Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, οι απεργίες των συντεχνιακών ομάδων του δημόσιου τομέα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην επιβολή ακόμη πιο σκληρών μέτρων από τις Βρυξέλλες.
Σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η χώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμη και οι πλέον χαμηλόμισθοι οφείλουν να αναλογιστούν, ότι βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους.
Σε αντίθεση με τον ιδιωτικό υπάλληλο, αλλά και με τον ελεύθερο επαγγελματία ο δημόσιος υπάλληλος δεν ανησυχία για το αν θα έχει δουλειά αύριο. Δεν ανησυχεί για το αν θα πάει καλά η επιχείρηση. Δεν χρειάζεται καν να νοιάζεται για τον πελάτη του. Μπορεί κάλλιστα να πηγαίνει το πρωί στη δουλειά, να απλώνει τα πόδια του πάνω στο γραφείο, να διαβάζει την εφημερίδα του, να σερφάρει στο ίντερνετ, να κάνει τέλος πάντων ό,τι του αρέσει, και, το καλύτερο, να πληρώνεται για αυτήν την ώρα.
Ας αναλογιστούν λοιπόν, ότι το τίμημα που καλούνται να καταβάλλουν με την μορφή των περικοπών των αποδοχών τους, είναι το spread της μονιμότητάς τους.
Δεν είναι δε τυχαίο ότι τον χορό των απεργιών σέρνουν οι συντεχνίες των τελωνειακών και των εφοριακών που, σύμφωνα με όλες τις έρευνες αποτελούν και τις μεγαλύτερες εστίες διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
kentri.gr
1 σχόλια:
τωρα να μπουμε και σε αυτο , οι δημοσιοι Υπαλληλοι διαλεγουν μονοι τους το δρομο τους. Μαλλον δεν θα σκασω
Δημοσίευση σχολίου