Είκοσι χρόνια πριν οι κυκλοφορίες τους ήταν πολλαπλάσιες. Τώρα εφημερίδα σαν το "έθνος", πουλάει 6-7 χιλιάδες. Το φιάσκο της Κυριακής,
Το Τεφτέρι
το καταλαβαίνει και ο πιο... αναγνώστης. Οφείλεται σε οτιδήποτε άλλο πουλάνε εκτός από τον λόγο που γεννήθηκαν. Την ενημέρωση. Σε ρόλο βίντεο κλαμπ και μίνι μάρκετ έχουν νομιμοποιήσει αυτό που κάποτε θα ήταν αιτία να λιθοβοληθούν από τους συναδέλφους τους όποιοι το τολμούσαν πρώτοι. Πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ε; Οι εφημερίδες πατώνουν και το αναμασάμε, επειδή παραμένει βασανιστικά στην επικαιρότητα. Εννοείται πως ο μόνος που δεν φταίει και πρέπει ταυτόχρονα να μένει πάντα ικανοποιημένος είναι ο πελάτης. Κάποια στιγμή θα έπαυε να γουστάρει να σ΄αγοράζει για την προπαγανδίστικη υπέρ κάποιου κόμματος στάση σου. Έφυγε από τη μόδα η πόρωση του δικομματισμού. Δεν νοιώθουν οι αναγνώστες σαν φίλαθλοι που παίρνουν προσωπικά την ήττα του κόμματος τους. Σκορδοκαίλα τους. Για ν΄αλλάξει βέβαια η κατάσταση τόσο, πήρε δεκαετίες. Σιγά - σιγά, έφτασε να γίνει. Οι μόνοι που το μυρίστηκαν τελευταίοι και ακόμα δεν θέλουν με την στάση τους να το δεχτούν, είναι οι εκδότες. Τώρα ότι και να κάνουν, δεν υπάρχει γυρισμός. Όταν πάψεις από συνήθεια, δεν ξαναγίνεσαι. Κανείς δεν πρόκειτε να γυρίσει στην εφημερίδα. Ας αλλάξει μορφή. Αν δεν αλλάξει όνομα, αν δεν γεννηθεί άλλο πράγμα που να έχει απορροφητικότητα σήμερα, τέλος. Είναι θέμα χρόνου. Όλες θα κλείσουν. Θα βγουν άλλες μ΄άλλη μορφή. Όταν βρεθεί..
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου