που παράγει επίσημα προϊόντα της Apple και απασχολεί 800.000 εργάτες σε όλη την χώρα (420.000 από αυτούς, στις συγκεκριμένες μονάδες). Όταν ο Jobs μιλάει στο Σαν Φρανσίσκο, η Foxconn παίρνει κρυφά μέτρα για να αποφύγει το σκάνδαλο να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Κατ’ αρχήν υποχρεώνει τους εργαζόμενους να υπογράψουν έγγραφο (το οποίο έχει στην διάθεση της η Daily Mail), όπου υπόσχονται… να μην αυτοκτονήσουν. Όπως και έγγραφο σύμφωνα με τον οποίο δεν πρόκειται εκείνοι ή οι συγγενείς τους να κάνουν μήνυση στην εταιρία σε περίπτωση “αιφνίδιου θανάτου ή τραυματισμού, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκτονίας και του αυτοτραυματισμού”. Ταυτόχρονα στήνει ένα κλουβί για να προστατέψει τους εργάτες λιγότερο και την υπόληψη της περισσότερο: συρμάτινοι τοίχοι μέχρι την οροφή και συρμάτινα δίχτυα στην βάση των κτιρίων, ώστε να είναι δύσκολο για οποιονδήποτε να πραγματοποιήσει την απόφαση του να πηδήξει από κάποιο παράθυρο.
Στον στόχαστρο μπήκαν και τα “κακά δαιμόνια”, αφού εκατοντάδες μοναχοί με ξυρισμένα κεφάλια και μακριές ρόμπες πήγαν στις εγκαταστάσεις για να τα ξορκίσουν, σε συνδυασμό με 2.000 κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, που αξιολογούν την ψυχική κατάσταση των εργατών. Αν κάποιος δεν ανταποκρίνεται στα standards, που έχουν θέσει καλόγεροι και ψυχολόγοι, μεταφέρεται στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας της Shenzhen, μια ιδιωτική κλινική, όπου θα βρείτε πάρα πολλούς εργάτες της Foxconn.
Μιας εταιρίας, που έχει καταφέρει να φτάσει σε έναν εκπληκτικό ρυθμό παραγωγής. Και πως να μην το καταφέρει αυτό, όταν τα εργοστάσια της λειτουργούν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα; Όταν η ημέρα ξεκινά με το άκουσμα του εθνικού ύμνου της Κίνας από τα ηχεία, με το σύνθημα “Σηκωθείτε, σηκωθείτε, σηκωθείτε, χιλιάδες καρδιές με ένα μυαλό”, όταν στους τοίχους αναγράφονται συνθήματα που υποτίθεται ότι δίνουν κίνητρο, όπως το “να πετυχαίνετε στόχους, εκτός κι ο ήλιος πάψει ν’ ανατέλλει”; Όταν όλο αυτό περιβάλλεται από έναν καλά οργανωμένο μηχανισμό προπαγάνδας, που αφήνει να διαρρεύσουν μόνο οι πληροφορίες που πρέπει; Όταν οι εργάτες πρέπει να εργάζονται για 15 ώρες κάθε ημέρα, ώστε να ανταποκριθούν στις μεγάλες απαιτήσεις της αγοράς για υπολογιστές και τηλέφωνα της Apple; Οι εγκαταστάσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν οι εργάτες για να ξεκουραστούν, θυμίζουν φυλακές, με κουκέτες όπου βρίσκονται 3 κρεβάτια (με πλέγματα από μπαμπού αντί για στρώματα), το ένα πάνω στο άλλο για την εξοικονόμηση χώρου σε αίθουσες, που η θερμοκρασία φτάνει τους 35 βαθμούς, τα επίπεδα υγρασίας το 90% και δεν υπάρχει κλιματισμός. Κάποιοι κοιτώνες στεγάζουν 40 άτομα άλλα και μεγάλο αριθμό από μυρμήγκια και κατσαρίδες.
Οι 800.000 εργάτες της Foxconn, δουλεύουν ουσιαστικά για τον Terry Gou, που όπως και ο συνεργάτης του Steve Jobs, με περιουσία που αγγίζει τα 5.5 δισεκατομμύρια λίρες, είναι ένας από τους πλουσιότερους του κόσμου. Οι γονείς του εγκατέλειψαν την Κομμουνιστική Κίνα για την Ταϊβάν κι εκείνος ίδρυσε την Foxconn με 10 μόλις εργάτες, που έφτιαχνε τηλεοράσεις. Μέχρι που αντιλήφθηκε τις ευκαιρίες, που θα του προσέφερε, ο συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός-ανάγκες της Κίνας. Εργασιομανής, αυστηρός και τελειομανής στα 60 του, εφαρμόζει ένα σύστημα εν πολλοίς εμπνευσμένο από την στρατιωτική του εκπαίδευση, παρόμοια με την οποία εφαρμόζει και στους νεοπροσληφθέντες εργάτες της εταιρίας τους για αρκετές εβδομάδες, ώστε να γίνουν πειθαρχημένοι. Μάλιστα οι αμοιβές τους μειώνονται αν υποπέσουν σε παραπτώματα: μακριά νύχια, αργοπορία, φαγητό εν ώρα εργασίας, να κάθονται στο πάτωμα, να μιλούν ή να περπατάνε γρήγορα.
Οι δημοσιογράφοι της Daily Mail κατάφεραν να ξεπεράσουν το εμπόδιο της ασφάλειας του εργοστασίου και να μιλήσουν με εργάτες, που όμως ζήτησαν να μείνουν ανώνυμοι. Οι δηλώσεις τους σοκάρουν: απομόνωση από τον έξω κόσμο, άθλιες συνθήκες, καθόλου ψυχαγωγία, που κάθε άλλο παρά συμφωνούν με τις δηλώσεις του Jobs.
Αναφέρονται μάλιστα στην αυτοκτονία ενός 18χρονου, που μόλις τρεις μήνες μετά την πρόσληψη του αντιμετώπισε το δίλημμα να παραμείνει και να αντέξει την πίεση ή να επιστρέψει στην φτώχεια. Του είχε κοπεί ο μισθός επειδή έσπασε δύο εργαλεία, ενώ ανέφερε στην αδερφή του ότι η συμπεριφορά των προϊσταμένων του τον ταπείνωνε. Βρέθηκε σε μια λίμνη αίματος, προφανώς αφού είχε πηδήξει στο κενό, κι ενώ βρισκόταν ήδη στο νεκροτομείο η αδερφή του ενημερώθηκε ότι ήταν ασθενής και ανάρρωνε ενώ τελικά την ενημέρωσαν ότι πέθανε ξαφνικά για ανεξήγητους λόγους. Σε ένα πρωτοφανές στο εργοστάσιο φαινόμενο, η αδερφή του ξεκίνησε ένα κύμα αντιδράσεων, που ανάγκασε την Foxconn να αλλάξει την αιτία θανάτου σε “πτώση από μεγάλο ύψος”. Ο Terry Gou επίσης αρνείται τις κατηγορίες για άσχημες συνθήκες εργασίας. Αναφέρεται στις αυτοκτονίες είτε ως μεμονωμένα περιστατικά, λόγω ερωτικών απογοητεύσεων των εργαζομένων και άλλων προσωπικών προβλημάτων, είτε ως προσπάθεια να εκμεταλλευθούν τις παχυλές αποζημιώσεις της εταιρίας τους. Ωστόσο οι τρεις επιζήσαντες, από απόπειρες αυτοκτονίας της Foxconn δεν μπορούν να πούνε και πολλά πράγματα, αφού η εταιρία απειλεί ότι θα σταματήσει να τους χρηματοδοτεί την περίθαλψη. Κατάφερε να διαρρεύσει όμως η είδηση για έναν τελευταίο αυτόχειρα, που αυτοκτόνησε λόγω της πίεσης έπειτα από 34 ώρες συνεχούς εργασίας.Οργανώσεις από την Κίνα και όχι μόνο έχουν κινητοποιηθεί και αντιδρούν, άλλα όπως μπορείτε να διαπιστώσετε δύσκολα φτάνουν στα αυτιά μας τέτοιες ειδήσεις, αφού δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις πολυδάπανες διαφημιστικές καμπάνιες των προϊόντων της Apple και όχι μόνο, αφού δεν μπορώ να φανταστώ ότι είναι η μόνη εταιρία, οι εργαζόμενοι της οποίας αντιμετωπίζουν αυτές τις συνθήκες. Για την ιστορία η Foxconn αύξησε τους μισθούς κατά 30% στις 120 λίρες τον μήνα. Άλλα είναι βέβαιο ότι από κάπου θα τα πάρει αυτά τα χρήματα… ίσως από λίγες ώρες εργασίας ακόμη.
Στο κλείσιμο του μεγάλου τους άρθρου οι Andrew Malone και Richard Jones και μαζί τους κι εγώ, αναρωτιούνται πως ο βουδιστής Steve Jobs αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση και πως συμβαδίζουν όλα αυτά με τις απόψεις του περί κάρμα… ίσως απλά να απολαμβάνει τώρα και να είναι αποφασισμένος να πληρώσει μετά, στην επόμενη του ζωή. του Ανέστη Χατζηδιάκου από το away apneagr Read more...
Αυτό που δεν τολμάει να κάνει απευθείας ο απίστευτος κυβερνητικός εκπρόσωπος, το κάνει μέσω της Google.
Φυσικά μιλάω για την αλλεπάλληλη φίμωση blog που ενοχλούν ιδιαίτερα τους πράσινους υπαλλήλους του ΔΝΤ.
Avragioz, sindikatomikropoliton, paideia, Παπαηλίας, κ.α. είναι μόνο μερικά από τα blog που καθημερινά κλείνει ανεξήγητα(;) η Google, ικανοποιώντας τις επιταγές της νεοχουντικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Το πιο χυδαίο απ΄όλα όμως είναι ότι...
τα "μεγάλα" και "ανεξάρτητα" blog που ΕΣΕΙΣ με τις επισκέψεις σας τα ανεβάζετε στις πρώτες θέσεις έχουν κάνει χλάπα της το θέμα, αποδεικνύοντας πόσο βρομερά και διατεταγμένα λειτουργούν.
Το ΠΑΣΟΚ μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες πρακτικές εδώ και δεκαετίες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Αρκουδέα και τον Σκουλαρίκη όταν όλα τα πλάκωνε η φοβέρα και τα έσκιαζε η σκλαβιά το 1980.
Το περίεργο είναι ότι η Google ανεξήγητα εμφανίζει φοβικά σύνδρομα απέναντι στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ, λειτουργώντας ως πραιτοριανός της απίστευτης κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Όπως είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, η ανωνυμία των blog στην Ελλάδα είναι για τα πανηγύρια. Απλά μετά τις τελευταίες χουντικού τύπου κινήσεις της Google επιβεβαιώνεται ακόμα περισσότερο.
Κρίμα για μια χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, να ζει σήμερα επί "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης στιγμές φίμωσης της ελευθερίας του λόγου που ζήσαμε σε άλλες εποχές. politikiprotasi Read more...
Από μικρή ηλικία, πάντα είμαι σε πόλεμο με τους μασόνους και τον σιωνισμό. Ποτέ δεν λογαριάζω τη δύναμή τους για να φοβηθώ. Αναπτύσω τις δικές μου δυνάμεις έτσι, που να μπορώ να καταφέρω αντίστοιχα κι αν είναι δυνατόν, μεγαλύτερα χτυπήματα.
Ο αντίπαλος, είναι εχθρός με όλη τη σημασία της λέξης και είναι ύπουλος εχθρός, αλλά χέστης. Είναι χέστης, γιατί από τη φύση του και την εκπαίδευσή του, πάντα λογαριάζει πρωτίστως και πάνω απ’ όλα το χρηματικό κόστος κάθε ενέργειάς του. Έχει όμως και υπομονή και περιμένει τη στιγμή που θα πληρώσει λιγότερα ή τίποτα. Η υπουλία τους στο πρόσωπό μου, είναι ημερολογιακά επιλεκτική. Όλα τους τα χτυπήματα εκδηλώνονται ή Χριστιανικό Πάσχα ή Χριστούγεννα με εορτολόγιο ΓΟΧ ή στα …γενέθλιά μου. Το Ιστολόγιο http://avragioz.blogspot.com/ (ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ vs AVRAGIOZ) έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα τον κύκλο του. Εξ αρχής δέχθηκα άγριο πόλεμο για τις αποκαλυπτικές αναρτήσεις που ανέβαζα. Από τη πρώτη μου ανάρτηση ένιωθα συνέχεια την ανάσα των εβραιομασόνων και των μυστικών υπηρεσιών. Αμέσως με τη πρώτη ανάρτησή μου, ενώ είχα “κρυφή” τη ταυτότητά μου, ο πρώτος μαλάκας που επικοινώνησε μαζί μου σε 24 ώρες !!!!!!!! ήταν ο Γενικός Επιθεωρητής ΣΕΥΥΠ, Μιχαήλ Σαμπατακάκης. Επίσης, από τη πρώτη στιγμή, δύο μεγαλοδημοσιογράφοι, γνώριζαν τη πραγματική μου ταυτότητα στον …..”AVRAGIOZ”!!!!! Γι’ αυτό έγραφα και ξαναέγραφα, να μη σκοτώνεστε για τη “προστασία” της ανωνυμίας των μπλόγκερς. Δεν υπάρχει. Τους τελευταίους 6 μήνες η “κατάργηση” του http://avragioz.blogspot.com/ (ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ vs AVRAGIOZ) ήταν καθημερινό φαινόμενο, αλλά με απλές κινήσεις ανακτούσα το προφίλ e-mail και μετά του ιστολογίου. Το σιωνιστικό-ναζιστικό χτύπημα που δέχθηκα στα γενέθλιά μου (18-6-2010) ήταν πολύ ισχυρό και πούστικο. Δεν περιορίστηκαν στο ιστολόγιο και στη συνδεδεμένη με αυτό διεύθυνση e-mail (avragioz@gmail.com), αλλά μου χτύπησαν και την τελείως ανεξάρτητη διεύθυνση e-mail (arvanitis.a.nikolaos@gmail.com), στην οποία είχα σημαντικά αρχεία διευθύνσεων. Παρ’ ότι ήξερα, ότι τέτοια χτυπήματα είχαν δεχθεί από την google-gmail-blogger και άλλοι χρήστες, προσπαθούσα να κρατήσω χαμηλούς τόνους, γιατί είχα συνηθίσει τη συγκεκριμένη φόρμα εργασίας. Τώρα οι προσανατολισμοί μου άλλαξαν ριζικά. Ακόμα και να μου ξαναδώσουν τους λογαριασμούς δεν θα επανέλθω στα google-gmail-blogger. Προσωρινά θα λειτουργώ από το WordPress και πιθανόν αργότερα να δημιουργήσω σελίδα χωρίς εξαρτήσεις. Μέχρι να συνηθίσω το στυλ του WordPress θα υπάρχουν καθυστερήσεις, γιατί πολλά εργαλεία του ακόμα δεν τα ξέρω. Επίσης έχω αρκετή δουλειά και χρειάζομαι για να ξαναμαζέψω διευθύνσεις ιστολογίων και e-mails. Ακόμα δεν ξέρω αν αυτή θα είναι και η μόνιμη διεύθυνση αναρτήσεων – Θα δούμε – Ο ΜπαρμπαΝίκος είναι, προς το παρόν, ΕΔΩ. ΚΑΛΑ ΜΠΛΟΓΚΑ ΑΔΕΛΦΙΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ H διεύθυνση είναι http://arvanitis.wordpress.com/ zeidoron Read more...
Ετσι φαινεται! Η Google (;;;;) αρχισε τα παλια της κολπακια μαλλον, και ενας καλος φιλος βλεπει το μπλογκ του να κλεινει! Τον βλεπω κι αυτον κοντα μας στην WordPress και μεχρι να οργανωθει πολυ ευχαριστως θα τον φιλοξενησουμε.
Αληθεια ενα “μεγαλο”μπλογκ που καποια στιγμη το ειχε κλεισει(;;;;;) και αυτο η Google γιατι δεν μιλαει;;;;;;; asimonis Read more...
Πάσχο παιδί μου, καλή σου μέρα. Είμαι ο μπάρμπας σου ο Μήτσος, από τα Γρεβενά. Ξέρεις, αυτός που στόλισες από το άρθρο σου στην Αthens Voice και του φόρτωσες όλα τα δεινά του έθνους. Και ευτυχώς που σταμάτησες στο έθνος, γιατί άμα ακολουθούσαμε τα ίχνη της (παγκοσμιοποιημένης να σου θυμίσω) κρίσης, θα ήθελα πολύ να δώ πως θα στραμπούλαγες τα επιχειρήματα για να του φορτώσεις και την Αμερικάνικη κρίση των στεγαστικών. Διότι λενε εμάς τους χωριάτες κουτοπόνηρους, Πάσχο μου, αλλά εσείς τα γραβατωνένα τζιμάνια παίζετε σε άλλα ταμπλό. Λες τώρα “αθηναικό φρι πρες, που να το δεί ο Μήτσος στα Γρεβενά;”. Γιατί λες τόσα ψέμματα Πάσχο παιδί μου; Τους εξοπλισμούς ας πούμε, γιατί τους φορτώνεις σε μένα; Πραγματικά, σπουδαγμένος άθρωπος, έτσι πιστεύεις ότι γίνεται; πορώνεται ο μπαρμπα Μήτσος με τους Τούρκους, και τσακίζεται η κυβέρνηση να παραγγείλει αρματα για να μην τον κακοκαρδίσει και τη μαυρίσει; Πότε παιδί μου Πάσχο ανέμισε κανένας Μήτσος σε καμιά συγκέντρωση σημαία “δώστε όπλα στο λαό”; Πότε και ποιά κυβέρνηση βγήκε με προεκλογική υπόσχεση την Υπεροπλία; Πότε μαυρίστηκε πολιτικός ή κυβέρνηση επειδή “δεν πήρε αρκετά οπλα;” Μήπως παιδίο μου Πάσχο σε βρήκανε Αθηναίο και σε κοροιδεύουνε οι λεφτάδες που σε ψωμίζουνε; Δεν ψάχνεις στις τσέπες τους (γιατί εγώ μίζα παιδί μου από τα εξοπλιστικα δεν έχω πάρει, και το ξέρεις) να “ακολουθήσεις το χρήμα” που λέτε κι εσείς οι σπουδαγμενοι, να δείς μήπως συμβαίνει το ανάποδο; Κάποιοι να θησαυρίζουν απ΄τα όπλα και μετά μεσω των Μέσων που υπηρετείς (και σε καμαρώνω ανηψούδι μου) “φτιάχνουν κλίμα” που λέμε για να νιώσει ο Μήτσος ότι απειλείται και μετά να λένε “ο Μήτσος απειλείται, φέρτε κι ό,τι καινούργιο έχετε”; Το ίδιο και με την Ολυμπιακή: o Mήτσος την απαξίωνε συστηματικά για να έχει άλοθι μετά να την πουλήσει κοψοχρονια στους επιτήδειους (που μετά τους πλασάρετε και σα σωτήρες για να αντικαταστήσουν τους “διεφθαρμένους πολιτικούς” που επίσης με το αζημίωτο πλασάρατε ως σωτήρες;). Ο Μήτσος όπως λες δεν εχει μπεί ποτέ του σε αεροπλάνο, και μέχρι εκεί φτάνει η ευθύνη του για τα μειωμένα κερδη του αερομεταφορέα, στα άλλα πως πας να τον κανεις συνένοχο; Να μη σε κουράζω άλλο Πάσχο μου, καταλαβαίνω πόσο κοπιαστική εργασία είναι να εφευρίσκεις επιχειρήματα για να νιώσει ο μπάρμπας σου ότι αυτός τό ριξε έξω το καράβι, και “το κεφάλαιο” που τάχα μου είναι μια βολική καρικατούρα του Μήτσου, δεν ξέρει τίποτα, περαστικό είναι άλλωστε, αλλά ακόμα και γι αυτό Πάσχο μου ο μπάρμπας σου ο Μήτσος φταιέι που κλείνει τα λιμάνια, γιατί ως γνωστόν με παπόρι πηγαινοέρχεται το κεφάλαιο στην Ελβετία, αλλα θα μου πείς αν εχεις αφεντικό τον Αλαφούζο, κάπου ισχύει αυτό. Τελος πάντων να είσαι καλά Πάσχο μου, και να προσέχεις εκεί στην ανέχεια που σε έριξα εγώ και ο Μπάμπης ο αριστερός που κυβερνούσε τόσα χρόνια και ζούμε τώρα με τα μπόνους, τα υπερκέρδη, τις κόκες και τις γκόμενες. Αλλα θα γυρίσει ο τροχός ρε Πάσχο, που θα πάει και θα ερθεται κι εσείς η Ελεύθερη Αγορά στα πράματα. Ίσως στο τέλος της Ιστορίας, οταν ξανακάνει revival.
Πώς γίνεται μια ανθρωπιστική αποστολή που δεν φτάνει ποτέ στον προορισμό της να προκαλεί τέτοιο ενθουσιασμό σε ολόκληρο τον πλανήτη; Πώς μπορεί μια τοπική υπερδύναμη, όπως το Ισραήλ, να ταπεινώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο έχοντας μόλις ολοκληρώσει με επιτυχία μια στρατιωτική επιχείρηση; Μπορεί ένα κράτος, σαν την Κύπρο, που έχει χάσει εδάφη του από ξένη εισβολή, να στηρίζει έναν άλλο εισβολέα σαν το κράτος του Ισραήλ;
Η αποστολή του Στόλου της Ελευθερίας είναι γεμάτη φαινομενικές αντιφάσεις αλλά προσδιορίζεται από μια βεβαιότητα: Μια ομάδα ανθρώπων, ανεξάρτητη από κρατικές παρεμβάσεις αλλά ενήμερη για τις γεωπολιτικές ισορροπίες, είχε το θάρρος να σηκωθεί όρθια και να κοιτάξει το κτήνος στα μάτια. Αυτό πανικοβλήθηκε, ξέσπασε σκορπώντας το θάνατο με σπασμωδικές κινήσεις και τελικά γονάτισε μπροστά στον αντίπαλό του βαθιά λαβωμένο και αιώνια καταδικασμένο στα μάτια της ιστορίας.
Το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ απέδειξε ότι όχι μόνο δεν διαθέτει την καλοκουρδισμένη στρατιωτική μηχανή που διαφήμιζε αλλά ότι δεν μπορεί να σώσει ούτε το τομάρι του χωρίς να εκτελεί εν ψυχρώ αθώους και άοπλους πολίτες. Οι διαβόητες μυστικές υπηρεσίες εμφανίζονταν ανίκανες ακόμη και να καταγράψουν τα ονόματα των συλληφθέντων ενώ το κτηνώδες σωφρονιστικό σύστημα δεν κατάφερε να κάμψει τα μέλη της αποστολής, που αρνούνταν να υπογράψουν δηλώσεις μετάνοιας για να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι.
Σε αυτή την αποστολή ο τουρκικός λαός απέκτησε τους πρώτους μάρτυρες για τον Παλαιστινιακό αγώνα – πρόκειται για την απόλυτη θυσία η οποία δεν μπορεί παρά να φέρνει έστω και αμυδρά στο νου το πνεύμα των Διεθνών Ταξιαρχιών. Αντιμέτωποι με το σύγχρονο φασισμό, που εκφράζεται από την πολιτική των ΗΠΑ, του Ισραήλ και των μεσογειακών συμμάχων τους, οι ακτιβιστές έδωσαν το μήνυμα ότι και το πιο αιμοσταγές καθεστώς μπορεί να νικηθεί.
Φυσικά, ακόμη και τα μέλη της αποστολής που βασανίστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν από τις ισραηλινές αρχές ασφαλείας αναγνωρίζουν ότι το μαρτύριό τους είναι μια παρωνυχίδα σε σχέση με το καθημερινό βασανισμό της ψυχής και του σώματος των Παλαιστινίων. Γι’ αυτούς αγωνίστηκαν και γι’ αυτούς θα συνεχίσουν να δίνουν καθημερινές μάχες. Οι εξωνημένοι πρώην και νυν πράκτορες, οι συνεργάτες των ισραηλινών δολοφόνων και οι βαθιά αντιδραστικοί εθνικιστικοί κύκλοι που επιχειρούν να στιγματίσουν αυτή την αποστολή έχουν ήδη βρει απάντηση στο πνεύμα αλληλεγγύης που εξέφρασαν εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο.
Το ταξίδι ξεκινά
Είχε περάσει σχεδόν μισή ημέρα από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης και η μαρίνα Ζέας παρέμενε δεμένη… στο επιβατικό Σφενδόνη. Δυο ελεγκτές του λιμενικού σώματος, σε ρόλο καλού και κακού μπάτσου, δεν μπορούσαν να αποφασίσουν εάν το σκάφος πληρούσε τις προϋποθέσεις για την άδεια απόπλου. Σχεδόν ότι συνέβαινε δηλαδή, σε πολιτικό επίπεδο, στο εσωτερικό της ελληνικής κυβέρνησης: κάποιοι στήριζαν έστω και εμμέσως την αποστολή, κάποιοι δημιουργούσαν συνεχώς γραφειοκρατικά κολλήματα και πολλοί περισσότεροι αδιαφορούσαν. Τα μηνύματα από το υπουργείο Εξωτερικών ήταν αποθαρρυντικά αν όχι απαγορευτικά για την αποστολή και ίσως ορισμένοι να διέβλεπαν ήδη τις εθνικιστικές, αντιτουρκικές και κυρίως φιλοϊσραηλινές τάσεις που αναπτύσσονταν σε διάφορα σημεία του πολιτικού συστήματος. Χωρίς τη στήριξη εργατικών ενώσεων, δήμων αλλά και χιλιάδων απλών πολιτών από ολόκληρη την Ελλάδα ίσως αυτά τα εμπόδια να μην είχαν ξεπεραστεί ποτέ.
Όταν πια το πλοίο ξεκόλλησε από το λιμάνι ο αρχικός ενθουσιασμός των επιβατών είχε ξεθωριάσει λίγο. Ίσως να συνέβαλε σε αυτό και η σχεδόν ολοκληρωτική αδιαφορία των μεγάλων μέσων ενημέρωσης. Τα ίδια κανάλια, που μια εβδομάδα αργότερα θα σκύλευαν την αγωνία των συγγενών για μερικές μονάδες τηλεθέασης, δεν θεώρησαν σκόπιμο να αφιερώσουν ούτε μερικά δευτερόλεπτα από τον πολύτιμο χρόνο τους σε μια από τις μεγαλύτερες αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας που ξεκινούσε από ελληνικό έδαφος.
Τίποτα από αυτά όμως δεν μπορούσε πλέον να ακυρώσει την αποστολή. Το εμπορικό πλοίο Ελεύθερη Μεσόγειος, φορτωμένο με οικοδομικά υλικά και δεκάδες αναπηρικά καροτσάκια για τα θύματα των ισραηλινών βομβαρδισμών, βρισκόταν ήδη καθ’ οδόν για το πρώτο σημείο συνάντησης στη Ρόδο. Όταν μάλιστα τα δυο πλοία συναντήθηκαν εν πλω, ακόμη και οι τελευταίες αμφιβολίες και απογοητεύσεις εξαφανίστηκαν στην ανοιχτή θάλασσα.
Η ζωή στα δύο πλοία ήταν εντελώς διαφορετική: σκληρή και λερωμένη από τη σκουριά στο εμπορικό πλοίο Ελεύθερη Μεσόγειος, πιο άνετη αλλά και τρικυμιώδης στο μικρό επιβατικό Σφενδόνη. Οι επιβάτες του πρώτου αντιστάθμιζαν τις κακουχίες με καλύτερο και περισσότερο φαγητό ενώ οι δεύτεροι κρατούσαν προμήθειες για το ενδεχόμενο τα σκάφη να παραμείνουν εν πλω για εβδομάδες αντιμέτωπα με τον ισραηλινό αποκλεισμό.
Κανένας δεν ήθελε να σκέφτεται ότι το νεοφασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ θα έδινε τόσο σύντομα τέλος στο ταξίδι δολοφονώντας άοπλους πολίτες σε διεθνή χωρικά ύδατα. Παρόλα αυτά οι διοργανωτές προετοίμαζαν συνεχώς τα μέλη της αποστολής για κάθε ενδεχόμενο με συνεχή σεμινάρια: πώς να αντιδράσουν σε περίπτωση επίθεσης με πλωτά μέσα και ελικόπτερα, πως να καθυστερήσουν τη σύλληψή τους με τεχνικές παθητικής αντίστασης και πώς να αντιμετωπίσουν τους απαγωγείς τους όταν πια θα κατέληγαν στις φυλακές του ισραηλινού κράτους. Μπροστά στην κτηνώδη βία του ισραηλινού στρατού αρκετές από τις συμβουλές θα αποδεικνύονταν ανεπαρκείς και απλουστευτικές κατάφεραν όμως να δημιουργήσουν ένα αίσθημα αλληλεγγύης και να ακυρώσουν εκ των προτέρων τις διασπαστικές πρακτικές του κράτους-τρομοκράτη.
Η Λευκωσία προδίδει την Παλαιστίνη και την... Κύπρο
Όπως είχε προβλεφθεί, η αποστολή βρέθηκε σύντομα αντιμέτωπη με πλωτά μέσα και ελικόπτερα. Δεν προέρχονταν όμως από το Ισραηλινό κράτος αλλά από την πολιτική ορντίναντσα του - την Κύπρο. Η κυβέρνηση Χριστόφια, σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσει τα μέλη της αποστολής, έστειλε ελικόπτερα της αστυνομίας να πετάνε ελάχιστα μέτρα πάνω από το πλοίο Σφενδόνη. Στόχος ήταν να αποτρέψει την επιβίβαση Ελλήνων και ξένων βουλευτών, οι οποίοι θα λειτουργούσαν σαν ασπίδα προστασίας από τις επιθέσεις του Ισραήλ. Και το κατάφερε, προσφέροντας ανυπολόγιστες υπηρεσίες στους ισραηλινούς σφαγείς.
Μιλώντας στον ασύρματο, υπό τους ήχους των κυπριακών ελικοπτέρων, οι συντονιστές της αποστολής έδιναν συνεχείς μάχες ώστε να μην χρειαστεί να γίνει επιβίβαση από το λιμάνι της κατεχόμενης Αμμοχώστου. «Δεν ανταλλάσσουμε μια κατοχή με μια άλλη» ακούστηκε από το ασύρματο του πλοίου Σφενδόνη ακόμη και όταν έγινε γνωστό ότι ένα από τα πλοία της οργάνωσης Free Gaza αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα και έπρεπε να βρει σύντομα καταφύγιο σε κάποιο λιμάνι.
Η Λευκωσία όμως, προδίδοντας την παρακαταθήκη του Μακαρίου, το πνεύμα των Αδεσμεύτων αλλά και τους αγώνες δεκαετιών για την διπλωματική απομόνωση της ψευδοκυβέρνησης της ΤΔΒΚ συνέχιζε να στέλνει την αποστολή στα χέρια των τουρκοκυπρίων. Ακόμη και η τουρκική αποστολή πάντως αρνήθηκε να πέσει σε αυτή την παγίδα που θα διασπούσε την ενότητα του Στόλου με μοναδικό ωφελημένο το κράτος του Ισραήλ.
Παρά τις μεθοδεύσεις της Λευκωσίας τίποτα δεν μπορούσε πλέον να καθυστερήσει την πανηγυρική συνάντηση του στόλου της Ελευθερίας σε διεθνή χωρικά ύδατα. Καθώς ο καπετάνιος της Σφενδόνης περνούσε με ταχύτητα ανάμεσα στα υπόλοιπα πέντε σκάφη της αποστολής όλοι καταλαβαίναμε ότι η ταπεινωτική ήττα της ισραηλινής πολιτικής ήταν προδιαγεγραμμένη – ακόμη και αν η τελευταία σελίδα θα γραφόταν με το αίμα αθώων πολιτών.
Ειδικά όταν το μικρό σκάφος πέρασε δίπλα από το τουρκικό επιβατικό Μαβί Μαρμαρά έγινε για πρώτη φορά κατανοητή η τεράστια συνεισφορά της τουρκικής αποστολής. Εκατοντάδες άνθρωποι κρεμασμένοι στα καταστρώματα κουνούσαν παλαιστινιακές, τουρκικές αλλά και ελληνικές σημαίες χαιρετίζοντας την άφιξη του ελληνικού τμήματος της αποστολής. Λίγο αργότερα εκπρόσωποι όλων των πυλώνων που απάρτιζαν τον Στόλο της Ελευθερίας συναντήθηκαν στο τουρκικό σκάφος για να αποφασίσουν τις λεπτομέρειες του τελευταίου και πιο επικίνδυνου τμήματος της αποστολής. Η κοινή απόφαση ήταν να καθυστερήσει η αναχώρηση για ένα εικοσιτετράωρο ώστε το μεγαλύτερο τμήμα του ταξιδιού να πραγματοποιηθεί με το φως της ημέρας. Ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν ότι το Ισραηλινό πολεμικό ναυτικό θα έφτανε να χτυπήσει την ανθρωπιστική αποστολή σχεδόν 70 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Γάζας, όπως τελικά συνέβη.
Στο μεσοδιάστημα είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε και μια πρώτη γεύση από το εσωτερικό του τουρκικού επιβατικού που σε λίγες ώρες θα μετατρεπόταν σε κόλαση. Ένα τραπέζι πινγκ πονγκ υποδεχόταν όσους επιβιβάζονταν στο πλοίο με φουσκωτό από την πλαϊνή πόρτα. Η είσοδος απαιτούσε εξονυχιστικό έλεγχο που θύμιζε προθάλαμο αεροδρομίου. Ανιχνευτές μετάλλου και πλήρης σωματικός έλεγχος εξασφάλιζαν ότι δεν θα βρεθεί στο πλοίο ούτε ένας σουγιάς που θα μπορούσε να ενοχοποιήσει τα μέλη της αποστολής.
Άδικος κόπος, ο ισραηλινός μηχανισμός προπαγάνδας σε συνδυασμό με κυπριακά μέσα ενημέρωσης και εθνικιστικούς κύκλους στην Αθήνα θα μιλούσαν για «οπλοστάσιο» των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών με το οποίο οι ακτιβιστές επιτέθηκαν στις φιλήσυχους και «ελαφρά οπλισμένους» ισραηλινούς στρατιώτες που έτυχε να περνάνε από την περιοχή με μαχητικά ελικόπτερα. Τι κρίμα που, παρά τις ενδελεχείς έρευνες της εφημερίδας μας, δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε τους πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Εκτός αν η αφρόκρεμα της κεμαλικής υπηρεσίας επιβιβάστηκε μεταμφιεσμένη σε γυναίκες με μουσουλμανικές μαντίλες. Ίσως πάλι, επικεφαλής της αποστολής να ήταν ο καλοκάγαθος κύριος που έψηνε κεμπάπ στο κατάστρωμα ή ακόμη και ο υπεύθυνος του Ιντερνετ που λίγες ώρες αργότερα θα ξεψυχούσε στην αγκαλιά των συντρόφων του με μια σφαίρα στο μέτωπο και την εγκεφαλική ουσία να χύνεται από το πίσω μέρος το κρανίου του. Η διεθνής πειρατία
Ήταν λίγο πριν από τα ξημερώματα όταν το πλήρωμα του Στόλου της Ελευθερίας είδε στο ραντάρ τον ισραηλινό στόλο να κινείται ταχύτατα και με κυκλωτικές κινήσεις προς το μέρος του. Πολυάριθμα φουσκωτά, φρεγάτες, αντιτορπιλικά, υποβρύχια και ελικόπτερα είχαν επιστρατευτεί για την ισραηλινή επιχείρηση, συν τα στρατιωτικά αεροσκάφη που πετούσαν αναγνωριστικά όλη τη νύχτα πάνω από το Στόλο. Ήταν μία ογκώδης δύναμη στρατιωτών, απολύτως δυσανάλογη με την ειρηνική ομάδα στην οποία επιτίθετο και με πολύ συγκεκριμένες εντολές: πυροβολίστε στο ψαχνό, εάν συναντήσετε οποιαδήποτε μορφή ή πρόθεση αντίστασης, όπως ξεκάθαρα φάνηκε στα ματωμένα καταστρώματα του Μαβί Μαρμαρά.
Επίσης, ήταν μία σαφώς βάρβαρη επιχείρηση, δεδομένου ότι οι στρατιώτες, με τον εξελιγμένο οπλισμό τους, επιτέθηκαν σε επιβάτες πλοίων όπου ήταν ανύπαρκτο κάθε είδους όπλο: στη Σφενδόνη, οι επιβάτες αντιμετώπισαν τους στρατιώτες σχηματίζοντας αλυσίδες. Στην Ελεύθερη Μεσόγειο, βάζοντας συρματόπλεγμα περιμετρικά του πλοίου. Στο τουρκικό επιβατηγό, ο οπλισμός που ανακαλύφθηκε ήταν ξύλα, σίδερα και... σφεντόνες.
Ακόμα και στα πλοία όπου δεν χρησιμοποιήθηκαν αληθινά πυρά, οι επιβάτες τα διέκριναν ξεκάθαρα στις στολές των στρατιωτών, που δεν έκρυψαν την πρόθεση να τα χρησιμοποιήσουν. Ένιωσαν το ηλεκτροσόκ από τα όπλα ηλεκτρικής εκκένωσης και φυσικά ξυλοκοπήθηκαν άγρια, χωρίς διαχωρισμό ηλικίας ή φύλου. Οι στρατιώτες ήταν εφοδιασμένοι με πλαστικοποιημένες κόλλες χαρτί, που είχαν φωτογραφίες και ονόματα μελών της αποστολής, τα οποία είτε υποβλήθησαν σε βασανιστήρια ή συνελήφθηκαν άμεσα, ενώ τους φόρεσαν κουκούλες ή τους έδεσαν τα μάτια.
Η πόρωση των στρατιωτών ήταν ολοφάνερη απ’ την οργή που ένιωσαν και ξέσπασαν πάνω σε επιβάτη, ο οποίος «τόλμησε» να τους αντιμιλήσει στα εβραϊκά. Ο σεβασμός στην ελευθερία του Τύπου αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυχτός, όταν απείλησαν να πετάξουν στη θάλασσα δημοσιογράφο που κατέγραφε τις κινήσεις τους με κάμερα. Οι ίδιοι οι στρατιώτες, απ’ την άλλη, φρόντισαν να μαγνητοσκοπήσουν και την τελευταία κίνηση των μελών της αποστολής κατά τη μεταφορά τους στο λιμάνι του Ασντότ, ζουμάροντας χαιρέκακα πάνω στα οργισμένα πρόσωπά τους.
Στο λιμάνι, το άγριο ξύλο συνεχίστηκε απέναντι σε κάποια μέλη της αποστολής, ενώ σε όλα ανεξαιρέτως συμπληρώθηκε από απόλυτο εξευτελισμό. Τόσο οι ακτιβιστές όσο και πολιτικοί, οι πρώην διπλωμάτες, οι γιατροί και οι μηχανικοί που όδευαν προς τη Γάζα, ένιωθαν σαν ζώα σε τσίρκο, όσο διέσχιζαν συνοδεία στρατιωτών τα 100 μέτρα από το πλοίο μέχρι την είσοδο ενός ad hoc ισραηλινού στρατοπέδου, περνώντας ανάμεσα σε πυκνές σειρές αστυνομικών, κουκουλοφόρων στρατιωτών, φωτογράφων και τηλεοπτικών συνεργείων. Στο στρατόπεδο, τους περίμενε έλεγχος από τις αρχές, τα υπουργεία Εσωτερικών και Εξωτερικών και, φυσικά, τις μυστικές υπηρεσίες. Μία τεράστια επίδειξη δύναμης, που ανταποκρίνεται, όμως, στην πραγματικότητα;
Ο πανικός που επικρατούσε μεταξύ των Ισραηλινών, οι χαλασμένοι υπολογιστές, η έλλειψη μεταφραστών (που ανάγκασε τους «οικοδεσπότες» μας να ψάχνουν με απεγνωσμένο βλέμμα για Έλληνες που μιλούν αγγλικά ώστε να κάνουν τους διερμηνείς) είναι στοιχεία που ανατρέπουν την εικόνα της καλοκουρδισμένης μηχανής, την οποία προσπαθούσε να περάσει η ισραηλινή κυβέρνηση, διαφημίζοντας την επιχείρησή της στα διεθνή Μέσα. Ήταν σαφές ότι το Ισραήλ, όχι μόνο έπρεπε να χρησιμοποιήσει όλες του τις στρατιωτικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει μία μικρή ομάδα ακτιβιστών, όχι μόνο έπρεπε να σκοτώσει για να δείξει την υπεροχή του επάνω τους, αλλά και, όταν τους έπιασε ομήρους, ήταν ανίκανο να τους χειριστεί. Η ανώτερη δύναμή του ήταν απλώς το επιφαινόμενο μίας σαθρής βάσης που όταν υπάρχει προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από τζάμπα μαγκιά και βία.
Τζάμπα μαγκιά, βία και πονηριά. Οι επιβάτες του Στόλου της Ελευθερίας τέθηκαν προ του εξής διλλήμματος: ή υπογράφεις ένα χαρτί και φεύγεις άμεσα για το αεροδρόμιο ή πας στη φυλακή. Το χαρτί που παρουσίασαν αρχικά οι Ισραηλινοί εμπεριείχε την παραδοχή ότι ήταν παράνομες οι κινήσεις του Στόλου. Όταν το κόλπο τους δεν έπιασε, παρουσίασαν προς υπογραφή ένα έγγραφο που ανέφερε ότι «δέχομαι να διωχθώ από τη χώρα». Οι άνθρωποι που έπρεπε να φύγουν άμεσα, λόγω προσωπικών ή επαγγελματικών υποχρεώσεων, αυτό υπέγραψαν. Οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν σε κλούβες, που πήραν το μακρύ δρόμο προς τις φυλακές της Μπερσίβα στην έρημο Νεγκέβ. Όχι όμως όλοι: οι πλέον «επικίνδυνοι για το Ισραήλ», αυτοί που ένιωσαν στο πετσί τους τα βασανιστήρια, οδηγήθηκαν απομονωμένοι σε άλλα «σωφρωνιστικά καταστήματα».
Στο δρόμο, μέσα απ’ τις γρίλιες του παραθύρου της κλούβας, τα μέλη της αποστολής είχαν τη μόνη τους επαφή με την ισραηλινή κοινωνία. Στα φανάρια, μανάδες μάζευαν τα παιδιά τους και τους έδειχναν με το δάχτυλο, γέροι τους κοίταζαν και χαμογελούσαν υπεροπτικά, ενώ οδηγοί έκαναν άσεμνες χειρονομίες. Λίγοι, πολύ λίγοι, έκαναν το σήμα της νίκης. Η συνενοχή της κοινωνίας στη δολοφονική πολιτική της κυβέρνησης ήταν σαφής. Ήταν όμως και αναμενόμενη, αν θυμηθούμε τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών επιδοκίμασε την επίθεση στη Γάζα στα τέλη του 2008.
Οι ολοκαίνουργιες φυλακές εγκαινιάστηκαν από τα μέλη της διεθνούς αποστολής. Τα σελοφάν ακόμη κάλυπταν τους καθρέφτες, όμως αλλού δεν υπήρχαν κουτάλια για το φαγητό, αλλού «δεν λειτουργούσαν τα τηλέφωνα», αλλού οι τουαλέτες χάλασαν και το πάτωμα γέμισε ακαθαρσίες. Η στάση των κρατούμενων, όμως, παρέμεινε σταθερή: ηθικό ακμαιότατο και αλληλεγγύη. Οι Τουρκάλες του Μαβί Μαρμαρά έπιαναν συχνά το τραγούδι –για να παρηγορήσουν, μεταξύ άλλων, συμπατριώτισσές τους που είδαν τον άντρα τους να πεθαίνει μέσα στα χέρια τους. Στις αντρικές φυλακές, Έλληνες και Τούρκοι, Αμερικανοί και Γάλλοι, εμψύχωναν ο ένας τον άλλο και δυσκόλευαν από κοινού τη ζωή των δεσμοφυλάκων, με πειράγματα και παιχνίδια. Η αγωνία υποχώρησε όταν οι δικηγόροι έφεραν τα νέα της διεθνούς κατακραυγής εναντίον του Ισραήλ. Από εκεί και πέρα, το μόνο συναίσθημα ήταν η, ήδη υπάρχουσα, αποφασιστικότητα: δεν ξεχνάμε τους νεκρούς, συνεχίζουμε απτόητοι τον αγώνα για τη Γάζα.
Κυπριακή κυβέρνηση και πλειοψηφία κομμάτων υπέρ Ισραήλ και κατά Παλαιστινίων
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Νησί "της Αφροδίτης" και "της Ευρώπης" την είπανε, νησί της “Προδοσίας και της Αναξιοπρέπειας” κινδυνεύει στο τέλος να καταλήξει. Ο λόγος για την Κύπρο, την Κυπριακή Δημοκρατία, που υπέστη, με ευθύνη του Προέδρου, αλλά και των κομμάτων που τον υποστήριξαν, συντριπτικό ηθικο-πολιτικό Βατερλώ, με τον τρόπο που χειρίσθηκε την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
Η κυπριακή κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος εμφανίστηκαν να «μαχαιρώνουν» πισώπλατα το κίνημα συμπαράστασης στους Παλαιστίνιους, να τρομοκρατούνται ανοήτως από τις Ισραηλινές απειλές, να καταδιώκουν παρανόμως και βλακωδώς ομάδα Ευρωπαίων βουλευτών, ευρωβουλευτών και προσωπικοτήτων. Πρακτικά, κατέστησαν, ως μη όφειλαν, το κυπριακό κράτος προέκταση των Ισραηλινών υπηρεσιών! Σπατάλησαν στους πέντε ανέμους ένα σπουδαίο πολιτικό κεφάλαιο, ανεκτίμητης αξίας για τις σχέσεις τους με τον αραβοισλαμικό κόσμο…
Υποκύπτοντας στις ισραηλινές πιέσεις ο κ. Χριστόφιας απαγόρευσε τον κατάπλου και απόπλου των πλοίων που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Η κίνηση αλληλεγγύης στη Γάζα, επικεφαλής του κυπριακού τμήματος της οποίας ήταν ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ, το άφησε όμως να περάσει, στη λογική «η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της, το κίνημα τη δική του» και θεωρώντας δεδομένο ότι θα βρεθεί μια σολομώντεια λύση.
‘Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για το Ισραήλ, που ζήτησε και πέτυχε από τον Χριστόφια, με δεύτερη, αμφισβητούμενης νομιμότητας διαταγή, να εμποδίσει τους βουλευτές και ευρωβουλευτές που έφτασαν στην Κύπρο να νοικιάσουν βάρκες και να ανοιχτούν για να φτάσουν στα πλοία!!
Οι κυπριακές αρχές έκαναν ότι μπορούσαν για να αποτρέψουν την επιβίβαση στον στολίσκο της Ελευθερίας ομάδας Ευρωπαίων βουλευτών και ευρωβουλευτών, η παρουσία των οποίων είχε αποτρεπτική σημασία για τυχόν ισραηλινή επίθεση! Για λόγους πρακτικούς, χρόνου κλπ., οι βουλευτές προτίμησαν να επιβιβασθούν από την Κύπρο στον στόλο. Οι κυπριακές αρχές (και τα κόμματα που έκαναν «πλάτες» στον Πρόεδρο), καθυστερώντας την αποστολή και επιχειρώντας να αποτρέψουν την επιβίβαση στον στόλο ομάδας που μπορούσε να λειτουργήσει ως ασπίδα του, πρακτικά ενήργησαν κατά τρόπο που θα μπορούσε να διευκολύνει την δολοφονική επίθεση του ισραηλινού στρατού. Χρησιμοποιώντας μάλιστα, όλα τα νόμιμα και παράνομα μέσα, απείλησαν και τρομοκράτησαν ακόμα και τους Κύπριους βαρκάρηδες για να μην μπορέσει να φύγει η αντιπροσωπεία. Επεχείρησαν επίσης να τρομοκρατήσουν τους Ευρωπαίους βουλευτές και ευρωβουλευτές, φτάνοντας στο σημείο να απειλήσουν με σύλληψη τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσο Κουράκη!
Οι κυπριακές αρχές περικύκλωσαν την ομάδα με δεκάδες άνδρες της ΚΥΠ και περιπολικά της αστυνομίας, ενώ ακολουθούσαν τους βουλευτές και ευρωβουλευτές ελικόπτερα από αέρος και φουσκωτά με ενόπλους στις παραλίες! ‘Όταν σε κάποια στιγμή ο Κουράκης θέλησε να τηλεφωνήσει στον Λυσσαρίδη, διαπίστωσε ότι του είχαν μπλοκάρει ηλεκτρονικά το τηλέφωνο, ενώ, όπως μας λέει, είναι βέβαιος ότι παρακολουθούσαν το κινητό του, γιατί, όταν πήγε να συναντήσει έναν βαρκάρη σε ερημική παραλία, συνάντησε φουσκωτά με ενόπλους καταδρομείς! Οι Ελληνοκύπριοι παλληκαράδες του κ. Χριστόφια μπορεί να μην έχουν ρίξει μια ντουφεκιά κατά του κατακτητή 35 ολόκληρα χρόνια, που διεξάγεται ο δήθεν αγώνας κατά της ξένης εισβολής, επέδειξαν όμως πολύ θάρρος και ακόμα περισσότερο θράσος με άοπλους και άμαχους βουλευτές από την Ευρώπη, προκαλώντας όπως ήταν φυσικό αλγεινές εντυπώσεις για την Κύπρο.
Οι κυπριακές αρχές, στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τους Ισραηλινούς, παραβίασαν επίσης όλους τους νόμους του Θεού και των ανθρώπων, αρνούμενες να προσέλθουν σε βοήθεια των πλοίων Τσάλλεντζερ 1 και 2 που έπλεαν στα ανοιχτά της Κύπρου και κινδύνευσαν με βύθιση!!! Οι Κύπριοι παλληκαράδες είπαν μάλιστα στους καπετάνιους τους να πάνε στα κατεχόμενα να του επισκευάσουν το σκάφος! Τέτοιος πατριωτισμός!
Εκ των υστέρων, και αντιμέτωποι με τα ανυπέρβλητα πλέον εμπόδια των κυπριακών αρχών, οι ακτιβιστές αποφάσισαν στην πλειοψηφία τους να περάσουν στα κατεχόμενα και να βρουν από κει μέσο να πάνε στον στόλο που έπλεε στα ανοιχτά. Τα περισσότερα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ τους κατηγορούν τώρα γιατί πέρασαν στα κατεχόμενα για να πάνε να συμπαρασταθούν, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους στους Παλαιστίνιους. Εμείς ξέρουμε όμως μόνο δύο Ελληνοκύπριους που τόκαναν αυτό για την πατρίδα τους, τον Ισαάκ και τον Σολωμού. Βλέπουμε αντίθετα, με την ανοχή των κυπριακών αρχών, χιλιάδες Ελληνοκύπριους να περνάνε στα καζίνο των κατεχόμενων. Ο καθένας καταλαβαίνει όπως νομίζει τον πατριωτισμό, αλλά και λίγη Αιδώς απέναντι σε αγωνιστές δεν βλάπτει…
Αν αύριο ή μεθαύριο, ως αποτέλεσμα της βλακώδους, αν όχι αντικειμενικά προδοτικής κυπριακής πολιτικής, και της διείσδυσης των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών σε ένα κυπριακό κράτος-σουρωτήρι, όπως φαίνεται, τα μουσουλμανικά κράτη αρχίσουν να αναγνωρίζουν την ΤΔΒΚ, που θα πάει άραγε να κρυφτεί ο κ. Χριστόφιας και όσοι στηρίζουν την πολιτική του;
Μέχρι τώρα στην ελληνική ιστορία κάτι τελείως ασήμαντα πρόσωπα, από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, όπως ο Μακάριος, ο Γρίβας, ο Λυσσαρίδης, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Ράπτης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής καταλάβαιναν όλοι, και παρά τις απίθανες διαφορές τους σε όλα τα άλλα, μια στοιχειώδη ιστορική και γεωπολιτική αλήθεια: ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει η Ελλάδα να συσπειρώσει όλο το Ισλάμ πίσω από την Τουρκία, αυτό δηλαδή που θα καταφέρει με την βλακεία, τη διάβρωση και την υποτέλειά του ο σημερινός πολιτικός κόσμος Λευκωσίας και Αθήνας, οι φωστήρες που έχουν άλλωστε οδηγήσει σε όλους τους τομείς τον ελληνικό λαό, σε Ελλάδα και Κύπρο, ένα βήμα από την οριστική καταστροφή!
Παρασκηνιακά, οι Κύπριοι διπλωμάτες ισχυρίζονται ότι το Ισραήλ τους απείλησε με δρομολόγηση κρουαζιερόπλοιου μεταξύ Χάιφας και κατεχομένων. Αν υπήρξε, αυτή ήταν μια απειλή για ηλίθιους, προορισμένη μάλλον να προσφέρει ένα πρόσχημα σε όσους θέλουν να υποταγούν. Γιατί μόνο ηλίθιοι θα μπορούσαν να πιστέψουν, με το επίπεδο των τουρκοισραηλινών σχέσεων που υπήρχε και προ της τραγωδίας, ότι ήταν πιθανή μια τέτοια δρομολόγηση. Εν πάσει περιπτώσει, είναι δυνατόν οποιαδήποτε χώρα να υπαγορεύει στην Κυπριακή Δημοκρατία την εξωτερική της πολιτική, απειλώντας ότι θα βάλει ένα φέρι μπωτ; Είναι σοβαρά πράγματα και σοβαρά κράτη αυτά;
Οπαδοί συμμαχίας με το Ισραήλ σε Κύπρο/Ελλάδα
Ελλάδα και Κύπρος είμαστε από τις πιο καθυστερημένες χώρες της υφηλίου. Εφαρμόζουμε στην Ελλάδα τον νεοφιλελευθερισμό 35 χρόνια μετά τους πρώτους που το έκαναν κι όταν όλος ο κόσμος τον εγκαταλείπει! ‘Ετσι και με το Ισραήλ. Τώρα που κλονίζεται η ισχύς του παγκοσμίως, εμείς οι καθυστερημένοι, σκεφτόμαστε να κάνουμε συμμαχία μαζί του! ‘Όπως αναπτυχθήκαμε με δανεικά, όπως περνάμε τα μαθήματα με αντιγραφή, όπως κάνουμε παντού τον έξυπνο, έτσι νομίζουν οι πολιτικοί μας ότι θα μπορέσουν να κάνουν δυναμική εξωτερική πολιτική χωρίς όμως κινδύνους, όπως π.χ. αυτούς που αναλαμβάνει ο Ερντογάν με τον Πούτιν ή με το Ιράν. Νομίζουν ότι θα γίνουν ακίνδυνα ισχυροί προσκολλούμενοι σε μια ισχυρή δύναμη.
Η ιδέα αυτή είναι μάλιστα δημοφιλής σε σημαντικούς συμβούλους των κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαρά, αλλά και σε ορισμένους αξιωματικούς της Αεροπορίας, που θέλουν μαχητική εξωτερική και αμυντική πολιτική, αλλά δεν είναι πολύ δυνατοί στην πολιτική σκέψη και δεν ξέρουν ότι ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής και όχι η πολιτική του πολέμου.
Ξεχνάνε βέβαια τον ρόλο του Ισραήλ το 1974, ξεχνάνε τη υποστήριξη και το ενδιαφέρον του για το σχέδιο Ανάν. Ξεχνάνε ότι οι ‘Ελληνες είμαστε παληοί κάτοικοι της περιοχής, γηγενείς, δεν θελήσαμε να κάνουμε ποτέ ή να συμμαχήσουμε με τους Σταυροφόρους, αντίθετα, υποφέραμε από αυτούς. Κατοικήσαμε χιλιάδες χρόνια εδώ και θέλουμε να ζήσουμε άλλα τόσα τουλάχιστο. Αν είμαστε ανίκανοι να παράγουμε στρατηγικές, και είμαστε, τουλάχιστο ας ακολουθήσουμε τη μεγάλη σοφία της ιστορικής μας εμπειρίας. Είναι και αυτή ένας σπουδαίος μπούσουλας.
Το πρόβλημά μας άλλωστε δεν είναι τόσο ποιες συμμαχίες θα κάνουμε, είναι η συγκρότησή μας ως υποκείμενο. Οι καραγκιόζηδες δεν μπορούν να κάνουν καμία συμμαχία και με κανένα, μόνο υποτελείς ραγιάδες μπορούν να είναι. Και για μικρός λαός που είμαστε, η αξιοπρέπεια είναι το πιο μεγάλο μας όπλο – και ένα από τα εθνικά ουσιώδη εν ανεπαρκεία. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα 3.6.2010 Konstantakopoulos.blogspot.com Read more...
Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ Το κατάπτυστο σιωνιστικό έγκλημα πάνοπλων και θρασύδειλων κρατικών δολοφόνων να επιτίθενται κατά άοπλων ακτιβιστών σε πλοία στα διεθνή ύδατα, να δολοφονούν πριν να κατεβούν από τα ελικόπτερα και κατόπιν να εκτελούν εν ψυχρώ και στη συνέχεια να κακομεταχειρίζονται συλληφθέντες με χειροπέδες, δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε ανεπανάληπτο. Από τη στιγμή που μια εγκληματική ιδεολογία, η σιωνιστική, άρχισε να υλοποιείται με την ίδρυση του σιωνιστικού κινήματος στα τέλη του 19ου αιώνα και την αναγνώριση της Παλαιστίνης από την κοσμοκράτειρα Αγγλία ως της «Γης της Επαγγελίας», με τη Διακήρυξη του Μπάλφουρ, στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ξεκίνησε ο κύκλος ενός μαζικού εγκλήματος εναντίον ενός λαού, του παλαιστινιακού, που παρόμοιό του σπάνια έχει δει η Ιστορία. Και είναι εγκληματική η σιωνιστική ιδεολογία διότι δεν είναι απλώς άλλη μια εθνικιστική ιδεολογία, όπως την παρουσιάζουν οι (συνήθως καλοπληρωμένοι) απολογητές του σιωνισμού, εφόσον, αντίθετα με κάθε άλλη εθνικιστική ιδεολογία, στηριζόταν στην ολοκληρωτική εθνοκάθαρση1 μιας άλλης γης, που διεκδικούσαν -κυρίως με δικαιώματα από... τη Βίβλο- άνθρωποι οι οποίοι την είχαν εγκαταλείψει για χιλιάδες χρόνια ή είχαν βίαια εκδιωχτεί από αυτήν από άλλους λαούς που δεν είχαν σχέση με τους σημερινούς κατοίκους της. Ετσι, ενώ το 1914 μόνο 85.000 Εβραίοι ζούσαν στην Παλαιστίνη κατέχοντας 2% της γης, έναντι 750.000 Παλαιστινίων κ.ά., έπειτα από μαζικές εξαγορές της γης από τους φτωχούς Παλαιστινίους, και άλλες βιαιότερες μεθόδους στην περίοδο του μεσοπολέμου, έφθασαν το 1939 να αποτελούν το 30% του λαού στην Παλαιστίνη. Μετά τη μαζική μετανάστευση που ακολούθησε τους συστηματικούς διωγμούς των ναζιστών δολοφόνων, το 1948 -όταν οι δυτικές δυνάμεις, σε συνεργασία με μια καιροσκοπική σταλινική γραφειοκρατία, πέρασαν στον ΟΗΕ το ψήφισμα που άναψε το πράσινο φως στην ίδρυση σιωνιστικού κράτους- αποτελούσαν το 40% του πληθυσμού, αλλά ο «γενναιόδωρος» (με ξένα κόλλυβα!) ΟΗΕ τού παραχώρησε το 55% της γης! Από τότε οργανώθηκε συστηματικά η παραπέρα εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης και, με αφορμή τους πολέμους που διεξήγαγαν οι πάνοπλοι χωροφύλακες της Δύσης στη Μέση Ανατολή με τους αραβικούς στρατούς, επεκτείνονται συνεχώς, έτσι ώστε σήμερα το σιωνιστικό καθεστώς να κατέχει το 85% της παλαιστινιακής γης και να ελέγχει απόλυτα το υπόλοιπο 15%. Τώρα, απλώς συζητούν τη «γενναιόδωρη παραχώρηση» κάποιων αποκομμένων εδαφών (που δεν έχουν βέβαια καμιά σχέση σε έκταση ούτε με το 45% που παραχώρησε ο ΟΗΕ) για να ιδρυθούν σε αυτά παλαιστινιακά Μπαντουστάν που θα αποτελέσουν το παλαιστινιακό κράτος. Με άλλα λόγια, ένα προτεκτοράτο της σιωνιστικής και της υπερεθνικής ελίτ (δηλαδή των πολιτικών και οικονομικών ελίτ που εδράζονται στα μητροπολιτικά καπιταλιστικά κέντρα της Ομάδας των 7). Είναι επομένως φανερό ότι αν οι εκκλήσεις από εξέχοντα μέλη της εβραϊκής δημοκρατικής και σοσιαλιστικής Αριστεράς (Χάνα Αρεντ, Ισαάκ Ντόιτσερ κ.ά.) είχαν εισακουστεί και η παλαιστινιακή γη δεν είχε μοιραστεί το 1948 για τη δημιουργία ενός «καθαρού» εβραϊκού κράτους και ενός παλαιστινιακού, αλλά, αντίθετα, είχε χρησιμοποιηθεί σαν το θεμέλιο για ένα πολυεθνικό κοσμικό κράτος, εκατοντάδες χιλιάδες ζωές Παλαιστινίων και μερικές χιλιάδες Εβραίων εποίκων θα είχαν σωθεί. Σήμερα, όμως, που η λύση των δυο κρατών έχει γίνει πια σχεδόν απίθανη (παρά τη σύμπραξη της παλαιστινιακής αστικής τάξης στη Δυτική Οχθη με την υπερεθνική και τη σιωνιστική ελίτ) εξαιτίας των σιωνιστικών εγκλημάτων και σφαγών, η λύση του ενιαίου πολυεθνικού κράτους επανέρχεται στο προσκήνιο από πραγματικά προοδευτικούς (δηλαδή αντισιωνιστές) Εβραίους και Παλαιστινίους. Ομως, ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Παλαιστινίων, μετά την 11η/9 εντάχθηκε στη Νέα Διεθνή Τάξη και χαρακτηρίστηκε... «τρομοκρατικός». Οταν δε ο λαός της Γάζας τόλμησε στις πρώτες εκλογές μετά την παραχώρηση «αυτονομίας» στην περιοχή να μην ψηφίσει τον εκλεκτό της υπερεθνικής και της σιωνιστικής ελίτ, τον Αμπάς, επιβλήθηκε ένας κτηνώδης αποκλεισμός για να στραγγαλιστεί η θέλησή του γι' αντίσταση. Σήμερα, όμως, το εγκληματικό σιωνιστικό καθεστώς προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, επιδιώκοντας τη συντριβή ακόμη και της διεθνούς αντίστασης στη Νέα Τάξη. Ετσι, η απόπειρα διεθνών ακτιβιστών να σπάσουν τον παράνομο και εγκληματικό αποκλεισμό αντιμετωπίστηκε, όπως φανερώνουν τα στοιχεία που έρχονται καθημερινά στο φως, με μια απόλυτα προσχεδιασμένη (στρατιωτικά, αλλά και, το κυριότερο, επικοινωνιακά)2 επιχείρηση. Πρότυπο, η περσινή σφαγή του λαού της Γάζας η οποία, παρά την προπαγάνδα του «προοδευτικού» τμήματος των Σιωνιστών ότι ήταν λάθος ή αποτυχία, στην πραγματικότητα πέτυχε τον στόχο της να συντρίψει (προσωρινά) την αντίσταση του λαού της Γάζας. Σήμερα οι ίδιοι «προοδευτικοί» σιωνιστικοί κύκλοι (που παίζουν τον ρόλο του «καλού μπάτσου») έναντι της κυβέρνησης Νετανιάχου ισχυρίζονται ότι η επιχείρηση ήταν φιάσκο, λάθος κ.λπ. Ομως ο στόχος ήταν σαφής και το μέλλον θα δείξει αν τον πέτυχαν ή όχι: να τρομοκρατήσουν ακόμη και τις διεθνείς φιλειρηνικές οργανώσεις ώστε στο μέλλον να περιοριστούν σε ανώδυνες για τους Σιωνιστές διαμαρτυρίες που δεν θα επηρεάζουν τα στρατηγικά τους σχέδια για τον στραγγαλισμό της παλαιστινιακής αντίστασης. Η στάση της υπερεθνικής ελίτ απέναντι στο έγκλημα ήταν η αναμενόμενη: το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν καταδίκασαν σαν πειρατική την κατάληψη ξένων πλοίων σε διεθνή ύδατα, και σαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας τη δολοφονία των ακτιβιστών (ας φανταστούμε πως θα είχε ήδη κρεμαστεί ο Αχμαντινετζάντ για κάτι παρόμοιο) αλλά και δεν επέτρεψαν καν μια διεθνή έρευνα, ενώ, αντίθετα, ανέθεσαν σε ένα κράτος που έχει φτάσει τα όρια του ναζιστικού στη διαστρεβλωτική προπαγάνδα να κάνει την έρευνα! Ανάλογη -και απόλυτα προβλέψιμη!- στάση τήρησε και η δική μας κοινοβουλευτική χούντα,3 η οποία μάλιστα (σύμφωνα με μη διαψευσθείσες πληροφορίες) δεν κινητοποίησε κανονιοφόρο του Πολεμικού Ναυτικού που βρισκόταν σε απόσταση δράσης από το σημείο στο οποίο έγινε η γκανγκστερική επίθεση κατά του ελληνικού πλοίου, για να προστατεύσει τις ζωές Ελλήνων πολιτών -που είναι ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξής του-, διαπράττοντας ουσιαστικά μια πράξη εσχάτης προδοσίας. Αντίθετα το υπουργείο Εξωτερικών είχε κατεβάσει τα τηλέφωνα για να μην απαντά στις απεγνωσμένες κλήσεις των υπό επίθεση ακτιβιστών που κατέφυγαν στα ΜΜΕ. Παράλληλα, η κοινοβουλευτική χούντα έδειξε και το πραγματικό σοσιαλφασιστικό πρόσωπό της την επομένη του εγκλήματος, όταν στη διαδήλωση μπροστά στη σιωνιστική πρεσβεία, στην οποία ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες, εξαπέλυσε απρόκλητα τις ορδές των ΜΑΤ για να 'ματοκυλήσουν μια ειρηνική διαδήλωση, με μοναδικό στόχο να μην ενοχληθούν από τις διαμαρτυρίες μας τα αφεντικά της στην υπερεθνική ελίτ, την οποία ακολουθεί όσο δουλικότερα μπορεί: από την πρόσκληση του ΔΝΤ μέχρι την έμμεση υποστήριξη των Σιωνιστών εγκληματιών. Προφανώς κάτι ήξερε το AIPEC, το πασίγνωστο όργανο του διεθνούς σιωνισμού (που επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι ουσιαστικά καθορίζει την αμερικανική εξωτερική πολιτική4) όταν πρόσφατα υποδέχτηκε μετά... λαμπάδων τον ασύστολα ψευδόμενο αρχηγό της κοινοβουλευτικής μας χούντας που μιλά για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων... 1. Τον ρόλο της εθνοκάθαρσης στην ίδρυση του σιωνιστικού κράτους περιέγραψαν επακριβώς έντιμοι Εβραίοι ιστορικοί, όπως ο Ιλάν Παπέ, καταρρίπτοντας τη σιωνιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας, την οποία όμως υιοθετεί απροκάλυπτα ένα άθλιο κείμενο του Μάρεϊ Μπούκτσιν του 1985 -που ξετρυπώσαν κάποιοι φιλοσιωνιστές «ελευθεριακοί» και κυκλοφορούν σήμερα ευρέως στο Διαδίκτυο για να δικαιολογήσουν έμμεσα το σημερινό έγκλημα. 2. Βλ. π.χ. Jonathan Cook, «Israel's Internet War», Counterpunch, 21/7/2009. 3. Ο κ. Δημήτρης Τσαρδάκης, «ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών», («Ε», 27/5/2010) με εγκαλεί αρχικά (προφανώς αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα κατανόησης της διαφοράς μιας Περιεκτικής Δημοκρατίας από μια Λαϊκή Δημοκρατία) διότι δήθεν επιθυμώ η Ελλάδα να γίνει «μία χώρα του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού» (sic!). Στη συνέχεια με εγκαλεί για τον όρο «κοινοβουλευτική χούντα» που χρησιμοποιώ για να περιγράψω την κλίκα γύρω από τον πρωθυπουργό που «κυβερνά» τη χώρα, με τη βοήθεια μιας αγέλης «σοσιαλιστών» βουλευτών, οι οποίοι προφανώς έχουν μοναδικό κίνητρο το «υπουργιλίκι/βουλευτιλίκι» και τα συναφή προνόμια. Ομως τι άλλο άραγε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η κλίκα αυτή που εξαπατά κατά σύστημα τον ελληνικό λαό, πρώτα, υφαρπάζοντας την ψήφο του με ένα εντελώς άσχετο πρόγραμμα, δεύτερον, αρνούμενη να διεξαγάγει δημοψήφισμα για τα εγκληματικά μέτρα και τρίτον ψευδώς ισχυριζόμενη ότι τα μέτρα αυτά είναι «μονόδρομος», όταν ακόμη και διεθνούς κύρους οικονομολόγοι του κατεστημένου δείχνουν το ακριβώς αντίθετο; Ελπίζω, ο κοινωνικός εξοστρακισμός να θεραπεύσει την κοινοβουλευτική χούντα και τα παπαγαλάκια της από την ψιττακίαση... 4. J. Mersheimer (Παν. Σικάγου) και S. Walt (Παν. Χάρβαρντ) «Το Ισραηλινό Λόμπι». solidaritymit Read more...
Το Rachel Corrie ενώ θα έπρεπε να είχε φτάσει στον αρχικό του προορισμό από τις 11 το πρωί ακινητοποιήθηκε από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις στα ανοιχτά της Γάζας. Oι Ισραηλινοί στρατιώτες έχουν καταλάβει το πλοίο και το οδηγούν στο λιμάνι του Ashdod.
Δεν καταφέραμε να έχουμε live stream από το λιμάνι της Γάζας όπου για άλλη μια φορά μέσα σε μία εβδομάδα ο παλαιστινιακός λαός περίμενε με περίσσια πίστη και ελπίδα να δει και να ζήσει αυτό που έζησε το 2008 όταν τα 2 ελληνικά ψαροκάικα έσπασαν τον αποκλεισμό της Γάζας μετά από 41 χρόνια.
Τα πλοία θα σταματήσουν το ταξίδι τους όταν σταματήσει ο αποκλεισμός στο λιμάνι της Γάζας.
----------------------------------------------
The "Rachel Corrie" ship should have reached its original destination from 11 am but was detained by the Israeli military forces off the Strip instead. Israeli soldiers have captured the ship and urged it to divert its route to the port of Ashdod.
Unfortunately we weren’t able to get live stream from the port of Gaza, where Palestinian people were waiting for the second time in a week, with great faith and hope, to witness the same experience they had in 2008 when the two Greek boats broke the blockade of Gaza after 41 years.
Τα μέλη της αποστολής του Στόλου της Ελευθερίας δήλωσαν στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε την Παρασκευή το πρωί στο Πολυτεχνείο ότι είναι έτοιμοι να ξαναφύγουν για τη Γάζα οποιαδήποτε στιγμή, καθώς στόχος παραμένει η άρση του αποκλεισμού. Οι τοποθετήσεις τους είχαν λιγότερο να κάνουν με το τι πέρασαν κατά κράτησή τους στο Ισραήλ και περισσότερο με τους τρόπους που πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια από εδώ και στο εξής.
Στην αρχή έγινε ενημέρωση για το πλοίο «Rachel Corrie», το μοναδικό που έχει απομείνει από το στόλο και κατευθύνεται προς τη Γάζα. Την ώρα της συνέντευξης Τύπου, οι πληροφορίες το ήθελαν να πλέει προς την Κρήτη και για να ενισχυθεί η αποστολή του είχαν οργανωθεί τρία φουσκωτά, στα οποία επέβαιναν και πολλοί δημοσιογράφοι. Αυτήν τη στιγμή γίνεται γνωστό ότι το Rachel Corrie αντιμετωπίζει βλάβη στις επικοινωνίες του σκάφους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ειδοποιηθεί για τα τρία διαθέσιμα φουσκωτά, όπως επίσης και -σημαντικότερο- ότι συνεχίζει την πορεία του χωρίς να μπορεί να λάβει ή να εκπέμψει οποιαδήποτε πληροφορία. Αναφέρθηκε επίσης ότι η ισραηλινή κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι όντως πράκτορες της Μοσάντ σαμποτάρισαν τα δύο «Challenger» στα οποία προκάλεσαν σοβαρές μηχανικές βλάβες και δεν αποκλείεται η κατάρρευση του συστήματος επικοινωνιών του «Rachel Corrie» να οφείλεται επίσης σε σαμποτάζ.
Οι ομιλητές έδωσαν νέα στοιχεία για τις συνθήκες κράτησής τους. Μεταφέρονταν με σιδερόφραχτες, σκοτεινές κλούβες, μέσα στις οποίες δυσκολεύονταν να αναπνεύσουν ενώ κάποιες ήταν γεμάτες κατσαρίδες. Το φαγητό ήταν ελάχιστο και σε περιπτώσεις δεν έφτανε για όλους, ενώ το νερό στα κελιά ήταν τόσο ζεστό που μπορούσε να προκαλέσει εγκαύματα σε όποιον προσπαθούσε να πλυθεί. Για τις γυναίκες η μόνη καλύτερη μεταχείριση ήταν ότι τους επιτράπηκε να κάνουν ένα τηλεφώνημα ενός λεπτού στα αγγλικά. Οι ακτιβιστές ζήτησαν να αποκατασταθεί ο ρόλος του Έλληνα Πρέσβη, ο οποίος έκανε μεγάλες προσπάθειες για να επικοινωνήσει με τους κρατούμενους και αυτό τελικά επετεύχθη τη δεύτερη ημέρα κράτησής τους. Ένα σοβαρό ζήτημα που παραμένει, είναι η κράτηση 15 διαβατηρίων Ελλήνων από τις αρχές του Ισραήλ.
Ο Βαγγέλης Πισσίας, όπως και άλλοι ομιλητές, επισήμαναν τη στρατιωτικοποίηση του κράτους του Ισραήλ, το γεγονός ότι ενεργεί πέρα από κάθε ανθρώπινη αξία, καταπατά κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και –τουλάχιστον μέχρι σήμερα- απολαμβάνει διεθνή ασυλία.
Ενδιαφέρον έχουν και οι γεωπολιτικές προεκτάσεις που συνοδεύον το γεγονός. Ο ρόλος που θέλει να παίξει η Τουρκία στην περιοχή με τις πρόσφατες κινήσεις της από τη μια και οι «ανερμάτιστες κυβερνήσεις» του Ισραήλ από την άλλη, αναγάγουν τη Λωρίδα της Γάζας σε πεδίο αναδιάταξης του διεθνούς γεωπολιτικού χώρου. Η προσπάθεια αποφυγής εμπλοκής των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού, η οποία υπαγόρευσε την απαράδεκτη στάση της κυπριακής κυβέρνησης όσον αφορά την απαγόρευση εισόδου του Στόλου της Ελευθερίας στα κυπριακά λιμάνια, είναι θέμα το οποίο θα συζητηθεί σε ειδική συνάντηση εκπροσώπων της Πρωτοβουλίας «Ένα καράβι για τη Γάζα» που προγραμματίζει με την κυπριακή κυβέρνηση.
Ο Αμερικανός ακτιβιστής Πολ Λαρούντι ανέδειξε μια διαφορά σε σχέση με το παρελθόν για το πώς αντιμετώπισαν τα ΜΜΕ το θέμα στις ΗΠΑ. Μέχρι τώρα, οτιδήποτε αφορούσε την Παλαιστίνη απλά δεν αποτελούσε είδηση για τις ΗΠΑ. Μετά τη δολοφονική επίθεση στο «Μavi Marmara» δεν συνέβη το ίδιο, πράγμα που αποτελεί για τον Λαρούντι στοιχείο ότι ίσως κάτι να αλλάζει στη χώρα του, περιμένοντας ακόμη και οι ΗΠΑ να συνταχθούν με τα υπόλοιπα κράτη στην καταδίκη στου Ισραήλ.
Τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στηλίτευσαν για μια ακόμη φορά οι ακτιβιστές. Ο Χρήστος Τσιγαρίδας τη θεωρεί συνένοχη με αυτήν του Ισραήλ, αφού κατά την προετοιμασία της αποστολής προέβαλλε τόσα εμπόδια για να μην πραγματοποιηθεί ο απόπλους από τον Πειραιά, ενώ οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, οι οποίες διακόπηκαν, άλλαζαν συνεχώς ημερομηνίες διεξαγωγής έως ότου συνέπεσαν με την αρχή του ταξιδιού του Στόλου.
Ο Θοδωρής Μπούκας είναι ο καπετάνιος του πλοίου «Σφενδόνη» και χειροκροτήθηκε θερμά κατά την αναγγελία του. Στην ομιλία του ανέδειξε ότι ο Στόλος της Ελευθερίας αποτελεί παράδειγμα για το πώς μπορούν άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές, πολιτικές, πολιτισμικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, να συμπράξουν για ένα κοινό στόχο. Αυτό συμπληρώνουν και οι ομιλίες των άλλων ακτιβιστών, ότι δηλαδή πέρα από τις επίσημες πολιτικές των κρατών ζητούμενη είναι η κοινή συνεργασία ανθρώπων από την Ελλάδα, την Τουρκία, το Ισραήλ και τις υπόλοιπες χώρες, να διευρυνθεί η διεθνής συμμετοχή και το κίνημα αλληλεγγύης.
Σήμερα, Παρασκευή 4 Ιουνίου, καταλαμβάνουμε τα γραφεία της ισραηλινής εταιρείας Netafim στην οδό Αραχώβης 23. Πρόκειται για κρατική εταιρεία κατασκευής αρδευτικών συστημάτων, από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, με ετήσιο κέρδος πάνω από 500 εκατομμύρια δολάρια.
Η παρέμβασή μας αυτή γίνεται για να καταγγείλει την πολύνεκρη δολοφονική επίθεση του ισραηλινού στρατού στα πλοία της διεθνούς αποστολής αλληλεγγύης στη Γάζα, τους τραυματισμούς, τις κακοποιήσεις και τις συλλήψεις εκατοντάδων αγωνιστών.
Το Ισραήλ, αυτό το υπόδειγμα κράτους-τρομοκράτη, επιχειρεί με την πλέον ωμή βία να κάμψει την παλαιστινιακή αντίσταση, να εκφοβίσει το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης (και ιδιαίτερα την Πρωτοβουλία για την κατάργηση του ναυτικού αποκλεισμού της Γάζας), να επιβάλει την κυριαρχία του στον αραβικό κόσμο και τα ριζοσπαστικά κινήματα της περιοχής.
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, κράτη και κυβερνήσεις είναι συνένοχοι στη δολοφονική πολιτική του Ισραήλ, τη χρειάζονται για τη διατήρηση της ιμπεριαλιστικής τάξης και ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. Η ελληνική κυβέρνηση επιδόθηκε σε ανούσιες «διαμαρτυρίες» για την αιματηρή ισραηλινή επίθεση και εξαπέλυσε τις αστυνομικές ορδές εναντίον χιλιάδων διαδηλωτών τη Δευτέρα 31 Μαΐου.
Αγωνιζόμαστε μαζί με τον παλαιστινιακό λαό και τα κινήματα όλου του κόσμου ενάντια στη σιωνιστική τρομοκρατία, για να σταματήσουν ο αποκλεισμός της Γάζας και οι εποικισμοί στη Δυτική Όχθη, να γκρεμιστεί ο Τοίχος της Ντροπής που διαμελίζει τα παλαιστινιακά εδάφη, για να απελευθερωθούν οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι και να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες.
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Στο ισπανικό ξενοδοχείο Dolce Sitges, νότια της Βαρκελώνης, πραγματοποιείται η συνάντηση της Λέσχης Μπίλτερμπεργκ μεταξύ 3 και 6 Ιουνίου 2010. Σύμφωνα με τη λίστα συμμετεχόντων που έχει διαρρεύσει, θα συμμετάσχουν οι ακόλουθοι. Αρχικά δίνεται ο κωδικός της χώρας τους.
Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΝ ΦΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:
AUT Austria • BEL Belgium • CHE Switzerland • CAN Canada • DEU Germany • DNK Denmark • ESP Spain • FRA France • FIN Finland • GBR Great Britain • GRC Greece • IRL Ireland • INT International
• ITA Italy • NOR Norway • NLD Netherlands • PRT Portugal • SWE Sweden • TUR Turkey • USA United States of America
Στις 3 και 10 το πρωί προσγειώθηκε στην Ελευσίνα το C-130 με τους ακτιβιστές και τους 3 Ελληνες δημοσιογράφους(ανάμεσα τους και η Κατ. Κιτίδη του Tvxs.gr). Το στρατιωτικό αεροπλάνο μετέφερε, ύστερα από αρκετά καψόνια και περιπέτειες, 35 άτομα, εκ των οποίων 31 Ελληνες, 3 Γάλλους και έναν Αμερικανό πολίτη. Στο αεροδρόμιο είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 100 άτομα, που φώναζαν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης ενώ αποδοκίμασαν τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δρούτσα που βρίσκόταν στο αεροδρόμιο για την στάση που τήρησε η κυβέρνηση στο πρόσφατο περιστατικό.. Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σοφία Σακοράφα και ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Ιωαν..Κοραντής περίμεναν επίσης στο αεροδρόμιο την άφιξη του C-130. Εν τω μεταξύ, συγκλονιστικές αναμένεται να είναι οι μαρτυρίες των απελευθερωθέντων Ελλήνων για την περιπέτεια τους, τις συνθήκες κράτησης και την συμπεριφορά των Ισραηλινών Αρχών Ασφαλείας. Εγινε γνωστό ότι χθές το βράδυ στο αεροδρόμιο, λίγες ώρες πριν την αναχώρηση, 10 περίπου άνδρες της Ασφάλειας ξυλοκοπήσαν άγρια τον γιατρό της ελληνικής αποστολής. Ανάλογη μεταχείρηση είχαν και άλλα μέλη της αποστολής που οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν ότι έπαιζαν κάποιο σημαντικό ρόλο, όπως ο κ. Β. Πισσίας και ο Αμερικανός Πωλ Λαρωντί, ηγετικό στέλεχος του Free Gaza Movement, που επίσης ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν. Σε δηλώσεις που έκανε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ο δημοσιογράφος Αρης Χατζηστεφάνου, σημείωσε ότι μπροστά στα βασανιστήρια που υπέστη ο Πωλ Λαρωντί, το "Εξπρές του Μεσονυχτίου" (η γνωστή ταινία στην οποία ένας Αμερικανός βασανίζεται και βιάζεται στις τουρκικές φυλακές) μοιάζει με παιδική χαρά, ενώ περιέγραψε και όσα συνέβησαν στην διάρκεια της επίθεσης των ισραηλινών κομάντος στο τουρκικό πλοίο όπου επέβαινε. Ο κ. Χατζηστεφάνου είπε ότι, μετά την κατάληψη του πλοίου, οι Ισραηλινοί στρατιώτες απαγόρευσαν να παρασχεθεί ιατρική βοήθεια σε τραυματίες που "επί 2 ώρες σιγόσβηναν" ενώ στην συνέχεια "τσουβάλιασαν" στα ελικόπτερα άλλους τραυματίες που υπέφεραν από εσωτερική αιμοραγγία, παρά τις εκκλήσεις των γιατρών που εκλιπαρούσαν να τους παρασχεθεί βοήθεια χωρίς να μετακινηθούν. Εγινε επίσης γνωστό ότι, παρά τις ανακοινώσεις της ισραηλινής κυβέρνησης, ένας αριθμός ακτιβιστών κρατούνται ακόμη στο Ισράηλ όπου ανακρίνονται από τις Μυστικές Υπηρεσίες. Μιλώντας για το ίδιο θέμα, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ είπε ότι στις ανακρίσεις έπαιρναν μέρος και νεαροί πράκτορες της Μοσάντ, που προφανώς εκπαιδεύονταν... digitalship.shiptogaza.gr Read more...
Επειδή ζούμε σε έναν μεταμοντέρνο κατασκευασμένο εφιαλτή και επειδή έχοντας ταξιδεψει τρείς φορές στο Ισραήλ γνώρισα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τα σιωνιστικά γουρούνια…..
Ας αφήσουν οι διαφοροί ακροδεξιοί άνα την υφήλιο τα σενάρια φαντασίας και τις συνομωσιολογίες που βρίσκονται σε πλήρη ευθηγράμμηση με την επίσημη σιωνιστική προπαγάνδα.
Υπάρχει και άλλο Ισραήλ όπως υπάρχει και άλλη Τουρκία και άλλη Ελλάδα.
Μόνο που δεν θα τα δείτε ποτέ στα διάφορα “αλαφουζέικα” αυτού του κόσμου….
ούτε θα σας τα “αναλύσουν” τα τσουτσέκια των πενταψήφιων payroll με “αντικειμενικότητα”..
Λευτεριά στη Τουρκία
Λευτεριά στην Ελλάδα
Λευτεριά στη Παλαιστίνη
risinggalaxy sxoliastesxwrissynora Λευτεριά και στο Ισραήλ θα προσθέσω καθώς η στρατιωτική προπαγάνδα έχει "δουλέψει" καλά και η νεοφασιστική κουλτούρα έχει "μεταφυτευτεί" γερά στο σύνολο της Ισραηλινής κοινωνίας... Read more...
Πολύς λόγος γίνεται για τον 13ο και 14ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα και για τις δήθεν «μάχες» που δίνει η κυβέρνηση για να διασωθεί, ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική για τους εργαζομένους. Και αυτό διότι το μνημόνιο που πέρασε προσφάτως από τη Βουλή και ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, προβλέπει ξεκάθαρα απαλοιφή των δώρων για όλους, ανεξαιρέτως!
Είναι σαφές ότι δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, πράγμα που μπορείτε να διαπιστώσετε πολύ εύκολα και μόνοι σας στο σχετικό απόσπασμα που παραθέτουμε. Αναφέρεται ξεκάθαρα και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, παρά μόνο να το αποκρύψει από την κοινή γνώμη.
Ούτε καν χρειάζεται, λοιπόν, να αναρωτιέται κανείς αν τέθηκε στο τραπέζι από την τρόικα η κατάργηση των δώρων, όπως συζητιέται υποκριτικά αυτές τις μέρες από δημοσιογράφους και μέλη της κυβέρνησης. Και βέβαια, είναι περιττό να ρωτάμε τον Παπακωνσταντίνου και τον Λοβέρδο για το συγκεκριμένο θέμα. Διότι πολύ απλά, το μνημόνιο έχει ψηφιστεί, έχει γίνει αποδεκτό από τους βουλευτές μας και είναι ήδη νόμος του κράτους.
Από κει και πέρα, αφήνουμε στην κρίση σας τόσο την κυβέρνηση που συνεχίζει να λέει ψέματα στον ελληνικό λαό, όσο και την πλειοψηφία των ΜΜΕ που δήθεν κόπτονται για τη σωτηρία της πατρίδας, αλλά που τελικά συγκαλύπτουν σκοπίμως καταστάσεις... tempo.gr Read more...
Δήλωση - Καταγγελίας της Πρωτοβουλίας "Ένα Καράβι για τη Γάζα" (Ship to Gaza)
Το υπό ελληνική σημαία φορτηγό πλοίο "Ελεύθερη Μεσόγειος" με 22 Έλληνες επιβαίνοντες που συμμετείχε στη διεθνή αποστολή Freedom Flotilla μεταφέροντες στη Γάζα ανθρωπιστική βοήθεια, δέχτηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας 31/5 πειρατική επίθεση από πάνοπλους Ισραηλινούς κομάντο στα διεθνή ύδατα.
Λίγη ώρα νωρίτερα το επιβατηγό πλοίο "Σφενδόνη" όπου επίσης επέβαιναν Έλληνες, όπως και τα υπόλοιπα 4 σκάφη της αποστολής είχαν δεχθεί παρόμοια βίαιη επίθεση.
Έγινε χρήση πραγματικών πυρών, δολοφονήθηκαν άοπλοι πολίτες.
Οι Ισραηλινοί κομάντο με προτεταμένα τα όπλα εφόρμησαν στα πλοία, χτύπησαν βάναυσα Έλληνες επιβαίνοντες ασκώντας σωματική βία και χρησιμοποιώντας όπλα ηλεκτροσόκ, τους έδεσαν με χειροπέδες, τους έσυραν με αγριότητα στο κατάστρωμα.
Η βιαιότητα των Ισραηλινών συνεχίστηκε και στο λιμάνι του Ashdod που οδηγήθηκαν πλοία και επιβαίνοντες, όπου Έλληνες ξυλοκοπήθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα και 3 από αυτούς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο ή σε ξεχωριστούς χώρους κράτησης.
Οι Έλληνες και Ελληνίδες που βρισκόμαστε παράνομα κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές αρνούμαστε να δεχτούμε να υπογράψουμε οποιαδήποτε δήλωση που μας ζητά το κράτος - πειρατής.
Καταγγέλλουμε απερίφραστα τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η διεθνής αποστολή.
Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να διακόψει κάθε διπλωματική σχέση με το Ισραήλ, το κράτος - παρεία που καταργεί 5.000 χρόνια ελεύθερης ναυσιπλοΐας στη Μεσόγειο.
Δηλώνουμε ότι όσο η Γάζα είναι αποκλεισμένη, όσο η Παλαιστίνη είναι υπό κατοχή, όσο η διεθνής κοινότητα δεν τολμά να επιβάλλει στο Ισραήλ τη διεθνή νομιμότητα και τις διεθνείς αποφάσεις, εμείς θα συνεχίσουμε να ετοιμάζουμε νέες αποστολές και να πλέουμε στα νερά της Γάζα μέχρις ότου το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί στον 21ο αιώνα να πάψει να υπάρχει.
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010 φυλακές Μπερσεμπά, Ισραήλ υπογράφοντες οι 20 της τηλεφωνικής λίστας οι 6 γυναίκες Καραπύδης Γιάννης Μπούκας Θόδωρος ΓΚ digitalship.shiptogaza.gr Read more...
Στον πίνακα εμφανίζονται τα ποσά τα οποία θα δανείσουν στην Ελλάδα οι διάφορες χώρες της ευρωζώνης. Θα μπορούσε κάποιος να διερωτηθεί πως είναι δυνατόν η Πορτογαλία και η Ισπανία, χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα όπως εμείς, να μας δανείζουν χρήματα. Η απάντηση είναι απλή, όμως είναι ταυτόχρονα ένα μαχαίρι στην πλάτη της Ελλάδος. Ένα μαχαίρι που κάρφωσε ύπουλα και εκ προμελέτης ο σημερινός πρωθυπουργός, έχοντας ως συνεργούς την σιωπή και απόκρυψη της αλήθειας, από δημοσιογράφους και Μ.Μ.Ε. με πουλημένη συνείδηση και νοικιασμένη γραφίδα. Προσέξτε λοιπόν: η Ισπανία δανείστηκε την περασμένη Πέμπτη 2,345 δις , με επιτόκιο 3,532% και θα μας δανείσει σε λίγες μέρες με επιτόκιο 5%. Δηλαδή η επιχείρηση « σώστε την Ελλάδα» θα αποβεί για την Ισπανία επικερδής αφού θα... της προσπορίσει κέρδη με επιτόκιο 1,5%. Τούτο σημαίνει ότι από την σωτηρία της Ελλάδος η Ισπανία θα βγει κερδισμένη με 150 εκατομμύρια σε μικρό χρονικό διάστημα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για την Πορτογαλία. Εκεί όμως που η «σωτηρία της Ελλάδος» προσλαμβάνει διαστάσεις σκανδάλου, αν όχι κομπίνας, είναι τα κέρδη της Γαλλίας και της Γερμανίας που δανείζονται με 1,5% και μας δανείζουν με 5%. Περιθώριο κέρδους 3,5% σε ποσό 41 δις , δηλαδή όφελος 1,440 δις . Γίνεται λοιπόν αμέσως αντιληπτό γιατί η κυβέρνηση, ενώ είχε την δυνατότητα να δανειστεί μέχρι και τον Ιανουάριο, με επιτόκιο γύρω στο 2% δεν το έπραξε. ΕΠΡΕΠΕ Η ΕΛΛΑΣ να καταφύγει στον περίφημο «μηχανισμό στήριξης» για τον οποίον υπερηφανεύεται ο πρωθυπουργός. Μόνο που στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μηχανισμό στήριξης, αλλά για κερδοφόρα επιχείρηση της ευρωζώνης σε βάρος της Ελλάδος. Επίσης έτσι εξηγείται με τον πιο σαφή μάλιστα τρόπο, η συμπεριφορά του κ. Παπανδρέου να γυρίζει από χώρα σε χώρα, από τηλεόραση σε τηλεόραση και να διαλαλεί πως θα χρεωκοπήσουμε αν δεν δανειστούμε χρήματα. Λογική και απολύτως φυσιολογική συνέπεια η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδος από τους διάφορους οίκους αξιολόγησης και η εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού και των spreads σε δυσθεώρητα ύψη. Δυστυχώς αυτή είναι η ΜΟΝΗ αλήθεια για την υπόθεση της δήθεν παρά λίγο πτώχευσης της χώρας μας. Οι κομπίνες της SIEMENS και του χρηματιστηρίου ωχριούν μπροστά της. Πρόκειται για την μεγαλύτερη διακρατική απάτη που γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Οι υπεύθυνοι είναι γνωστοί. Οι Έλληνες καλούνται να κρίνουν και θα αποφασίσουν (σύντομα μάλιστα) αν τους αξίζει τέτοια προσβολή. alepounews
Κάποτε έκαναν πραξικοπήματα και έπαιρναν με τη βία την εξουσία. Τώρα αυτό είναι περιττό. Αρκεί μόνο να έχει κανείς υπό τον έλεγχό του τα ΜΜΕ για να επιβληθεί και μάλιστα το επιτυγχάνει αναίμακτα, με ελάχιστες ή και καθόλου λαϊκές αντιδράσεις.
