EnglishTurkishFrenchGermanSpainItalianDutchRussianPortugueseJapaneseKoreanArabic

 aw2

Οι Ιθαγενείς φυλές αντεπιτίθενται με το φεστιβάλ «Native Spirit».

Μην αντέχοντας πλέον να προβάλλονται ως ανίσχυρα θύματα, οι ιθαγενείς λαοί παίρνουν τώρα την κάμερα στα χέρια τους. Το αποτέλεσμα ήταν, στο πρόσφατο φεστιβάλ «Native Spirit», να προβληθούν μόνο ταινίες γυρισμένες από ιθαγενείς με θέμα τους ίδιους τους λαούς και τον τρόπο ζωής τους.
Σε όλες τις ταινίες που έχουν σχετικό θέμα, με πιο τρανταχτό παράδειγμα τους Ινδιάνους στα αμερικάνικα γουέστερν, οι λαοί προβάλλονται ως οι ιθαγενείς που αντιστάθηκαν σθεναρά στο δυτικό πολιτισμό, ενώ πλέον αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι υπό εξαφάνιση, με μοναδικό πλέον ενδιαφέρον το γεγονός ότι αποτελούν αντικείμενο έρευνας για τους ανθρωπολόγους.
Θεωρώντας πως ο «φακός» τους παραποιεί και θέλοντας να δείξουν πως δεν αποτελούν αξιοθέατο για τους τουρίστες αλλά έχουν να προσφέρουν ακόμα στο σύγχρονο πολιτισμό, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.
Έτσι διάφορες φυλές, από τους Inuit στον Καναδά, τους Endorois στην Κένυα, τους reindeer-herders στη Λαπωνία μέχρι και τους Quechua στη Βολιβία, στην προσπάθειά τους να αλλάξουν τη σχέση τους με τον κινηματογράφο, άρπαξαν ο,τι εξοπλισμό μπόρεσαν να βρουν για να κάνουν δικές τους ταινίες, με τις οποίες θα περάσουν τα μηνύματά τους.
Η ευκαιρία να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, τους δόθηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου «Native Spirit», το οποίο διεξήχθη για Τρίτη συνεχή χρονιά στο Λονδίνο και το οποίο γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να προβληθεί η πραγματική κουλτούρα αυτών των λαών, η οποία είναι πραγματικά άγνωστη στον περισσότερο κόσμο.
Ιδρυτής του φεστιβάλ είναι ο Freddy Treuquil, ένας videographer από τους Mapuche της Χιλής. Ο στόχος του Treuquil όπως ο ίδιος λέει, είναι: «να διασωθεί η ξεχασμένη μνήμη της Μάνας Γης». Το φετινό πρόγραμμα περιελάμβανε το «The Tunguska Project», για τη φυλή Evenks της Σιβηρίας, το «Tainá-Kan», το οποίο συνδέει τη γέννηση της γεωργίας από τα μάτια των Karajá της Βραζιλίας καθώς και αρκετά ακόμα αξιόλογα φιλμ.
Η προσέγγιση της κινηματογραφίας απέχει έτη φωτός από την αντίστοιχη του Hollywood και από την θεωρητικά διαμορφωμένη ερμηνεία στο χώρο της λέξης πρωτοπορία. Οι εκρήξεις και τα ειδικά εφέ είναι απούσες, όπως και ο ρομαντισμός και το δράμα που τα αναμένουν «δυτικά» ακροατήρια. Εδώ, ο χρόνος τείνει να είναι κυκλικός παρά γραμμικός: ένα γεγονός από το παρελθόν θα επαναπροβλεφθεί και δεν θα δραματοποιηθεί. Η κεντρική ιδέα είναι να κρατηθεί η μνήμη ζωντανή και όχι να παρουσιαστεί κάτι που θα ψυχαγωγήσει το θεατή.
Σε μια περίοδο άκρατου καταναλωτισμού, τα πάντα έχουν αποκτήσει ένα συγκεκριμένο καλούπι χωρίς κανένας να ελέγχει ποιος χτίζει και επιβάλλει τα στερεότυπα στη ζωή μας. Αυτές οι ταινίες δώσανε μια νέα πνοή στο χώρο που έχει κατακλυστεί από φιλμ χωρίς συγκεκριμένη υπόθεση που βασίζονται αποκλειστικά στην τεχνολογία.
Αυτές οι ταινίες προβάλουν έναν τελείως διαφορετικό και άγνωστο σε εμάς τρόπο ζωής. Η Annika Banfield, μια Σουηδέζα επιχειρησιακή σύμβουλος, καταγράφει ένα ταξίδι που πραγματοποίησε στη Βόρεια Αμερική στην προσπάθεια της να γίνουν κατανοητές οι επιθυμίες και τα συναισθήματα των Ιθαγενών λαών. «Τι έχω μάθει; Έμαθα να είμαι περήφανη για το ποια είμαι από που κατάγομαι, να είμαι περήφανη για τον τόπο μου και τις παραδόσεις του», είπε για το ταξίδι της.
OSTRIA


free counters