"Σχεδόν 40 χρόνια μετά την αποξήρανσή της η Κάρλα ξαναγίνεται λίμνη. Οχι τόσο μεγάλη όσο την έκανε η φύση, αλλά πάντως ένα βασικό τμήμα της επαναδημιουργείται. Και αυτό γιατί στα χρόνια που πέρασαν καλλιεργητές και κράτος κατέληξαν στην κοινή διαπίστωση: η φύση εκδικείται για τις ανθρώπινες επεμβάσεις.
Τα χωράφια που προήλθαν από την αποξήρανση της Κάρλας, έκτασης περίπου 78.000 στρεμμάτων, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα οφέλη, αφού πλημμύριζαν με την πρώτη βροχή και οι παραγωγοί ζούσαν στην ανασφάλεια. Επιπλέον ποτέ δεν έγινε διανομή αγροτικής γης. Οι ακτήμονες καλλιεργητές εκμίσθωναν με συμβολικό τίμημα κάθε χρόνο τις εκτάσεις. Αλλοτε οι καλλιεργητές υπενοικίαζαν τις εκτάσεις που τους δίδονταν. Υπήρξαν και άτομα που παρουσίασαν τίτλους ιδιοκτησίας από την Τουρκοκρατία επί των χωραφιών που δημιουργήθηκαν από την αποξήρανση της λίμνης.
Τα κτήματα της Κάρλας όμως άρχισαν να γίνονται βούρκος. Τα άλατα που είχαν συσσωρευθεί στο έδαφος από την πρώην λίμνη δεν ευνοούσαν τις καλλιέργειες. Επιπλέον στην πρώτη νεροποντή η περιοχή ξαναγινόταν λίμνη. Το 1962 στη λίμνη των 130.000 στρεμμάτων κατασκευάστηκε μια σήραγγα και τα νερά της διοχετεύτηκαν στον Παγασητικό. Το συνολικό έργο προέβλεπε τον εγκιβωτισμό και τη δημιουργία μικρής τεχνητής λίμνης, καθώς και την κατασκευή αρδευτικού και αποστραγγιστικού δικτύου, τα οποία δεν έγιναν ποτέ. Αντίθετα η σήραγγα πολλές φορές ήταν φραγμένη και η σοδειά καταστρεφόταν.
Υπήρχαν και οι ψαράδες της Κάρλας, που έμειναν χωρίς εισόδημα μετά την αποξήρανσή της. Οι άνθρωποι αυτοί εκ των πραγμάτων έγιναν γεωργοί. Οι ισορροπίες ανατράπηκαν. Ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας άρχισε να μειώνεται επικίνδυνα. Τα νερά σε ορισμένα σημεία έγιναν υφάλμυρα.
Η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο. Και το ΥΠΕΧΩΔΕ, ως αρμόδιο υπουργείο για το περιβάλλον, έπειτα από εμπεριστατωμένη μελέτη, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λίμνη πρέπει να επαναδημιουργηθεί, τουλάχιστον σε ένα τμήμα της, έκτασης 38.000 στρεμμάτων".
"Almost 40 years after the desiccation, Karla becomes a lake again. Not as big as made by nature, but in any case her basic department. And this is because to the years that passed ,both cultivators and the state led to the common ascertainment: the nature revenges for the human interventions. The fields that emanated from the desiccation of Karla, extent of roughly 78.000 acres, did not attribute the expected profits, after flooded with the first rain and the producers lived in the insecurity. Moreover never did not become distribution of rural ground. The peasant cultivators let with symbolic price each year the extents. Previously the cultivators subleted the extents that were given to them. There were also individuals that presented titles of property from the Ottoman domination on the fields that were created by the desiccation of lake. The properties of Karla however began to become slime. The salts that had been accumulated in the soil by the former lake did not encourage the cultures. Moreover in the first downpour the region used to flood. In 1962 they constructed a tunnel, and the lake’s waters were channelled in Pagasitikos Gulf. The total work forecasted the creation of a small artificial lake and a series of works for the flooding waters that were never realised. On the contrar,y the tunnel many times over was barred and the crop was destroyed. There were also the fishermen of Karla, that remained without income after the desiccation. This ex-fishers had to become farmers. The balances were reversed. The underground water wagon horizon began to decrease itself dangerously. The waters in certain points became brackish. The situation reached in the deadlock. After all this, a study led the state to the conclusion that the lake should become a lake again, at least in her department, extent of 38.000 ΤΗ/square meters".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου