ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Γράφει η Όλγα Γ. Γεριτσίδου

Όλη η κοινωνία βοά για το έγκλημα και την αδικία εις βάρος της. Όλοι αναρωτιούνται γιατί δεν κάνουν οι υπόλοιποι κάτι και όλοι περιμένουν τον από μηχανής θεό να έρθει και να τους λυτρώσει από αυτό το εγκληματικό στοιχείο, που είναι χειροπιαστό και άκρως αισθητό αλλά ακόμα είτε θεωρείται αδύνατο να πιαστεί από τον ίδιο τον Λαό είτε είναι ασαφές σχετικά με το πόσοι και ποιοι είναι αυτοί που το αποτελούν.

Η απάντηση στο γιατί δεν κάνει ακόμα κανένας κάτι και απλώς όλοι οργίζονται καθώς περιμένουν είναι διότι δεν έχουν γνώση του τοπίου : όλοι μας ξέρουμε ότι γίνονται κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος μας. Όλοι ξέρουμε ότι αδίκως μας επιβάλλονται τα στυγνότερα μέτρα της λιτότητος που ξεκίνησε το 1983 και δεν σταμάτησε ποτέ. Όλοι ξέρουμε ότι οι κυβερνώντες είναι μειοδοτικοί, προδοτικοί και ενάντια πλέον στην Λαϊκή Βούληση.

Δεν ξέρουμε όμως πώς γίνονται αυτά τα παιχνίδια και δεν το ψάχνουμε διότι δεν είμαστε οικονομολόγοι, διότι δεν ελπίζουμε να βρούμε άκρη, κ.ο.κ. .

Όμως, το μόνο που μας λείπει είναι η σωστή ενημέρωση. Η πρώτη ενέργεια του Λαού σε μία ουσιώδη στρατηγική για να σταματήσει αυτή η……….. λαίλαπα, που σαρώνει όχι μόνο την Ελληνική κοινωνία αλλά όλες τις κοινωνίες του πλανήτη, είναι το να μάθουμε εναντίον ποιών πρέπει να στραφούμε, ποιοι είναι οι κερδοσκόποι ονομαστικά, ποιοι είναι αυτοί που φέρουν την νομική ευθύνη.

Η πρώτη και εύκολη απάντηση είναι βεβαίως « το πολιτικό σκηνικό», όλοι οι πολιτικοί, κυβερνητικοί και μη, που συμβάλλουν σε, προωθούν και προασπίζουν την καταλήστευση και εξαθλίωση των Λαών, συμπεριλαμβανομένων και του Ελληνικού.

Αυτή είναι σωστή απάντηση αλλά είναι μερική, και ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών / ασυλίας μας λέει εμμέσως πλήν σαφώς ότι είμαστε άοπλοι και ανήμποροι και έρμαια σε αυτούς και την επέλαση που αντιπροσωπεύουν ( με την εξαίρεση βεβαίως της μαζικής εξέγερσης με όπλα, κάτι όμως που είναι αρκετά ακραίο για να μην το φοβούνται ).

Το υπόλοιπο της απάντησης είναι αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει σε αυτή την φάση διότι είναι και αυτό από το οποίο μπορούμε να ξεκινήσουμε : όλοι αυτοί που είναι πραγματικά υπεύθυνοι όχι μόνο για το δημόσιο χρέος αλλά και για τα spreads, τις αυξομειώσεις στο χρηματιστήριο και κάθε αλυσιδωτή αντίδραση που επηρεάζει τον δανεισμό ( και άρα την πραγματική οικονομία ) της χώρας.

Από απλή έρευνα στις επίσημες πηγές του κράτους μαθαίνουμε τα εξής :
politicsonline

1. Ο υπουργός οικονομικών ( δηλαδή η κυβέρνηση ) διαχειρίζεται ένα ελάχιστο ποσοστό ( 6% ) του συνόλου του δημοσίου χρέους της Ελλάδος. Το υπόλοιπο το διαχειρίζεται ο ΟΔΔΗΧ ο οποίος είναι ΝΠΔΔ και άρα, αν και υπό την εποπτεία του υπουργού, όπως και τα Ταμεία, έχει ελευθερία και ευχέρεια να κάνει ό,τι θέλει με αυτό, εφ’ όσον ο διοικητής του τεκμαίρεται ότι αυτό είναι η καλύτερη στρατηγική για την επίτευξη των στόχων του ΟΔΔΗΧ. Ο διοικητής και το συμβούλιο του έχουν ονόματα, φέρουν ευθύνη και άρα μπορούν να υποστούν δίωξη.

2. Έχοντας υπόψη ότι ο ΟΔΔΗΧ (www.pdma.gr ) υπάρχει από το 1998, μιλάμε για το σύνολο της περιόδου μαγειρέματος του χρέους, αδειάσματος των Ασφαλιστικών Ταμείων από πόρους, της φούσκας του χρηματιστηρίου και βεβαίως του ύψους του κόστους δανεισμού.

3. Το κράτος μας ( μέσω του ΟΔΔΗΧ, μεσάζον νούμερο 1 ) δανείζεται με τις εκδόσεις ομολόγων, κάτι το οποίο είναι ευρέως πλέον γνωστό. Αυτό το οποίο δεν είναι γνωστό ευρέως είναι ότι ο δανεισμός γίνεται αποκλειστικά μέσω των λεγομένων primary dealers ( Βασικοί Διαπραγματευτές, μεσάζοντες νούμερο 2), δηλαδή συγκεκριμένων τραπεζών και εταιρειών οι οποίες καθορίζουν αυτές και το εύρος του κοινού στο οποίο το ομόλογο θα διατεθεί ( διαφανώς ή αδιαφανώς ) και το ύψος του spread. Το καταφέρνουν αυτό βάσει της μεσιτείας ( δηλαδή του τρόπου παρουσίασης ) της κάθε έκδοσης και επίσης από τον έλεγχο της ζήτησης που διαθέτουν. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα στημένο παιχνίδι και όχι για ‘φυσική’ ( εάν μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι στην νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική οικονομία υπάρχει τίποτα φυσικό και όχι στημένο ) ρύθμιση των ποσοστών.

Παραθέτω από την ιστοσελίδα του ΟΔΔΗΧ την λίστα αυτών των primary dealers, δηλαδή την λίστα αυτών που ελέγχουν την Ελληνική οικονομία. Βλέπουμε ότι συμπεριλαμβάνονται και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που έχουν ήδη εμπλακεί σε οικονομικές εγκληματικές ενέργειες, πέραν της πάγιας αντι-ανθρωπιστικής κερδοσκοπικής / τοκογλυφικής τους φύσης, είτε τώρα είτε κατά καιρούς. Είναι επίσης άκρως ενδιαφέρον το ότι primary dealers είναι και τράπεζες οι οποίες ένα χρόνο πρίν έλαβαν βοήθεια από το κράτος λόγω δικής τους κακοδιαχείρισης / χρήσης για να μην χρεοκοπήσουν. Σήμερα στην αγορά Ελληνικών ομολόγων δραστηριοποιούνται 22 βασικοί διαπραγματευτές:

1. Alpha Bank
2. Banca IMI
3. Barclays plc.
4. BNP Paribas
5. Citigroup
6. Credit Suisse
7. Deutsche Bank
8. Emporiki Bank
9. Eurobank
10. Goldman Sachs
11. HSBC
12. HVB
13. ING Bank
14. JP Morgan
15. Merill Lynch
16. Morgan Stanley
17. National Bank of Greece
18. Nomura
19. Piraeus Bank
20. RBS
21. Societe Generale
22. UBS

4. Βλέποντας το παίξιμο των spreads και λαμβάνοντας υπόψη τις σχέσεις των κυβερνήσεων με τους βασικούς διαπραγματευτές ( όπως η περίπτωση της Goldman Sachs και το πώς εξασφάλιζαν χαμηλό spread με τέχνασμα ), μπορούμε να συνάγουμε ότι με αντίστοιχα τεχνάσματα που αυτή την στιγμή δεν μας κοινοποιούνται ( όπως και τότε δεν μας είχε κοινοποιηθεί ο τρόπος / μαγείρεμα της φαινομενικά ‘επιτυχούς’ διαχείρισης του χρέους ), έχει τώρα προκληθεί αυτή η εκτίναξη τους. Άρα, αυτό σημαίνει ότι εν γνώσει του δόλου τους όλοι ( και όχι μόνο οι πολιτικοί, με πρωτοστατούντες βέβαια τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι απλώς είναι οι ηθοποιοί που εκφωνούν την προπαγάνδα σε πρώτη φάση ) παρουσιάζουν ως έκρυθμη και ακραία κατάσταση κάτι το οποίο μπορεί κάλλιστα να είναι τεχνητό έτσι όπως το παρουσιάζουν. Και είναι σαφές ότι είναι τεχνητό τουλάχιστον το spread, αφού αυτό είναι ο βασικός πόρος πλουτισμού όλων αυτών των μεσαζόντων και των επιχειρηματιών που κρύβονται πίσω από τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών, οργανισμών και εταιρειών αυτών.

Και αυτά χωρίς ακόμα να ασχοληθούμε με το ποιοι είναι οι αγοραστές των ομολόγων και τι είδους κομπίνες σε βάρος δικό μας και του κάθε Λαού στήνονται, και τι άλλα πράγματα πετυχαίνουν για λογαριασμό τους στις χώρες πέραν του άμεσου και άκρατου πλουτισμού.

Αυτά σαν πρώτα λίγα λόγια όχι μόνο για το παιχνίδι που μας έχουν στήσει και την θηλιά που μας σφίγγουν γύρω από τον λαιμό αλλά και για το από πού να αρχίσουμε να διώκουμε χωρίς να μας εμποδίζει ουδεμία ασυλία.
Read more...

Αποζημίωση 300.000 ευρώ για την υπόθεση της ζαρντινιέρας

Αποζημίωση ύψους 300.000 ευρώ επιδίκασε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης στον Κύπριο σπουδαστή Αυγουστίνο Δημητρίου για την υπόθεση της «ζαρντινιέρας».

Η απόφαση -την οποία αναμένεται να εφεσιβάλει το ελληνικό Δημόσιο- έρχεται λίγες ημέρες πριν ο νεαρός καθήσει στο εδώλιο, κατηγορούμενος για αντίσταση κατά της αρχής.

Σύμφωνα με τα Νέα, ο Αυγουστίνος Δημητρίου είχε υποβάλει αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, διεκδικώντας αποζημίωση 1 εκατ. ευρώ για ηθική βλάβη.

«Όλα τελείωσαν για μένα εκείνο το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 2006. Βίωσα τον θάνατο και τον βιώνω κάθε μέρα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τον φόβο και τον πανικό μου. Μου έχουν καταστρέψει τη ζωή» ανέφερε στο κείμενο της αγωγής του.

Στο δικαστικό φάκελο συμπεριλήφθηκαν, επίσης, φωτογραφίες και δημοσιεύματα από το επεισόδιο, καθώς και ιατρικά πορίσματα, τα οποία πιστοποιούσαν τη βλάβη που έχει υποστεί η σωματική και ψυχική του υγεία.

Η δικαστική απόφαση που δικαιώνει τον φοιτητή, δημοσιεύεται λίγες ημέρες πριν καθήσει στο εδώλιο, κατηγορούμενος ότι το βράδυ της «ζαρντινιέρας» συμμετείχε σε επεισόδια μέσα στο ΑΠΘ καθώς και ότι γρονθοκόπησε τους αστυνομικούς που προσπάθησαν να τον συλλάβουν στην Πλατεία Συντριβανίου.
tanea.gr


Read more...

Ενός λεπτού ντροπή.

Ενός λεπτού ντροπή.

Σιωπή, Σκάστε όλοι σας.

Έστω και για ένα δευτερόλεπτο σκάστε.

Όχι άλλες κραυγές και δραματικές περιγραφές τρόμου από εσάς τους γυμνοσάλιαγκες “αστυνομικούς συντάκτες” που τρέφεστε με το αίμα των θυμάτων και τις ασφαλίτικες πληροφορίες. Σκάστε.

Όχι άλλες κοινωνιολογικές αναλύσεις για την καθημερινότητα τον ρατσισμό και τις ταξικές αντιθέσεις, από εσάς τους ζάπλουτους τηλεφωστήρες δημοσιογράφους που αγναντεύετε αποστειρωμένα τη ζωή, μέσα από τα σκούρα τζάμια των θωρακισμένων φοροκλοπημέων σας 4χ4. Σκάστε.

Όχι άλλα μαθήματα δημοκρατικής πυγμαχίας από εσένα ψυχοπαθή, μεγαλομανή καλαμοκαβαλάρη υπουργέ του παρακράτους και από σας τους αντιπολιτευόμενους ανεύθυνους τιμητές της τάξης και ασφάλειας. Σκάστε.

Όχι άλλες παραστάσεις κακομοιριάς και “συναδελφικότητας”, για πάσαν νόσο και πάσαν μαλακία, από εσάς τους επαγγελματίες συνδικαλιστές της ερασιτεχνικής αστυνομίας στα κιτρινοπαράθυρα. Σκάστε.

Όχι άλλη υποκρισία, σκάστε όλοι σας.

Πνίγεται την πραγματικότητα και δεν αφήνετε να ακουστεί ο πηγαίος και αληθινός θρήνος για ένα 15χρονο παιδί που δολοφονήθηκε. Σκάστε και αφήστε να ακουστεί για μια φορά η ανθρώπινη αλήθεια, το ουρλιαχτό για την απώλεια.

Στα σκουπίδια μας, στα απόβλητα της άπληστης κατανάλωσης, που είναι η αιτία για το σφαγείο που αποκαλείτε, κοινή συναινέσει, όλοι εσείς οι καλοβαλμένοι τιποτένιοι μισάνθρωποι, “δημοκρατική κοινωνία”, εκεί έσβησαν τα όνειρα ενός παιδιού.

Τα υποπροϊόντα της σήψης της περήφανης “Ελληνικής Δημοκρατίας” είναι αυτά που εξερράγησαν στα χέρια του, είμαστε όλοι λίγο ή πολύ λερωμένοι με το αίμα του, αλλά εσείς το πίνετε και το απολαμβάνετε. Σκάστε βδέλλες.

Οι περισσότεροι, αυτοί που δεν έχουν και δεν “κρατούν”, αυτοί που αποτελούν την σιωπηρή πλειοψηφία πόνεσαν, θύμωσαν και ντράπηκαν. Έσκυψαν το κεφάλι όταν άκουσαν την είδηση και θρήνησαν για μια ζωή που δεν πρόλαβε να ζήσει. Ντράπηκαν γιατί ένοιωσαν την συνευθύνη για την κοινωνία που δημιούργησαν.

Όλοι εμείς που βλέπουμε τη ζωή των παιδιών μας να συμπιέζεται στη μηχανή του κιμά, ας τους κάνουμε επιτέλους να σκάσουν. Όλοι εμείς που δεν θα διαχωρίσουμε ποτέ την αξία της ζωής του 15χρονου δολοφονημένου Αλέξανδρου από αυτή του 15χρονου δολοφονημένου μετανάστη, ας κάνουμε τη σιωπή μας τόσο εκκωφαντική που να τους κάνει να σκάσουν.

Αφού δεν ντρέπονται ας σκάσουν, όλοι αυτοί οι αναίσχυντοι που τολμάνε να πουλάνε τα κομμάτια ενός διαμελισμένου πτώματος, ενός 15χρονου παιδιού για λίγο ακόμα κέρδος, για ένα σκαλάκι ποιο ψηλά στον αγώνα αναρρίχησης με αντίπαλο το εγώ τους.

Ας τους κάνουμε να σιωπήσουν αφού δεν μπορούν να νιώσουν ούτε ενός λεπτού ντροπή …….

Mind the Gap
sxoliastesxwrissynora


Read more...

Περικοπές στο δώρο Πάσχα στην Δ.Ε.Υ.Α.Λαμίας ! (;)

ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΔΩΡΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ....

Έκπληκτοι σήμερα οι εργαζόμενοι της Δημοτικής επιχείρησης Ύδρευσης-Αποχέτευσης Λαμίας-ΔΕΥΑΛ είδαν τις αποδοχές του Δώρου Πάσχα μειωμένες κατα 30%.

Η διοίκηση της ΔΕΥΑΛ αιφνιδιαστικά και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιος διάλογος με το σωματείο,ερμηνεύοντας σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα με τρόπο εντελώς παράνομο και απαράδεκτο τον σχετικό νόμο που ψήφισε πρόσφατα η Βουλή,προχώρησε στην περικοπή του Δώρου Πάσχα κατά 30% σ' όλους τους εργαζόμενους.

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι η ΔΕΥΑΛ όπως κι όλες οι ΔΕΥΑ είναι Νομικό πρόσωπο ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και συνεπώς ο νόμος αυτός δεν την αφορά.

Ακόμα και στην περίπτωση που θολά εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου λόγω του ότι χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν έχει καμιά ισχύ γιατί ο νόμος αναφέρεται σε επιχειρήσεις που το ποσοστό χρηματοδότησης τους είναι πάνω από το 50% του προϋπολογισμού τους.

Και μάλιστα προχωρώντας ακόμα παραπέρα αρνήθηκε να δώσει τα μηχανογραφημένα έντυπα που παίρνουν οι εργαζόμενοι με το Δώρο Πάσχα.
Τι θέλουν να κρύψουν άραγε?

Κ.Π.
aboutmylamia


Read more...

Γιώργος Καισάριος:Η επιλογή της στάσης πληρωμών(video)

Σε συνέχεια της πολύ ενδιαφέρουσας τοποθέτησης του Σπύρου Μαρκέτου, "Μόνη λύση η αναστολή των πληρωμών", ο ανεξάρτητος αναλυτής και αρθογράφος, Γιώργος Καισάριος, αναλύει επίσης την επιλογή της στάσης πληρωμών.
Ο Γιώργος Καισάριος είναι ανεξάρτητος αναλυτής και αρθογράφος και γράφει καθημερινά τις απόψεις του για τις αγορές από το 2000 στο site www.market-talk.net. Οι απόψεις του εμφανίζονται κατά καιρός σε οικονομικά έντυπα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σπούδασε computer engineering στο New York Institute of Technology και μετά ασχολήθηκε με το venture capital στην Νέα Υόρκη. Είναι παντρεμένος με 3 παιδιά και ζει στην Αθήνα από το 1995.
market-talk.net
tvxs.gr


Read more...

Εκτός ελληνικής «Επικράτειας» οι Κυκλάδες!

Εισήγηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανάβει το πράσινο φως σε κάθε είδους καταπατητές, με το σκεπτικό ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ιδιοκτησία στα Κυκλαδονήσια, αφού εκεί το ελληνικό κράτος δεν διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Την ελληνική Ιστορία ξαναγράφει αυτές τις ημέρες ο Αρειος Πάγος, εγείροντας άμεσα θέμα δημόσιου οικονομικού και περιβαλλοντικού συμφέροντος, αλλά και έμμεσα ζήτημα εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Οι επίμαχες αποφάσεις του Αρείου Πάγου θα κρίνουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς στις Κυκλάδες και στα νησιά του Αιγαίου.

Εισήγηση αρεοπαγίτη αποδέχεται αίτηση αναίρεσης ιδιώτη υιοθετώντας το σκεπτικό του ότι στα νησιά του Αιγαίου και ιδίως στις Κυκλάδες το ελληνικό Δημόσιο δεν διαδέχθηκε το οθωμανικό και ως εκ τούτου οποιαδήποτε έκταση που δεν ανήκει στην ιδιοκτησία ιδιώτη, είτε πρόκειται για αγρό, είτε για αιγιαλό, είτε ακόμα και για ολόκληρο ακατοίκητο νησί-βραχονη­σίδα, μπορεί να περιέλθει μέσω χρησικτησίας στην κυριότητα κάθε καταπατητή.

Επί της υπόθεσης η απόφαση του Αρείου Πάγου αναμένεται να εκδοθεί σε λίγες εβδομάδες. Εφόσον γίνει δεκτή η εισήγηση, θα αποκτήσει χαρακτήρα νομολογίας επιφέροντας ολοκληρωτική ανατροπή στο ισχύον ιδιοκτησιακό καθεστώς των Κυκλάδων και άλλων νησιών του Αιγαίου.

Αυτό σημαίνει ότι αφενός χιλιάδες καταπατητές δημόσιων εκτάσεων και βραχονησίδων θα μπορούσαν να αποκτήσουν μέσα σε μια νύχτα ισχυρό νομιμοποιητικό έρεισμα, ενώ δεν αποκλείεται να ξεκινήσει και μια άνευ προηγουμένου βιομηχανία καταπατήσεων στα νησιά, με ανυπολόγιστες οικολογικές και οικονομικές συνέπειες.

Επιπλέον η αμφισβήτηση των έννομων δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του Δημοσίου επί ολόκληρων βραχονησίδων ενδέχεται να τις καταστήσει γκρίζα ζώνη της επικράτειας, μέσω της κερκόπορτας της καταπάτησης ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

Οι κίνδυνοι από το ενδεχόμενο επικράτησης μιας τέτοιας απόφασης στο ανώτατο δικαστήριο θεωρούνται μεγάλοι, αφού είναι γνωστό ότι εδώ και πολλές δεκαετίες ισχυρά συμφέροντα στις Κυκλάδες και αλλού επιθυμούν τη νομιμοποιηση καταπατημένων.

Την ίδια στιγμή άλλη εισήγηση από έτερο αρεοπαγίτη για παρόμοιο ζήτημα, η οποία μάλιστα συζητήθηκε την ίδια ημέρα στον Αρειο Πάγο, καταλήγει στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα και προτείνει την απόρριψη της αίτησης αναίρεσης του ιδιώτη.

Οι υποθέσεις
Ειδικότερα, στον Αρειο Πάγο στη συνεδρίαση της 3ης Μαρτίου του 2010 συζητήθηκαν δύο αναιρέσεις ιδιωτών κατά του ελληνικού Δημοσίου και οι αποφάσεις τους θα κρίνουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Κυκλάδων.

Η πρώτη υπόθεση αφορούσε την αίτηση αναίρεσης της εταιρείας «Δ. Μ. ΑΕ», η οποία διεκδικεί μαζί με άλλους έκταση περίπου 85.000 στρεμμάτων στην Καλντέρα της Σαντορίνης στη θέση Ακρωτήρι.

Στην εισήγηση για τη συγκεκριμένη υπόθεση προτείνεται η απόρριψη της αίτησης με την αιτιολογία ότι το ελληνικό Δημόσιο είναι κύριος στα νησιά των Κυκλάδων, επομένως και στη Σαντορίνη, λόγω της διαδοχής του οθωμανικού δημοσίου από το ελληνικό. Το ίδιο άλλωστε είχε δεχθεί και η απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, η οποία μάλιστα έκανε και διεξοδική αναφορά στο νομικό και ιστορικό ιδιοκτησιακό καθεστώς των Κυκλάδων.

Στη δεύτερη υπόθεση μήλον της Εριδος μεταξύ ιδιωτών και ελληνικού Δημοσίου είναι δύο βραχονησίδες μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου. Το Τουρκονήσι ή Τούρλος ή Τούρνα έκτασης 33.390 τ.μ. και το Πρασσονήσι ή Αγιος Νικόλαος έκτασης 8.000 τ.μ.

Στην εισήγηση της υπόθεσης από τον προεδρεύοντα αεροπαγίτη λόγω απουσίας του προέδρου από τη συζήτηση, προτάθηκε να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης του ιδιώτη με κύρια αιτιολογία ότι στις Κυκλάδες και στα νησιά του Αιγαίου το ελληνικό Δημόσιο δεν διαδέχθηκε το οθωμανικό και επομένως οι βραχονησίδες δεν ανήκουν στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου αλλά του ιδιώτη καταπατητή.

Το σκεπτικό αυτό μεταξύ άλλων στηρίζεται στο «πασίδηλο» γεγονός ότι κατά την Τουρκοκρατία οι Κυκλάδες αποτελούντο από ιδιωτικές γαίες και δεν θεωρήθηκαν ότι περιήλθαν στον σουλτάνο. Μάλιστα η απόδειξη αυτή συγκαταλέγεται στα διδάγματα της κοινής πείρας.

Οι κίνδυνοι

Εφόσον ο Αρειος Πάγος αποδεχτεί την εισήγηση η απόφαση θα αποτελεί νομολογία με σοβαρότατες συνέπειες:

1. Εκατομμύρια στρέμματα εκτάσεων στα νησιά του Αιγαίου, ακόμα και σε σημεία ιδιαίτερης πολιτικής ή περιβαλλοντικής σημασίας όπως ο αιγιαλός, οι βραχονησίδες ή οι προστατευόμενες περιοχές που διεκδικούνται εδώ και χρόνια από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα θα αποδοθούν στους καταπατητές τους.

2.Πιθανόν μια νέα ανεξέλεγκτη βιομηχανία καταπατήσεων θα ξεκινήσει με απρόβλεπτες επιπτώσεις, οικοπεδοποιώντας και τσιμεντοποιώντας κάθε ελεύθερη έως σήμερα έκταση γης στις Κυκλάδες ή άλλα νησιά. Οποιοσδήποτε θα μπορεί να καταπατήσει και ύστερα από μερικά χρόνια να διεκδικήσει λόγω χρησικτησίας οποιαδήποτε έκταση δεν ανήκει σήμερα σε κάποιον.

3.Η έλλειψη ιδιοκτησιακού καθεστώτος -αν και όχι κυριαρχίας γιατί αυτή δεν φαίνεται να αμφισβητείται άμεσα- σε μια σειρά βραχονησίδων μπορεί να εγείρει κατά μια ακραία εκδοχή ακόμα και νέου τύπου εθνικά θέματα.

Για δημόσια γη στη Σύρο
Η παγωμένη υπόθεση και οι... συμπτώσεις

Μια λεπτομέρεια, η οποία φαίνεται να αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπό τις παρούσες εξελίξεις, είναι ότι στον Αρειο Πάγο έφτασε πριν από δύο χρόνια και μια τρίτη υπόθεση αναίρεσης, η οποία είχε συζητηθεί στις 21 Μαΐου 2008.

Τότε διάδικοι ήταν το ελληνικό Δημόσιο και ο Γ.Δ., ο οποίος διεκδικούσε δημόσια έκταση στη Σύρο.

Το παράδοξο είναι ότι για την υπόθεση εκείνη που συζητήθηκε προ διετίας δεν έχει εκδοθεί ακόμα απόφαση, κάτι το οποίο θεωρείται πρωτοφανές στα χρονικά του Αρείου Πάγου, όπου οι αποφάσεις δημοσιεύονται το αργότερο εντός έξι μηνών από τη συζήτηση μιας υπόθεσης.

Η σύμπτωση είναι ότι και σε αυτή την υπόθεση η εισήγηση έγινε από τον ίδιο αεροπαγίτη - προεδρεύοντα λόγω απουσίας προέδρου, ο οποίος με ανάλογο σκεπτικό είχε προτείνει και πάλι την αποδοχή της αίτησης αναίρεσης του ιδιώτη.

Εάν είχε δημοσιευθεί η παλαιότερη εκείνη απόφαση, το σίγουρο είναι ότι θα επηρέαζε καθοριστικά τις αποφάσεις και των δύο άλλων σημερινών υποθέσεων είτε υπέρ είτε κατά του Δημοσίου.

Παγκοίνως γνωστό
Σύμφωνα με την εισήγηση για τις διεκδικούμενες βραχονησίδες μεταξύ Πάρου και Αντίπαρου, όσα προβλέπονται στα «πρωτόκολλα ανεξαρτησίας» και στον νόμο «περί διακρίσεως κτημάτων» βάσει των οποίων περιήλθαν στο ελληνικό Δημόσιο με δικαίωμα πολέμου οι εκτάσεις που σήμερα του ανήκουν δεν ισχύουν για γαίες που βρίσκονται στα νησιά των Κυκλάδων και του υπολοίπου Αιγαίου.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «είναι παγκοίνως γνωστό ότι κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας οι Κυκλάδες κατά το σύνολό τους απετελούντο εξ ιδιωτικών γαιών καθαράς ιδιοκτησίας, αφού τα νησιά αυτά υπαχθέντα υπό την οθωμανική κυριαρχία όχι δικαιώματι πολέμου αλλά ειρηνικά κατόπιν συμφωνιών μεταξύ Γενουατών ή Ενετών κατακτητών αφενός και του Σουλτάνου αφετέρου δεν θεωρήθηκαν περιελθόντα στο Σουλτάνο...

Παρέπεται ότι τα ακίνητα αυτά των Κυκλάδων μη εξουσιαζόμενα πριν από την Επανάσταση από το Σουλτάνο, ούτε κατεχόμενα από Οθωμανούς ιδιώτες δεν περιήλθαν στο ελληνικό δημόσιο κατά διαδοχή του τουρκικού δημοσίου δικαιώματι πολέμου...».

Στην εισήγηση γίνεται επίσης λόγος για απόφαση του Αρείου Πάγου του 1934 για διεκδικούμενη έκταση στην Ικαρία, η οποία θεωρεί ότι «τα εν ταις νήσοις του Αιγαίου ακίνητα υπάγονται ως πασίδηλον τυγχάνει εις την κατηγορίαν των καθαράς ιδιοκτησίας ακινήτων...».

Σύμφωνα με άλλους νομικούς η συγκεκριμένη απόφαση αφορά διένεξη μεταξύ ιδιωτών και κατά την εκδίκασή της το Δημόσιο δεν είχε παραστεί προκειμένου να εκθέσει τα επιχειρήματά του. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι πρόκειται περί μιας μεμονωμένης απόφασης επί λανθασμένης βάσης που δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε στο δίκαιο. Πάντως το βέβαιο είναι ότι υπάρχει μεγάλη αντιγνωμία για το θέμα και ότι η όποια απόφαση θα έχει πολύ μεγάλο πεδίο εφαρμογής.

Τα επιχειρήματα
Διαδοχή και στις Κυκλάδες

Σύμφωνα δε με τα επιχειρήματα του ελληνικού Δημοσίου στη συζήτηση της παλαιότερης υπόθεσης για τις διεκδικούμενες εκτάσεις στη Σύρο, «η προαναφερόμενη διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου στο οθωμανικό δημόσιο αφορά και τις νήσους του Αιγαίου αφού κατά τα έτη 1537-8 μέχρι 1566 η οθωμανική κυριαρχία κατέλυσε τα φραγκικά νησιωτικά κρατίδια και περιέλαβε τις Κυκλάδες, καθώς και όλα τα νησιά του Αιγαίου. Το δε ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε μετά την επιτυχή έκβαση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821 συμπεριέλαβε και τα νησιά αυτά», κάτι το οποίο προκύπτει και από το Πρωτόκολλο του Λονδίνου που αποτελεί για την Ελλάδα την οριστική συνθήκη ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με την ίδια εισήγηση «από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει και μάλιστα ως παγκοίνως γνωστό ή πασίδηλο ότι τα νησιά αυτά αποτελούντο στο σύνολό τους από ιδιωτικές εκτάσεις. Αντίθετα, με δικαστικές αποφάσεις έχει γίνει δεκτό ότι το ελληνικό Δημόσιο είναι κύριος στα νησιά των Κυκλάδων εκτάσεων οι οποίες ποτέ δεν ανήκαν σε ιδιώτες».

Η άλλη εισήγηση: Κύριος των εκτάσεων το Δημόσιο
Σύμφωνα με την εισήγηση του έτερου αρεοπαγίτη, για τη διεκδικούμενη έκταση στην Καλντέρα της Σαντορίνης, ενώ αναγνωρίζεται το ειδικό καθεστώς των γαιών των Κυκλάδων και κατά το οποίο οι ιδιωτικές και οι καθαρές ιδιοκτησίες δεν περιήλθαν στο ελληνικό Δημόσιο, τονίζεται ότι αυτό συμβαίνει εφόσον πρόκειται για καθαρές ιδιοκτησίες, «ενώ για τα νησιά των Κυκλάδων μεταξύ των οποίων και η Σαντορίνη για εκτάσεις που αφορούν τα δάση, τους αιγιαλούς, τα κοινόχρηστα, τις βοσκές και τις εκτάσεις που λόγω της μορφής τους δεν εξουσιάζονταν από κανέναν μετά τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας κατέστη κύριος αυτών το ελληνικό Δημόσιο ως διάδοχο του οθωμανικού κράτους δικαιώματι πολέμου». Εκτενής νομική και ιστορική αναφορά γίνεται και στη σχετική απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία «η διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου δικαιώματι πολέμου είναι ιστορικά αποδεδειγμένη ότι αφορά και τις νήσους του Αιγαίου δεδομένου ότι στο σχετικό κείμενο του πρακτικού γίνεται ρητή αναφορά και στις νήσους αυτές».

ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΟΥΤΣΗΣ
ethnos.gr
Read more...

Τρομερή οικολογική καταστροφή και περίεργα πράγματα στον ποταμό Εύηνο, στο όνομα της “πράσινης ανάπτυξης” και της Ιονίας Οδού.

Αφήστε και τίποτα όρθιο ρε σεις σε αυτή την χώρα!

Η κοίτη στο πιο γραφικό κομμάτι του ποταμού αλλάζει ανάλογα με το πώς βολεύονται να δουλέψουν τα μηχανήματα των κατασκευαστών της Ιονίας Οδού.

Η ανατέλλουσα εποχή της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης» προς το παρόν «βουλιάζει» στην κοίτη και τις όχθες ενός από τα σημαντικότερα ποτάμια της χώρας. Το μεγάλο κοινοπρακτικό σχήμα που χειρίζεται το έργο της Ιονίας Οδού στην Αιτωλοακαρνανία βρήκε στην κοίτη του ποταμού την εύκολη και κυρίως… δωρεάν λύση για την εξασφάλιση των τεράστιων ποσοτήτων αδρανών υλικών που απαιτούν οι κατασκευαστικές εργασίες.
Η θέα της «αποθήκευσης» χιλιάδων κυβικών αδρανών υλικών από το ποτάμι έγινε αιτία να κινητοποιηθούν οι κάτοικοι και να σταματήσει για λίγες μέρες η αμμοληψία.Οποιος διασχίζει την εθνική οδό Αντιρρίου – Ιωαννίνων βρίσκεται σε απόσταση βολής από το εργοτάξιο και εύκολα βλέπει την οφθαλμοφανή, μη αναστρέψιμη καταστροφή που συντελείται στο ποτάμι. Το ίδιο θέαμα αντικρίζουν και πολιτικοί παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος που έλκουν την καταγωγή τους από τη Δυτική Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά οι «εργασίες» συνεχίζονται απρόσκοπτα.

Αυτοψία
Το εργοτάξιο της κοινοπραξίας «εγκαταστάθηκε» στις όχθες του Εύηνου, στη θέση «Καρβελέικα», πολύ κοντά στο χωριό Αγιος Γεώργιος, όπου φαίνονται ήδη τα δύο τούνελ του μεγάλου έργου οδοποιίας που πρόκειται να ολοκληρώσει τις από καιρό αναμενόμενες, αναγκαίες αλλαγές στον συγκοινωνιακό χάρτη της Δυτικής Ελλάδας. «Οι παράνομες αμμοληψίες γίνονται κατά μήκος του ποταμού, σε ολόκληρη την περιοχή ανάμεσα στα χωριά Αγιος Γεώργιος, Κουτσοχέρι και Τρίκορφο. Οι καταστροφικές επεμβάσεις εξελίσσονται σε μήκος 5 χιλιομέτρων με τις μπουλντόζες και τα άλλα δομικά μηχανήματα να αλλάζουν την κοίτη και τη ροή του ποταμού κατά βούληση, ανάλογα την όχθη που βολεύει για τη λήψη των αδρανών υλικών», καταγγέλλουν κάτοικοι από τα γύρω χωριά που παρακολουθούν καθημερινά την προοδευτική καταστροφή.
bananiagr

Ζημιές από τα φορτηγά
Η πρόσφατη, επιτόπια, αυτοψία του «Εθνους της Κυριακής», κατέδειξε ότι το τεράστιο έργο των μπαζωμάτων στο συγκεκριμένο τμήμα της Ιονίας Οδού στηρίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στις συγκεκριμένες αμμοληψίες. Ενδεικτικό μιας ενδιαφέρουσας παράπλευρης εξέλιξης, είναι το σχόλιο τοπικού παράγοντα:

«Οταν ξεκίνησε το έργο πριν από δώδεκα περίπου μήνες, ένα τοπικό λατομείο στο χωριό «Μούσουρα» έσπευσε να βγάλει υλικό το οποίο ήλπιζε να διαθέσει. Οπως βλέπετε, όμως, τα κοιτάσματα είναι ανεξάντλητα και φυσικά δωρεάν, με αποτέλεσμα το ταπεινό επαρχιακό λατομείο να μείνει σχεδόν χωρίς αντικείμενο».

Οι μαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας αποκαλύπτουν όλες τις διαστάσεις του «βασάνου» που δυσχεραίνει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους την καθημερινότητα των ανθρώπων της.

«Πριν από περίπου τρεις μήνες, τα βαριά φορτηγά που εκμεταλλεύονταν τη μεγαλύτερη κοίτη του Εύηνου περνούσαν μέσα από το χωριό, με αποτέλεσμα να καταστρέψουν μεγάλα τμήματα του κεντρικού δρόμου. Αναγκαστήκαμε να μαζέψουμε υπογραφές διαμαρτυρίας και να πετύχουμε την πρόσκαιρη απαγόρευση της διέλευσης», δηλώνει αγανακτισμένος κάτοικος του Τρίκορφου.

Εργαζόμενοι της εταιρείας – Εκλεισαν τον δρόμο όταν ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι

Πολύ κοντά στο χωριό «Κουτσοχέρι», εντοπίζουμε το τεραστίων διαστάσεων απόθεμα αδρανών υλικών που έχουν «ντανιάσει» τα οχήματα της κοινοπραξίας. Πρόκειται, στην κυριολεξία, για κανονικό «βουνό» από χιλιάδες κυβικά άμμου και χαλικιών. Σύμφωνα με όσα οι κάτοικοι της περιοχής έκαναν γνωστά στο «Εθνος της Κυριακής», η συγκεκριμένη «αποθήκευση» υλικών έγινε αιτία να σταματήσουν πρόσκαιρα οι εργασίες κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού μετά τη συντονισμένη δράση των κατοίκων του Δήμου Χάλκειας. Οι ντόπιοι, βλέποντας τους ατέλειωτους σωρούς υλικών να αυξάνονται όλο και περισσότερο αποφάσισαν να αντιταχθούν στο σκάνδαλο και να αντιδράσουν για την περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στον τόπο τους. Η αντίδραση αυτή είχε ως πρόσκαιρο αποτέλεσμα να διακοπούν οι αμμοληψίες. Σε αυτό όμως το δεδομένο αντέδρασαν έντονα οι εργαζόμενοι της εταιρείας και έκλεισαν συμβολικά τον δρόμο διαδηλώνοντας για το δικαίωμά τους να… εργαστούν. Οι κάτοικοι της περιοχής βεβαιώνουν ότι η συγκεκριμένη κινητοποίηση έγινε ύστερα από παρότρυνση της εργοδοσίας τους που, στο κατώφλι της προεκλογικής περιόδου, έκρινε ότι αυτός ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος άσκησης πίεσης.

Σε πλήρη συμφωνία με το γενικευμένο καθεστώς ανομίας που έχουμε μάθει να αναμένουμε στη χώρα μας και όχι χωρίς τις εύλογες απορίες που προκύπτουν σε τέτοιες περιπτώσεις, οι εργασίες άρχισαν χωρίς άλλες διαμαρτυρίες ούτε από πλευράς Δήμου Χάλκειας ούτε από τις θεσμικά αρμόδιες Αρχές που παρατηρούν ατάραχες την κατάφωρη παραβίαση του εθνικού και κοινοτικού δικαίου. Ολα αυτά συμβαίνουν μάλιστα τη στιγμή κατά την οποία ο οιοσδήποτε ιδιώτης επιχειρήσει να πάρει έστω και ένα φορτηγό υλικού, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταλήξει στο αυτόφωρο. Από την άλλη μεριά, η τεράστιας έκτασης οικολογική καταστροφή στον Εύηνο, γνωστή παραδοσιακή «στέγη» των ήπιων οικοτουριστικών δραστηριοτήτων, συντελείται απρόσκοπτα, χωρίς να… ιδρώνει το αυτί κανενός.

Για καλό και για κακό…
«Τσιλιαδόρος» ελέγχει όποιον πλησιάζει προς το εργοτάξιο

O υδροβιότοπος του Mεσολογγίου – Aιτωλικού, μαζί με το Δέλτα του Aχελώου και του Eύηνου ή Φίδαρη, είναι ένας από τους μεγαλύτερους της Mεσογείου και μία από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές RAMSAR της χώρας μας. Bρίσκεται στο δυτικότερο άκρο της Ρούμελης, στον Νομό Aιτωλοακαρνανίας. Με έκταση 250.000 στρεμμάτων, δημιουργήθηκε με την πάροδο του χρόνου από τις φερτές ύλες των δύο ποταμών. Οι προσχώσεις τους δημιούργησαν ένα εκτεταμένο σύστημα αβαθών υδάτων, με λιμνοθάλασσες, λασποτόπια, αλμυρόβαλτους, καλαμιώνες, ψαθοτόπια και λουρονησίδες ή αμμοθίνες. Στη λιμνοθάλασσα του Mεσολογγίου, στο Δέλτα του Aχελώου, στο Δέλτα του Eύηνου και στα γύρω βουνά (Kουτσιλάρης, Tαξιάρχης, Σκούπος, Kάρδος, Aράκυνθος και Bαράσοβα) έχουν παρατηρηθεί, σε διάφορες εποχές του χρόνου, 276 είδη πουλιών.

Λάδι στη φωτιά
Το πλήγμα που επιφέρουν οι παράνομες αμμοληψίες του Εύηνου στα παραπάνω οικοσυστήματα είναι κάτι περισσότερο από υπολογίσιμο, με ορατό πλέον κίνδυνο να αποβεί μοιραίο. Τα δύο ποτάμια «χαρτογραφούν», εν πολλοίς, τον οικολογικό χάρτη της Νοτιοδυτικής Στερεάς Ελλάδας. Με το έργο της εκτροπής του Αχελώου να συνεχίζει να διχάζει τις τοπικές κοινωνίες σε Ρούμελη και Θεσσαλία, η παραπέρα υποβάθμιση του Εύηνου ρίχνει επιπλέον «λάδι» στη «φωτιά». Το ρεπορτάζ του «Εθνους της Κυριακής» στα χωριά Αγιος Γεώργιος, Τρίκορφο, Περιθώρι και Ευηνοχώρι επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το αβέβαιο, ζοφερό, μέλλον που επιφυλάσσουν στο άλλοτε γραφικό ποτάμι οι «ανάγκες» της Ιονίας Οδού. Προκλητική είναι στο μεταξύ η απουσία και η σιωπή όλων αδιακρίτως των επίσημων Αρχών, φορέων και θεσμών, από την τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση έως την αστυνομία και το οικολογικό κίνημα. Θυμηδία προκαλεί η ιλαροτραγική παρουσία εντεταλμένου «τσιλιαδόρου» στη θέση Παπά Αλώνια, στο χωριό Αγιος Γεώργιος. Κατά τη διάρκεια του εργάσιμου ωραρίου που, ανάλογα με τις ανάγκες, μπορεί να ποικίλλει από οκτώ έως δεκαέξι ώρες την ημέρα, παραμένει στο αγροτικό του αυτοκίνητο, αφοσιωμένος στο ύψιστο καθήκον της παρατήρησης του δρόμου ο οποίος, μετά διαδρομή ενός χιλιομέτρου, οδηγεί στο εργοτάξιο.

Οσο κι αν εδώ κι ένα χρόνο, ουδείς έχει ασχοληθεί σοβαρά με το τι συμβαίνει στο… εργοτάξιο της κοίτης του Εύηνου, οι υπεύθυνοι της παράνομης αμμοληψίας λαμβάνουν τα μέτρα τους, έχοντας επιφορτίσει το συγκεκριμένο άτομο με την υποχρέωση να τους ειδοποιήσει έγκαιρα στην περίπτωση (απίθανη, φυσικά) εμφάνισης κάποιου ανεπιθύμητου «ελεγκτή». Ο φόβος για την επέμβαση του περιπολικού που δεν εμφανίζεται, παρά την παρέλευση τόσων μηνών, συνεχίζει να… «φυλάει τα έρμα» αφού, σύμφωνα με την ερμηνεία της ισχύουσας νομοθεσίας που καταθέτουν οι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου, πρέπει οι αστυνομικοί να πιάσουν την μπουλντόζα να φορτώνει προκειμένου να στηριχθεί η σχετική κατηγορία. Κάπου εδώ τίθεται βέβαια το θέμα του σαφούς νομοθετικού κενού, αφού ακόμα και τα μικρά παιδιά είναι σε θέση να καταλάβουν το είδος των εργασιών που συντελείται στο πλαίσιο του τεράστιου εργοταξίου. Τι στην ευχή να κάνει άραγε στην κοίτη του Εύηνου ένα αχανές εργοτάξιο με δεκάδες δομικά μηχανήματα; Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μάλλον δεν πρόκειται για παρατήρηση πουλιών…

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ – Εθνος
Read more...

Δου Νου Του ρε… τι σου ζητάνε;

Επιβάλλετε να ρίξουμε μια ματιά πίσω από τις γραμμές των αποφάσεων και κυρίως πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν πανηγυρίζοντας οι κυβερνήτες μας και οι αλαλάζοντες «συνεργάτες» τους στα media, στην προσπάθεια τους να μας πείσουν πως στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης «σωθήκαμε». Τα ψέματα και η σύγχυση δεν μπορούν να κρύψουν την οδυνηρή πραγματικότητα, για την οποία θα πρέπει να προετοιμαστούμε. Καλό θα είναι λοιπόν να αποκωδικοποιήσουμε αυτές τις αποφάσεις και να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα που έρχονται:

Πρώτον: Στη μάχη που δίνει η Γερμανία (ευρώ) προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της έναντι των ΗΠΑ (δολαρίου) έκανε την στρατηγική της επιλογή, στην οποία δεν περιλαμβάνεται η Ελλάδα. Η Ελλάδα την περασμένη Πέμπτη παραδόθηκε στους μηχανισμούς του ΔΝΤ και της Ουάσιγκτον. Αν, τελικά, η Γερμανία καταφέρει να περισώσει την ευρωπαϊκή οικονομική της ηγεμονία και το ευρώ, είναι κάτι που θα φανεί μέσα στα λίγα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μέσα σε αυτά τα επόμενα χρόνια η ελληνική οικονομική πραγματικότητα θα γίνει…αγνώριστη. Απολύσεις, μείωση αμοιβών,ανασφάλιστη εργασία, ιδιωτικοποιήσεις σε ότι από τη δημόσια περιουσία έχει απομείνει, περιγράφει το κοντινό μας μέλλον. Αυτό είναι το πανάκριβο κόστος του «φτηνού» δανεισμού μέσω του ΔΝΤ. Με αυτόν τον τρόπο θα ολοκληρωθεί η απορύθμιση της ελληνικής οικονομίας και θα ξεπουληθεί έναντι ευτελούς τιμήματος ότι έχει αξία. Δηλαδή υποδομές (δρόμοι, λιμάνια αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια) πλουτοπαραγωγικοί πόροι στο υπέδαφος, υπηρεσίες (υγεία παιδεία) και πάει λέγοντας…

Δεύτερον: Με αφορμή την ελληνική κρίση το Βερολίνο σπεύδει να δημιουργήσει μια νέα γραμμή άμυνας ξεκινώντας την προσπάθεια μιας θεσμοθετημένης ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, σύμφωνη με την γερμανική «αρχιτεκτονική» και συντονισμένη με τα γερμανικά συμφέροντα. Το μήνυμα του Βερολίνου είναι σαφές: όποιος (π. χ. Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία κλπ ) επιθυμεί να απολαμβάνει την νομισματική σταθερότητα και ισχύ του ευρώ θα αποδεχτεί και τον γερμανικό έλεγχο επί της δημοσιονομικής- οικονομικής του πολιτικής. Πρόκειται, προφανώς, για μια επιλογή με κόστος, καθώς η γερμανική μηχανή ρισκάρει να χάσει, εκτός από την Ελλάδα την οποία ήδη «θυσίασε» ολόκληρο τον ευρωπαικό νότο (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία).

Τρίτον : Αυτό που παρουσιάζεται ως μικτός μηχανισμός (ΕΕ και ΔΝΤ) διάσωσης της ελληνικής οικονομίας είναι στην πραγματικότητα ο μονόδρομος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Εκεί υπάρχει έτοιμο ένα πραγματικό πακέτο χρήματος με επιτόκιο 2,45%. Τόσο χρήμα (γύρω στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ) και με τέτοιο επιτόκιο η Ελλάδα δεν μπορεί να βρει πουθενά. Τα όσα ακούγονται περί διμερούς δανεισμού της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους εταίρους στην περίπτωση που δε μπορεί να βρει φτηνό χρήμα στην αγορά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι εταίροι, όπως διατυπώνεται στην απόφαση της περασμένης Πέμπτης, αν τελικά δανείσουν στην Ελλάδα, θα τη δανείσουν με τα τοκογλυφικά επιτόκια της αγοράς.

Συμπέρασμα: Η διαχείριση του ελληνικού χρέους, περνά στο ΔΝΤ. Με ποιο απλά λόγια το οι ΗΠΑ επανεμφανίζονται δυναμικά στο ελληνικό «οικόπεδο» για …παρατεταμένη εγκατάσταση.
skakistis


Read more...

Γιατί Δεν Θα Κλείσω Τα Φώτα Σήμερα

Εκατομμύρια άνθρωποι θα κατεβάσουν διακόπτες για την "Ώρα της Γης". Δεν θα είμαι ένας απ' αυτούς.

Σήμερα γύρω στις 8μιση - 9 παρά... θα ανάψω όλα τα φώτα στο σπίτι μου. Μέσα έξω. Επίσης, θα ανάψω το computer, το DVD player, το XBox, το Wii, και θα βάλω όλες τις φορητές συσκευές μου να φορτίζουν. Επίσης, θα ανάψω το φούρνο, το air-condition, και το πιστολάκι.


Για μια ώρα, θα είμαι τόσο ενεργοβόρος που θα καταντά γελοίο. Αυτός θα είναι ο δικός μου τρόπος συμμετοχής στην "Ώρα της Γης".

Οι λόγοι γι' αυτή τη στριμμένη και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μου είναι οι εξής:

1. Είμαι ανάποδος και μισάνθρωπος.

2. Πιστεύω ότι τέτοιου τύπου κινήσεις χρησιμοποιούνται για λόγους marketing, υπεραπλουστεύοντας εξαιρετικά περίπλοκα προβλήματα. Κάνοντάς τα εύπεπτα και απλοϊκά για το μυαλό της μάζας, δίνουν την ψευδαίσθηση στον πολίτη ότι κάτι κάνει, ότι είναι ενεργός και αντιδρά, όταν στην πραγματικότητα ούτε κάτι κάνει, ούτε μαθαίνει και τίποτα.

3. Με τέτοιες κινήσεις περνάμε το μήνυμα ότι το πρόβλημα του περιβάλλοντος είναι ο ηλεκτρισμός. Το πρόβλημα δεν είναι ο ηλεκτρισμός. Το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι. Αν γίνει μια εκδήλωση για να σβήσουμε για μια ώρα τους ανθρώπους, θα σβήσω πρώτος.

4. Πρακτικά το αποτέλεσμα στην εξοικονόμηση ενέργειας είναι από αμελητέο έως ανύπαρκτο. Στο Κάλγκαρι του Καναδά πέρσι η κατανάλωση ενέργειας τη συγκεκριμένη ώρα αυξήθηκε κατά 3,6%. Η δε διαφήμιση και το marketing του event από τη WWF είναι τόσο ενεργοβόρα που ακυρώνουν την όποια οικονομία γίνεται από τα φώτα στην Ακρόπολη. Η ίδια η WWF παραδέχεται ότι "είναι συμβολικό το γεγονός". Οι μόνοι που θα ωφεληθούν πραγματικά είναι οι διαρρήκτες.

5. Η Ελλάδα, λέει, είναι πρώτη απ' όλες τις χώρες του κόσμου σε συμμετοχές δήμων και επιχειρήσεων στο event. Αυτό από μόνο του, πρέπει να σε βάλει σε σκέψεις.

6. Την ώρα εκείνη θα έχει Ισραήλ - Ελλάδα.

Οπότε καταλαβαίνεις: Θα στενάξουν τα πιστολάκια, θα καούν οι φούρνοι.

Θοδωρής Γεωργακόπουλος
Yupi.gr
connection.gr


Read more...

Τα ψέματα και οι αλήθειες για το χρέος

Δημήτρης Καζάκης

Δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" στις
25/3/2010

Η χρεωκοπία της χώρας είναι δεδομένη. Όχι γιατί την επιδιώκουν κάποιοι καταχθόνιοι και σκοτεινοί κερδοσκόποι, αλλά γιατί το κράτος και η οικονομία της χώρας δεν μπορεί πια να σηκώσει το βάρος της εξυπηρέτησης των δανείων. Αυτή είναι η αλήθεια που κρύβει συστηματικά η κυβέρνηση από τον ελληνικό λαό.

Ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στη 8η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ στις 20/3, διαβεβαίωνε: «Να είναι όλοι βέβαιοι, να είναι ακόμα πιο βέβαιοι οι διάφοροι καλοθελητές, που καθημερινά διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για τη χώρα μας, με προφανείς σκοπιμότητες: Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Δεν θα την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.» Η δήλωση αυτή μοιάζει εξαιρετικά με μια άλλη ιστορική δήλωση, του Ελευθερίου Βενιζέλου, όταν σε διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό στις 27 Σεπτεμβρίου 1931, διαβεβαίωνε κι αυτός: «Δίδω προς τον ελληνικόν λαόν την προσωπική διαβεβαίωσιν, ότι έχω απόλυτον την πεποίθησιν ότι ημπορούμεν να διατηρήσουμεν την ακεραιότητα του εθνικού μας νομίσματος και να αποφύγωμεν επομένως τας συμφοράς που θα επακολούθουν την ανατροπήν της σταθεροποιήσεως.»

Την εποχή εκείνη είχαν ανακαλύψει μια άλλη νομισματική πανάκεια για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, την οποία αντί για ευρώ ονόμαζαν χρυσή δραχμή. Για να στηριχθεί το «ισχυρό νόμισμα» της Ελλάδας που ήταν κλειδωμένο με την χρυσή Αγγλική λίρα, ξεπουλήθηκε κυριολεκτικά το σύμπαν. Όλες οι υποδομές της χώρας δόθηκαν σε ξένες εταιρείες (Ούλεν, Πάουερς, κλπ.) ενώ η χρυσή δραχμή χρηματοδοτήθηκε αδρά με πληθώρα δανείων.

Για να στηριχθεί η χρυσή δραχμή και το πρόγραμμα δημόσιου δανεισμού εφαρμόστηκε σκληρή λιτότητα με την κατάργηση κάθε κοινωνικής δαπάνης. Η μόνη κοινωνική πρόνοια που απέμεινε στη χώρα ήταν τα λαχεία και τα λαϊκά συσσίτια των φιλανθρωπικών σωματείων. Οι εφημερίδες της εποχής δημοσίευαν καθημερινά δεκάδες θανάτους από την πείνα. Το κράτος προκειμένου να συνεχίσει τη στήριξη της χρυσής δραχμής και να πληρώνει τα τοκοχρεωλύσια των δανείων του, έκλεινε τα δημόσια σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια και απέλυε δασκάλους και καθηγητές. Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων κλήθηκε να καταβάλει με τη βία έως και το 50% των αποδοχών του. Πολλοί απ’ αυτούς απολύθηκαν. Απαγορεύτηκε ο συνδικαλισμός στους δημοσίους υπαλλήλους και οι απεργίες στους εργάτες, ενώ οι διαδηλώσεις κηρύχθηκαν παράνομες.
rektis

Η Ελλάδα είχε τεθεί υπό διπλή κηδεμονία, όχι μόνο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε εγκατασταθεί ήδη από το 1898, ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας επί Τρικούπη το 1893 και του ελληνοτουρκικού πολέμου της ντροπής του 1897, αλλά και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας, απαιτούσε να χυθεί αίμα. Οι κυβερνήσεις της χώρας, ως τυφλά και πειθήνια όργανα της κηδεμονίας, εκτελούσαν με υπερβάλλοντα ζήλο τις έξωθεν εντολές. Το αποτέλεσμα μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς. Λίγους μόνο μήνες μετά από τη διαβεβαίωση του Βενιζέλου η χρυσή δραχμή συντρίφτηκε και η χώρα κήρυξε επίσημα την χρεωκοπία της λόγω αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών της. Με το χρεωστάσιο η χώρα παραδόθηκε στο έλεος των δανειστών της. Προκειμένου αυτοί να πάρουν τα λεφτά τους έφεραν ξανά στη χώρα το βασιλιά, που είχε εκδιωχθεί το 1922 και βοήθησαν να ανοίξει ο δρόμος για το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Μεταξά.

Όπως σήμερα, έτσι και τότε, οι λόγοι που οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έφεραν την ευθύνη για τη χρεωκοπία της χώρας, επικαλούνταν για να δικαιολογηθούν ήταν η «ατάσθαλος οικονομική πολιτική» του κράτους. Κι όπως σήμερα με το ευρώ, έτσι και τότε, κάθε σκέψη για εγκατάλειψη της χρυσής δραχμής ισοδυναμούσε με σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς. Μόνο που οι σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί ήρθαν από την προσπάθεια διάσωσης του «ισχυρού νομίσματος». Προκειμένου λοιπόν να διασωθεί το «ισχυρό νόμισμα» ας πέθαινε η χώρα και ο λαός της.

Μάλιστα, μέχρι και ειδικό ταμείο ιδρύθηκε το 1930 για την στήριξη της δραχμής, ανάλογο με αυτό του κ. Πετσάλνικου σήμερα. Το ταμείο αυτό οργάνωνε δεξιώσεις στα καλά σαλόνια των Αθηνών και καλούσε τις κυρίες του καλού κόσμου να δώσουν κοσμήματα και ότι άλλο πολύτιμο έχουν «δια την εθνικήν υπόθεσιν». Η εξέλιξη ήταν προβλέψιμη. Κάποιοι αετονύχηδες καταχράστηκαν το ταμείο, λίγο πριν κηρυχθεί το επίσημο χρεωστάσιο και κατέφυγαν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής για να ζήσουν τη ζωή τους εις υγείαν των κορόιδων.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…
Ένα παρόμοιο σκηνικό βλέπουμε να στήνεται και σήμερα προκειμένου να παραδοθεί η χώρα και ο λαός της στο έλεος των δανειστών και των αγορών. Οι ίδιες λογικές, οι ίδιες δικαιολογίες, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια αποτελέσματα. Τι συνέβη όμως και βρεθήκαμε ξανά σαν χώρα σε κατάσταση χρεωκοπίας; Ο πίνακας που παραθέτουμε είναι αποκαλυπτικός.

Σύμφωνα μ’ αυτόν οι πληρωμές για τα δάνεια που έχουν συνάψει οι κυβερνήσεις της χώρας εκτινάχθηκαν από 23,8 δις ευρώ το 2000 στα 84,2 δις ευρώ το 2009. Δηλαδή από το 17,4% του ΑΕΠ της χώρας το 2000, στο 35% του ΑΕΠ το 2009! Μπορεί να αντέξει αυτό το βάρος η οικονομία της χώρας; Και βέβαια όχι. Εδώ βρίσκεται το όλο πρόβλημα. Όταν η χώρα έχει φτάσει να ξοδεύει το 140% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού σε εξυπηρέτηση του δανεισμού της, είναι προφανές ότι βρίσκεται σε κατάσταση χρεωκοπίας, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, είτε το γνωρίζει, είτε όχι.

Που οφείλεται αυτός ο δανεισμός; Η συνηθισμένη δικαιολογία είναι το σπάταλο κράτος. Από τον πίνακα όμως βλέπουμε ότι η συμμετοχή των κρατικών ελλειμμάτων στο δημόσιο δανεισμό είναι ασήμαντη. Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε συνολικά σε εξυπηρέτηση δανείων πάνω από 450 δις ευρώ και δανείστηκε εκ νέου σχεδόν 486 δις ευρώ. Απ’ αυτόν τον νέο δανεισμό μόλις το 3,1% κατά μέσο όρο πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Όλα τα υπόλοιπα πήγαν στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.

Ακόμη και για το 2009, όπου το δημόσιο έλλειμμα έφτασε τα 17,1 δις, ο νέος δανεισμός του δημοσίου ξεπέρασε συνολικά τα 85,2 δις ευρώ. Με άλλα λόγια το δημόσιο έλλειμμα συνέβαλε στο νέο δανεισμό του δημοσίου μόνο κατά 20%. Επομένως, προς τι τα μέτρα και η λιτότητα για να περιοριστεί το δημόσιο έλλειμμα; Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν περιορισθεί το δημόσιο έλλειμμα, όσο κι αν σφίξουν το ζωνάρι οι δημόσιοι υπάλληλοι, όσο κι αν περιοριστούν οι κρατικές δαπάνες, όσους φόρους κι αν μαζέψουν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους, δεν πρόκειται να αναχαιτισθεί το δημόσιο χρέος. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις το δημόσιο χρέος της χώρας θα εκτιναχθεί έως το 2012 στα 350 δις ευρώ, δηλαδή στο 135% του ΑΕΠ. Πράγμα που σημαίνει ότι η ετήσια εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους θα αγγίξει ή και θα ξεπεράσει το 40% του ΑΕΠ. Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι όλα τα μέτρα της κυβέρνησης θα αποδώσουν τα αναμενόμενα. Πράγμα φυσικά πολύ αμφίβολο.

Γιατί η κυβέρνηση που διαρρηγνύει υποκριτικά τα ιμάτιά της για τους μισθούς και τις συντάξεις που πληρώνει το δημόσιο, δεν λέει κουβέντα για τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές της; Για λόγους σύγκρισης και μόνο, αξίζει να σημειώσουμε ότι το σύνολο των αμοιβών και συντάξεων που πληρώνει το κράτος στους δημόσιους υπαλλήλους ανήλθε το 2009 στα 25,5 δις ευρώ, δηλαδή στο 10,6% του ΑΕΠ της χώρας. Ολόκληρο το ποσό αυτό φτάνει μόλις στο 31% του συνόλου των εξόδων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου δανεισμού τον ίδιο χρόνο. Τι περιμένει λοιπόν να αποκομίσει η κυβέρνηση από τη λιτότητα, εκτός από την εξουθένωση των εργαζομένων και της κοινωνίας;

Προς τα πού βαδίζουμε;

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει η επιβάρυνση από την εξυπηρέτηση του χρέους και πόσο ανατροφοδοτεί την έξαρση του δημόσιου χρέους, αρκεί να πούμε το εξής: Την τελευταία δεκαετία (2000-2009) το ελληνικό δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του πάνω από 450 δις ευρώ. Παρ’ όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δεν συγκρατήθηκε, αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία σχεδόν 155 δις ευρώ! Ενώ τα επόμενα δύο χρόνια, με τις καλύτερες δυνατές προβλέψεις, το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει συνολικά πάνω από 180 δις ευρώ για εξυπηρέτηση ενός διαρκώς αυξανόμενου χρέους. Πώς είναι δυνατό να συνεχιστεί αυτή αιμορραγία χωρίς να οδηγηθεί η χώρα στη διάλυση και η κοινωνία στην ανέχεια;

Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να υπάρξει άλλη πολιτική, αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα απ’ όλα ο βρόγχος του δανεισμού και δεν ξεφύγει η χώρα από τη θανάσιμη λαβή που της έχουν εφαρμόσει οι δανειστές της με την συνεπικουρία της ΕΕ. Όσο για το ποιος φταίει για την κατάσταση, δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς τα ελλείμματα στην παραγωγή, το εμπορικό ισοζύγιο, αλλά και την τεράστια διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του 2009 (με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΔΝΤ) έχουν βγει από την Ελλάδα πάνω από 200 δις δολ. που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε είδους κερδοσκοπία (μετοχές, ομόλογα, παράγωγα, κλπ.) του εξωτερικού! Ποιοι τα έβγαλαν από την Ελλάδα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι; Κι από πού βγήκαν αυτά; Προφανώς από τη λεηλασία της χώρας, από τα υπερκέρδη των μονοπωλίων, των καρτέλ και των τραστ, που φρόντισαν να διογκώσουν με τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των ανοιχτών αγορών και της απορρύθμισης όλες οι κυβερνήσεις.

Μάλιστα, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, στα τέλη του 2009 υπήρχαν ως καταθέσεις κατοίκων της Ελλάδας σε τράπεζες του εξωτερικού 15 δις ευρώ. Αναλογικά με το οικονομικό μέγεθος της χώρας, η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες με τις περισσότερες καταθέσεις κατοίκων της σε τράπεζες του εξωτερικού. Οι ιδιοκτήτες αυτών των λογαριασμών δεν είναι περισσότεροι από 3.000. Αν είχαμε την ευκαιρία να ακτινοσκοπήσουμε τους λογαριασμούς αυτούς θα ανακαλύπταμε την αφρόκρεμα του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου της χώρας. Πρόκειται για μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που δεν της καίγεται καρφί για το τι θα απογίνει η χώρα.

Όταν μιλάμε για κέρδη και υπερκέρδη, αρκεί να πούμε ότι σύμφωνα με τους National Accounts της Eurostat, σε κάθε 1000 ευρώ νέα προϊόντα και υπηρεσίες (δηλαδή προστιθέμενη αξία) που παρήγαγε ετήσια η ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, τα 560 ευρώ μετατράπηκαν σε επιχειρηματικό κέρδος και μόλις τα 350 σε αποζημίωση των εργαζομένων. Στην ΕΕ η αντίστοιχη κατανομή είναι 360 υπέρ του επιχειρηματικού κέρδους και 550 υπέρ της εργασίας! Η Ελλάδα κατέχει την υψηλότερη θέση μέσα στην ΕΕ ως προς το μερίδιο του προϊόντος της που νέμεται το επιχειρηματικό κέρδος, το οποίο το 2008 (για το οποίο διαθέτουμε στοιχεία) έφτασε στο ύψος ρεκόρ του 59,5%. Πίσω της ακολουθεί η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Ιρλανδία, κοκ.

Το ελληνικό κράτος υπήρξε εξ ιδρύσεώς του σπάταλο, διεφθαρμένο και βαθύτατα παρασιτικό. Κι αυτό γιατί οικοδομήθηκε για να εξυπηρετήσει μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, η οποία το αξιοποίησε για να λεηλατήσει τη χώρα και το λαό της. Ο δανεισμός ήταν εξυπαρχής ένας από τους πιο προσοδοφόρους τρόπους για να χρηματοδοτηθεί αυτή η λεηλασία. Έτσι προέκυψαν και οι απανωτές χρεοκοπίες του ελληνικού κράτους. Υπολογίζεται ότι από τα 170 χρόνια του επίσημου ελληνικού κράτους έως το τέλος του 20ου αιώνα, η χώρα βρέθηκε σε κατάσταση πτώχευσης στα 50 από αυτά. Η τελευταία επίσημη πτώχευση ήταν αυτή του 1932. Και τότε ο λαός ήξερε πολύ καλά ότι οι κυβερνήτες της χώρας που την οδήγησαν στην χρεωκοπία δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα σώμα πολιτικών «επαγγελματιών επιδιωκόντων ατομικά συμφέροντα και εξαγοραζομένων υπό των διαφόρων αναδόχων εταιριών, της δωροδοκίας διενεργουμένης δια του εις το Χρηματιστήριον διεξαγομένου παιγνιδίου, όπερ πράκτορες καθωδήγουν εκ των διαδρόμων της βουλής», όπως έγραφε εκείνη την εποχή ο επιφανής ιστορικός Π. Καρολίδης.

Σήμερα βαδίζουμε ολοταχώς προς μια νέα επίσημη πτώχευση. Κι αυτό γιατί φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε και σε ανάλογες εποχές παλιότερα, να αμφισβητήσει την εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές και τις διεθνείς αγορές. Φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση να προτάξει το συμφέρον της χώρας και του λαού της, έναντι των συμφερόντων των αγορών, των τραπεζών και των ισχυρών της ΕΕ. Κι έτσι όλοι μαζί έχουν δρομολογήσει για τη χώρα μια ακόμη καταστροφική πτώχευση. Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το πώς θα τεθεί η χώρα υπό κηδεμονία προκειμένου οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι αγορές να κατασχέσουν και να δημεύσουν ότι μπορούν. Οι συζητήσεις στην ΕΕ, οι κινήσεις της κυβέρνησης και τα πακέτα των μέτρων, αφορούν στην προετοιμασία του εδάφους και στην τελική μορφή που θα πάρει η επίσημη μετατροπή της χώρας σε αποικία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό θα γίνει υπό την κηδεμονία της ΕΕ, του ΔΝΤ, ή ενός συνδυασμού και των δυό; Θα γίνει με το ευρώ, με την επιστροφή σ’ ένα ελεγχόμενο και πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, ή με την επιβολή διπλού νομίσματος; Όλα αυτά δεν είναι παρά λεπτομέρειες που υπηρετούν την ίδια βασική κατεύθυνση, την ίδια πορεία προς την επίσημη πτώχευση και δήμευση της χώρας.

Δημήτρης Καζάκης
Read more...

Ο αργός θάνατος της χώρας εξυπηρετεί καλύτερα την πολιτική ελίτ ;

Ενώ η Ευρώπη δεν βοήθησε σχεδόν καθόλου την Ελλάδα ο πρωθυπουργός πάτησε πάνω στην ανακοίνωση και είπε ότι είναι ικανοποιημένος και ότι η Ελλάδα δεν θα έχει πρόβλημα. Αυτές ήταν δηλώσεις από άλλο πλανήτη! Δείτε εδώ τις δηλώσεις. Και αυτά ενώ όλοι ξέρουν ότι πολλοί πλούσιοι Έλληνες αποσύρουν τα κεφάλαιά τους εκτός Ελλάδος ενώ ακόμη και οι μικροκαταθέτες νοικιάζουν θυρίδες για να βάλουν μέσα τις λίγες τους οικονομίες (ή ακόμη και στο σπίτι τους)...

Δεν ξέρω που θα πάει αυτό. Ταυτόχρονα όμως όλος ο κόσμος γελάει με την αθλιότητα της ελληνικής πολιτικής τάξης (περισσότερα γι' αυτή την διαχρονική αθλιότητα δείτε εδώ).

Επίσης όπως αναφέρει σήμερα η πάντα πιο έγκυρη από όλους Ζέζα Ζήκου (Καθημερινή) που έγραφε εδώ και πολλά χρόνια για την κατάσταση (και τη δικιά μας και διεθνώς):

"Πάντως παραμένει μυστήριο γιατί ο κ. Παπανδρέου άργησε τόσο πολύ να καταλάβει ότι παρέλαβε τον «Τιτανικό». Ξένοι οικονομολόγοι του είχαν εξηγήσει πως «καλύτερα ίσως να δηλώσεις ότι χρεοκοπείς και να επαναδιαπραγματευθείς το χρέος σου»! Το πρόβλημα είναι πως, επειδή άργησε πολύ, η διάσωση του σκάφους έχει καταστεί εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση."

Και δυστυχώς τι βλέπουμε ακόμη και αυτή την ύστατη ώρα; Να προσπαθεί να ξεγελάσει τις αγορές μιλώντας για μια δήθεν ικανοποιητική συμφωνία. Μα καλά τι συμβούλους έχει; ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να ξεγελάσει τις αγορές όσο αυτές κάνουν κουμάντο! Και το έχουν προσπαθήσει αλλεπαλληλες φορές: Μια με δηλώσεις, μια με δήθεν στηρίξεις της Γερμανίας, δύο φορές με δήθεν μέτρα κτλ.

Ο αργός θάνατος της χώρας εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της πολιτικής ελίτ;

Ενώ λοιπόν οι τράπεζες χάνουν το ρευστό τους, ενώ οι επιχειρήσεις κλείνουν, ενώ η πραγματική ανεργία πάει προς το 20%, ενώ μας ξέγραψαν οι εταίροι από την Ευρώπη, ενώ οι Τούρκοι μας περιεργάζονται όπως η γάτα που έχει πιάσει το ποντίκι και παίζει μαζί του, ενώ τα spreads δεν πέφτουν, ενώ το δημόσιο χρέος αποδεδειγμένα πλέον δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί ούτε με θαύμα, ενώ μια ύφεση άνευ προηγουμένου είναι προ των πυλών, η κυβέρνηση μιλάει για ικανοποίηση από την αποψινή συμφωνία!!

Και μπορεί να αναφέρονται αυτά επειδή θέλουν να βοηθήσουν το τραπεζικό σύστημα για να μην έχουμε μεγαλύτερο πανικό μετά από τις φήμες που οι ίδιοι οι κυβερνητικοί είχαν διασπείρει την προηγούμενη εβδομάδα. Όμως ξαφνικά πήγαμε πάλι στο άλλο άκρο: "Η Ελλάδα θα τα καταφέρει μόνη της" και στο "ικανοποίηση από τη συμφωνία". Και πάλι δηλαδή αποκρύπτεται η αλήθεια γιατί ο κόσμος ανησύχησε πολύ....
greekrider


Read more...

Ταπί αλλά όχι πια ψύχραιμος ο Γιώργος

Η Γερμανία έχει ανακοινώσει 3 βασικούς όρους για να συναινέσει σε οποιαδήποτε βοήθεια προς την Ελλάδα.
Πρώτον, θα πρέπει να έχει εξαντλήσει η Ελλάδα την δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων από την αγορά. Είναι κάτι που δεν θέλει η Αθήνα, διότι δεν βοηθάει καθόλου το τωρινό πρόβλημα που είναι ο ακριβός δανεισμός. Η Αθήνα θέλει η Ευρώπη να παρέμβει στην αγορά ομολόγων με σκοπό να μειωθεί το spread. Κάτι τέτοιο από ότι δείχνουν τα πράγματα δεν θα γίνει.

Δεύτερον, το ΔΝΤ θα πρέπει να συνεισφέρει ένα σεβαστό πόσο όταν και άμα το χρειαστεί η Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι τελικά το ΔΝΤ θα μπει από την Κερκόπορτα. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να αναλάβουν εξολοκλήρου την ευθύνη και το ντάντεμα της Ελλάδος όσο αναφορά την τήρηση των όρων δημοσιονομικής πειθαρχίας και θέλει να μπει το ΔΝΤ στη μέση σαν μια εγγύηση ότι θα συμμορφωθούμε με τους όποιους όρους μας θέσουν.

"Οι πιθανοί όροι του ΔΝΤ " που αναφέραμε πρόσφατα (η ένα μέρος αυτών) μάλλον θα μπουν σε ισχύ. Και λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργείου οικονομικών ότι θα μειωθούν οι συντάξεις πάνω από 800 ευρώ, η εμπλοκή του ΔΝΤ κατά πιθανότητα θα χτυπήσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τους συνταξιούχους αυτής της κατηγορίας ... δηλαδή τους συνταξιούχους του δημοσίου. Οι συντάξεις κάτω από αυτό το όριο λογικά θα επηρεαστούν ελάχιστα. Τρίτον, η Γερμανία θέλει να αλλάξουν οι κανόνες εντός της ΕΕ έτσι ώστε, τα όργανα της ΕΕ να έχουν δυνατότητα παρέμβασης στα των εσωτερικών των χωρών της κοινότητας (δηλαδή της Ελλάδος), σε περίπτωση που μια χώρα δεν εφαρμόσει στο ακέραιο το σύμφωνο σταθερότητας από δω και μπρος. Εδώ είναι ένα μεγάλο θέμα, διότι πράγματι η ΕΕ δεν έχει την δικαιοδοσία να μπορεί να επιβάλει σε χώρες μέλη τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των κεντρικών οργάνων της κοινότητας. Εν ολίγοις, η Γερμανία δεν θέλει να δει καμία χώρα από δω και μπρος να πάρει λεφτά και μετά να μην κάνει τίποτα (take the money and run).

Από μια μεριά της η Γερμάνια δεν έχει και άδικο, διότι η Ελλάδα έχει μάθει να ξοδεύει χωρίς να γνωρίζει πόσο γράφει η μεταχρονολογημένη επιταγή που υπογράφει. Η δε Γερμανίδα καγκελάριος είπε πρόσφατα ότι, “τι νόημα έχουν τα πρόστιμα σε χώρες μέλη που δεν συμμορφώνονται με τις οδηγίες της ΕΕ, όταν οι χώρες αυτές δεν έχουν να πληρώσουν”. Προφανώς αναζητούν κάποιο άλλο τρόπο να τηρούνται αυτά που ο κάθε ένας έχει υπογράψει.
Με τους όρους αυτούς η Γερμανία (ίσως κρυφά και η υπόλοιπη Ευρώπη) θέλουν να επιβάλουν στην Ελλάδα τις διαρθρωτικές και δημοσιονομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν με αναγκαστικούς μηχανισμούς που θα τεθούν υπόψη. Ποιο θα είναι αυτοί οι μηχανισμοί και αν θα τους δεχτεί η Αθήνα είναι ένα μεγάλο αίνιγμα. Αν και χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι η κυβέρνηση θα δεχτεί τη διπλή λύση ΕΕ & ΔΝΤ, πολλοί αμφιβάλουν για τις προθέσεις αλλά και την ικανότητα της Ελληνικής κυβέρνησης να μπορεί να επιβάλει αυτές τις αλλαγές.

Άλλο ένα πρόβλημα που έχει ο πρωθυπουργός είναι αυτό του εσωκομματικού ελέγχου. Εσωτερικά ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ βράζει. Το πως θα αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός το κόμμα του και τους ψηφοφόρους του όταν, προεκλογικά τους είχε τάξει λαγούς με πετραχήλια είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Η περίφημη φράση, “λεφτά υπάρχουν” και οι υποσχέσεις ότι δεν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ, οι φόροι, τα όρια συνταξιοδότησης και ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις είναι ακόμα νωπές και εμπεδωμένες στο μυαλό του μέσου Έλληνα για να ξεχαστούν (και να συχωρεθούν) τόσο γρήγορα.

Το να αποφύγει η Ελλάδα όμως να προσαρμοστεί στις επιθυμίες της Γερμανίας ενέχει επίσης έναν άλλο κίνδυνο. Είναι γνωστό τώρα και μερικές εβδομάδες ότι η Γερμανία θα θέσει θέμα στη σύνοδο κορφής μηχανισμού εξόδου μιας χώρας από το ευρώ, όταν αυτή δεν θα αντέχει δημοσιονομικά. Η Γερμανία είναι δεδομένο ότι θα βρει συμμάχους να την στηρίξουν σε αυτή τη αλλαγή των κανόνων. Η Ελλάδα λοιπόν θα βρεθεί προ των ευθυνών της σε περισσότερα μέτωπα από ότι ο Γ. Παπανδρέου φαντάζεται. Και αν δεν προσέξει πάρα πολύ καλά από δω και πέρα το τι κάνει και το τι λέει (και αν δεν κλείσει το στόμα του ο κ. Πάγκαλος), τότε οι φήμες ότι το εθνικό τυπογραφείο τυπώνει δραχμές δεν θα αργήσουν να επιβεβαιωθούν.
Οι επιλογές που έχει πλέον ο κύριος πρωθυπουργός είναι μηδενικές. Μπρος είναι οι αγορές που θα μας φάνε λάχανο, ζητώντας συνέχεια αυξημένο επιτόκιο και πίσω είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές που θα αναγκαστεί ο πρωθυπουργός να κάνει, αν θέλει η Ελλάδα να βρει χρηματοδότηση αυτή τη δύσκολη περίοδο. Σαν να μην έφταναν όμως αυτά, έχει και την αντιπολίτευση εκ των έσω να λογαριάσει. Και αυτός ο εσωτερικός εχθρός ίσως αποδειχτεί σε λίγο καιρό πολύ καλύτερος παίχτης από ότι ο κ. Παπανδρέου φαντάζεται.

Η κατάληξη είναι ότι η παρτίδα poker τελικά χάθηκε, διότι οι εκβιαστικές μεθόδους του πρωθυπουργού αποδείχτηκαν πολύ αδύναμες για να κερδίσουν το γύρο, αφού η Γερμανία που δεν ενέδωσε στη μπλόφα και ακολούθησε τον πρωθυπουργού μέχρι το τέλος, αποδείχτηκε ότι έχει καλύτερα χαρτιά.
Read more...

προπαγάνδα

stoperithorio


Read more...

Παρελάσεις ή «Μεγαλειότατε-ιδού-ο-στρατός-σας»

του Τ.Μηταφίδη

Είναι στη φύση των επετείων να ερεθίζουν τη μνήμη, ιστορική ή χαλκευμένη. Οι «εθνικές», μάλιστα, τα πάσης φύσεως «πατριωτικά» ανακλαστικά, προκαταλήψεις, μίση και πάθη κατά «των προαιώνιων εχθρών του Γένους» ή όσων «απειλούν την «εθνική μας καθαρότητα» ή θέλουν να μας «αρπάξουν το εθνικό μας σύμβολο»-κατά τους σημαιοφόρους της διαιρετικής ιδεολογίας του εθνικισμού. Φαίνεται πως είχε δίκαιο ο Ερνέστ Ρενάν όταν όριζε το έθνος ως «μια ομάδα ανθρώπων που τους ενώνει μια εσφαλμένη άποψη για το παρελθόν και το μίσος για τους γείτονες τους»!

Καθώς, λοιπόν, ακούω κάθε φορά τις δηλώσεις-κονσέρβες των επισήμων στο τέλος της μαθητικής παρέλασης, σκέφτομαι με μελαγχολία και οργή ότι οι δικτατορίες πέφτουνε αλλά οι παρελάσεις τους ζουν και βασιλεύουν, προς δόξαν της αβασίλευτης δημοκρατίας μας! Σκέφτομαι τις παράτες της 4ης Αυγούστου στο Παναθηναϊκό Στάδιο για την επέτειο του ’21, όταν ο Ι. Μεταξάς, απευθυνόμενος στον Γεώργιο Γλίξμπουργκ, αναφωνούσε: «Μεγαλειότατε, ιδού ο στρατός σας εις τον οποίον και μόνον πρέπει να στηρίζεσθε».

Δεν επρόκειτο, βέβαια, για τα γνωστά αγήματα των στρατιωτικών παρελάσεων, αλλά για τους μαθητές – φαλαγγίτες της ΕΟΝ, τους Προσκόπους και τους μαθητές των σχολείων, που από τον Μάρτιο του 1936 θα υποχρεωθούν να παρελαύνουν «ενώπιον των επισήμων, συμπληρωματικώς προς τα στρατιωτικά τμήματα»! Επρόκειτο, φυσικά, για την ελληνική απομίμηση του φασιστικού – ναζιστικού μοντέλου οργάνωσης της νεολαίας που περιλάμβανε «γυμναστικάς επιδείξεις, λαμπαδηφορίας και εθνικήν ηθικήν Αγωγήν».

Από τότε η αποχή των μαθητών από την παρέλαση επέσυρε την αποβολή από το σχολείο και «μουντζούρωμα του χαρτιού κοινωνικών φρονημάτων», εφόσον κρίνονταν μη «νομιμόφρονες». Η Χούντα, ως κληρονόμος των παραδόσεων της 4ης Αυγούστου και ως γέννημα – θρέμμα του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, δια στόματος του πραξικοπηματία στρατηγού Σπαντιδάκη, εξέφραζε, κατά την πρώτη παρέλαση της εφτάχρονης τυραννίας, «απόλυτον ικανοποίησιν από την εν γένει εμφάνισιν των παρελασάντων τμημάτων της μαθητιώσης νεολαίας Θεσσαλονίκης, όπερ καταδεικνύει ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί έχουν ενστερνισθεί τας αρχάς της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου»!

Αν και οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης δεν κατέφυγαν σε χουντικές ακρότητες, άφησαν όμως άθικτο το μιλιταριστικό θεσμό των παρελάσεων, με τη σιωπηλή μάλιστα συναίνεση και της επίσημης Αριστεράς, που, με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, νομιμοποιήθηκε η συμμετοχή των Αντιστασιακών Οργανώσεων στις παρελάσεις.
Αλλά και τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, είτε γιατί τα έλεγχαν «πατριωτικές» πλειοψηφίες είτε από υπερβολικό σεβασμό προς τον «πατριωτισμό» των μελών τους, απέφυγαν να καταγγείλουν αυτόν τον ολοκληρωτικής έμπνευσης θεσμό, που καλλιεργεί στη νέα γενιά ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και εμποδίζει τη διαμόρφωση ελεύθερων συνειδήσεων.

Καθώς τα σχολεία μας έχουν γεμίσει από «παρείσακτους», από προσφυγόπουλα που είναι πρώτα στα μαθήματα και στον αγώνα της ζωής, οι κλειστοφοβικοί «της μητέρας πατρίδας» έχουν μετατρέψει τις μαθητικές παρελάσεις σε νέα «Μεγάλη Ιδέα του Έθνους», σε νέο «Αλβανικό έπος»! Μόνο που «ο εχθρός» είναι πια στη δική μας χώρα… «οι Αλβανοί που τους πολεμήσαμε το ’40», όπως είπε σε σχετική εκπομπή αριστούχος «γηγενής» μαθήτρια, αφήνοντάς μας εμβρόντητους για τις ιστορικές της γνώσεις!

Η εθνοκεντρική, μονοπολιτισμική, μονοθρησκευτική παιδεία μας καλλιεργεί στα παιδιά έναν αυτιστικό, μυωπικό εθνικισμό, που τα ωθεί να κάνουν ακόμα και αποχή ή κατάληψη-όπως συνέβη το 1996 στη Θεσσαλονίκη-εις βάρος των αλλοδαπών συμμαθητών τους! Είναι εξίσου αποκαλυπτικό και ενδεικτικό το γεγονός ότι η χώρα μας μόλις μετά το 1987-και μετά από καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας-υιοθέτησε την από το 1960 διακήρυξη της UNESCO για την καταπολέμηση των διακρίσεων στην Εκπαίδευση που, σε συμβολικό επίπεδο, συμπυκνώνονται στο περιβόητο ζήτημα της «σημαίας».

Το «ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ» από διακήρυξη του εκπαιδευτικού κινήματος πρέπει να γίνει καθημερινή διεκδίκηση και πράξη, γιατί οι «ξένοι» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Η αυτοδίκαιη απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα αν γεννήθηκαν στη χώρα μας ή ξεκίνησαν εδώ τις σπουδές τους όσο ήταν ανήλικοι, αποτελεί στοιχειώδη προϋπόθεση για ένα σχολείο ίσων τουλάχιστον αφετηριών-ευκαιριών.
EΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ 570»-Μάρτιος 2010
tvxs.gr


Read more...

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ

1. Να ανοικοδομηθούν καλύβες στα βουνά για να στεγαστεί η τρέλα μας από το νέο ανθρωποδιωχτικό φεσολογικό νομοσχέδιο.

2. Στο γερμανικό υποβρύχιο που γέρνει και ξαναγοράσθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, να τοποθετηθεί ο κ. Βενιζέλος ως αντίβαρο του, ώστε να κερδίσουμε τελικά από αυτή την αγορά.

3. Όσοι Έλληνες παίρνουν ψυχότροπα φάρμακα εξαιτίας των οικονομικών μέτρων να χρησιμοποιηθούν στη θέση των γερμανικών τάνκ, που θα παίρναμε από την Μέρκελ.

4. Ο κ. Πάγκαλος να αφεθεί να μας .........
ουρλιάζει, και μεις θ’ αυξήσουμε την παραγωγικότητα μας για να μην τον ακούμε. Όποτε κουράζεται θα τον αναπληροί ο Άδωνις Γεωργιάδης.

5. Οτιδήποτε είναι διπλό, εξέχει ή πλεονάζει κόβεται και ανακατασκευάζεται.

6. Όσοι θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. και μέχρι να τους βγει η άδεια, να καταθέτουν στον ΑΣΕΠ την ψυχή, υπομονή και νεύρα τους, και ανάλογα με το μέτρο της αντοχής τους και το ύψος των καταθέσεων τους να συνεισφέρουν στο Ταμείο Εθνικής Σωτηρίας.

7. Πατριωτικό καθήκον: πρέπει πάση θυσία να ενισχυθούν οι εξαγωγές μας γι’ αυτό να μεσολαβήσει ο κ. Καρατζαφέρης στον Μπερλουσκόνι για άμεση αξιοποίηση της γνωστής 24χρονης ξανθιάς θεάς.

8. Οι τρείς βασικές αξίες της Κυβέρνησης: το Άνισο, το Άδικο, και το Αναξιόπιστο να ενταχθούν και να διδάσκοντα στο κατηχητικό σχολείο, και η Εκκλησία της Ελλάδος για λόγους Ευαρέσκειας να παραχωρήσει το 110% της περιουσίας της στο Κράτος.

9. Στη συνάντηση κορυφής της Ε.Ε. την Πέμπτη να στείλουμε τον κ. Βενιζέλο ως διαπραγματευτή, όλο και κάτι νεύρα θα της σπάσει της Μέρκελ και του Τρισέ από τον χειμαρρώδη και ακατάπαυστο λόγο του. Πού ξέρεις μπορεί τελικά να τους πείσει για την παροχή οικονομικής βοήθειας.

10. Ό,τι περισσέψει από εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια να το βγάλουμε στη γύρα το καλοκαίρι για τουριστική αξιοποίηση.

11. Να φορολογηθούν τα τουρκικά αεροσκάφη που κάνουν καθημερινό πάρτι στον Ελληνικό ουρανό και να χρησιμοποιηθούν ως τουριστική επένδυση σε extreme sports με νόμο που θα φέρει στη Βουλή ο Βαγγέλης Βενιζέλος.

12. Ο Κώστας Χαρδαβέλας να χρησιμοποιηθεί ως Υπουργός Επενδύσεων και Πετρελαϊκής Πολιτικής.
kafeneio


Read more...

ΦΠΑρέλαση

Προσοχή στις παρελάσεις. Αναφερόμενοι σε σημαιοφόρο μην ξεχνάμε πως η λέξη τελειώνει με φόρο.

Πατριώτισσες, πατριώτες, διά βίου φορολογούμενες φορολογούμενοι,

Πράγματι, κολλεγιόπαις τις του υπουργείου Οικονομικών πρότεινε στο υπουργείο παντελούς Παιδείας παίζει να φορολογούνται οι σημαιοφόροι, διότι χρησιμοποιούν εθνικό σύμβολο για δική τους ικανοποίηση όπως φυσικά και για ικανοποίηση των γονέων τους.

Σημαιοφόρε, η κυβέρνηση αυτή λειτουργεί με σημαία το φόρο που θα πληρώσεις εσύ.
Σημαιοφόρα, σημαιοφόρε, παρελαύνουσα-παρελαύνων καταλαμβάνεις και χρησιμοποιείς μέτρο-μέτρο τμήμα οδοστρώματος που κατασκευάστηκε με χρήματα και κόπο του ελληνικού λαού. Κάτι πρέπει να δώσεις από το υστέρημα και το κουλούρι σου.

Επίδοξε σημαιοφόρε, δε με νοιάζει αν είσαι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου, δε με νοιάζει από πού κατάγεσαι, σου θυμίζω όμως ότι για να σηκώσεις την τιμημένη γαλανόλευκο στην παρέλαση πρέπει ο μπαμπάς και η μαμά σου να είναι φορολογικά ενήμεροι και όχι ανήμεροι. Του Άγιου Φόρου Ενήμερα.

Καμαρωτά περνούν τα δανειάκια μας. Τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ μας ραίνουν με επιτόκια, όλη η Ευρώπη θαυμάζει του Έλληνα τον τράχηλο που σπρεντ όλο σηκώνει.

Ο Τσώρτσιλ παραλίγο να πει: Οι γενναίοι πληρώνουν σαν Έλληνες.Εν-δυο, εν-δυο, ένα το δεξιό, δύο το δεξιό, μέτρο-μέτρο τον καημό μου τον μετράω και χρωστώ.

Και τώρα αποδίδει τιμές το μηχανοκίνητο άγημα των φόρων ΔΟΥ-ΔΟΥ μάνα μου.

Ακολουθούν θριαμβικά οι υποβρύχιες και υπόγειες αόρατες μυστικές δυνάμεις των φοροκλεπτών διαπασών των ουσιών λαθραίων νέων και ωραίων.

Νεώτερα, αύριο 25η % Μαρτίου.
blog-akis


Read more...

Lee Scratch Perry, Max Romeo και Adrian Sherwood μαζί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Δύο μεγάλα events για τους πολυάριθμους φίλους της Reggae στη χώρα μας διοργανώνουν οι ομάδες One Love Reggae Ideas και 1 Step Forward τον επόμενο μήνα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με καλεσμένους δύο ιερά τέρατα του είδους και ίσως τον πιο σπουδαίο βρετανό καινοτόμο της reggae DJ και παραγωγό.

Την Τετάρτη 24 Μαρτίου στο "Βοτανικό" (Ιερά Οδός και Σπύρου Πάτση) στην Αθήνα και την επόμενη ημέρα, Πέμπτη 25 Μαρτίου στην Αποθήκη του Μύλου στη Θεσσαλονίκη Lee Scratch Perry, Max Romeo και Adrian Sherwood θα είναι οι πρωταγωνιστές δύο πολύωρων reggae συναυλιών-φεστιβάλ.

Για τον Lee "Scratch" Perry, ζωντανό θρύλο της Reggae και πρωτεργάτη της Dub δεν είναι και πολλά όσα μπορούμε να προσθέσουμε σε όσα έχουν κατα καιρούς ειπωθεί μεγάλο Σαμάνο της reggae. Αποτελεί απλά τη ζωντανή ιστορία της Τζαμαϊκανής μουσικής και έναν από τους πολυγραφότερους κι επιδραστικότερους μουσικούς της Reggae, που δημιουργεί και πειραματίζεται εδώ και 40 χρόνια, αναζητώντας διαρκώς το καινούργιο, ακόμα και τώρα στα 73 του χρόνια.

Ο Max Romeo, ένα από τα πιο αθυνετικό και θρυλικό rude boy, είναι ένας από τους επηρεαστές της Roots Reggae καθώς υπήρξε υπεύθυνος για την δημιουργία ενός νέου είδους Reggae βασισμένο στους ιδιαίτερους κι αμφιλεγόμενους στίχους του. Το "I Chase the Devil" είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του που μια άλλη νέα ηλεκτρονική γενιά γνώρισε μέσα από το remix των Prodigy "Οut Of Space".

Τους δύο αυτούς σπουδαίους μουσικούς θα πλαισιώνουν οι αισθαντικοί The Congos, ένα από τα σπουδαιότερα reggae φωνητικά σύνολα της Jamaica που δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Σε συνεργασία μάλιστα με τον Lee Scratch Perry ηχογράφησαν στο στούντιο "Black Ark", το κλασσικό - αριστούργημα και album ορόσημο για την Roots Reggae - "Ηeart of the Congos".

Oλη αυτή η μουσική πανδαισία θα «ενορχηστρώνεται» από την κονσόλα του Front of House από τον σπουδαίο βρετανό παραγωγό Adrian Sherwood που θα μιξάρει live έναν καινούργιο ήχο της reggae προσφέροντας μας μια καινούργια ιντριγκαδόρικη ηχητική διάσταση.

Ακολουθεί αναλυτικά το line up και των δύο ημερών μαζί και με τις ελληνικές συμμετοχές για το warm up:

Line up Αθήνας:
Lee "Scratch" Perry (JAM)
Max Romeo (JAM)
The Congos (JAM)
Adrian Sherwood (UK)
Jamerllada (GR)
DJ Alex Afanas (GR)

Line up Θεσσαλονίκης:
Lee "Scratch" Perry (JAM)
Max Romeo (JAM)
The Congos (JAM)
Adrian Sherwood (UK)
Global Vibe (GR)
Stefanatti Rastayouth soundsystem (GR)

Η προπώληση των εισιτηρίων προς 25 ευρώ θα ξεκινήσει στις 23 Φεβρουαρίου στα παρακάτω σημεία:
Αθήνα: Ticket House, Public, Fnac, Μetropolis
Θεσσαλονίκη: Ticket House, Μetropolis, Μύλος
Οι on line πωλήσεις θα διενεργούνται μέσα από την Ticketpro στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.ticketpro.gr

Στο ταμείο το εισιτήριο θα κοστίζει 30 ευρώ
mixtape.gr



Read more...

Πρόκληση Χ 6

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Ακολουθούν 6 προκλητικές περιπτώσεις ανάθεσης θέσεων Διοικητών Νοσοκομείων σε πρόσωπα που ουδεμία σχέση έχουν με τον πολύπαθο χώρο της υγείας.
Ακολουθούν 6 εξοργιστικές περιπτώσεις ανάθεσης καλοπληρωμένων θέσεων σε άτομα που προσελήφθησαν εκτός πλαισίων της γιαλαντζί "Ανοικτής Διακυβέρνησης".
Ακολουθούν 6 θρασύτατες περιπτώσεις ανάθεσης υψηλόβαθμων θέσεων σε περσόνες που μόνο βιογραφικό ατού τους είναι ο κομματικός παραγοντισμός και η όποια μορφή αφισοκόλλησης.
Ακολουθούν 6 εκνευριστικές περιπτώσεις ανάθεσης καίριων θέσεων στο χώρο ντροπής της Υγείας, σε ανθρώπους που αντικειμενικά κρίνοντας δεν έχουν την απαραίτητη ικανότητα και γνώση διοίκησης.
Ακολουθούν 6 χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανάθεσης υψηλόμισθης εργασίας σε τυχερούς ευεργετημένους ορισμένων πολιτικών, που καθιστούν αυτόματα άτυχο εσένα. Άτυχο, γιατί εσύ θα υποστείς την ανικανότητά τους, όταν θα αναγκαστείς σε χρήση των υπηρεσιών που εποπτεύουν.
Ακολουθούν 6 ντροπιαστικά παραδείγματα βολέματος υμετέρων, εις βάρος ανθρώπων με ειδικευμένη γνώση, εις βάρος πολιτών που πίστεψαν σε δεσμεύσεις για μια δίκαιη κοινωνία άξιων και όχι αρεστών.
Ακολουθούν 6 άλογοι διορισμοί μέσα στον παράλογο πολιτικό κόσμο που του ζητάς να προτάξει λογική.
Ακολουθούν 6 άτοπες ευεργετήσεις αγαπητών προσώπων από ανθρώπους που ασκούν επιρροή, που αύριο θα είναι η σπίθα στην κοινωνική κατακραυγή.
Ακολουθούν 6 λόγοι για να ξενερώσεις με τον Παπανδρέου που πίστεψες.
Ακολουθούν 6 πολιτικές αποφάσεις που θα πρέπει να σε προβληματίσουν για την επόμενη φορά που θα κληθείς να λάβεις την δικιά σου.
Ακολουθούν..

Παλιό στέλεχος της ΕΓΕ, στην Κόρινθο:
http://press-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_7292.html

Ο συνεργάτης του Ροβέρτου, διοικητής στο Νοσοκομείο Καλαμάτας:
http://press-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_7836.html

Ένας μηχανοδηγός του ΟΣΕ, διοικητής στο Νοσοκομείο Τρίπολης:
http://press-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_1211.html

Τι κι αν "έλουζε" τον Ρέππα; Έγινε διοικήτρια του Νοσοκομείου Ναυπλίου:
http://press-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_4768.html

Έγινε διοικήτρια του Νοσοκομείου Λευκάδας με τη βοήθεια του Απόστολου Κακλαμάνη:
http://press-gr.blogspot.com/2010/03/blog-post_1833.html

Ορίστηκαν οι νέοι κομματικοί του ΠΑΣΟΚ διοικητές νοσοκομείων της Ηλείας:
http://pyrgos-news.blogspot.com/2010/03/blog-post_1237.html

και μια 7η από τις σημειώσεις του Αντώνη στο facebook
Και διοικητές Νοσοκομείων χωρίς πτυχία;...
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2010/03/blog-post_7614.html
Read more...

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Oι άνθρωποι γύρω μου βλέπω να έχουν αποδεχτεί μια κατάσταση για την οποία δεν φταίνε οι ίδιοι. Είναι συνηθισμένοι στην κοινωνική αδικία και δεν περιμένουν κάποιον σωτήρα πια. Είναι επικίνδυνο να μείνουμε “ζαλισμένο κοπάδι”. Αυτή η αποδοχή, η γνώση ότι “εμείς θα πληρώσουμε” χωρίς αντίδραση με τρομάζει. Τόσοι άνθρωποι μόνο στην Ελλάδα ζουν υπό απαίσιες συνθήκες, αγχώνονται, ματώνουν καθημερινά μόνο και μόνο για να λάβουν χαρτζιλίκι. Άλλοι δεν έχουν ούτε αυτά και πεθαίνουν καθημερινά από αρρώστιες και χαμηλότατο επίπεδο διαβίωσης, στερούμενοι όλα όσα οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένα. Άλλοι ψυχορραγούν σε νοσοκομεία, τρώνε ξεροκόμματα λόγω των εξευτελιστικών συντάξεων και νιώθουν πως τόσα χρόνια στέρησης, δουλείας και καταπίεσης δεν ανταμείβονται. Νέοι γυρίζουν στα τραίνα και τις πλατείες ψάχνοντας την δόση τους, τα όνειρα τόσων πτυχιούχων βρίσκουν “τοίχο” το παράλογο μοντέλο εργασίας. Δημιουργείται μια νέα τάξη, αυτή των νεόπτωχων.

Από την άλλη οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου σιωπούν. Τελευταία άκουσα τον Μίκη Θεοδωράκη να τάσσεται υπέρ του ΛΑΟΣ! Επιβάλλονται στεγανά στον τρόπο που πρέπει κανείς να σκέφτεται ή να αντιδρά. Υπάρχουν τα “επιτρεπτά όρια”, η “επικρατούσα ηθική”, τα δελτία ειδήσεων…Όποιος έχει το σθένος να καταδείξει τα προβλήματα και να προσφέρει λύσεις περιθωριοποιείται. Το έχω παρατηρήσει: Αν προσπαθήσει κανείς να πει κάτι ενδιαφέρον στους γύρω του αντιμετωπίζεται με αδιαφορία. Αλλά ΓΙΑΤΙ;

Χρειαζόμαστε νέες συνήθειες, νέες αξίες, νέα ιδανικά, νέα ήθη, νέες προτεραιότητες, νέα ελπίδα. Ο άνθρωπος είναι ευχαριστημένος με τα λίγα. Με ένα πιάτο φαγητό, με παρέα, με λίγο καθαρό αέρα, με την τέχνη. Αυτά του αρκούν, το γιατί έχει δημιουργηθεί ένα αίσθημα ανικανοποίητου σε μια κοινωνία αφθονίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Πάντως μόνο κατά τύχη δεν έγινε. Ζούμε σε ένα περιβάλλον (ο όρος matrix ταιριάζει καλύτερα) όπου μας βλέπει σαν πόρους, σαν πηγές ενέργειας και μας διαχειρίζεται. Κινούμαστε σε αποστειρωμένα αστικά τοπία, όπου ξεχνάμε την ανθρωπιά μας. Τόσοι άνθρωποι πόνεσαν, γέλασαν, έκλαψαν και νίκησαν πριν από εμάς. Κι άλλοι εδώ που τώρα κλαίμε, θα γελάσουν. Θα τα καταφέρουμε, θα ζήσουμε. Αλλά αξίζει να ξεπουλήσουμε την ελευθερία μας και την αξιοπρέπειά μας “στο όνομα του έθνους”;
strangejournal


Read more...

Δέχεται ο Μax Keiser ...για πρόεδρος της Ελλάδας!!

Max Keiser for President of Greece! (RussiaToday-YouTube)
Η πρόταση του blogger Omadeon έχει διεθνή απήχηση!!! (βλ. video)

Ψηφίστε ΤΩΡΑ τον κ. Max Keiser σαν ΠΡΟΕΔΡΟ ΟΛΩΝ των ΕΛΛΗΝΩΝ!….

…Ιδανικά, σαν Πρόεδρο ΚΑΙ της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά… (ΑΝ αυτό αποδειχτεί ανέφικτο) οπωσδήποτε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ σαν πρόεδρο ή επικεφαλής των ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ υποθέσεων της Ελλάδας, για τη ΣΩΣΤΗ διαχείριση της τρέχουσας ΚΡΙΣΗΣ (αφού είδαμε το post με το video).

A Public Letter to Mr. Max Keiser: CLICK HERE

Επαναλαμβάνω και το video, αν… χάσατε επεισόδιο:

omadeon


Read more...

Ο Τιτανικός της Ολυμπιάδας

Με τις ορχήστρες να παίζουν μουσική και τους υπευθύνους να απολαμβάνουν την πρωτοφανή πολυτέλεια και την υπερβολική ταχύτητα ανάμεσα στα παγόβουνα, τελείωσε άδοξα και τραγικά το παρθενικό ταξίδι του «αβύθιστου» Τιτανικού.

Για την ελληνική οικονομία και το δικό της ταξίδι προς τον βυθό, οι ιστορικοί του μέλλοντος έχουν ακόμη πολλή δουλειά πριν καταλήξουν στους σταθμούς της πορείας και τις ευθύνες του καπετάνιου και του πληρώματος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κυρίαρχο μουσικό θέμα της ορχήστρας στα σαλόνια της «αβύθιστης Ελλάδας» ήταν από την όπερα «Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 - Οράματα και θάματα», που όταν πρωτοπαίχτηκε συνοδευόταν από εκατομμύρια πυροτεχνήματα ελπίδων, δισεκατομμύρια ευρώ υπερτιμολογημένου κόστους και άπειρες φούσκες υπερβολικών προσδοκιών... Τα «ηχητικά ντοκουμέντα» του παράλογου δράματος παρουσιάζουμε στην έρευνα που ξεκινά με τον σημερινό φάκελο.

«Μα είναι δυνατόν οι Ολυμπιακοί Αγώνες να ευθύνονται για το έλλειμμα-παγόβουνο των 300 δισ. ευρώ που μας φέρνει στο χείλος της αβύσσου;», αναρωτιούνται κάποιοι...
...Και έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, όχι μόνο διότι μπορεί να ωφελήθηκαν προσωπικά αναλαμβάνοντας δημόσια έργα, κερδίζοντας χρήμα, φήμη και αξιώματα. Φταίει και το γεγονός ότι έξι χρόνια μετά ουδείς έχει καταλήξει σε μια σαφή και συνολική κοστολόγηση του εγχειρήματος.
citypress-gr

Τον Νοέμβριο του 2004 η τότε κυβέρνηση ανακοίνωσε κόστος 8,95 δισ. ευρώ, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται «δαπάνες για την κατασκευή έργων που ολοκληρώθηκαν ή επισπεύτηκαν λόγω των Αγώνων» (π.χ. Αττική Οδός, τραμ, προαστιακός κ.λπ.). Αργότερα, η Standard&Poor's το ανέβασε στα 11,27 δισ. ευρώ ή 6% του ελληνικού ΑΕΠ. Σήμερα πληροφορούμαστε ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικά έργα που δεν έχουν καν αποπληρωθεί (π.χ. Ολυμπιακό Χωριό), ενώ μόνο στον τομέα του τουρισμού ουδέποτε επιβεβαιώθηκε η πρόβλεψη για διπλασιασμό των εσόδων και αύξηση από τα 10 στα 20 δισ. ευρώ ετησίως.

Εκτιμήσεις ανεβάζουν το τελικό κόστος μεταξύ των 20-30 δισ. ευρώ αν συμπεριληφθούν δαπάνες που δεν θα γίνονταν ποτέ ή θα περνούσαν από λιγότερο ταχύρρυθμες διαδικασίες αν δεν υπήρχε η χρονική πίεση και ο μεγαλοϊδεατισμός της Ολυμπιάδας. Ουδόλως αποτιμάται το ψυχολογικό κόστος της απογοήτευσης από τη διάψευση των υπέρμετρων προσδοκιών, όπως αποτυπώνεται στον καθοδικό δείκτη του οικονομικού κλίματος και καθημερινώς στην πιάτσα. Εκεί θα συναντήσουμε και τον όρο «λαμόγια», μέρος και αυτό της ολυμπιακής κληρονομιάς με δυσκόλως αποτιμώμενο κόστος από τον πολλαπλασιασμό του...

Το όφελος από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων είναι μηδενικό, κραυγάζει η οικονομική ανάλυση. Αρα το υπερβολικό κόστος βαραίνει διπλά. Τα ολυμπιακά ακίνητα που κατασκευάστηκαν με προϋπολογισμό 1 δισ. ευρώ και ουδείς γνωρίζει πόσο τελικά κόστισαν, αποδίδουν το... ιλιγγιώδες ποσό των 30 εκατομμυρίων ετησίως. Μεγάλο μέρος του ποσού αυτού μάλιστα προέρχεται από μια προσωρινή κατασκευή (Μπάντμιντον) που βαφτίστηκε στη συνέχεια μόνιμη και όπου το Δημόσιο εκχώρησε μαζί της δεκάδες στρέμματα από εκείνο που θα γινόταν «Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή».

Τη στιγμή που ακόμη πληρώνουμε τα ολυμπιακά έργα, το σύνολο των δημόσιων επενδύσεων πήρε τον κατήφορο αμέσως μετά το 2004, ενώ κατασκευαστικές εταιρείες εξαφανίζονται από το προσκήνιο, με συνέπεια σήμερα να είναι λιγότερες από το 2003.

Το προολυμπιακό «μπουμ» στις τουριστικές επενδύσεις έχει ήδη αντικατασταθεί από τα «μπαμ μπαμ» των κανονιών σε επιχειρήσεις του ξενοδοχειακού τομέα. Υπολογίζεται ότι 700 ξενοδοχεία έχουν βγει στο σφυρί αναζητώντας αγοραστές. Οι πωλητές ζητούν περίπου 3 δισ. ευρώ, μήπως και καλύψουν συσσωρευμένα χρέη που έφτασαν πέρυσι τα 7,5 δισεκατομμύρια, ύστερα από μία ακόμη χρονιά με τον τζίρο να κάνει «βουτιές» σε... άδειες πισίνες πέντε αστέρων και ολυμπιακών προδιαγραφών. Οι προβλέψεις για 445.000 νέες θέσεις εργασίας στον τουριστικό κλάδο ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν και το τουριστικό συνάλλαγμα ήταν πέρυσι 10,3 δισ. ευρώ, ενώ το 2000 ήταν 10 δισ. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι στο ίδιο διάστημα το κόστος ζωής για επισκέπτες και... ιθαγενείς σκαρφάλωσε από το 84% του ευρωπαϊκού μέσου όρου πολύ κοντά στο 100%.

Το Ολυμπιακό Χωριό απεδείχθη οικισμός τόσο πρότυπος που τα παιδιά (αναλογούν 2,8 σε κάθε κατοικία) κάνουν ακόμη μάθημα σε κοντέινερ, αφού τα σχολεία απεδείχθησαν ανεπαρκή. Πρότυπο και το έργο, αφού έξι χρόνια μετά δεν έχει παραληφθεί λόγω κακοτεχνιών.

Ο Δήμος Αθηναίων φορτώθηκε δάνειο με σχέδια επί σχεδίων εκ των οποίων υλοποίησε σχεδόν τα μισά. Ο Δήμος Αμαρουσίου -έτερος ολυμπιακός πόλος- φορτώθηκε, μεταξύ άλλων, με κτίρια-μαμούθ τύπου Mall που κρίνονται αυθαίρετα μετά εξαετία. Μεγάλο μέρος των υπόλοιπων «λευκών ελεφάντων» σπάρθηκε στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής, που είδε έτσι την πόλη και τους κατοίκους της να απομακρύνονται περισσότερο.

Στον τομέα της ασφάλειας ξοδεύτηκαν επίσης άγνωστα ποσά, σε κάθε περίπτωση περισσότερα από κάθε άλλη Ολυμπιάδα, ακόμη και εκείνη του Πεκίνου που ακολούθησε. Επισήμως το κόστος έφτασε το 1,3 δισ. ευρώ μαζί με τις υπηρεσίες των συμβούλων, αλλά χωρίς να υπολογίζονται τα κόστη για 70 φορείς του Δημοσίου. Το σύστημα C4Ι πληρώθηκε προκαταβολικά χωρίς να λειτουργήσει συνολικά και απασχολεί ακόμη την κοινωνία ως «σκάνδαλο».
Read more...

Ψάχνοντας... για τα λεφτά

Read more...

Η προσφυγή στο ΔΝΤ εξυπηρετεί την Ελλάδα ή τους δανειστές της;

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Ιδρύθηκε το 1945 στην Ουάσιγκτον και συμμετέχουν σε αυτό σχεδόν όλα τα μέλη του Ο.Η.Ε. με ελάχιστες εξαιρέσεις. Χορηγεί σχετικά χαμηλότοκα δάνεια σε χώρες που βρίσκονται υπό πτώχευση. Ο πραγματικός του στόχος όμως δεν είναι η ανάπτυξη των οικονομιών τους άλλα κυρίως η αποπληρωμή των παλαιών δανείων που έχουν λάβει αυτές οι χώρες από μεγάλες τράπεζες....

Έτσι δικαιολογείται η στήριξη που έχει παράσχει στο παρελθόν ακόμη και σε απολυταρχικά καθεστώτα όπως στην Αργεντινή του Βιντέλα η στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δάνεια που είχαν λάβει από μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες.
Συνεπώς ο πραγματικός ρόλος της ύπαρξής του δεν είναι η προστασία των χωρών που προσφεύγουν σ’ αυτό αλλά η εξασφάλιση των μεγάλων τραπεζών που κερδοσκοπούν σε βάρος κρατών.
Δεν είναι τυχαίο που στο ΔΝΤ προσφεύγουν σχεδόν αποκλειστικά τριτοκοσμικές χώρες. Στην ήπειρό μας, με εξαίρεση τη Βρετανία πριν από... 35 χρόνια, προσέφυγαν την τελευταία εικοσαετία μόνο εξαθλιωμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που έπεσαν σε τριτοκοσμικό επίπεδο, μετά την κατάρρευση του «ανύπαρκτου σοσιαλισμού» και την πλήρη αποσύνθεση της οικονομίας τους μέχρι να ανασυγκροτηθεί σε καπιταλιστική βάση: Ουκρανία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Λετονία καθώς και η απολύτως εξαθλιωμένη Ρωσία του Μπορίς Γέλτσιν πριν από 15 χρόνια - τότε που όσα έπαιρνε μια Ρωσίδα πόρνη σε ντισκοτέκ της Κόκκινης Πλατείας για να πάει με έναν δυτικό τουρίστα αντιστοιχούσαν στους μισθούς... ενός χρόνου μιας Ρωσίδας δασκάλας!
Τι σημαίνει λοιπόν για το κύρος της χώρας μια προσφυγή στο ΔΝΤ;
blogingr

(1) Bγάζουμε μόνοι μας το πόδι έξω από την Ευρωζώνη, στην οποία μπήκαμε ύστερα από πολιτικές δεκαετιών. Το άλλο πόδι θα μας το βγάλουν οι εταίροι, που πιθανότατα θα εξοργισθούν ακόμη περισσότερο με εμάς, αφού θα θεωρήσουν την κίνηση υπονομευτική για το ευρώ.
(2) Η επιβολή πακέτου δυσμενέστατων και εξευτελιστικών μέτρων που δεν μπορούν να προσδιορισθούν. Η Ουγγαρία π.χ αναγκάστηκε να απολύσει δημόσιους υπαλλήλους και να κάνει δραστικές περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η Ισλανδία μείωσε μισθούς και συντάξεις, αύξησε φόρους και προέβη σε περικοπή δημοσίων δαπανών. Η Ρουμανία απέλυσε 137.000 δημόσιους υπαλλήλους, μείωσε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες και αύξησε τους φόρους, με αποτέλεσμα από 7% αύξηση που είχε το ΑΕΠ της χώρας το 2008, καταβαραθρώθηκε σε μείωση 8% το 2009 που ήρθε το ΔΝΤ!. Η Λετονία προέβη σε τετραπλασιασμό του ΦΠΑ της και μείωση κατά 20% των μισθών, και τέλος η Τουρκία αναγκάστηκε σε μείωση κατά 20% των μισθών και σε κατακόρυφη αύξηση των επιτοκίων.
(3) Από οικονομικής πλευράς, προσφυγή στο ΔΝΤ μπορεί να σημάνει ακόμη και επιστροφή στη δραχμή, προκειμένου να γίνει μία γενναία υποτίμηση, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία και τότε να επιστρέψει στο ευρώ, αν βέβαια μας δεχθούν, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο. Στο διάστημα πάντως που θα διαρκέσει η δραχμοποίηση, οι διεθνείς συναλλαγές μας θα γίνονται φυσικά με ευρώ και δολάρια, που σημαίνει ότι οι πάντες και η χώρα μαζί τους θα χάσουν την αγοραστική τους δύναμη. Και να μην ξεχνάμε ότι το δάνειο που θα εξασφαλίσουμε από το ΔΝΤ δεν θα είναι ούτε απεριόριστο, ούτε επαναλαμβανόμενο.
(4) Από πολιτικής πλευράς πιθανότατα θα επηρεασθεί σημαντικότατα το πολιτικό σκηνικό της χώρας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και στη κυβέρνηση θα προκληθεί σύγχυση και αναταραχή, με τους ευρωπαϊστές να ξεσηκώνονται και να απειλούν με απόσχιση.
(5) Οι αγορές τόσο στα ομόλογα όσο και στο χρηματιστήριο αντέδρασαν ήδη αρνητικότατα και μόνο στην προοπτική η Ελλάδα να καταφύγει στο ΔΝΤ. Ήταν ξεκάθαρα ένα μήνυμα της αγοράς ότι η “λύση” του ΔΝΤ ελλοχεύει πολλούς κινδύνους.
(6) Παρέμβαση του ΔΝΤ ακόμη και στην αναδιάταξη του εσωτερικού τραπεζικού χάρτη της χώρας.
Τι θα συμβεί λοιπόν αν δεν ευοδωθούν οι συναντήσεις και οι επαφές με την Ε.Ε, αν δεν αποδώσουν οι έμμεσες απειλές μας; Αν αναγκασθούμε τελικά εγκλωβισμένη στη ρητορεία μας να στραφούμε στο ΔΝΤ; Η απόφαση αυτή πολύ φοβούμαι ότι θα συνοδεύει τον Πρωθυπουργό της χώρας ως εφιάλτης στο σύνολο του πολιτικού του βίου, αφού θα προκαλέσει στη χώρα μεγάλα δεινά, κατατάσσοντας την αυτομάτως στην κατηγορία των ανυπόληπτων, εξαθλιωμένων και αφερέγγυων χωρών.
Όταν εκτοξεύεις μια απειλή θα πρέπει να υπολογίσεις ότι ίσως αναγκαστείς να την κάνεις και πράξη.
Μήπως όμως η προσφυγή στο ΔΝΤ πλασάρεται και ως αναγκαίο κακό, ως άλλοθι προκειμένου να παρθούν εκείνα τα επώδυνα μέτρα(όχι από μας αλλά από τους οικονομικούς μας νταβατζήδες) που αδυνατεί να λάβει η κυβέρνηση λόγω της «κατάρας» που ονομάζεται πολιτικό κόστος και καταδυναστεύει την πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου;
Ευχής έργο θα είναι βέβαια και για τους πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης να αντιληφθούν έγκαιρα ότι το καράβι δεν μπορεί να συνεχίσει σε λάθος ρότα και ότι θα χρειαστούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις για να μην εξοκείλει και τσακιστεί στα βράχια, συμπαρασύροντας στο βυθό όχι μόνο τους επιβάτες αλλά και τους δημιουργούς του.
Read more...